ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΑΛΙΕΙΑ

Μόνο οι αγώνες θα δώσουν λύση στα προβλήματα

Eurokinissi

Από παλαιότερη κινητοποίηση των αλιέων

Η αλιεία οδηγείται σταθερά σε συρρίκνωση, λόγω της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, η οποία αποτελεί εργαλείο, ώστε το μεγάλο κεφάλαιο ανεμπόδιστα να ελέγξει τους αλιευτικούς πόρους. Πρόκειται για πολιτική που ωφελεί τους επιχειρηματικούς ομίλους στη μεταποίηση και στις υδατοκαλλιέργειες, καθώς επίσης και στα εμπορικά κυκλώματα.

Οι δύο πρώτοι, χάρη στην απλόχερη οικονομική στήριξη είχαν πάντα τη μερίδα του λέοντος στις επιδοτήσεις, ενώ ο τρίτος χάρη στις εισαγωγές αλιευμάτων ισχυροποίησε τις θέσεις του απέναντι στους ψαράδες, εκβιάζοντας τη διαμόρφωση των τιμών των ψαριών τους, ώστε να τα αγοράζουν φθηνότερα. Απεναντίας, για τους ίδιους τους ψαράδες η μόνη επιδότηση ήταν για τη διάλυση των σκαφών τους και για την πρόωρη συνταξιοδότησή τους. Πρόκειται για κίνητρα εθελούσιας εξόδου από το επάγγελμα και καθόλου για κίνητρα ανάπτυξης του τομέα αλιείας. Μαζί με αυτά τα κίνητρα, υπάρχουν και τα αντικίνητρα της παραμονής τους στο επάγγελμα όπως:

Η ακρίβεια στα καύσιμα που περιορίζει τις αλιευτικές εξόδους.
Ο περιορισμός της ιπποδύναμης και της χωρητικότητας των σκαφών τους που καθιστά τα μακρινά ταξίδια προνόμιο μόνο λίγων ψαράδων με μεγάλα σκάφη.
Οι εισαγωγές ομοειδών αλιευμάτων που επιφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στο εισόδημα των μικρών και μεσαίων ψαράδων.
Η κατάργηση ενισχύσεων για αποζημιώσεις στις καταστροφές που προκαλούνται στον αλιευτικό και μηχανολογικό εξοπλισμό, λόγω απρόβλεπτων δυσμενών καιρικών συνθηκών ή επιθέσεων θαλάσσιων θηλαστικών.
Η αυθαίρετη κατάργηση των εργαλείων και ο περιορισμός της δράσης τους, όταν θεωρούνται ανταγωνιστικά για τις μεγάλες αλιευτικές επιχειρήσεις.
Η απαγόρευση αλιευτικών τεχνικών ψαρέματος, που δεν κωδικοποιούνται σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ.
Η επιλεκτική χορήγηση ειδικών αδειών αλιείας για τα μεγάλα πελαγικά είδη (ξιφίας, τόνος), πράγμα που καθιστά παράνομη ακόμη και την τυχαία σύλληψη αυτών των ψαριών από επαγγελματίες ψαράδες που δε διαθέτουν τέτοιες άδειες.
Η αφαίρεση τεράστιων εκτάσεων αλιευτικών πεδίων απ' τους ψαράδες για να καταστούν καλλιεργητικά πάρκα (Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) ή καταδυτικά πάρκα στα πλαίσια του αλιευτικού τουρισμού. Κατά αυτόν τον τρόπο, ανοίγει ο δρόμος για ιδιωτικές θάλασσες χιλιάδων στρεμμάτων.

***

Απέναντι σ' αυτόν τον ορυμαγδό αντιαλευτικών μέτρων που είναι συστατικά της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του το αλιευτικό κίνημα που σήμερα βρίσκεται κατακερματισμένο και χωρίς όραμα και στρατηγικό προσανατολισμό. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των οργάνων τους καμώνονται πως δε βλέπουν ότι τα προβλήματα είναι απότοκα της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και της καπιταλιστικής ανάπτυξης του τομέα της αλιείας και περιορίζονται σε ευκαιριακά ζητήματα. Το χειρότερο, με τις προτάσεις τους επιχειρούν να εκδιώξουν συναδέλφους τους από το επάγγελμα επικαλούμενοι είτε την ακαταλληλότητα των αλιευτικών τους εργαλείων είτε την έλλειψη μητρώου αλιέων. Δηλαδή, ζητάνε ουσιαστικά αυτό που ζητάει και η Ευρωπαϊκή Ενωση, να μείνουν λίγοι επαγγελματίες ψαράδες, κατά αντίστοιχο τρόπο που χρησιμοποιείται στους αγρότες το μητρώο αγροτών. Σαν πρόσχημα για τη στάση τους αυτή χρησιμοποιούν την «καραμέλα» της προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης των ιχθυοαποθεμάτων, όταν είναι γνωστό ότι μόνο οι μικρομεσαίοι ψαράδες δεν ευθύνονται για τα προβλήματα που υπάρχουν. Αλλωστε, ο μικρομεσαίος ψαράς θέλει και ο ίδιος περισσότερο από κάθε άλλον να υπάρχουν αλιευτικά αποθέματα, γιατί χωρίς αυτό δεν έχει ο ίδιος επαγγελματικό μέλλον.

***

Ομως οι παραπάνω ηγεσίες των αλιευτικών οργανώσεων αποκρύπτουν τις πραγματικές αιτίες που δημιουργούν κινδύνους στα αποθέματα, που δεν είναι άλλες από τον καπιταλιστικό χαρακτήρα της αλιείας και την ίδια την Κοινή Αλιευτική Πολιτική. Κι αυτό επειδή και η αλιευτική παραγωγή υπακούει σήμερα στους κανόνες της εξασφάλισης του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους, αδιάφορο αν αυτοί οι κανόνες έχουν καταστροφικά αποτελέσματα στους ιχθυοπληθυσμούς, στα οικοσυστήματα και στο περιβάλλον. Για τους λόγους αυτούς, οι μικρομεσαίοι ψαράδες πρέπει να ανατρέψουν τους σημερινούς συσχετισμούς στα όργανα, ώστε η συνδικαλιστική εκπροσώπησή τους να γίνει από ηγεσίες που πραγματικά ενδιαφέρονται να αναδείξουν τις αιτίες των προβλημάτων τους. Ταυτόχρονα, να διεκδικήσουν τη λύση στα άμεσα αντιαλιευτικά μέτρα που αναφέρθηκαν παραπάνω και να εντάξουν τους αγώνες τους στην πάλη τους για μια αλιεία που δε θα υπακούει στο καπιταλιστικό κέρδος, αλλά με μοχλό τον αλιευτικό παραγωγικό συνεταιρισμό, θα εξασφαλίζει τις λαϊκές διατροφικές ανάγκες σε αλιευτικά προϊόντα, σύμφωνα με τις αλιευτικές δυνατότητες που υπάρχουν, με σεβασμό στις απαιτήσεις των ιχθυοπληθυσμών και του περιβάλλοντος. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο με κεντρικό σχεδιασμό της αλιευτικής παραγωγής και προϋποθέτει τη λαϊκή εξουσία - λαϊκή οικονομία.

Θανάσης ΚΑΛΟΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
Ιχθυολόγος - Λέσβος

ΟΣΕ

Εν αναμονή των κυβερνητικών ανακοινώσεων

Ισως και αυτή τη βδομάδα να παρουσιαστεί το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού

Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και τα τελικά σχέδια της κυβέρνησης, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που έχει έτοιμο το υπουργείο Μεταφορών Υποδομών και Δικτύων, θα είναι ένα από τα πρώτα θέματα της ημερήσιας διάταξης του υπουργικού συμβουλίου που θα συνεδριάσει τις επόμενες μέρες.

Τα κυβερνητικά σχέδια περιλαμβάνουν μείωση του προσωπικού που απασχολείται στον ΟΣΕ, από τους περίπου 6.500 εργαζόμενους που απασχολούνται σήμερα, να παραμένουν λιγότεροι από 4.000, με τους υπόλοιπους να χαρακτηρίζονται ως «πλεονάζον προσωπικό». Από αυτούς που «περισσεύουν» η κυβέρνηση επιλέγει για τους 1.500 να τους «σπρώξει» προς τη συνταξιοδότηση, μέχρι το 2011 - 2012 το αργότερο, ενώ για τους υπόλοιπους 1.000 γίνεται συζήτηση το αν θα απολυθούν ή θα μεταφερθούν σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, με τα μισθολόγια φυσικά εκείνων των υπηρεσιών. Το σχέδιο των μετατάξεων υπαλλήλων του ΟΣΕ εμπλέκεται και με το σχέδιο αναδιάρθρωσης των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας που επίσης ετοιμάζει το υπουργείο Μεταφορών. Οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και η περαιτέρω περικοπή δρομολογίων περιλαμβάνονται επίσης στα κυβερνητικά σχέδια.

Στο μεταξύ, η ΓΑΙΑΟΣΕ, θυγατρική εταιρεία του ΟΑΣΑ, διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας του Οργανισμού, έδωσε παράταση ενός μήνα, μέχρι τις 20 Οκτώβρη, για την κατάθεση δεσμευτικών προσφορών για τον εμπορευματικό σταθμό του Θριασίου. Ανάμεσα στις εταιρείες που εκδήλωσαν αρχικό ενδιαφέρον βρίσκεται η κινεζική COSCO, οι γαλλικές εταιρείες Vinci (κατασκευαστική) και Alstom (ειδικεύεται στο σιδηρόδρομο και την ενέργεια), αλλά και ντόπιοι κατασκευαστικοί όμιλοι, όπως οι Ελλάκτωρ, J&P Αβαξ και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.

Αμεσα επίσης αναμένονται και οι κυβερνητικές προτάσεις για την είσοδο ιδιωτών στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας.

Νέο ΔΣ στο ΚΑΠΕ

Ορίστηκε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ). Το νέο ΔΣ του ΚΑΠΕ που θα έχει τριετή θητεία, είναι το εξής: Πρόεδρος ο Μάνθος Σανταμούρης, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Φυσικός, Αντιπρόεδρος ο Αθανάσιος Στούμπος, Χημικός Μηχανικός και μέλη οι: Ελενα Δασκαλάκη, Φυσικός Κτιριακού Περιβάλλοντος, Γαρυφαλλιά Γιδάκου, Χημικός Μηχανικός, Ιωάννης Τσιπουρίδης, Χημικός Μηχανικός, Φωκίων Δεληγιάννης, Μηχανολόγος Μηχανικός, Αγαπητός Μπιζάς, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός.