Την 1η του Ιούλη, το Κογκρέσο της Κόστα Ρίκα, τη στιγμή που ενέκρινε πρόταση της Προέδρου της χώρας Λάουρα Τσιντσίγια για ανανέωση της συμφωνίας για «Κοινή Περιπολία» με τις ΗΠΑ (νόμος 7929), παραχωρούσε ταυτόχρονα, μάλιστα άνευ όρων, την άδεια απόβασης και χρήσης των χωρικών υδάτων και των ακτών της χώρας από στρατεύματα των ΗΠΑ.

Τα επιθετικά και υπονομευτικά σχέδια των ΗΠΑ για τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής αλλά και γενικότερα της Λατινικής Αμερικής συνεχίζονται και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Το πραξικόπημα στην Ονδούρα, τον πιο «αδύναμο κρίκο» της αλυσίδας των λατινοαμερικάνικων χωρών που προωθούν κάποιες αλλαγές, αποτέλεσε το έναυσμα για την περικύκλωση που επιχειρούν οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και που περιλαμβάνει καταρχήν υπονόμευση των χωρών και ενέργειες ανατροπής από «μη κυβερνητικές οργανώσεις» (όπως έχει ήδη καταγγελθεί από την Κούβα, τη Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα, τη Βολιβία, το Εκουαδόρ) οικονομικό πόλεμο και εγκατάσταση σωρείας στρατιωτικών βάσεων σε «φιλικές» χώρες και σημεία γεωστρατηγικής σημασίας. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων χρόνων, η Ουάσιγκτον αύξησε σημαντικά τη στρατιωτική της παρουσία στα νησιά Αρούμπα και Κουρασάο, όπου από το 1999 διατηρεί μικρές βάσεις προωθητικών επιχειρήσεων. Ας σημειωθεί ότι αυτά τα νησιά βρίσκονται στα 70 χλμ. από τις ακτές της Βενεζουέλας. Μετά την τραγωδία που προκάλεσε ο σεισμός στην Αϊτή το Γενάρη, οι ΗΠΑ έστειλαν πάνω από 20.000 στρατιώτες, ενώ Αμερικανοί στρατιώτες πήραν τη έγκριση, από την αντιδραστική κυβέρνηση του μέχρι πρόσφατα Προέδρου της Κολομβίας, Αλβαρο Ουρίμπε, να χρησιμοποιούν 7 βάσεις της χώρας. Σειρά είχε ο Παναμάς με εγκατάσταση 11 θυλάκων, ίσως και το Περού, δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως, ωστόσο έχει ήδη καταγγελθεί η παρουσία Αμερικανών και τελευταία η Κόστα Ρίκα με την επαίσχυντη έγκριση του Κογκρέσου για χρήση των ακτών της χώρας από αμερικανικά στρατεύματα. Ενώ φαίνεται να μην έχουν λήξει οι επιθετικές, επεκτατικές τάσεις των ΗΠΑ και μετά την είδηση ότι υπάρχει συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ονδούρας για δημιουργία δύο ακόμα βάσεων στήριξης της τεράστιας αμερικανικής βάσης στην Παλμερόλα, πάντα στα πλαίσια «του πολέμου ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών».

Με βάση την εν λόγω έγκριση του Κογκρέσσου της Κόστα Ρίκα, που ισχύει από 1η του Ιούλη μέχρι 31 του Δεκέμβρη και με πρόφαση τη καταπολέμηση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών, οι ΗΠΑ επεκτείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία και στο έδαφος της Κόστα Ρίκα, στις ακτές της οποίας θα εγκατασταθούν 46 πολεμικά πλοία, πάνω από 200 ελικόπτερα, 10 αεροπλάνα «Χάριερ» και δύο υποβρύχια, 13.000 στρατιωτικοί, μεταξύ των οποίων οι 7.000 είναι πεζοναύτες.

Ακόμα, με αυτήν την έγκριση προσδιορίζεται ότι το στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ θα μπορεί να απολαμβάνει «ελευθερία κινήσεων και το δικαίωμα να πραγματοποιεί δραστηριότητες που θα θεωρεί αναγκαίες για την εκπλήρωση της αποστολής τους». Ενώ θα απολαμβάνουν πλήρη ατιμωρησία σε περίπτωση διάπραξης κάποιου εγκλήματος, καθώς θα δικάζονται στις ΗΠΑ σύμφωνα με τους αμερικανικούς νόμους.

Εδώ και δέκα χρόνια υπάρχει η συμφωνία συνεργασίας των δύο χωρών στην καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών, η οποία και ανανεώνεται συνεχώς από το 2000, σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ παρέχουν στην Κόστα Ρίκα πληροφορίες που έχουν συλλέξει μέσω ηλεκτρονικής και ναυτικής περιπολίας για παρουσία, στον εναέριο χώρο και στα χωρικά της ύδατα, ύποπτων πλοίων και αεροπλάνων. Η έγκριση του Κογκρέσου, όμως, για την απόβαση των αμερικανικών πλοίων και πεζοναυτών, πηγαίνει πολύ πιο πέρα από την παραπάνω συμφωνία, προκαλώντας βίαιες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και το λαϊκό κίνημα που τη χαρακτηρίζουν αντισυνταγματική και παραβιάζει την εθνική κυριαρχία της χώρας.

Το Σύνταγμα της Κόστα Ρίκα απαγορεύει την παρουσία ένοπλων δυνάμεων στο έδαφός της και κηρύσσει τη χώρα ως μία ζώνη ειρήνης. Ας σημειωθεί ότι αυτή η κεντρο-αμερικάνικη χώρα δεν έχει ούτε καν δικές της Ενοπλες Δυνάμεις.

Οπως αναφέρει σε άρθρο του ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος «Λαϊκή Πρωτοπορία», Ουμπέρτο Βάργκας Καρμπονέλ, «η παραπάνω ενέργεια του Κογκρέσου φανερώνει ότι η ρητορική ειρήνης που χρησιμοποιούσε η αστική τάξη στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα δεν ήταν ειλικρινείς, παρά ένα προπαγανδιστικό χαρτί. Οι διάφορες κυβερνήσεις ήταν πάντα πιόνια της πολιτικής πολέμου του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Και όταν οι πιο δεξιοί αστοί πολιτικοί πήραν τα ηνία της χώρας στα χέρια τους, μετατράπηκαν κυριολεκτικά σε υπηρέτες αυτής της πολιτικής, κήρυξαν παράνομα τα ταξικά συνδικάτα, έβγαλαν στην παρανομία το κόμμα "Λαική Πρωτοπορία" και καθιέρωσαν ποινές φυλάκισης για τους κομμουνιστές, ενώ διέπραξαν πολιτικά εγκλήματα

Το έδαφός μας ήταν εφαλτήριο για συνωμοσίες ενάντια στην Κουβανική Επανάσταση, εδώ προετοιμάστηκαν μισθοφόροι για την επέμβαση στον Κόλπο των Χοίρων, ενώ συνωμοτούσαν από το έδαφός μας και ενάντια στην Λαϊκή Επανάσταση των Σαντινίστας

Η κυβέρνηση της Λάουρα Τσιντσίγια, σε ανοιχτή συμμαχία με τη φασιστική ακροδεξιά του Απελευθερωτικού Κινήματος, προχώρησε σε ένα σοβαρότατο βήμα στην κατεύθυνση της συνενοχής με το βορειοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό».

Στη συνέχεια, ο Ουμπέρτο Βάργκας Καρμπονέλ αναφέρει ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός πρέπει να βασίζεται πάντα στον αγώνα ενάντια σε έναν κατασκευασμένο εχθρό με στόχο την κυριαρχία χωρών και λαών. Στην περίπτωση της Λατινικής Αμερικής, στη λογική της επικοινωνιακής τρομοκρατίας, δηλαδή του ψεύδους, έχουν κατασκευάσει το μεγάλο εχθρό του εμπορίου ναρκωτικών. Ολα όμως δείχνουν ότι πρόκειται για έναν ψεύτικο αγώνα που δεν είναι παρά ένα όργανο κυριαρχίας και εξαπάτησης μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Λατινικής Αμερικής.

Ο πληθυσμός των ΗΠΑ που αποτελεί το 5% του πλανήτη, καταναλώνει πάνω από τα μισά ναρκωτικά που παράγονται σε όλον τον κόσμο, ενώ οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μαριχουάνας, ναρκωτικών εργαστηρίου και χημικών, απαραίτητα για την κατασκευή καθαρής κοκαΐνης. Ακόμα, ο πιο έμπιστος σύμμαχός τους στην Λατινική Αμερική είναι η Κολομβία, από τους μεγαλύτερους παραγωγούς απαγορευμένων ναρκωτικών. Σε τι ακριβώς χρησίμευσε το λεγόμενο «Σχέδιο Κολομβία» και οι επτά στρατιωτικές βάσεις, αν όχι μόνο για να καταστείλουν το λαό της Κολομβίας και να εγγυηθούν την πολιτική εξουσία στην ολιγαρχία, μεγάλο μέρος της οποίας συσσώρευσε κεφάλαια χάρη στο εμπόριο ναρκωτικών και χάρη στην πολιτική της «Δημοκρατικής Ασφάλειας» του πρώην Προέδρου Αλβαρο Ουρίμπε. Ακόμα, σημειώνει, ότι το Αφγανιστάν, μια χώρα υπό κατοχή του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του στο ΝΑΤΟ, είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος παραγωγός ηρωίνης, που προορίζεται κυρίως για την αγορά των ΗΠΑ. Το μεγαλύτερο μέρος του μαύρου χρήματος ξεπλένεται σε αμερικανικές τράπεζες, όμως εκεί δε διεξάγεται ουσιαστικός αγώνας ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών, μιας και οι εγκληματίες βρίσκονται πάντα στο εξωτερικό.

Οπότε, δεν πρόκειται για αγώνα ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, για εγκατάσταση μιας στρατιωτικής βάσης στην Κόστα Ρίκα με επιθετικούς στόχους ενάντια σε επαναστατικές και προοδευτικές κυβερνήσεις της περιοχής.

Και ο ΓΓ του κόμματος «Λαϊκή Πρωτοπορία» καταλήγει ότι με την έγκριση του Κογκρέσου για την παρουσία βορειοαμερικανικών στρατευμάτων στη χώρα, «καταπατιέται η αξιοπρέπεια του λαού και η εθνική κυριαρχία και παραβιάζονται βασικοί κανόνες του δικαίου με την συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου με τις ΗΠΑ. Αλλά ταυτόχρονα καλούμαστε σε έναν αγώνα για την Δεύτερη Ανεξαρτησία και την ελευθερία της πατρίδας».