«Το παιδί μου θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής. Και γιατί όχι; Θα τα κονομάει»... Η φράση αυτή πολλές φορές έχει ακουστεί από στόματα γονιών και κυρίως πατεράδων, που ορμώμενοι από την επαγγελματική ανασφάλεια που στις μέρες μας έχει την τιμητική της, αναζητούν διεξόδους λύτρωσης για τα παιδιά τους. Για τους ανθρώπους εκείνους που αύριο θα κρατούν το μέλλον στα χέρια τους. Βέβαια, η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική και μάλιστα στην εποχή του 2000 όπου το δημοφιλέστερο άθλημα του κόσμου έχει περάσει ή μάλλον έχει ξεπεράσει τα όρια του επαγγελματισμού. Το ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό έχει ξεφύγει από τη λογική του προσφέρειν ψυχαγωγία καθώς - ελαφρά τη καρδία - ακολουθεί πιστά τα γιγάντια και ανεξέλεγκτα βήματα ενός... μανιακού συστήματος.

Το μεγάλο ψάρι, όπως η λαϊκή ρήση αναφέρει, τρώει το μικρό, κάτι που φανερά πλέον συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Η μηχανή παραγωγής... αστεριών έχει για τα καλά μπει σε λειτουργία και τίποτα δε δείχνει ικανό να μπορεί να τη σταματήσει. Τα ταλέντα μετατρέπονται σε προσοδοφόρες μηχανές, ενώ οι υπόλοιποι απλώς ακολουθούν. Με το λάβαρο του εύκολου χρήματος να υψώνεται πανηγυρικά από τα χέρια των μεγαλομετόχων και μεγαλοεπιχειρηματιών, οι λαοί της Ευρώπης παρακολούθησαν ακόμα μια φορά αμέτοχοι το μεγάλο φαγοπότι των μεταγραφών του καλοκαιριού, που ούτε λίγο ούτε πολύ αγγίζει τα όρια του παραλογισμού...

Το τρελό παζάρι...

Οι τσέπες των ταλαντούχων παιχτών που βρέθηκαν να αναζητούν ομάδα, φέτος... βάρυναν προκλητικά. Τα ποσά που τα ευρωπαϊκά σωματεία δαπάνησαν είναι αστρονομικά και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις πραγματοποιήθηκαν ρεκόρ προσφορών στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ας δούμε όμως αναλυτικά μερικές από τις περιπτώσεις μεταγραφών που δεν μπορούν να χωρέσουν στο μυαλό του Ευρωπαίου εργάτη, του ανθρακωρύχου, του ψαρά του δασκάλου, του βαφέα, του οδηγού και γενικά όλων όσων γνωρίζουν από μόχθο, πάλη, ανάγκη να θρέψουν οικογένειες, τραγικές συνθήκες εργασίας, πείνα...

Η ισπανική Ρεάλ Μαδρίτης έκλεψε φέτος την παράσταση στο μεταγραφικό τομέα. Τα ποσά που δαπάνησε ήταν υπέρογκα, με κατακλείδα την περίπτωση ενσωμάτωσης στις τάξεις της του Πορτογάλου Λουίς Φίγκο. Για το... μήλον της έριδος αρκετών ευρωπαϊκών σωματείων, μεταξύ των οποίων και της πρώην του ομάδας (σ.σ. της Μπαρτσελόνα) η πρωταθλήτρια Ευρώπης άνοιξε για τα καλά το «πορτοφόλι» της καθώς η ετήσια απολαβή του Φίγκο ανέρχεται στο ποσό των 2 δισεκατομμυρίων δραχμών. Μέχρι το 2005, όμως, παίχτης της Ρεάλ θα είναι και ο Ραούλ. Οι οικονομικές απολαβές του Ραούλ δεν έγιναν γνωστές, σε αντίθεση όμως με τη ρήτρα του νέου συμβολαίου του, που ορίστηκε στο αστρονομικό ποσό των 60 δισεκατομμυρίων δραχμών (!). Η «βασίλισσα» όμως δε σταμάτησε εκεί. Συνέχισε να αποκτά παίχτες, μεταξύ των οποίων και ο Γάλλος Ρομπέρ Πιρές από τη Μαρσέιγ, η μεταγραφή του οποίου κόστισε στους Μαδριλένους 3,2 δισ. Τη φανέλα, παράλληλα, της πρωταθλήτριας Ευρώπης θα φορά για τα επόμενα τέσσερα χρόνια ακόμα ένας παίχτης. Ο 29χρονος τερματοφύλακας Θέσαρ Σάντσεθ, ο οποίος μετά από 13 χρόνια άφησε τη Βαγιαδολίδ και έναντι του ποσού των 2 δισεκατομμυρίων δραχμών συμφώνησε να αλλάξει στρατόπεδο.

Η μεγάλη αντίπαλος, ωστόσο, της Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα δεν κάθισε με... σταυρωμένα χέρια. Προκειμένου να μη μείνει πίσω στις μεταγραφές απέκτησε τον Ριβάλντο έναντι του ποσού των 2,2 δισεκατομμυρίων δραχμών. Παράλληλα, το ποσό των 4,3 δισ. συμφώνησαν οι διοικήσεις των Λάτσιο και Μπαρτσελόνα για τη μεταπήδηση του Ολλανδού μέσου Μπουντεβάιν Ζέντεν από τη Βαρκελώνη στη Ρώμη. Ακόμη ένας πιτσιρικάς όμως θα πλουτίσει μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Ο λόγος για τον 21χρονο Γεράρδ, ο οποίος υπέγραψε 6ετές συμβόλαιο με την Μπαρτσελόνα, ύψους 810 εκατομμυρίων δραχμών το χρόνο.

Το μεταγραφικό ρεκόρ της ιστορίας της, τα 1,6 δισεκατομμύρια δραχμές που είχε δώσει στη Νόριτς το Δεκέμβρη του 1999 για τον επιθετικό Ντάρεν Ιντι, ισοφάρισε η Λέστερ με την απόκτηση του αμυντικού της Μπέρμιγχαμ Σίτι, Γκάρι Ράουετ.

Πρόβλημα κανένα για τον Ανελκά, ο οποίος δεν έμεινε «ξεκρέμαστος» περισσότερο από ένα 24ωρο. Η Παρί Σεζ Ζερμέν κινήθηκε αστραπιαία για την απόκτησή του από τη Ρεάλ, η οποία κόστισε στους Γάλλους, 11 δισεκατομμύρια δραχμές.

Από το παζάρι, όμως, δε θα μπορούσε να λείψει και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο αγγλικός σύλλογος για τα... μάτια του Μπαρτέζ, ξόδεψε 5,2 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ ο Γάλλος παγκόσμιος πρωταθλητής θα εισπράττει 600 εκατομμύρια το χρόνο. Αξίζει να τονιστεί ότι η συγκεκριμένη μεταγραφή αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ για τερματοφύλακες.

Για 650 εκατομμύρια δραχμές το χρόνο ο Φραντσίσκο Φαρινός άλλαξε φανέλα και από τη Βαλένθια, μεταπήδησε στη Μίλαν. Ο ισπανικός σύλλογος για τη μεταγραφή αυτή εισέπραξε 6 δισεκατομμύρια δραχμές.

Με τη βδομάδα... θα πληρώνεται ο Νιλ Σάλιβαν. Ο 30χρονος διεθνής Σκοτσέζος, ο οποίος από την επόμενη περίοδο θα αγωνίζεται με τα χρώματα της Τότεναμ, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα του Λονδίνου που θα του αποφέρει κέρδη ύψους 12,5 εκατομμυρίων δραχμών τη βδομάδα.

Τον μέσο Μαρκίνιο της Σάο Πάουλο απέκτησε η Μπάγερν Λεβερκούζεν, έναντι 1,4 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια θα αγωνίζεται ο διεθνής μέσος Χουάν Κάρλος Βαλερόν, ο οποίος θα εισπράξει συνολικά για τον καιρό παραμονής του στην πρωταθλήτρια Ισπανίας το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Στην Ιταλία και στη Γιουβέντους θα βρίσκεται την ερχόμενη περίοδο ο Νταβίντ Τρεζεγκέ. Ο 22χρονος Γάλλος εγκατέλειψε το Μονακό για τη «μεγάλη κυρία» η οποία πλήρωσε γι' αυτή την κίνησή της 8 δισεκατομμύρια δραχμές. Ωστόσο, όπως δείχνουν τα πράγματα, η «Γιούβε» δε δείχνει να προβληματίζεται για τα λεφτά που έδωσε. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ιταλικός σύλλογος την περίοδο 1999 - 2000, είχε έσοδα ύψους περίπου 40 δισεκατομμυρίων δραχμών, αυξημένα κατά 17% από την προηγούμενη χρονιά.

Τα χρώματα του Αμβούργου θα φορά τη νέα περίοδο ο Σεργκέι Μπαρμπάρεζ της Μπορούσια Ντόρτμουντ. Ο διεθνής Βόσνιος ποδοσφαιριστής υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με το γερμανικό σύλλογο, έναντι του ποσού των 610 εκατομμυρίων δραχμών.

Τον αρχηγό της Εθνικής Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάμπ, απέκτησε η Βαλένθια καταβάλλοντας στην Τσέλσι 1,2 δισεκατομμύριο δραχμές.

Η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του σκοτσέζικου ποδοσφαίρου ακούει στο όνομα Κρις Σάτον. Ο παίχτης αποκτήθηκε από τη Σέλτικ η οποία κατέβαλε το υπέρογκο ποσό των 3,3 δισεκατομμυρίων δραχμών στην Τσέλσι, προκειμένου να τον εντάξει στις τάξεις της.

Η μεγάλη πρόκληση...

«Ο κόσμος είναι έξυπνος και γνωρίζει ότι δεν είμαι "μισθοφόρος"» δήλωσε ο Ριβάλντο στην εφημερίδα «Σπορ» της Βαρκελώνης και συνέχισε λέγοντας: «Είναι πολύ άσχημο για έναν ποδοσφαιριστή να συζητείται το όνομά του μόνο για τα χρήματα. Το ποδόσφαιρο δεν είναι έτσι. Αν κάποιος παίκτης αμείβεται με πολλά χρήματα τότε το αξίζει». Φυσικά και το αξίζει, θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος στα λεγόμενα του Βραζιλιάνου άσου. Σε ένα επάγγελμα, εξάλλου, με ημερομηνία λήξης (σ.σ.μέσος όρος τα 35 χρόνια) καλό είναι να καταφέρει κάποιος ποδοσφαιριστής να εξασφαλίσει ένα καλό και άνετο μέλλον. Η αντίρρησή μας είναι αλλού. Εκεί που γεννιούνται εκατομμύρια παιδιά χωρίς προοπτική ζωής ενός χρόνου. Εκεί που οι άνθρωποι το μόνο που θέλουν είναι να αναγνωριστεί η αξία τους ως ζωντανοί οργανισμοί από αυτούς που χώρισαν τον κόσμο σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο. Η αντίρρησή μας είναι εκεί που οι άνθρωποι δεν έχουν δει καν... το χρώμα του χρήματος, και πόσο άλλωστε τη «στρογγυλή θεά». Η αντίρρησή μας βρίσκει καταφύγιο εκεί, όπου το άδικο καθρεφτίζεται σε κάθε γωνιά της Γης...