Σ' έναν που υπογράφει ως καθηγητής εργατικού δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο διατέθηκε χτες στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ένα δίστηλο από πάνω μέχρι κάτω στο δισέλιδο «σεντόνι» με τα κεντρικά άρθρα παρέμβασης της εφημερίδας.

Γιατί ξάφνου έπιασε ο πόνος την κορυφαία εφημερίδα της αστικής τάξης για το εργατικό δίκαιο; Γιατί ο κύριος καθηγητής, όπως και τόσοι άλλοι στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, ειδικεύεται στο θέμα «νόμος ΔΕΝ είναι το δίκιο του εργάτη»!

Σε μια χρονική στιγμή που και η παραμικρή υποπαράγραφος σε όλα μα όλα τα νομοθετήματα αφορά στην απόλυτη κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος, σε μια τέτοια χρονική στιγμή που το σύνθημα στους δρόμους «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» συναντά τεράστια αποδοχή από τα λαϊκά στρώματα που βλέπουν πως τσάκισμα των εργατών σημαίνει τσάκισμα όλης της εκτός κεφαλαιοκρατών κοινωνίας, σ' αυτή τη χρονική στιγμή η αστική τάξη ρίχνει στη μάχη και αυτούς που ενάντια σ' αυτό που θα 'πρεπε να είναι η κοινωνική αποστολή τους έχουν ταχθεί συνειδητά με το μέρος του δυνάστη, μια συγκεκριμένη μερίδα διανοουμένων που κι όταν τους φτύνεις ψάχνουν να βρουν αν ψιχαλίζει.

Λάβρος ο κύριος καθηγητής μ' αυτούς που διαπαιδαγωγούν τους εργάτες σε «βουλησιαρχικά ιδεολογήματα» (απ' τον καιρό που ο Ανδρουλάκης ανακάλυπτε τη γοητεία του καπιταλισμού έχουμε να ακούσουμε αυτόν τον όρο) αξιώνει να αφήσει στην άκρη το κράτος την «ανοχή στην αναγόρευση του συμφέροντος μιας κοινωνικής ομάδας σε Δίκαιο», γιατί, λέει, έτσι οδηγείται η κοινωνία «στην πλήρη ανομία» κι εκεί «η δημοκρατία πεθαίνει».

Ο κύριος καθηγητής δεν έχει ακούσει τίποτα για την δικτατορία των μονοπωλίων; 'Η αυτήν προασπίζει; Ο κύριος καθηγητής δεν ξέρει τι σημαίνει να δίνεται το νερό - προϋπόθεση της ζωής - σε μια εταιρεία για να βγάλει κέρδος απ' αυτό; Δεν ξέρει τι είναι να πηγαίνει το ένα δέκατο του μισθού στο ρεύμα για να έχει κέρδη η εταιρεία, τι είναι όταν πηγαίνεις στο γιατρό της επιχείρησης Υγείας να σε κοιτά στο στόμα για να δει αν έχεις χρυσά δόντια (για να τα πάρει) πριν αποφασίσει να σε εξετάσει; Δεν ξέρει τίποτα για τη βία που ασκεί το αστικό Δίκαιο σ' όσους δεν έχουν ακόμη τη δύναμη να επιβάλουν το δίκιο της δικής τους ζωής σε Νόμο; Ολα, ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο, τα ξέρει καλά. Αλλά τάχθηκε να τα προστατεύσει ως «δημοκρατία». Των λίγων ενάντια στους πολλούς.

Το «νέο σχολείο» που πανηγυρικά εξήγγειλε χτες η κυβέρνηση περιέχει αυτόν τον τύπο καθηγητή σαν βασικό συστατικό στοιχείο του. Για να τσακίζει το παιδί πριν ακόμα μάθει ότι η ίδια του η ύπαρξη - του παιδιού - είναι το ιερότερο δικαίωμα στο οποίο πρέπει να υποτάσσονται τα πάντα!

Αλίμονο στους εργάτες που δε θα μάθουν έγκαιρα στα παιδιά τους πώς να αντιμετωπίζουν τέτοιους δάσκαλους, αλίμονο στους εργάτες που δε θα κάτσουν έστω και στο γέρμα της ζωής τους να μάθουν οι ίδιοι την αλφαβήτα της ταξικής πάλης και μ' αυτή σαν μπούσουλα να διαβάζουν τα παιδιά τους.

Είμαστε ήδη σε άγριες εποχές. Η επιθετικότητα του κεφαλαίου δεν εκφράζεται πλέον μόνο στη μείωση του μεροκάματου. Να το πούμε αλλιώς, ακριβώς για να διασφαλίσει το πιο χαμηλό μεροκάματο το κεφάλαιο είναι υποχρεωμένο να κάνει κιμά το μυαλό των ανθρώπων όσο πιο νωρίς γίνεται. Για να μπορεί να επιβληθεί σαν Δίκαιο ο Νόμος της πιο άγριας εκμετάλλευσης.

Βαρύ το έργο για το ταξικό εργατικό κίνημα. Μα αυτό ακριβώς είναι η αποστολή του: Να ξεδιαλέξει στα πλυντήρια των μεταλλείων της ταξικής πάλης τη σκουριά απ' το καθαρό μέταλλο και απ' αυτό να δέσει το ατσάλι που είναι αναγκαίο για να χτιστεί καινούρια κοινωνία. Αυτό είναι το δίκιο του εργάτη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΚΕΡΔΟΣ Η ΥΓΕΙΑ με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ

ΤΑ ΝΕΑ: Το νέο σχολείο

ΕΘΝΟΣ: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ για διορισμούς εκπαιδευτικών

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΔΝΤ: Μειώστε μισθούς και τιμές

ΤΟ ΒΗΜΑ: Πρόσθετα μέτρα για το πακέτο βοήθειας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ανάσα για spread - Χ.Α.

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΟΙΟΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ τη χώρα μας...

Η ΑΥΓΗ: «Θα είναι οδυνηρό»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Αποκαλύψεις με δόσεις ΕΛ.ΑΣ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΘΡΙΛΕΡ με τη ΓΙΑΦΚΑ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: «Τους βλέπαμε να σκαλίζουν την τσάντα...»

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ο Χασάν βαφτίζεται... Βαγγέλης!

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΧΡΗΣΤΟ ΤΟ C4I

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΙ Τι προβλέπει η ρύθμιση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

«Η δαιμονοποίηση του ΔΝΤ και η απόλυτη απόρριψη κάθε πρόσθετου μέτρου δε συνιστούν υπεύθυνη στάση. Ελπίζουμε πως ο αρχηγός της Ν.Δ. θα σταματήσει να ακούει τις σειρήνες του λαϊκισμού που εκφράζουν φθαρμένα στελέχη της παράταξής του, τα οποία δυστυχώς συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο. Οι ώρες που περνάει ο τόπος είναι κρίσιμες και απαιτούν υψηλό αίσθημα ευθύνης και από την κυβέρνηση, αλλά και από την αντιπολίτευση» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).λ

Το μήνυμα δεν αφορά στον κ. Σαμαρά που έχει χειροκροτήσει ξανά και ξανά την κυβερνητική πολιτική, αλλά στην ανάγκη να εκπέμπεται από το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου ένα και μόνο μήνυμα: ότι τα καινούρια δάνεια που θα έρθουν να προστεθούν στα προηγούμενα είναι αναγκαία για το κοινό καλό. Πρέπει, δηλαδή, να πειστεί ο κόσμος ότι κάθε καινούρια θηλιά στο λαιμό του είναι για το καλό του. Κι όμως, όλη η μέχρι τώρα εμπειρία μαρτυρά το αντίθετο: τα δάνεια διαιωνίζουν τα χρέη και είναι μόνο τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν διαρκώς τη ζημιά. Το χρήμα δεν προορίζεται για κάλυψη κοινωνικών αναγκών αλλά για νέες ενισχύσεις στο κεφάλαιο. Ακόμα χειρότερα: Ακριβώς επειδή το κρατικό ταμείο υπάρχει από και για τις ανάγκες του κεφαλαίου, με πρόσχημα και τα χρέη, για τα λαϊκά στρώματα έρχονται νέες περικοπές δικαιωμάτων, ειδικά για τους εργαζόμενους ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής που πουλάνε την εργατική τους δύναμη, γιατί μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη κερδοφορία για το κεφάλαιο. Τη συνείδηση αυτής της πραγματικότητας από τους εργαζόμενους θέλει να αποτρέψει η αστική τάξη και ζητά από τους πολιτικούς της να μην εκπέμπουν θολά μηνύματα. Στο ακριβώς αντίθετο πρέπει να στοχεύουν οι ταξικοί αγώνες: Οξύνοντας την αντίθεση με το κεφάλαιο να βοηθούν τη συνείδηση των εργατών να δει τον πραγματικό αντίπαλο, να κάνει στόχο ζωής την ανατροπή του.