ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δε γίνεται απελευθέρωση χωρίς ξεπούλημα της ΔΕΗ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Για να σπείρουν συγχύσεις σχετικά με τους ενόχους, αλλά και τις επιδιώξεις που έχει η παράδοση της ΔΕΗ στα μονοπώλια, τις τελευταίες μέρες πολλοί καλλιεργούν την αντίληψη ότι μπορεί να προχωρήσει η απελευθέρωση της αγοράς της Ενέργειας, αλλά χωρίς να προχωρήσει το ξεπούλημα της Εταιρείας. Δεν απαντούν όλοι αυτοί, βέβαια, στο εύλογο ερώτημα που προκύπτει: Αλήθεια, αν η ΔΕΗ σήμερα ήταν εκείνη η Δημόσια Εταιρεία που ήταν ενταγμένη σε έναν κεντρικό σχεδιασμό και, αξιοποιώντας όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, προσέφερε στο λαό μας την Ενέργεια που απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες του, πώς θα έβρισκαν πελάτες οι ανταγωνιστές της;

Για να θολώσουν τα νερά, οι υπηρέτες του κεφαλαίου συνοδεύουν το ξεπούλημα με την πολιτική και την προπαγάνδα που σχεδιασμένα υποβαθμίζουν τη ΔΕΗ. Και καλλιεργώντας έτσι την άποψη ότι μόνο ο «ανταγωνισμός» και η «απελευθέρωση» θα δώσουν διέξοδο στο λαό, έρχονται μετά να «μαλώσουν» κι από πάνω όσους (με ή χωρίς εισαγωγικά) καθυστερούν τις εξελίξεις που απαιτούν οι πολυεθνικές.

... τα λένε κι οι «ειδικοί»

Είναι χαρακτηριστικά άλλωστε, όσα γράφονται καθημερινά στον αστικό Τύπο, στο φόντο φυσικά διαφόρων ανταγωνισμών για τον έλεγχο του κλάδου.

Αναφέρει για παράδειγμα το χτεσινό «ΒΗΜΑ»: «Οι επίμονες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας είναι ρητορικές. Εδώ και 10 χρόνια υπάρχει πλήρης ελευθερία να πάρει κάποιος την άδεια, να ανεγείρει τη μονάδα του, να προσελκύσει καταναλωτές και να τους πουλήσει το "φως" στη λιανική. Υπάρχει ελευθερία τόσο στην παραγωγή όσο και στη διάθεση του ηλεκτρικού ρεύματος. Αυτό που περιορίζει την ελευθερία των επενδυτών γράφεται με τρία γράμματα: ΔΕΗ. Η δημόσια επιχείρηση είναι αξιόπιστη, παραμένει φθηνή (παρά τις ανατιμήσεις) και επιπλέον έχει καβατζάρει όλες τις συμφερτικές μονάδες παραγωγής. Δύσκολο να την ανταγωνιστεί κάποιος». Και στη συνέχεια: «Υπάρχει μία ακόμη μέθοδος για να ευνοηθούν οι ελεύθεροι επενδυτές της ελεύθερης αγοράς. Να καταδικαστούν οι πελάτες της ΔΕΗ στην ακρίβεια. Να έχει το ρεύμα τόσο υψηλή τιμή που να φοβούνται όλοι να ανάψουν θερμοσίφωνο. Οι νέες εταιρείες καραδοκούν. Εχουν άδειες, έχουν υποδομές και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία».

Απολύσεις ψάχνοντας πρακτικάριους αλλά και επέκταση

Η INTRACOM, όλο το προηγούμενο διάστημα εξαπέλυσε πογκρόμ απολύσεων, πετώντας στο δρόμο πάνω από 60 εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή βέβαια, φαίνεται ότι εργατικά χέρια της λείπουν. Με ημερομηνίες 19/7 και 2/8 στο γνωστό διαδικτυακό τόπο «Kariera.gr», διαβάζουμε πως η εν λόγω εταιρεία αναζητά εργαζόμενους αποφοίτους ΑΕΙ, για την «υλοποίηση και υποστήριξη ολοκληρωμένων λύσεων που βασίζονται σε βάσεις δεδομένων Oracle, στα πλαίσια υλοποίησης έργων στο Δημόσιο και στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα», καθώς και αποφοίτους ΤΕΙ για θέσεις πρακτικής άσκησης «με έναρξη το Σεπτέμβριο του 2010» οι οποίοι «θα εκπονήσουν την πρακτική τους άσκηση ανάλογα με την ειδικότητά τους στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, σε τμήματα Τεχνικών Πεδίων, Τεχνικών Εργαστηρίων και Ανάπτυξης Προϊόντων Λογισμικού». Τι διαφορές μπορεί να έχουν εκείνοι που απολύθηκαν από αυτούς που περιμένει η εταιρεία για πρακτική άσκηση; Μία είναι σίγουρα: Οτι οι δεύτεροι είναι πολύ πιο φτηνοί από τους πρώτους. Επιπλέον, την ώρα που η πολυεθνική διώχνει δεκάδες εργαζόμενους, λες και δεν έχει δουλειά, αυξάνει τις συνεργασίες και τις επενδύσεις της σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Ετσι, μόλις στις 22 Ιούλη, η INTRASOFT (μέλος του ομίλου), μπήκε σε πρόγραμμα συμβουλευτικής παροχής υπηρεσιών στη Φινλανδία με προϋπολογισμό 5,8 εκατ. ευρώ. Επίσης, στις 19 Ιούλη η INTRACOM υπέγραψε συμβόλαιο αξίας 1,2 εκατ. δολαρίων με την DISCOVERY-TEL GHANA για την ανάπτυξη του πρώτου δικτύου Mobile WiMAX στην Γκάνα. Δηλαδή, η εταιρεία εξακολουθεί να επεκτείνεται, υπογράφοντας τεράστιες συμβάσεις μέσα σε διάστημα μόλις τεσσάρων ημερών.

Τα χρέη των δήμων

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για τα χρέη των δήμων ενόψει και της εφαρμογής του «Καλλικράτη». Οι αστικές αναλύσεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η «εξυγίανση» θα έρθει μέσα από συγχωνεύσεις δημοτικών επιχειρήσεων, φορέων και οργανισμών. Δηλαδή, με άλλα λόγια, απολύσεις, περισσότερη φορολόγηση των εργαζομένων και παράδοση αρμοδιοτήτων και έργων στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή είναι η πρότασή τους, η πολιτική τους και αυτή θα εφαρμόσουν.

Από πού, όμως, ξεφύτρωσαν αυτά τα περίφημα χρέη; Είναι γνωστό ότι ένας δήμος, για να εκτελέσει ένα έργο, πρέπει να συνεργαστεί με επιχειρηματίες. Αυτό προβλέπουν τα προγράμματα (ΕΠΤΑ, ΘΗΣΕΑΣ κ.ά.) που έχουν εγκρίνει κυβέρνηση και όλοι ανεξαιρέτως οι δήμαρχοι που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, επίσης, γνωστό ότι κάθε δήμος δεν μπορεί να εκτελέσει και να δρομολογήσει όποιο έργο εκείνος θέλει, ακόμα κι αν έχει την καλύτερη των διαθέσεων. Κι αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι οι δήμοι δεν έχουν ευθύνη. Λειτουργούν σαν μεσάζοντες, για να παίρνουν δουλειές οι επιχειρηματίες. Είναι κομμάτι του κρατικού μηχανισμού και υλοποιούν την ίδια πολιτική.

Ενας δήμος που θέλει να πάρει κάποιο κοινοτικό «πακέτο» θα κάνει συγκεκριμένο έργο που έχει εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι έργα προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, έργα δηλαδή που ο επιχειρηματίας θα βγάλει από αυτά υπέρογκα κέρδη. Ετσι, υπάρχει η εξής κατάσταση: Δήμοι να δίνουν λεφτά που έχουν μαζέψει από τη φορολόγηση των λαϊκών οικογενειών και των εργατών στους επιχειρηματίες, να στήνουν μια Σύμπραξη (σ.σ. ΣΔΙΤ) και στη συνέχεια το ταμείο να είναι μείον... Παρατηρείται, λοιπόν, το φαινόμενο τη στιγμή που οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο, δημοτικές αρχές να στήνουν μπίζνες με εταιρείες, για να αναπλάσουν έργα που ήδη υπάρχουν ή να φτιάξουν γήπεδα γκολφ και εμπορικά κέντρα..

Ορισμένοι τέτοιοι δήμαρχοι, κατά καιρούς, εμφανίζονται υποκριτικά να διαμαρτύρονται για τους παρακρατημένους πόρους. Αν και το ζήτημα είναι υπαρκτό, πρέπει να αναρωτηθούμε: Μήπως οι δημοτικές αρχές που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αν έπαιρναν αυτά τα λεφτά από την κεντρική διοίκηση θα τα ξόδευαν για έργα και δράσεις που θα εξυπηρετούν λαϊκές ανάγκες; Η εμπειρία έχει δείξει το αντίθετο. Αυτή η κατάσταση θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο με τον «Καλλικράτη». Οταν θα κληθούν οι δήμοι και οι περιφέρειες να υλοποιήσουν το Χωροταξικό Σχεδιασμό και τις κατευθύνσεις του ΕΣΠΑ, τότε είναι που θα μετατραπούν πλήρως σε γραφεία και τμήματα πολυεθνικών και μονοπωλιακών ομίλων που θα μοιράζουν έργα... Κάπως έτσι δημιουργούνται τα χρέη που εμφανίζουν οι δήμοι και που τα σπασμένα τους θα τα πληρώσουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες.

Ενα βασικό κριτήριο ψήφου στις προσεχείς τοπικές εκλογές πρέπει να είναι και αυτό. Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των αστικών κομμάτων στην τοπική διοίκηση έχουν αυτήν την κατεύθυνση. Το συμφέρον των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων είναι να στηρίξουν τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε δήμους και περιφέρειες που θα στηρίξουν τα συμφέροντά τους όχι μόνο στη γειτονιά, αλλά και στο χώρο δουλειάς, στο σύλλογο, στο συνδικάτο.