Με όπλο την άθλια Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ, η κυβέρνηση προχώρησε χτες σε νομοθετική παρέμβαση, με την οποία απαγορεύει επί της ουσίας κάθε «αύξηση» πάνω απ' αυτή που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ, υπονομεύει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και ενισχύει την αδιαλλαξία της εργοδοσίας.

Με τη νομοθετική ρύθμιση, η κυβέρνηση απαγορεύει στον ΟΜΕΔ να πάρει απόφαση για «αύξηση» πάνω απ' αυτή που συνομολογήθηκε με την υπογραφή της Εθνικής Σύμβασης στις 15 του Ιούλη. Συγκεκριμένα, με την τροπολογία που υπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, και Εργασίας, Α. Λοβέρδος, ορίζεται:

«Οι εκδοθησόμενες με τη διαδικασία του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) μεσολαβητικές και διαιτητικές αποφάσεις, προς επίλυση συλλογικών διαφορών, δεν ισχύουν και δεν παράγουν κανένα νομικό αποτέλεσμα, εφόσον χορηγούν καθ' οιονδήποτε τρόπο μισθολογικές αυξήσεις, πέραν αυτών που προβλέπονται από την υπογραφείσα την 15η Ιουλίου 2010 Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας».

Μάλιστα, η τροπολογία έχει και αναδρομική ισχύ, από τη μέρα έγκρισης του μνημονίου (6/5/2010), και άρα ακυρώνονται οι όποιες αποφάσεις του ΟΜΕΔ έχουν εκδοθεί στο μεσοδιάστημα και προέβλεπαν «αύξηση» μεγαλύτερη από αυτή που ορίζει η ΕΓΣΣΕ, δηλαδή πάνω από το 0% για το 2010, 0,75% το 2011 και 0,85% το 2012.

Η κυβέρνηση προσπάθησε χτες να θολώσει τα νερά, διαρρέοντας ότι η τροπολογία της δεν παρεμβαίνει στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά μόνο στο θέμα της διαιτησίας. Πρόκειται για ψέμα πρώτου μεγέθους. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση νομοθετεί την απαγόρευση των αυξήσεων, αφού δίνει στους εργοδότες τη δυνατότητα να υπογράφουν κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις στο ύψος της κατάπτυστης ΕΓΣΣΕ, εκβιάζοντας τους εργαζόμενους ότι ακόμα και να προσφύγουν στον ΟΜΕΔ δεν έχουν τίποτα διαφορετικό να περιμένουν πέρα από τα ψίχουλα που συμφώνησαν ΓΣΕΕ - ΣΕΒ.

Ετσι, η διαιτησία, από υποτυπώδες εργαλείο στα χέρια των εργαζομένων, περνάει ουσιαστικά στα χέρια της εργοδοσίας, αφού πλέον ο ΟΜΕΔ δε δικαιούται να αποφασίζει για αυξήσεις μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ και προκύπτουν από το αντιλαϊκό μνημόνιο.

Καμιά εργοδοτική οργάνωση δεν πρόκειται να υπογράψει ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα σε έναν κλάδο ή σε μια επιχείρηση, όταν ξέρει πως η προσφυγή στον ΟΜΕΔ σημαίνει αυτόματα και την κατοχύρωση «αυξήσεων» στο ύψος της συμφωνίας ΓΣΕΕ - ΣΕΒ.

Στα μάτια των εργαζομένων αποκαλύπτεται τώρα στο σύνολό του το έγκλημα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να υπογράψει την κατάπτυστη Εθνική Συλλογική Σύμβαση, η οποία προβλέπει:

• Το 2010, πάγωμα των μεροκάματων και των μισθών για ολόκληρο το έτος. Δηλαδή 0% στα μεροκάματα και στους μισθούς του 2009!
• Το 2011, πάγωμα για το πρώτο εξάμηνο του έτους και «αύξηση» στο ύψος του ευρωπαϊκού πληθωρισμού μόνο για το δεύτερο εξάμηνο.
• Το 2012, πάγωμα των μισθών το πρώτο εξάμηνο στο ύψος που έχουν διαμορφωθεί στο τέλος του 2011 και «αύξηση» σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό πληθωρισμό για το δεύτερο εξάμηνο του έτους.

Οπως γίνεται φανερό, η ΕΓΣΣΕ φέτος ορίζει 0% «αύξηση»! Για τα δύο επόμενα έτη, δεν προβλέπει συγκεκριμένο ποσοστό. Ως ποσοστό «αύξησης» γι' αυτά τα χρόνια ορίζεται ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης του έτους που προηγείται. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Γιούροστατ, το 2010 ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης θα ανέλθει στο 1,5% και το 2011 στο 1,7%.

Κατά συνέπεια, η ετήσια αύξηση για το 2011 δεν μπορεί να ξεπερνά το 0,75% και το 2012 το 0,85%! Και αυτό όταν ο επίσημος πληθωρισμός κινείται με ρυθμούς άνω του 6%. Ετσι, η νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης, σε συνάρτηση με το κατάπτυστο περιεχόμενο της Σύμβασης της ΓΣΕΕ, οδηγεί σε συρρίκνωση του εργατικού εισοδήματος για την τριετία 2010-2012, που θα ξεπερνά το 15%!

Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό, η ίδια η Αιτιολογική Εκθεση που κατατέθηκε με την τροπολογία ομολογεί: «Με τη διάταξη αυτή επιχειρείται η συγκράτηση των μισθολογικών αυξήσεων (...) ή άλλων ευνοϊκότερων ρυθμίσεων μέσω μεσολαβητικών ή διαιτητικών αποφάσεων που εκδόθηκαν από τον ΟΜΕΔ και οι οποίες είναι αντίθετες με τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας».

Η ομολογία αυτή αποτελεί και την πιο «έγκυρη» απόδειξη ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έπαιξε μέχρι τέλους τον άθλιο ρόλο της. Αποτελεί ταυτόχρονα και πρωτόφαντο γεγονός στη μεταπολιτευτική ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος, η κυβέρνηση και οι εργοδότες με νόμο να επιβάλλουν την Εθνική Σύμβαση για να μειώσουν τους μισθούς.