Δίνουν και παίρνουν τα σενάρια για την εξέλιξη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας και της ευρωζώνης, πάντα υπό το φως των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Κοινή πεποίθηση παραγόντων της οικονομίας και της πολιτικής σε ΕΕ και ΗΠΑ είναι ότι τα αντιλαϊκά μέτρα και η επέκτασή τους είναι δεδομένα, για να επιτευχθεί δημοσιονομική σταθερότητα προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Στο πλαίσιο αυτό, ο εκπρόσωπος του Επιτρόπου για οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις, Αμαντέο Αλταφάζ, διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο, εννοώντας ότι τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα ικανοποιούν την πλουτοκρατία και διευκρίνισε ότι η χώρα έχει την υποστήριξη της ΕΕ, του Γιούρογκρουπ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ.

Ακόμα, επέμεινε ότι οι συνθήκες που διέπουν την έκδοση ομολόγων αναμένεται να αλλάξουν σταδιακά, ενώ ανέφερε ότι η επόμενη αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας θα γίνει το Μάη, όπου και στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος θα μπουν οι διαρθρωτικές αλλαγές και όχι τα ζητήματα που αφορούν τη δημοσιονομική προσαρμογή.

Η αμερικάνικη επενδυτική τράπεζα «Merrill Lynch» εκτιμά ότι παρότι «η οδύσσεια της Ελλάδας δεν έχει τελειώσει», η ΕΕ βρίσκεται σε πολύ καλύτερη οικονομική θέση από άλλες αγορές και προτρέπει τους επενδυτές να διατηρήσουν τις θέσεις τους στην Ευρώπη. Για την Ελλάδα υπογραμμίζει ότι θα οδηγηθεί σε βιώσιμο επίπεδο, αν εφαρμοστούν τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης και την προτρέπει να δώσει τη μάχη σε τρία επίπεδα: Στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, στις φορολογικές μεταρρυθμίσεις και την πάταξη της φοροδιαφυγής.

Μέτρα υπέρ του τραπεζικού κεφαλαίου βάζουν μπροστά οι κυβερνήσεις Γερμανίας - Γαλλίας. Χτες το γερμανικό Υπουργικό Συμβούλιο - στο οποίο ήταν παρούσα η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών στο πλαίσιο των «καλών σχέσεων» των δύο χωρών - ασχολήθηκε με την πρόταση για σύσταση ενός «ταμείου σταθερότητας» των τραπεζών, το οποίο θα ενεργοποιείται για την κάλυψη του κόστους μελλοντικών κρίσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται η επιβολή «ήπιου» φόρου - εισφοράς προς τις τράπεζες, ο οποίος θα βασίζεται στον πιθανό συστηματικό κίνδυνο των τραπεζών και θα συμβάλλει στο ταμείο διάσωσής τους. Η Γαλλία προκρίνει την επιβολή φόρου που θα αποτρέπει τους συστημικούς κινδύνους. Τα έσοδα από τους φόρους θα καταλήγουν στον προϋπολογισμό και όχι σε ένα «ταμείο διάσωσης». Οπως είπαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου οι δύο υπουργοί Οικονομικών, θα πιέσουν τους ομολόγους τους στο Γιούρογκρουπ και στο G20 να υιοθετήσουν παρόμοια μέτρα.

Μετά τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που έχει προωθήσει, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας παρουσίασε προχτές το σχέδιο διάσωσης τραπεζών. Το κράτος θα συνδράμει με 8,3 δισ. ευρώ (σ.σ. από τις τσέπες των Ιρλανδών εργαζομένων) την κρατικοποιημένη τράπεζα Anglo Irish Bank, θα βοηθήσει στην αναδιάρθρωση των κεφαλαίων των Αllied Irish Banks και της Bofi, και θα εθνικοποιήσει δύο συνεργαζόμενες τράπεζες (αμοιβαίας πίστης).

Με επιταχυνόμενους ρυθμούς προχωράει και η συζήτηση για την πολιτική θωράκιση της καπιταλιστικής ΕΕ, με στόχο να προωθείται απαρέγκλιτα η αντιλαϊκή στρατηγική της. Ο Επίτροπος, Ολι Ρεν, σε συνέντευξή του στη «Le Mond», επαναλαμβάνει ότι θα πρέπει να υπάρχουν αυστηροί έλεγχοι στα κράτη - μέλη της ΕΕ, σημειώνοντας: «Η Κομισιόν θα πρέπει να είναι σε θέση να απευθύνει προειδοποιήσεις στα κράτη - μέλη. Θα πρέπει να εξετάζουμε μαζί τα σχέδια των προϋπολογισμών πριν από την τελική ψήφισή τους».

Ακόμα, επανέλαβε ότι στην ΕΕ χρειάζεται μια ισχυρότερη οικονομική διακυβέρνηση και συμπλήρωσε ότι δεν προέχει η αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά η τήρησή του.

Το θέμα της κήρυξης πτώχευσης από την Ελλάδα, ως λύση στην κρίση, επανέρχεται σε άρθρο στους «Financial Times Deutschland»: «Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η πρόσβαση στις αγορές, αλλά το ύψος των επιτοκίων που αυτή τη στιγμή κυμαίνονται γύρω στο 6%. Με τέτοια επιτόκια και ονομαστική ανάπτυξη της τάξεως του 2% - μια ιδιαίτερα αισιόδοξη υπόθεση - ο συντελεστής θα είναι ιδιαίτερα υψηλός. Η συνολική προσαρμογή, δηλαδή, θα εκτιναχθεί γύρω στο 13%, που ισοδυναμεί με αύξηση φορολογίας ή μείωση των δαπανών κατά 30%. (...) Η πτώχευση φαίνεται η πιο απλή λύση για την ελληνική κρίση, διότι το 70% των χρεών της η χώρα το οφείλει σε ξένους επενδυτές και κυρίως σε γαλλικές, ελβετικές, γερμανικές τράπεζες, αλλά και σε γαλλικές και ιταλικές ασφάλειες».

Σύμφωνα, τέλος, με στοιχεία του πρακτορείου «Bloomberg» και της τράπεζας «Credit Agricole», «η Ελλάδα μπορεί να πληρώσει περίπου 13 δισ. ευρώ επιπλέον σε τόκους για το χρέος που πρόκειται να πουλήσει αυτή τη χρονιά».