Κανένας δε μίλησε όμως από τότε μέχρι σήμερα από τους διάφορους δήθεν «ευαίσθητους» οικολόγους και αριστερο-διανοούμενους αγωνιστές. Εκαναν τους ανήξερους όταν το φώναζαν και η κίνηση των μαζικών φορέων της περιοχής «Δράση για την Πάρνηθα» και το ΚΚΕ σε δεκάδες εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις που διοργάνωσε και καλούσε σε συσπείρωση και αγώνα για την προστασία του βουνού. Και ξαφνικά ανακάλυψαν, τις τελευταίες μέρες, ότι το καζίνο κάνει έργα και κάνουν καταγγελίες, φωνάζουν επιθεωρητές να ελέγξουν, προσφεύγουν εκ νέου στο ΣτΕ και επιδιώκουν, λέει, να σταματήσουν τα έργα. Κοροϊδεύουν και υποκρίνονται και το ξέρουν. Φωνάζουν τώρα που το καζίνο γιγαντώνεται και με το «νόμο», όταν δεν αντέδρασαν σε καμία άδεια ή απόφαση που λαμβάνεται χρόνια τώρα υπέρ του καζίνο και κυρίως όταν δε στήριξαν ποτέ το κίνημα που προσπάθησε να αναπτυχθεί από κατοίκους και φορείς της περιοχής και ολόκληρης της Αττικής. Γιατί, πολύ απλά, αυτό που επιδιώκουν τελικά είναι η «δράση», που πρέπει να υπάρχει, να αρχίζει και να τελειώνει στην προβολή καταγγελιών για εντυπωσιοθηρικούς λόγους που δεν αντιστρατεύονται τα μεγάλα συμφέροντα. Πέρα και μακριά, όμως, από κάθε σκέψη ανάπτυξης σοβαρού κινήματος που θα διεκδικήσει συγκεκριμένα πράγματα.
Καθόλου τυχαία δεν είναι η προβολή υποψηφιότητας του τ. «Συνηγόρου του Πολίτη» Γ. Καμίνη για το Δήμο Αθήνας ή την Περιφέρεια Αττικής από «Δημοκρατική Αριστερά» - ΠΑΣΟΚ. Συνδυάζεται με τα σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου για αποστείρωση του κέντρου και της ευρύτερης περιοχής, αποκάθαρσή του από κάθε εργατικό στοιχείο, λαϊκή εκδήλωση. Ηδη από τις 9/12/09, όταν ο Γ. Καμίνης έλεγε: «Τίθεται ένα γενικότερο ζήτημα προστασίας δικαιωμάτων, το οποίο είναι στενά συνδεδεμένο με το θέμα των συναθροίσεων (...) Δυστυχώς η δημοκρατική πολιτεία ακόμα (...) δεν έχει κατορθώσει να ψηφίσει ένα νόμο για τις διαδηλώσεις, που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων. Και των ανθρώπων οι οποίοι δημόσια διαδηλώνουν τις πεποιθήσεις τους αλλά και αυτών των υπολοίπων, των οποίων ενδεχομένως να κινδυνεύει η ιδιοκτησία, οι επιχειρήσεις τους». Και πολύ νωρίτερα, στις 10/11/2003, σε συνέντευξη Τύπου που διοργάνωνε τότε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ΕΕ και Ελλάδα, ο Γ. Καμίνης ισχυριζόταν ότι λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας (διώξεις αντιφρονούντων, όπως τις προσδιόρισε, και χούντα), μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας δεν αποδέχονται «ρυθμίσεις» στο δικαίωμα π.χ. της ελεύθερης συνάθροισης, το οποίο (όπως είπε) ασκείται πολλές φορές καταχρηστικά. Συνέχισε χαρακτηρίζοντας σκανδαλώδη την ανοχή σε καταλήψεις δρόμων και του κέντρου της πόλης. Σημείωνε ότι πρέπει το θέμα να ρυθμιστεί και να επιβληθούν στοιχειώδεις περιορισμοί.
Φυσικά ο αντιδημοκρατικός κατήφορος, ο κίνδυνος παραπέρα περιστολής δημοκρατικών ελευθεριών δεν εκφράζονται από ένα μόνο πρόσωπο που σαν υποψηφιότητα μπορεί τελικά να «καεί». Το θέμα αφορά στα ευρύτερα σχέδια κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και δημοτικής αρχής ΝΔ για «εκκαθάριση» του κέντρου της Αθήνας προκειμένου να παραδώσει την περιοχή στα επιχειρηματικά συμφέροντα που καραδοκούν να κερδοσκοπήσουν στα «φιλέτα» της. Να στήσουν ένα ευπαρουσίαστο κέντρο «αμόλυντο» από τα θύματα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, της ταξικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας, του ρατσισμού. Τα υπαρκτά προβλήματα του κέντρου, για τα οποία ουδεμία ευθύνη φέρουν όσοι θα κυνηγηθούν, αξιοποιούνται για να κερδοσκοπήσουν συμφέροντα. Επιπλέον, ένα «ευπαρουσίαστο» κέντρο δε χωρά κινητοποιήσεις. Ετσι προπαγανδίζονται απόψεις (στις προηγούμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ είχε τον τότε υποψήφιό του στην Αθήνα, Κ. Σκανδαλίδη, να τις ψελλίζει), σχεδιάζονται μέτρα ενάντια στις διαδηλώσεις, ώστε να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα, ιδιαίτερα σήμερα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης όπου ο λαός στενάζει από τα μέτρα κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ - «Ανανεωτική Αριστερά» σε όλες τις εκφάνσεις της, είναι «μανούλες» στην προώθηση τέτοιων πολιτικών και «λαμπερών, υπερκομματικών» υποψηφίων για να κάνουν την δουλειά των μεγαλοεπιχειρηματιών. Τα εργατικά, λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα συμφέρον να τους υποστηρίξουν.