Αποσπάσματα από την κεντρική ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας
«Τι και αν εξαφάνισαν όλες τις προηγούμενες μέρες από τις εφημερίδες και τα κανάλια της αστικής τάξης την πανελλαδική απεργία που κήρυξαν οκτώ ομοσπονδίες, 13 Εργατικά Κέντρα και δεκάδες πρωτοβάθμια σωματεία. Τι κι αν προσπαθούν με κάθε εφεδρεία που έχουν, πολιτική, συνδικαλιστική, δημοσιογραφική να σπείρουν το φόβο, να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων. Εμείς είμαστε εδώ», τόνισε.
Και η ομιλήτρια, συνέχισε, σημειώνοντας: «'Η αυτοί ή εμείς, ή ο λαός ή τα μονοπώλια, ή τα κέρδη και η χλιδή των λίγων, ή η σωτηρία του λαού. Δεν υπάρχει μέση οδός, ούτε επιστροφή. 'Η οι αλυσίδες της σκλαβιάς ή αγώνας για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση». Και συμπλήρωσε: «Δεν αντιστεκόμαστε απλά στην επίθεση, αμφισβητούμε ό,τι μας πλασάρουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, η πέμπτη φάλαγγα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος παρά μόνο αυτό που έχουμε απέναντι στη ζωή μας, στα παιδιά μας και στην τάξη μας. Κανένας δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας παραπλανήσει. Ούτε οι πρόθυμοι εργατοπατέρες που σπεύδουν στο διάλογο για να λύσουν τις ασάφειες του ασφαλιστικού τερατουργήματος, ούτε κάποιοι όψιμοι αντικαπιταλιστές που διεκδικούν την επαναδιαπραγμάτευση στα πλαίσια του συστήματος».
Ανέδειξε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για καμιά αυταπάτη «κανένα τέχνασμα, κανένας ελιγμός της κυβέρνησης και των συμμάχων της δεν πρέπει να μας ξεγελάσει. Η βαρβαρότητα δε συγκαλύπτεται, ανατρέπεται».
Για να τονίσει: «Κανένας εχθρός ντυμένος φίλος δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας ξεγελάσει. Και τέτοιοι είναι οι ηγέτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Πάνω από 20 χρόνια δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να στηρίζουν τα προγράμματα της σύγκλισης με την ΕΕ, όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα για να προετοιμάσουν και να οργανώσουν την εργατική τάξη αλλά συνειδητά καλλιέργησαν την ταξική συνεργασία, την αυταπάτη ότι κεφάλαιο και εργαζόμενοι μπορεί να τα βρουν».
«Η οργή και η αγανάκτηση βράζει παντού, αλλά αυτό δεν αρκεί» υπογράμμισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ. «Η οργή και ο θυμός πρέπει να μετουσιωθεί σε οργανωμένο αγώνα, να αντιστοιχηθεί με το μέγεθος της επίθεσης, να ξεμπλέξουμε με τις αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να συνυπάρξουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης με τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων. Οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται ο σημερινός αγώνας φέρνουν νέες, αυξημένες απαιτήσεις. Θα αυξηθούν οι δυσκολίες, θα δυναμώσει η επίθεση με κάθε τρόπο απέναντι στο κίνημα και στους αγώνες. Με προβοκάτσιες, με καταστολή, με συκοφάντηση, βγάζοντας παράνομους τους αγώνες. Παράνομοι είναι όσοι καταργούν τη σταθερή δουλειά, το αγαθό της υγείας, της παιδείας, της μητρότητας, τη σύνταξη και την ασφάλιση. Παράνομοι είναι αυτοί που κλέβουν τον ιδρώτα μας. Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!».
Ενώ σε άλλο σημείο, υπογράμμισε: «Οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού και του οπορτουνισμού θα εντείνουν την υπονομευτική τους δράση. Οσο αυτοί θα παλεύουν για την ταξική συνεργασία και θα επικαλούνται την ενότητα για να υπονομεύουν το κίνημα και τον προσανατολισμό του, τόσο οι εργάτες και οι εργάτριες θα δίνουν ηχηρή απάντηση. Με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ χτίζουμε τη δική μας ενότητα στη βάση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Σήμερα όπου ο πλούτος που παράγεται είναι τεράστιος η εργατική τάξη μπορεί να παλέψει για τις σύγχρονες ανάγκες της, με το βλέμμα στραμμένο στην ίδια την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων που της στερεί όσα παράγει. Κάτω από αυτές τις σημαίες, σε αυτή τη γραμμή και με αυτό το πλαίσιο πρέπει να οργανωθεί το κίνημα».
Είπε, ακόμα, ότι ο ίδιος και η εταιρεία του από «πατριωτικό» καθήκον και με ίδια κεφάλαια επένδυσαν στην ελληνική ακτοπλοΐα. Ισχυρίστηκε ότι τα ταξικά σωματεία υποχρέωσαν το πλήρωμα σε κινητοποιήσεις παρά τη θέλησή του και υπονόησε βρώμικα ότι οι αγώνες που έγιναν στο πλοίο υποκρύπτουν τη συνδιαλλαγή της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ με άλλες ανταγωνιστικές εταιρείες, που ήθελαν την «Καλλίστη» εκτός παιχνιδιού. Εν κατακλείδι, ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος ήταν ιδανικός εργοδότης, ότι κανένας από τους ναυτεργάτες των πλοίων του δεν ήθελε να κινητοποιηθεί και ότι η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων ήταν αυτή που τον υποχρέωσε τελικά να μεταφέρει τα πλοία του στην Ιταλία.
Ανάμεσα στους «ένθερμους» ταξιδιώτες (;) που ανέλαβαν χτες να δημιουργήσουν εντυπώσεις σε βάρος των ναυτεργατών, μπροστά στις κάμερες, ήταν και ένας κύριος, ο οποίος αναγνωρίστηκε από κατέχοντες το χώρο, σαν ναυτιλιακός πράκτορας που σχετίζεται με το κρουαζιερόπλοιο «Ζενίθ». Επίσης, το πρωί καταγράφτηκε στο λιμάνι κάμεραμαν γνωστού τηλεοπτικού σταθμού, που ενθάρρυνε την επίθεση μεμονωμένων θερμόαιμων στους ναυτεργάτες, ζητώντας προφανώς να καταγράψει τα πλάνα για λογαριασμό των πρωινάδικων. Ολοένα και περισσότερες ενδείξεις φανερώνουν τελικά ότι η «αγανάκτηση» ορισμένων, λίγων, σε βάρος των απεργών ναυτεργατών, κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν...