Εκατομμύρια εργατών από όλο τον κόσμο τίμησαν την 1η Μάη, μέρα διεκδίκησης της εργατικής τάξης με απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις. Ξεχωρίζει η δυναμική παρέμβαση της εργατικής τάξης της Τουρκίας που επέβαλε ο γιορτασμός να γίνει στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης. Για άλλη μια φορά γιγαντιαία ήταν η κινητοποίηση του κουβανικού λαού, ενώ μαζικοί ήταν οι γιορτασμοί στη Ρωσία και άλλες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Επίσης, σε πολλές καπιταλιστικές χώρες εν μέσω κρίσης οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν να πληρώσει γι' αυτήν το κεφάλαιο και απαίτησαν καλύτερες συνθήκες ζωής, αυτό έγινε σε χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ όπου συνδέθηκε με τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, στη Λατινική Αμερική, στη Μέση Ανατολή, στη Νότια Κορέα, στις Φιλιππίνες και άλλες γωνιές του πλανήτη, όπου καίει ασίγαστη η φωτιά της ταξικής πάλης και διεκδίκησης. Στην πρώτη γραμμή οι δυνάμεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.

Πάνω από 300.000 κόσμου συγκεντρώθηκαν στην ιστορική πλατεία Ταξίμ, της Κωνσταντινούπολης, το Σάββατο για τις διαδηλώσεις της εργατικής Πρωτομαγιάς, υπό το βλέμμα 22.500 πάνοπλων αστυνομικών δυνάμεων. Παρά τις συνεχείς απαγορεύσεις της τουρκικής κυβέρνησης εδώ και 33 χρόνια, οι εργαζόμενοι φέτος πέτυχαν να διαδηλώσουν για τα δικαιώματά τους και να απαιτήσουν όσα τους ανήκουν, σε μία χώρα με πραγματική ανεργία 25%, στην πλατεία Ταξίμ. Εκεί όπου το 1977 κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, της εργατικής συνομοσπονδίας DISK, μία προβοκατόρικη και προμελετημένη επίθεση του τουρκικού παρακράτους σε συνεργασία με τους πράκτορες της CIA, είχε σαν αποτέλεσμα 36 εργάτες και εργάτριες, που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, να χάσουν τη ζωή τους, καθώς παρακρατικοί, ακροβολισμένοι στην ταράτσα του ξενοδοχείου «Ιντερκοντινένταλ», χτύπησαν τη διαδήλωση.

Δεδηλωμένος στόχος της επίθεσης που διατάχθηκε από την κυβέρνηση του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ήταν η τρομοκράτηση και η προσπάθεια διάλυσης του εργατικού κινήματος.

Από το 1977 μέχρι και σήμερα η τουρκική κυβέρνηση απαγόρευε τις πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ, αναγκάζοντας τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να επιλέγουν άλλες τοποθεσίες στην Κωνστναντινούπολη, ενώ από το 2007 που η DISK, υπό την πίεση του λαϊκού κινήματος κάλεσε ξανά τους εργαζόμενους να συγκεντρωθούν στην πλατεία Ταξίμ, έως και πέρσι, η αστυνομία παρενέβαινε για να τη διαλύσει με τη βία.

Φέτος ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης, επέλεξε μία φαιδρή απάντηση στο πώς επέτρεψε τις κινητοποιήσεις, υποστηρίζοντας ότι μπορούν οι εκδηλώσεις να θεωρηθούν «γιορτασμοί», αντί πολιτικής συνάντησης, όπως πραγματικά είναι.

Στις εκδηλώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά στην πλατεία Ταξίμ, συμμετείχαν μαζικά το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚΡ), που σήκωσε και μεγάλο βάρος της οργάνωσης, το Κόμμα Εργασίας (ΕΜΕΡ), τα κόμματα ODP, IP, BDP, TBIP, HKP, DSP και άλλες οργανώσεις, οι εργαζόμενοι στην καπνοβιομηχανία ΤΕΚΕL και τα συνδικάτα και ομοσπονδίες, DISK, KESK, Turk Kamur Sen, Turk Memur Sen, Hak Is, TMMOB, και ΤΤΒ. Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Λαοπλημμύρα στην πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα

Μαζί με τον κουβανικό λαό συμμετείχαν εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων και οργανώσεων αλληλεγγύης που έφτασαν στην Κούβα από πολλές χώρες του πλανήτη, για να επιβεβαιώσουν πως η Κούβα δεν είναι μόνη της, πως το παράδειγμά της συνεχίζει να εμπνέει πολλούς λαούς και πως τα επιτεύγματα και οι αρχές της υπερασπίζονται σθεναρά.