Στο Μεντεγίν της Κολομβίας και τη γύρω περιοχή υπάρχει συγκεντρωμένη η μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων που πάσχουν από μια κληρονομική μορφή της νόσου του Αλτσχάιμερ, που εμφανίζεται πριν από την ηλικία των 50 ετών. Πρόκειται για 25 οικογένειες, που μαζί με τα μέλη του μακρινότερου βαθμού συγγένειας που μπορεί να εντοπιστεί, αριθμούν γύρω στους 5.000 ανθρώπους. Με αυτήν την ομάδα πρόκειται να ξεκινήσουν δοκιμές συνδυασμών φαρμάκων, αρχίζοντας τη χορήγηση από την ηλικία των 40 ετών, πριν εμφανιστεί η νόσος. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα ανακαλύψουν κάποιο «κοκτέιλ» που θα παρεμποδίζει τη δράση πολλαπλών βιοχημικών διαδρομών της νόσου, καθυστερώντας έτσι σημαντικά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
Το πρώιμο Αλτσχάιμερ που κληρονομείται ακόμα και αν το έχει ο ένας γονιός, σχετίζεται μόλις με το 1% των 27 εκατομμυρίων περιπτώσεων που καταγράφηκαν μόνο το 2006, αλλά οι χαρακτηριστικές εγκεφαλικές αλλοιώσεις που προκαλεί είναι πανομοιότυπες με εκείνες του κατά πολύ συχνότερου Αλτσχάιμερ των ηλικιωμένων, όπου τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται πριν από τα 65 χρόνια. Η προβλεψιμότητα του πρώιμου Αλτσχάιμερ στις οικογένειες του Μεντεγίν τράβηξε την προσοχή ομάδας επιστημόνων, αλλά και φαρμακευτικών εταιρειών, που εξετάζουν μια πρωτότυπη προσέγγιση: Τη δοκιμή φαρμάκων σε ασθενείς πριν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια άνοιας. Τα φάρμακα αυτά θα σταματούν τη συσσώρευση των τοξικών κομματιών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, ή ακόμα και θα τα αφαιρούν αν έχουν αρχίσει να συσσωρεύονται.
Αυτή η προσέγγιση είναι γνήσια ερευνητική έμπνευση ή σχετίζεται και ωθείται από την προσπάθεια του φαρμακευτικού κεφαλαίου να πουλήσει περισσότερα φάρμακα; Βάσιμα εγείρονται αμφιβολίες, όταν μια τέτοια προσέγγιση πραγματοποιείται μέσα σε συνθήκες ασυδοσίας των μονοπωλίων, σε συνθήκες καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό στάδιο. Γιατί τι καλύτερο για τους φαρμακοβιομήχανους από το να αρχίσουν εκτεταμένα τμήματα του πληθυσμού, π.χ. από την ηλικία των 55, να παίρνουν φάρμακα για Αλτσχάιμερ, έτσι για κάθε ενδεχόμενο... Φυσικά, όπως κάθε φάρμακο, έτσι και αυτά που θα δοκιμαστούν στις οικογένειες του Μεντεγίν θα έχουν παρενέργειες, ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει στην περίπτωση που έχουν αποτέλεσμα, αν θα είναι το ίδιο αποτελεσματικά και στην πιο διαδεδομένη παραλλαγή της νόσου, που χτυπά τους ηλικιωμένους.
Τα τελευταία χρόνια απέτυχαν αρκετά υποψήφια φάρμακα για την αντιμετώπιση του μη προχωρημένου Αλτσχάιμερ, πείθοντας τους ερευνητές ότι μεγάλο μέρος από την παθολογία της νόσου - συσσώρευση ανώμαλων πρωτεϊνών και απώλεια εγκεφαλικών κυττάρων και κυκλωμάτων - αρχίζει πολύ πριν γίνει αντιληπτή η απώλεια μνήμης. Αυτό επιβεβαιώθηκε με τη χρήση νέων τεχνολογιών που επιτρέπουν την παρακολούθηση των πρόδρομων ενδείξεων επί αρκετά χρόνια πριν εμφανιστεί το πρώτο σύμπτωμα. Γι' αυτό θεωρούν ότι η θεραπεία πρέπει να αρχίζει πολλά χρόνια πριν γίνει εμφανής η ύπουλη αρρώστια, όταν ακόμα είναι ακέραιη η μνήμη εκείνου που πρόκειται να νοσήσει.
Ως συνέπεια, σημαντικό μέρος της έρευνας για τη νόσο του Αλτσχάιμερ στρέφεται στην αντιμετώπισή της πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα. Η αντιμετώπιση αυτή δεν αφορά μόνο τα φάρμακα, αλλά και την προσαρμογή του τρόπου ζωής έτσι που να περιορίζονται οι κίνδυνοι για Αλτσχάιμερ. Μέτρα προσαρμογής που έχουν να κάνουν με την εξάσκηση του εγκεφάλου σε κοινωνικές συναναστροφές και παιχνίδια, τη σωματική άσκηση, την καλή διατροφή, βρίσκονται δηλαδή στον αντίποδα των μέτρων που παίρνουν οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, οδηγώντας νέους και ηλικιωμένους σε μια ζωή γεμάτη στερήσεις, ελλείψεις, περιορισμούς, φτώχεια και εξαθλίωση.