Την Κυριακή 6 του Δεκέμβρη του 2009, στον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη διαδήλωση.

Ενώ η κινητοποίηση βρίσκεται σε εξέλιξη, ένας 23χρονος φοιτητής, ντυμένος πρόχειρα - φορούσε μια γαλάζια πιτζάμα με κίτρινα πουλάκια - κατεβαίνει από το διαμέρισμα στο οποίο διαμένει για να πετάξει μια σακούλα με σκουπίδια.

*

Αφού πετάει τα σκουπίδια και λίγο πριν ξαναμπεί στην είσοδο της πολυκατοικίας που διαμένει, στέκει στο πεζοδρόμιο και παρακολουθεί, αμέριμνος, με τα χέρια στις τσέπες της πιτζάμας και από μεγάλη απόσταση, την πορεία των συγκεντρωμένων που συνεχίζεται.

Σε αρκετή απόσταση από αυτόν, ομάδα αστυνομικών επιτίθεται και χτυπά μια κοπέλα. Το «μοιραίο λάθος» του φοιτητή είναι ότι αντικρίζοντας τη σκηνή του λιντσαρίσματος της κοπέλας από τους «φύλακες του νόμου», διαμαρτύρεται και - δυστυχώς γι' αυτόν - κάποιοι τον ακούνε...

*

Εκείνη τη στιγμή, μια ομάδα από αστυνομικούς, υποβοηθούμενοι από άντρες της ομάδας «Ζ», τρέχουν καταπάνω στον νεαρό και στα καλά καθούμενα τον κυνηγούν, τον περικυκλώνουν και τον συλλαμβάνουν!

Καθώς οι αστυνομικοί έχουν ρίξει στα γόνατα τον φοιτητή, αφού ήδη του έχουν περάσει χειροπέδες, αστυνομικός της ίδιας ομάδας (μπροστά στα μάτια των συναδέλφων του) κουβαλάει ένα σακίδιο το οποίο έχει «προμηθευτεί» από άλλο σημείο και το τοποθετεί δίπλα στον - σοκαρισμένο και απορημένο με όσα του συμβαίνουν - νεαρό.

*

Ο φοιτητής οδηγείται ενώπιον του ανακριτή με την κατηγορία ότι συνελήφθη φέροντας σακίδιο έμφορτο με... μολότοφ. Πρόκειται για το σακίδιο που του «φόρτωσαν» οι αστυνομικοί!

Για καλή του τύχη, όμως, περαστικοί, διαδηλωτές και πλήθος μαρτύρων, που έχουν παρακολουθήσει τα γεγονότα της σύλληψής του, έχουν φροντίσει να καταγράψουν σε βίντεο τα πραγματικά περιστατικά. Ετσι ο ανακριτής, αφού στη δικογραφία περιλαμβάνεται το DVD που αποδεικνύει αδιάσειστα την αθωότητα του νεαρού, αφήνει ελεύθερο τον φοιτητή.

Στο μεταξύ, ο φοιτητής, και μέχρι να οδηγηθεί στον ανακριτή, είχε μείνει «μπουζουριασμένος» στα κρατητήρια για τρεις μέρες - φορώντας πάντα την πιτζάμα με τα κίτρινα πουλάκια.

***

Ετσι, όλη η Ελλάδα,

καθώς το σχετικό DVD κυκλοφόρησε σε κανάλια και ιντερνετικά σάιτ,

είδε μπροστά στα μάτια της πώς στήνονται «υπηρεσιακώς» οι προβοκάτσιες,

διαπίστωσε ιδίοις όμμασι πώς στήνονται οι σκευωρίες από αστυνομικούς,

με ποια μέσα και μεθόδους κατασκευάζονται «ένοχοι»

και πώς οι φύλακες της τάξης τους «φορτώνουν» με πλαστά «στοιχεία».

*

Η Αστυνομία, λόγω των αποκαλύψεων που ήρθαν στο φως, αναγκάστηκε, τότε, να ζητήσει «συγνώμη» από την κοινή γνώμη και από τον φοιτητή για την ταλαιπωρία που υπέστη.

Ανακοίνωσε επίσης ότι θα διενεργείτο έρευνα στο εσωτερικό της για να αποδοθούν οι δέουσες ευθύνες στους αστυνομικούς για όσα διέπραξαν.

*

Προχτές, μετά από 6 μήνες, εκδόθηκε από το Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο της ΕΛ.ΑΣ. η ετυμηγορία.

Τι απεφάνθη η ΕΛ.ΑΣ.; Οτι η συμπεριφορά των αστυνομικών δεν ήταν κακουργηματική, γκαιμπελική και προβοκατόρικη,

ήταν, απλώς, ένα «λάθος»!

*

Αυτοί οι κύριοι, λοιπόν, που χάλκευσαν «στοιχεία», που ενήργησαν ασελγώντας κατά κάθε έννοιας δημοκρατικής νομιμότητας,

διέπραξαν ένα... «λάθος»!

Προφανώς, μάλιστα, θα πρόκειται για... μικρό «λάθος» αφού η «ποινή» που τους ορίστηκε είναι η εξής:

Αργία τριών μηνών για έναν ανθυπαστυνόμο, αργία δύο μηνών σε 4 αστυνομικούς, που συμμετείχαν στη σκευωρία, και «πρόστιμο» 300 ευρώ σε άλλον αστυνομικό για την επίθεσή του κατά αυτόπτη μάρτυρα επειδή κατέγραφε σε κινητό τα γεγονότα της σύλληψης του φοιτητή.

*

Η πρόκληση της ΕΛ.ΑΣ. είναι τέτοιου μεγέθους που αναρωτιέται κανείς:

Τελικά, αυτό είναι... «τιμωρία» ή επιβράβευση (!) για τους «λεβέντες» της;

Κι αν οι «κριτές» του Πρωτοβάθμιου Συμβουλίου είδαν ένα απλό «λάθος», μήπως το εντόπισαν όχι στα όσα έκαναν οι υφιστάμενοί τους, αλλά στο γεγονός ότι «τους πήραν χαμπάρι»; Μήπως, αυτό εκτιμήθηκε σαν «λάθος» τους; Οτι δεν έκαναν τη «δουλειά» σωστά;

*

Υπενθυμίζουμε ότι τα όσα έγιναν στη Θεσσαλονίκη εναντίον του «φοιτητή με την πιτζάμα», και τα όσα απεφάνθη το Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο της ΕΛ.ΑΣ., συνέβησαν μετά τις εκλογές του Οκτώβρη.

Συνέβησαν, δηλαδή,

αφότου ανήλθαν στην κυβέρνηση οι «αντιεξουσιαστές της εξουσίας»,

αφότου ανέλαβε την πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. ο κ. Χρυσοχοΐδης,

αφότου το υπουργείο Δημόσιας Τάξης μετονομάστηκε σε «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη»

και αφότου ο κύριος υπουργός είχε προβεί σε τριακόσιες πενήντα οχτώ δηλώσεις - διαβεβαιώσεις ότι δε θα ανεχτεί να δει ένστολο να παρανομεί και να αυθαιρετεί εις βάρος πολίτη.

*

Κατόπιν όλων αυτών:

Οταν ένστολοι

• πιάνονται στα πράσα να στήνουν προβοκάτσιες,
• εντοπίζονται να στήνουν σκευωρίες,
• συλλαμβάνονται επ' αυτοφώρω να κατασκευάζουν «ενόχους»,

αλλά αντιμετωπίζονται από την υπηρεσία τους με «αυστηρότητα» που εξαντλείται σε τέτοιου τύπου χαδάκια, σαν τις δίμηνες και τρίμηνες αργίες - ώστε μετά τις «διακοπές» τους να επανέλθουν αγνοί, αμόλυντοι και ανανεωμένοι στα υπηρεσιακά τους καθήκοντα (είδαμε ποια είναι τα καθήκοντά τους) -

τότε, ρωτάμε:

Εφόσον το υπουργείο δεν ήταν της «Προστασίας του Πολίτη»,

αλλά ήταν της «Προστασίας του Ενστολου Αλήτη»,

τι θα έπρεπε να περιμένουμε; Μήπως θα τους έδιναν και εύφημον μνείαν;

Αφήνουμε κατά μέρος όλον τον υπόλοιπο οχετό των ψεμάτων και της συκοφαντίας που εκτοξεύουν ο «Σκάι» και η «Καθημερινή» του εφοπλιστή Αλαφούζου, εναντίον των ναυτεργατών, του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.

Ρωτάμε μόνο τούτο:

Αφού κόπτονται τόσο για τη «νομιμότητα», τι έχουν να πουν για το Προεδρικό Διάταγμα 177/74 που υπαγορεύει ότι η οργανική σύνθεση πλοίων σαν αυτά της πολυεθνικής που βρίσκονται στην Κόρινθο, πρέπει - για τη διασφάλιση της ασφαλούς ναυσιπλοΐας - να είναι τουλάχιστον 48 και όχι 33 ναυτεργάτες, όπως απασχολούν τα συγκεκριμένα καράβια.

Ενα από τα αιτήματα των ναυτεργατών είναι η εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος. Ρητορικό το ερώτημα: Οι υπάλληλοι του Αλαφούζου είναι υπέρ της εφαρμογής του ελληνικού νόμου ή υπέρ της πολυεθνικής που τον καταπατά;

,«Βέβαια, λένε πολλοί, ναι, αλλά τα μέτρα που πήρατε πόνεσαν τον ελληνικό λαό. Και απαντώ, μας πόνεσαν όλους και πρώτα απ' όλα πόνεσαν εμένα (...).

Ούτε όταν υποχρεωθήκαμε να προβούμε σε μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα, το κάναμε για να κόψουμε τους μισθούς και τα επιδόματα (...)».

*

Αυτά τα απίθανα είπε χτες ο κ. Παπανδρέου από την Τρίπολη.

Με άλλα λόγια

τον ...πονέσαμε (!) τον κύριο πρωθυπουργό που τον αναγκάσαμε (!) να μας φορτώσει με ένα τσουβάλι μέτρα. Η στεναχώρια του είναι αβάσταχτη! Γιατί πώς να συγκριθεί ο πόνος του μισθωτού (που του έκοψε τον μισθό ο πρωθυπουργός), με τον πόνο του πρωθυπουργού (που έκοψε τον μισθό του μισθωτού)!

*

Α, και κάτι ακόμα: Αφού όταν έκοψαν μισθούς και επιδόματα «δεν το κάνανε για να κόψουνε μισθούς και επιδόματα», προφανώς θα τα κόψανε για να τα ...αυξήσουνε!

***

Τα παραπάνω μοιάζουν με αστειότητες. Και είναι. Μοιάζουν με «ορθοπεταλιά» στο θράσος. Και είναι. Μοιάζουν με πολιτικό λόγο που διαγωνίζεται σε πειθώ και σε φαντασία έκθεση της Α' Δημοτικού. Και είναι.

Το χειρότερο, όμως, που διαπράττουν - και για το οποίο δεν θα τύχουν καμίας λύπησης όταν «θα τους πάρουν με τις πέτρες» - είναι ότι νομίζουν πως θα καταντήσουν μια ολόκληρη χώρα να ανέχεται επί μακρόν αυτά τα παιδαριώδη...