Αυτά τα θεωρεί δεδομένα, είναι «ένα το κρατούμενο» και καιρό τώρα μάχεται και «πιέζει» την κυβέρνηση να προχωρήσει στην ταχεία υλοποίησή τους στο όνομα της ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας. Προκειμένου να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τη στάση που θα κρατήσει στο εξής, ο πρόεδρος της ΝΔ φρόντισε ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της καταψήφισης του νομοσχεδίου να δώσει σαφείς δεσμεύσεις στην πλουτοκρατία.
«Ασφαλώς εμείς δεσμευόμαστε από τις συμβάσεις που υπογράφει το ελληνικό κράτος, ακόμα και όταν διαφωνούμε», ξεκαθάρισε ο Α. Σαμαράς, διαβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση και να γίνουν όλες οι απαραίτητες τομές και όλες οι απαραίτητες προσαρμογές». Οπου «τομές» και «προσαρμογές» οι πάντες πλέον γνωρίζουν ότι είναι η κωδική ονομασία της στρατηγικής της ΕΕ και της πλουτοκρατίας προκειμένου να καταστήσουν πολύ πιο φτηνή την εργατική δύναμη, ακριβώς για να προστατεύσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων.
Δεν είναι τυχαίο ότι τώρα ο πρόεδρος της ΝΔ δηλώνει πως τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα δεν αρκούν για να επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και ζητάει επιπλέον μέτρα και διαρθρωτικές αλλαγές, όπως πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, καθώς και μέτρα - ανάσα για τη στήριξη των επιχειρήσεων.
Πρώτος και καλύτερος, για παράδειγμα, ο Α. Σαμαράς επικρότησε να δοθούν επιπλέον 15 δισεκατομμύρια στις τράπεζες, που προβλέπεται στο μνημόνιο με την τρόικα, πέραν του πακέτου 28 δισ. ευρώ, καλώντας μάλιστα τον πρωθυπουργό να αναγνωρίσει τη «σωστή» στάση της ΝΔ.
Στο εύλογο ερώτημα γιατί ο Α. Σαμαράς αποφάσισε να καταψηφίσει το νομοσχέδιο, με το οποίο συμφωνεί επί της ουσίας και άλλωστε δεσμεύτηκε να εφαρμόσει, η απάντηση είναι απλή: Για τη διάσωση του δικομματισμού και τη μακροχρόνια σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Το παραδέχθηκε ο ίδιος, λέγοντας ότι δεν πρέπει να παρασυρθεί από την κρίση ολόκληρο το αστικό πολιτικό σύστημα, ότι πρέπει να υπάρχει «θεσμική αντιπολίτευση» - ανάχωμα στη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή, που να μπορεί να εμφανιστεί στην ψευδεπίγραφη «ελπίδα» στην επόμενη φάση. Ιδού τα δικά του λόγια στην ομιλία του την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή:
«Αυτά τα μέτρα (σ.σ. που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο-μνημόνιο) το γνωρίζετε ότι πυροδότησαν κοινωνική έκρηξη. Για να αποτραπεί η έκρηξη, για να μην πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, οι πολίτες αυτής της χώρας κάπου - κατά την άποψή μου - πρέπει να πιστεύουν, κάποιος πρέπει να εκφράσει όχι απλώς την αγωνία τους, αλλά και την ελπίδα τους, να νιώσουν ότι υπάρχει διέξοδος».
Προκειμένου μάλιστα να αποσείσει τη «ρετσινιά» ότι αποφασίζει με γνώμονα το μικροκομματικό και όχι το συνολικό συμφέρον της τάξης και του συστήματος, έθεσε ορισμένα ρητορικά ερωτήματα: «Υπάρχει κανείς που να θέλει να συμπαρασυρθούν όλες οι πολιτικές σε αυτόν τον κατήφορο; Υπάρχει κανείς που να μη θέλει άλλη ισχυρή αντιπολίτευση, πέρα από τις οργανωμένες διαδηλώσεις, τις βίαιες εκρήξεις, τον ανεύθυνο λαϊκισμό και τα εμπρηστικά συνθήματα;».
Ακριβώς επειδή καταψήφισε το νομοσχέδιο, η ηγεσία της ΝΔ καταβάλλει επιπλέον προσπάθειες για να εφαρμοστούν στην πράξη τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα που περιλαμβάνει. Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι εντείνει το μέτωπο κατά των απεργιακών κινητοποιήσεων και των ταξικών αγώνων του ΠΑΜΕ. Διεκδικεί μάλιστα αναβαθμισμένο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενορχηστρωμένη εκστρατεία κατασυκοφάντησης, υπονόμευσης και καταστολής των αγώνων των εργαζομένων, που ο ίδιος ο Α. Σαμαράς προβλέπει ότι θα κλιμακωθούν το επόμενο διάστημα.
Ασφαλώς, δεν είναι τυχαίο ότι αναγόρευσε ως «κόκκινη γραμμή» για το κόμμα του τη μετωπική αναμέτρηση με τους λαϊκούς αγώνες που έχουν στόχο την απόκρουση των μέτρων και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, στοχοποιώντας ευθέως το ΠΑΜΕ. Δίνοντας μάλιστα το σύνθημα, εμφανίστηκε οργισμένος και αγανακτισμένος για τη «βεβήλωση» της Ακρόπολης και το «κλείσιμο των λιμανιών», επειδή «κανείς δεν μπορεί να παίζει με το ψωμί των Ελλήνων», όπως ανερυθρίαστα υποστήριξε, ακριβώς για να αποκρύψει ότι η πολιτική που ο ίδιος και το κόμμα του εφαρμόζει, από κοινού με την κυβέρνηση και τους ιμπεριαλιστικούς συμμάχους τους, έχουν οδηγήσει μεγάλα τμήματα του λαού στην πείνα, την εξαθλίωση, την ανέχεια.
Και αυτό βέβαια κανένα επικοινωνιακό κόλπο και κανένα δημαγωγικό «όχι» δεν μπορεί να το κρύψει από τα μάτια των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η ΝΔ είναι παραδοσιακό κόμμα της πλουτοκρατίας και αυτό θα υπηρετεί όσο υπάρχει με όλες τις δυνάμεις της. Δε διαφεύγει βέβαια ότι την ίδια μέρα ο αρμόδιος τομεάρχης Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδιας δε δίστασε να ζητήσει από την κυβέρνηση να υλοποιήσει τα μέτρα παρακολούθησης και φακελώματος που είχε ψηφίσει τον περασμένο Αύγουστο η κυβέρνηση της ΝΔ και να ενισχύσει τους μηχανισμούς καταστολής.