Στα ματωμένα χώματα, όπου εκτελέστηκαν εκατοντάδες κομμουνιστές, πρωτοπόροι αγωνιστές, έξω από τα μπουντρούμια όπου βασανίστηκαν χιλιάδες άλλοι, πίσω από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ, πραγματοποιήθηκε χτες η προφεστιβαλική εκδήλωση του Εργατικού Τομέα της Οργάνωσης Πόλης Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, που ήταν αφιερωμένη στους νέους εργαζόμενους. Ηταν ένα πολύτιμο, ζωντανό μάθημα για την Ιστορία των αγώνων της εργατικής τάξης στην ανειρήνευτη πάλη ενάντια στους εκμεταλλευτές δυνάστες της. Ιστορία που γίνεται φάρος και οδηγός για τους αγώνες του σήμερα.

Στην εκδήλωση, μίλησε ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ. Ολοκληρώθηκε με αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι από το συγκρότημα της ΚΝΕ και συναυλία με τον Λάκη Παπαδόπουλο. Πριν από την εκδήλωση, νωρίς το απόγευμα, δεκάδες μέλη της ΚΝΕ ξεναγήθηκαν μέσα στο χώρο των φυλακών στα κελιά και τους θαλάμους απομόνωσης, όπου «έζησαν» τόσοι και τόσοι λαϊκοί αγωνιστές.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την παρουσίαση μουσικοθεατρικού δρώμενου από το Δημοκρατικό Σύλλογο Γυναικών Καλαμαριάς, αφιερωμένου στην κομμουνίστρια και ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης Κούλα Ελευθεριάδου, που οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα στα 23 της χρόνια, στο άνθος της νιότης της. Ηρθε από το Σοχό στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει και δίδαξε με τον ηρωισμό της. Το έκτακτο στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης την καταδίκασε σε δις εις θάνατον με την κατηγορία της στρατολόγησης. Εκτελέστηκε στις 6 Μάη του 1947. Στο πρόσωπό της τίμησαν τους χιλιάδες αγωνιστές που αντιμετώπισαν ηρωικά το θάνατο και τα βασανιστήρια παίρνοντας δύναμη από την πίστη στα ιδανικά τους.

Ο Γιώργος Τεμεκενίδης, στέλεχος του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στην ιστορία του Γεντί Κουλέ που υπήρξε η χειρότερη ελληνική φυλακή μετά το Ανάπλι. Από την περίοδο της γερμανοφασιστικής κατοχής και μέχρι τη δεκαετία του '70, ταυτίστηκε με την ιστορία βασανιστηρίων και διώξεων των χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, του ΔΣΕ και των κατοπινών αγώνων του ελληνικού λαού, που με τη θυσία τους πέρασαν στην αθανασία. Οπως είπε, «έπρεπε να απελευθερωθεί η Θεσσαλονίκη για να μεταμορφωθεί αυτή η γιγάντια γαλέρα της στεριάς, αυτό το θυσιαστήριο υπερήφανων αγωνιστών σε χώρο πολιτισμού, κυρίως από την ΕΠΟΝ της Πάνω Πόλης. Λίγο, όμως, κράτησε αυτό το φωτεινό διάλειμμα του δημιουργικού έργου της νεολαίας. Κράτησε όσο κράτησε και η χαρά του λαού για την απελευθέρωση από τους κατοχικούς. Και ξανάγινε το Γεντί Κουλέ κάτεργο. Χειρότερο από πριν».

Στην ομιλία του, ο Γιάννης Πρωτούλης σημείωσε: «Αυτός εδώ ο ιερός τόπος μαρτυρά τους δεσμούς αίματος του ΚΚΕ με τους ανθρώπους του μόχθου, με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά που του έδωσαν και του δίνουν αντοχή, ατσάλινη δύναμη. Ετσι πέρασε το κόμμα μας από τα κολαστήρια και τα ξερονήσια και άντεξε σε όλη την υπερενενηντάχρονη πορεία του, από τη δικτατορία του Πάγκαλου, του παππού του σημερινού αντιπροέδρου, τη δικτατορία του Μεταξά, το μετεμφυλιακό κράτος, τη δικτατορία του '68-'74».

Κάλεσε κάθε νέο και νέα, τις εργατικές λαϊκές οικογένειες να σκεφτούν: «Οι εργάτες πάλευαν στη Θεσσαλονίκη για Κοινωνική Ασφάλιση, για 8ωρο και κατάργηση της ανήλικης εργασίας το 1936, και τώρα ο Παπανδρέου, η κυβέρνησή του, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες, η ΕΕ και το ΔΝΤ το λένε δογματικό, και προοδευτικό βαφτίζουν το να δουλεύουμε από τα 15, χωρίς ωράριο, μισθό - χαρτζιλίκι, χωρίς Κοινωνική Ασφάλιση».

Αναφέρθηκε, επίσης, στην επίθεση που έχει εξαπολυθεί ενάντια στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ, τονίζοντας πως στόχο έχει να τρομοκρατήσει το λαό, τη νεολαία, για να υποταχθούν μοιρολατρικά.

Κάλεσε τη νεολαία να μη σκύψει το κεφάλι. Αλλά με θάρρος και αυτοθυσία να παλέψει και να αγωνιστεί ενάντια σε κείνους που προκαλούν τα δεινά στη ζωή της και των οικογενειών της: «Με το ΠΑΜΕ οι νέοι εργάτες και εργάτριες, με την ΠΑΣΥ οι φτωχοί αγρότες, με το ΜΑΣ οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες, με το Συντονιστικό τους οι μαθητές, με εκατοντάδες επιτροπές αγώνα και αντίστασης παντού, στο χώρο δουλειάς, στη σχολή, στο σχολείο, στο χωριό και τη γειτονιά για την οικοδόμηση της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, του μετώπου ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό για την εργατική - λαϊκή εξουσία».

Την ταξική αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της επιχείρησης «ΜΙΝΟΣ», που βρίσκονται αντιμέτωποι με την επίθεση της εργοδοσίας, η οποία εκδηλώνεται ανελέητη με τις πλάτες της ταξικής Δικαιοσύνης και της κυβέρνησης, ανέδειξε ο Εργατικός Τομέας της Οργάνωσης Πόλης Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, με την προφεστιβαλική εκδήλωση που πραγματοποίησε το βράδυ της Παρασκευής έξω από το εργοστάσιο. Εκεί όπου επί 45 μέρες οι εργάτες περιφρουρούν το εργοστάσιο, εμποδίζοντας την εργοδοσία να κλέψει και τις τελευταίες τους ελπίδες να πληρωθούν τα δεδουλευμένα που τους οφείλει.

Οι νεολαίοι της ΚΝΕ, με το συγκρότημά τους, διοργάνωσαν συναυλία αλληλεγγύης. Με τη βοήθεια σωματείων εργαζομένων της Βιομηχανικής Περιοχής, που πρόσφεραν τους μεζέδες και τις μπίρες, στήθηκε ένα πραγματικά λαϊκό γλέντι, που ανέδειξε τη δύναμη της αλληλεγγύης στον αγώνα των εργατών. Εδωσε κουράγιο στους εργάτες που βλέπουν ότι δεν είναι μόνοι τους, απέναντι στο θεριό της εργοδοσίας και στη δίψα του για περισσότερα κέρδη. Μαζί τους έχουν το ΠΑΜΕ, τους συναδέλφους τους από άλλα εργοστάσια και κλάδους που συσπειρώνονται στο ταξικό κίνημα, τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, τα παιδιά τους, που μέσα από την ΚΝΕ παίρνουν ενεργά θέση στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Παράλληλα, αναδεικνύεται μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες ο χαρακτήρας των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ, που αξιοποιώντας μορφές τέχνης και πολιτισμού στέλνουν σαφή πολιτικά μηνύματα, γίνονται οι ίδιες οι εκδηλώσεις μορφές δράσης.

Στη «σέντρα» έβγαλαν την πολιτική εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου, συνολικά του αθλητισμού, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, μετανάστες, την περασμένη Κυριακή, στο τουρνουά ποδοσφαίρου 5x5 που διοργάνωσε η ΚΝΕ στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του 36ου Φεστιβάλ, στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Στο χώρο, στήθηκε ένα «μουντιάλ» άμιλλας και συλλογικότητας, με κυρίαρχο το σύνθημα - διεκδίκηση για μαζικό λαϊκό αθλητισμό. Ποδοσφαιρικές ομάδες από σχολεία και σχολές, με τη συμμετοχή εργαζομένων από το χώρο της οικοδομής και άλλους εργασιακούς χώρους «κλότσησαν» τις ανώνυμες εταιρείες και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που λυμαίνονται τον αθλητισμό, «σούταραν» την πολιτική που ορθώνει ολοένα και περισσότερο εμπόδια στην άθληση, στον ελεύθερο χρόνο και την ψυχαγωγία. Εβαλαν «γκολ» σε όλους εκείνους που επιδιώκουν να επιβάλουν νέες αιματηρές θυσίες στο λαό και τη νεολαία στο όνομα της κρίσης.

Για την ιστορία, πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η ομάδα των μαθητών («Ισπανοί») που κέρδισε στον τελικό τους οικοδόμους με 4-1.