Από την 1/8/2000 το προσωπικό - επιστημονικό και βοηθητικό - του μοναδικού νοσοκομείου της Ικαρίας, στον Αγιο Κήρυκο, ξεκινά στάσεις εργασίας, έχοντας στο πλευρό του τους τρεις δημάρχους του νησιού, τον έπαρχο, δεκάδες επαγγελματικούς και συνδικαλιστικούς φορείς του τόπου, αλλά και όλους τους κατοίκους. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της προχτεσινής σύσκεψης κοινή υπόσχεση όλων ήταν πως εάν έως τις 15 Αυγούστου δεν κανονιστεί συνάντηση με τον υπουργό Υγείας, Αλ. Παπαδόπουλο, και δεν υπάρξει δέσμευση από την πλευρά του, πως θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, τότε οι κινητοποιήσεις τους θα κλιμακωθούν. Με ποιον τρόπο, θα εξαρτηθεί - όπως λένε τα μέλη της Επιτροπής - αποκλειστικά και μόνο από τη στάση του υπουργού. «Υπάρχουν σκέψεις για καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, ακόμα και για αποκλεισμό των λιμανιών μας. Η κατάσταση της υγειονομικής περίθαλψης στο νησί μας είναι απαράδεκτη και τα προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τις ηρωικές προσπάθειες κάποιων μεμονωμένων γιατρών», είπε στο «Ρ» ο Νίκος Λαρδάς, μέλος της Επιτροπής Αγώνα και πρόεδρος των ξενοδοχοϋπαλλήλων του νησιού.
Υπενθυμίζουμε πως η όλη ιστορία ξεκίνησε με αφορμή πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με την οποία γίνεται περικοπή των χρημάτων - της τάξεως του 35% - που προορίζονται για την πληρωμή των εφημεριών όλων των γιατρών. Η επιχειρούμενη περικοπή - τονίζει στο ψήφισμά της η Επιτροπή Αγώνα - θα αποτελέσει αντικίνητρο για τη στελέχωση του νοσοκομείου και των περιφερειακών ιατρείων της Ικαρίας. Θα δημιουργήσει άμεσο πρόβλημα στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και ανυπέρβλητο στη δευτεροβάθμια, αφού οι εφημερίες που θα πληρώνονται και θα κάνουν οι γιατροί θα είναι τέσσερις έως εφτά το μήνα.
Η συγκεκριμένη εγκύκλιος, πάντως, δεν ξεσήκωσε μόνο αντιδράσεις, αλλά έφερε στην επιφάνεια τα σοβαρά, σοβαρότατα προβλήματα υγειονομικής περίθαλψης που υπάρχουν χρόνια τώρα στην περιοχή. Οι Ικαριώτες τονίζουν πως το μοναδικό νοσοκομείο του νησιού δεν μπορεί να μένει άλλο ακάλυπτο από ειδικούς γιατρούς, όταν αυτοί παίρνουν τη νόμιμη άδειά τους ή όταν αποφασίζουν να επισκεφτούν περιφερειακά ιατρεία. Επιπλέον, υπογραμμίζουν πως δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο η κατάσταση να υπάρχουν σε κάποιες ειδικότητες γιατροί και προσωπικό, αλλά να μην υπάρχει ο απαραίτητος τεχνολογικός εξοπλισμός. Είναι ίσως ενδεικτικό - αν όχι τραγικό - το γεγονός πως από το 1995 έχει εγκριθεί η αποστολή χειρουργικών οργάνων και εργαλείων, καθώς και χειρουργικής τράπεζας στο νοσοκομείο του Αγίου Κηρύκου, μόνο που ακόμα δεν έχουν φτάσει στο νησί!
«Η υγεία των πολιτών αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές παραμέτρους για την ανάπτυξη της Ικαρίας. Για το λόγο αυτό δηλώνουμε ότι θα κινητοποιήσουμε τους κατοίκους της σε ένα συνεχή αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής, στον ακριτικό τούτο τόπο», τονίζει χαρακτηριστικά στο ψήφισμά της η Επιτροπή Αγώνα.
Το 'χε μάθει το «Ντερνέτι» με το «ε-μέλι» του - όπως τα 'χε παραφράσει - ο μπάρμπα - Λιας.
Πέρυσι το καλοκαίρι, επισκέφτηκε το χωριό ο γιος της ανιψιάς του - Ου Γιάνν'ς τ'ς Αγγέλω, όπως έλεγε ο μπάρμπα - Λιας. Τη δεύτερη μέρα, ο Γιάννης εμφανίστηκε στο καφενείο με το φορητό κομπιούτερ - που θύμισε στο μπάρμπα - Λια το βαλιτσάκι του γιατρού. Το πρωί ο Γιάννης ήταν με το κινητό στο χέρι κι έλεγε «πούλησε» ή «αγόρασε» - έπαιζε, δηλαδή, στο Χρηματιστήριο - ενώ το απόγευμα άνοιγε το «βαλιτσάκι» και βυθιζόταν στην οθόνη.
Από κέρασμα σε κέρασμα με τσίπουρα ο μπάρμπα - Λιας και η παρέα του, κι από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα ο Γιάννης. Κι όταν τον ρώτησαν τι κάνει εκεί, ο Γιάννης απάντησε ότι σερφάρει στο Internet και επικοινωνεί με e-mail.
Αστραψε τότε ο μπάρμπα - Λιας.
-Αει κλείσ' το κουνιστό και τράβα σιαπάν' στο βουνό να σερφάρ'ς και να ξελαμπικάρει το μυαλό σ'. Επικοινωνία χωρίς κουβεντολόι δε γίνεται καλό μ', του είπε ο γέρος.
Δεν πτοήθηκε, όμως.
Πήρε μολύβι και χαρτί και έστειλε γραπτώς τις παρατηρήσεις του.
τα μεγάλα σέβη μου
Ακούω για εφτά άξονες και διακόσια μέτρα στην υγεία. Για να σου πω τη μαύρη αλήθεια, μπερδεύομαι πολύ. Θέλ'ς να το κάμ'ς Ντερνετικό το ΕΣΥ, κάντο. Ενα μοναχά να μην το κάμ'ς: Εμπορικό.
Εδώ στο χωριό δε θέμε και πολλά πράγματα. Ενα γιατρό ή μια γιάτρισσα χρειάζεται να περνάει να μας γράφει τα φάρμακα και να μας μετράει την πίεση. Τελευταίος γιατρός ήταν αυτός που εδώ και μήνες έκανε τ' αγροτικό.
Στο Κέντρο Υγείας χρειάστηκα καρδιογράφημα. Ανασήκωσε τα μανίκια ο γιατρός κι άρχισε να μ' κολλάει τα καλώδια.
Αγιος άνθρωπος ο γιατρός. Χρόνια εξυπηρετεί τον κοσμάκη. Ντράπηκα λιγάκι και τον ρώτ'σα: «Πού πήγαν οι νοσοκόμες;».
- Η μια αρρώστησε και η άλλη είναι μικρομάνα, απάντησε.
Και γιατρός και νοσοκόμα κι ούλα μαζί δε γίνουνται."`Η παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς", λέμε εδώ στο χωριό.
Να πεις ότι είναι καλύτερα παρακάτ' στο νοσοκομείο;
Γιατρούς π' χρειάζεσαι δεν υπάρχουν. Κι οι νοσοκόμες - λίγες κι αυτές - τρέχουν σαν άλογα. Αναγκάστηκε κι ήρθε η γριά μ' για να κάν' τ' νοσοκόμα. Γριά γ'ναίκα και να κάνει νυχτέρια, δεν πάει.
Στείλε, λοιπόν, κανένα γιατρό, γιατί λησμονήσαμε πώς είναι η άσπρη μπλούζα. Και δε θέμε ατομικό γιατρό, κατά πώς τα σχεδιάζεις. Εμείς θέμε γιατρό για ούλο τον κοσμάκη.
Χρειάζεται παράς γι' αυτά, δε λέω. Αλλά εσύ τα ξέρεις καλύτερα, από τότε που ήσουνα υπουργός Οικονομικών.
Με τιμή
απ' το χωριό».