Μπροστά στις ευθύνες τους φέρνει τους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους η Δημοκρατική Κίνηση Επαγγελματιών - Βιοτεχνών - Εμπόρων (ΔΗΚΕΒΕ), τους οποίους καλεί, με χτεσινή της ανακοίνωση, να «ξεπεράσουν τη στάση αναμονής και να συντονιστούν σε κοινούς αγώνες με τους εργαζόμενους για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις». Τους καλεί, παράλληλα, να καταδικάσουν τη στάση συναίνεσης και υποταγής των πλειοψηφιών της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ.

Με συγκεκριμένα και καλά επεξεργασμένα επιχειρήματα, η ΔΗΚΕΒΕ, με την ανακοίνωσή της, καταρρίπτει το «μύθο» ότι από τα αντεργατικά μέτρα και την ένταση της εκμετάλλευσης κάτι θα «τσιμπήσουν» και οι επαγγελματοβιοτέχνες και υπογραμμίζει: «Η ελαστικότητα - διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η μείωση του μη μισθολογικού κόστους με φορολογικά κίνητρα και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι "ενεργητικές μορφές απασχόλησης που ζητούν οι πλειοψηφίες για τις ΜΜΕ, είναι ήδη προ πολλού απαίτηση του ΣΕΒ, όχι βέβαια για να αντιμετωπιστεί η ανεργία και να ενισχυθεί το ημερομίσθιο και να διασφαλιστεί η θέση εργασίας των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών ΕΒΕ, αλλά, ακριβώς, για το αντίθετο, δηλαδή να ενισχυθούν τα κέρδη των μονοπωλίων, να εδραιωθεί η κυριαρχία τους στην οικονομία και στην κοινωνία».

Ειδικότερα για τη στάση της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ, σημειώνει ότι η συμμετοχή τους στον ...«κοινωνικό διάλογο» δεν είναι τυχαία και εξηγεί: «Οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες, που ηγούνται των παραπάνω συνδικαλιστικών οργανώσεων, επιδιώκουν μέσα από τέτοιου είδους επαφές και συναντήσεις να στραφεί το ενδιαφέρον του συνδικαλιστικού κινήματος αποκλειστικά (του χώρου) στη στήριξη λίγων μεσαίων και μεγαλύτερων επιχειρήσεων, αγνοώντας τα προβλήματα των μικρών επιχειρήσεων».

Η ΔΗΚΕΒΕ εκτιμά ότι: «Η κατάσταση για τους μικρούς ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενους είναι ήδη άσχημη και καθημερινά θα χειροτερεύει στο περιβάλλον της ΟΝΕ. Δεν είναι, όμως, στις προθέσεις μας να παρακολουθήσουμε αυτή την εξέλιξη για να δικαιωθούμε. Αντίθετα, εκτιμάμε ότι τα ατομικά προβλήματα έχουν μία σημαντική κοινωνική διάσταση που δικαιώνεται μόνο μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση».

Τις συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και φιλοεργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ καταγγέλλει με δήλωσή του ο Αλέξης Τσώλης, μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, υπογραμμίζοντας ότι η ταχτική τους, βρίσκει αντίθετους τους εργαζόμενους, αλλά και τα περισσότερα από τα συνδικαλιστικά στελέχη, ακόμη και των παρατάξεων που οι ηγεσίες τους υπηρετούν τις κυβερνητικές επιλογές. Σχετικά με τα δημοσιεύματα που αφορούν υπέρογκες αμοιβές συνδικαλιστών της ΔΕΗ, το μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ υπογραμμίζει ότι πρόκειται για διασπάθιση δημόσιου χρήματος και μεθοδεύσεις της πιο άθλιας μορφής κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Στη δήλωσή του ο Αλέξης Τσώλης αναφέρει:

«Παρακολουθώντας τη διελκυστίνδα σχετικά με το λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο" για την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, μένει κανείς έκπληκτος, για τα «τερτίπια» που χρησιμοποιούν οι συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και φιλοεργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ.

Από την άρνηση, την καταγγελία και τις απειλές για αγώνες, σταδιακά διολισθαίνει το προεδρείο της ΓΣΕΕ σε διμερή διάλογο (προφανώς εμπνεύσεως του σχετικά έμπειρου στα συνδικαλιστικά, Χ. Πρωτόπαππα) ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση και τους εργοδότες σαν άλλοθι για τη νομοθέτηση της κατεδάφισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων ως την πλήρη απορύθμιση της αγοράς εργασίας.

Η τακτική αυτή βρίσκει αντίθετους τους εργαζόμενους, αλλά και τα περισσότερα από τα συνδικαλιστικά στελέχη ακόμη και των παρατάξεων που οι ηγεσίες τους υπηρετούν τις κυβερνητικές επιλογές.

Είναι ανάγκη να ενισχυθεί το ΜΕΤΩΠΟ ενάντια σ' αυτές τις επιλογές της κυβέρνησης και των εργοδοτών, να οργανωθεί ενημέρωση και προετοιμασία των εργαζομένων για αγώνες.

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι οι «βολεμένες» και συμβιβασμένες ηγεσίες δεν υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα και αναζητούν εκείνες τις (και οργανωτικές) διεξόδους που θα κάνουν το συνδικαλιστικό κίνημα ξανά δυνατό, ταξικό και αγωνιστικό».

Σχετικά με τα δημοσιεύματα που αφορούν συνδικαλιστές της ΔΕΗ, για υπερωρίες 2 και 3 εκατομμυρίων δραχμών το μήνα, ο Αλέξης Τσώλης υπογραμμίζει:

«Πρόκειται για διασπάθιση δημόσιου χρήματος.

Για μεθοδεύσεις τις πιο άθλιας μορφής κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Είναι το κατάντημα ενός περήφανου, μαχητικού και με ταξικά χαρακτηριστικά συνδικαλιστικού κινήματος, που έχει γράψει ιστορία στην πατρίδα μας.

Φαίνεται πως τα εκατομμύρια αποτελούν την "εξόφληση γραμματίων", για τις ανατροπές προεδρείων, το τέλμα και τη διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος της ΔΕΗ μπροστά στην ιδιωτικοποίηση - εκποίηση.

Σήμερα που οι εργασιακές σχέσεις χτυπιούνται βάναυσα, η ανεργία καλπάζει (...και θα την αντιμετωπίσει η κυβέρνηση με την απελευθέρωση των απολύσεων...), η δημόσια περιουσία εκποιείται το συνδικαλιστικό κίνημα έχει γίνει κυβερνητικό και εργοδοτικό "παραμάγαζο".

Είναι ώρα συσπείρωσης, ανατροπών οργανωτικών και άλλων, ιδεολογικής αντεπίθεσης και αγώνων.

Οι συμβιβασμένες και "σάπιες" ηγεσίες σ' όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει και είναι σίγουρο, ότι θα πάνε εκεί που τους αρμόζει, στο περιθώριο και στη χλεύη».

Επισπεύδεται το «έγκλημα» σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Χτες η συμβιβασμένη ηγεσία της ΑΔΕΔΥ κάθισε ξανά στο τραπέζι των «κατ' ευφημισμόν» συλλογικών διαπραγματεύσεων με τους υφυπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών Γ. Δρυ και Λ. Τζανή αντίστοιχα. Διαδικασία η οποία ουσιαστικά εντάσσεται στην επιχείρηση «κοινωνικός διάλογος» της κυβέρνησης για την καρατόμηση των εργασιακών σχέσεων. Αυτή τη φορά στο «διάλογο» συμμετείχε μόνο η ΠΑΣΚΕ. Η ΔΑΚΕ και η ΑΠ δε συμμετείχαν, όμως συνεχίζουν να μένουν «αρωγοί» στην προσπάθεια της ΠΑΣΚΕ και συνολικά της κυβέρνησης για την παραμονή του κινήματος των δημοσίων υπαλλήλων στο «γύψο».

Η ΕΣΑΚ Δημοσίου με χτεσινή της ανακοίνωση σημειώνει: «Η διακηρυγμένη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης - που προωθείται και νομοθετικά μέσω του νομοσχεδίου "Πολιτεία" - θα έπρεπε να αποτελεί για την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ "αιτία πολέμου"». Ομως αντί αυτού «η συμβιβασμένη ηγεσία της ΑΔΕΔΥ έχοντας αφομοιώσει πλήρως το νέο ρόλο που επιφυλάσσουν οι κοινωνική εταίροι για το συνδικαλιστικό κίνημα, αποφάσισαν να σπεύσει στον "κοινωνικό διάλογο" για να εξασφαλίσει στην κυβέρνηση μέσα από τη συναίνεση την απαραίτητη συνδικαλιστική αρωγή προκειμένου να ολοκληρώσει δίχως κραδασμούς και αντιστάσεις την αντιδραστική της μεταρρύθμιση στο χώρο της δημόσιας διοίκησης».