ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2010
Σελ. /32
Επικίνδυνος ο ρόλος της ΓΣΕΕ

Στη Θεσσαλονίκη ανέβηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και καλεί υποτίθεται τους εργάτες να διαδηλώσουν, στην πράξη όμως με ό,τι κάνει και ό,τι λέει, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι παραμένει σταθερά υποταγμένη στη στρατηγική της καπιταλιστικής «ανάπτυξης». «Αν μπορούσαμε να έχουμε θεσμική δέσμευση ότι δε θα γινόταν καμία απόλυση θα δεχόμουν να μην πάρουμε και αυξήσεις», είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες είναι έτοιμες για νέα αντεργατικά παζάρια. Εγκλωβίζουν τους εργάτες στη λογική του δήθεν «μικρότερου κακού» και με βάση αυτή, όχι μόνο δε διεκδικούν ό,τι μπορεί σήμερα να δώσει στους εργάτες ο άφθονος πλούτος που παράγουν, αλλά διαπραγματεύονται και νομιμοποιούν κάθε νέα απαίτηση του κεφαλαίου. Σ' αυτήν τη βάση άλλωστε, και με το επιχείρημα ότι «αν είναι να χάσουμε τις ΣΣΕ ας υπογράψουμε με ό,τι περιεχόμενο να 'ναι», η διοίκηση της ΓΣΕΕ έχει ήδη υπογράψει και τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, που ...μειώνει τους μισθούς για τρία ολόκληρα χρόνια!

Με το υπόμνημα που πρόσφατα υπέβαλε προς τον πρωθυπουργό, η ΓΣΕΕ ζητά ενισχύσεις προς τις επιχειρήσεις μέσω του αναπτυξιακού νόμου και ως «προστάτης» των εργατών θέλει αυτές να συνοδεύονται με προϋποθέσεις για τις θέσεις εργασίας. Ομως, καμιά τέτοια δέσμευση δε θα υπάρξει προς τους εργάτες, όσο η δημιουργία θέσεων εργασίας (ο αριθμός, τα χαρακτηριστικά τους, δηλαδή οι ώρες εργασίας, οι μισθοί κλπ.) διαμορφώνονται ανάλογα με το πώς οι μεγαλοεργοδότες θα βγάζουν γρήγορο κι εύκολο κέρδος. Η ΓΣΕΕ όμως ξαναζεσταίνει την κλασική σοσιαλδημοκρατική σούπα ότι μπορεί οι εργάτες να 'ναι «χορτάτοι» και το κεφάλαιο «να έχει την πίτα ολάκερη». Παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως όποιο επίθετο και αν βάλεις μπροστά από την «ανταγωνιστικότητα», αυτή οδηγεί αναπόφευκτα στη χειροτέρευση της θέσης των εργατών, σε απώλεια δικαιωμάτων. Γιατί ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός σημαίνει μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης από τη μια και αύξηση της κερδοφορίας από την άλλη.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν για πολλοστή φορά ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν αλλάζει ντορό. Βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παραπλανά τους εργάτες, υπονομεύει τους αγώνες. Ακόμα και τις όποιες κινητοποιήσεις αποφασίζει - όταν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς - τις αξιοποιεί για την εκτόνωση των αγώνων, τις στρέφει συνειδητά σε αντίθετη κατεύθυνση από τα συμφέροντα των εργατών. Αντί για ανειρήνευτη ταξική πάλη με τα μονοπώλια, διαφημίζει την «κοινωνική ειρήνη». Αντί για διεκδικήσεις που θα υπηρετούν τις εργατικές ανάγκες, νοιάζεται για τη διαφύλαξη και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Αντί για την ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις εργατικές ανάγκες, βλέπει την ανάπτυξη που υπηρετεί την κερδοφορία. Αυτήν υπερασπίζεται με κάθε τρόπο, σε αυτήν υποτάσσεται και επιδιώκει να υποτάξει ολοκληρωτικά και τους εργάτες.

Γι' αυτό προϋπόθεση για την ανάπτυξη των νέων αγώνων, όρος για να ενισχυθεί το κίνημα και να βάλει φρένο στις σκληρές συνέπειες από την εφαρμογή του μνημονίου, είναι να δεχτεί πλήγμα και η στρατηγική της ΓΣΕΕ. Πιο αποφασιστικά οι εργάτες πρέπει να βγούνε στο προσκήνιο, απορρίπτοντας τα ιδεολογήματα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι αξιώσεις του κεφαλαίου, πασπαλισμένες με «αγωνιστική» φρασεολογία.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Στοχοπροσήλωση στην αποστολή του

Παπαγεωργίου Βασίλης

Υπάρχει ανάγκη για ρεαλιστικά οικονομικά μέτρα, ανέφερε χτες ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης, σε συνέντευξή του στο «ΑΛΤΕΡ». Για να μη μείνει καμία αμφιβολία ότι ο ρεαλισμός των μέτρων που συστήνει το κόμμα του κνούτου οδηγεί σε πλήρη ένδεια την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και σε πλήρη άνθιση την κερδοφορία των μονοπωλίων, παραθέτουμε ορισμένα απ' τα «ρεαλιστικά μέτρα» που εισηγείται: «Πρέπει να καταργηθεί άμεσα το "πόθεν έσχες" και να γυρίσει το χρήμα πίσω στην αγορά. Είναι ανάγκη να πάρουμε μέτρα για την παλιννόστηση των διαφυγόντων κεφαλαίων στο εξωτερικό και να μειωθεί η φορολογία στους τόκους των κεφαλαίων. Ας διδαχτούμε από το παρελθόν, ας "υιοθετήσουμε" το νόμο Μαρκεζίνη του 1952 και να φορολογήσουμε με ένα σταθερό συντελεστή για σειρά ετών τις επενδύσεις που θα γίνουν. Η υψηλή φορολογία, η διαφθορά, οι υπερβολές των συνδικάτων, τα λάθη τους και οι συνεχείς απαιτήσεις τους αποτρέπουν κάθε επενδυτή»...

Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο Γ. Καρατζαφέρης δεν προτείνει απλώς μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, άρα αποδυνάμωσης του λαού από εισόδημα και δικαιώματα, έχει επιπλέον το θράσος να ζητά απ' το λαό «σιγή νεκροταφείου» και συναίνεση για την εφαρμογή τους! Μιλά για υπερβολές, λάθη και συνεχείς απαιτήσεις των συνδικάτων! Ποιες είναι αυτές; Είναι υπερβολική απαίτηση η διεκδίκηση σταθερής δουλειάς με εισόδημα που να επιτρέπει την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών; Είναι υπερβολή να διεκδικείς δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια; Είναι υπερβολικοί οι αγώνες ενάντια σε μια πολιτική που ισοπεδώνει την Κοινωνική Ασφάλιση και νομοθετεί δουλειά ως τον τάφο και συντάξεις ελεημοσύνης;

Ρητορικά τα ερωτήματα. Ο λαός ξέρει την απάντηση. Και πρέπει να την εκφράσει μέσα απ' την πάλη του και την ψήφο του. Καταδικάζοντας όσους τον προκαλούν τόσο βάναυσα όσο ο Γ. Καρατζαφέρης. Ας αντιστοιχήσει λοιπόν την οργή του με τους αγώνες και την ψήφο του, δίνοντας συγχρόνως απάντηση και σε προκατοβολικές προβοκάτσιες όπως αυτή που επιχείρησε ο Γ. Καρατζαφέρης στην ίδια συνέντευξη, προεξοφλώντας ότι θα υπάρξουν «επεισόδια και ακρότητες από "κέντρα" που δεν αγαπούν τη χώρα μας και μπορεί να προκαλέσουν χάος και ταραχές. Ολοι μας πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων για το καλό της πατρίδας μας».

Συντονισμένη κοροϊδία με την τιμή του ψωμιού

Συντονισμένο χαρακτήρα παίρνει η κοροϊδία και ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων γύρω από το θέμα της τιμής του ψωμιού. Μετά την πρόκληση της Επιτροπής Ανταγωνισμού ότι δε συντρέχει λόγος επιβολής ασφαλιστικών μέτρων ενάντια στις κερδοσκοπικές ανατιμήσεις που απεργάζονται οι αλευροβιομήχανοι, αφού οι Σύνδεσμοί τους ...ανακάλεσαν τις δηλώσεις τους για γενικευμένες και «αναγκαίες» ανατιμήσεις, και άρα δεν τίθεται θέμα «εναρμονισμένης πρακτικής», προχτές «μπήκε» στο παιχνίδι και η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας και οι σύνδεσμοι των αρτοποιών Αθήνας και Πειραιά, βάζοντας πρόθυμα πλάτες στον κυβερνητικό αποπροσανατολισμό περί προθέσεων «τιθάσευσης» των τιμών. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, σε συνάντηση της γενικής γραμματείας Εμπορίου με συνδικαλιστές των αρτοποιών, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας «δεσμεύτηκε» ότι η τιμή του ψωμιού θα παραμείνει σταθερή και δε θα υπάρξουν αυξήσεις «παρά τις πιέσεις που δέχεται ο κλάδος εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά». Είναι οι ίδιοι εκπρόσωποι που πριν από ένα μήνα, όταν οι αλευροβιομήχανοι μιλούσαν για γενικευμένες ανατιμήσεις στο αλεύρι, ξεκαθάριζαν σε όλους τους τόνους ότι αδυνατούν να συγκρατήσουν τις αλυσιδωτές αυξήσεις στην τιμή του ψωμιού. Μήπως, όλοι μαζί τώρα αποσιωπούν ότι προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα πρόσχημα για ανατιμήσεις, αφού το αλεύρι που πουλιέται ακόμα έχει παραχθεί με τα σιτηρά που αγόρασαν στις τελευταίες εξευτελιστικές τιμές που διαμόρφωσαν για τους παραγωγούς; Οι «πιέσεις εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά» είναι κάτι που θα φανεί σε μερικούς μήνες στις τιμές των αλεύρων. Τότε να δούμε τι θα λένε όλοι μαζί...

Λεωφορείο της υποκρισίας

Δεν έχουν τέλος οι θεατρινισμοί και τα καραγκιοζιλίκια του ανασχηματισμένου κυβερνητικού θιάσου στη Θεσσαλονίκη, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να (αυτο)γελοιοποιούνται. Αυτό ακριβώς πέτυχαν με την αστεία κίνησή τους να μπουν όλοι μαζί σε ένα πούλμαν προκειμένου να μεταβούν χτες το πρωί από το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς» προς το λιμάνι όπου γινόταν η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Εννοείται ότι η μετάβαση αυτή, με τους υπουργούς να ανεβαίνουν και κατεβαίνουν από το λεωφορείο, πολυδιαφημίστηκε από τα κανάλια, σαν ένδειξη «λιτής» λειτουργίας του κυβερνητικού σχήματος, με προφανή στόχο να αντισταθμίσει τις αρνητικές εντυπώσεις που προκλήθηκαν τις προηγούμενες μέρες για το κόστος της μετάβασης του συνόλου του κυβερνητικού μηχανισμού στη Θεσσαλονίκη... Προφανώς θεωρούν ότι ο κόσμος καταναλώνει κουτόχορτο και μπορούν να τον κοροϊδεύουν με λεωφορεία της υποκρισίας...

Τι «πλήττει» τον τουρισμό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την περασμένη άνοιξη, από κοινού κυβέρνηση, μεγαλοξενοδόχοι και επιχειρηματίες του τουρισμού, παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας και όσοι στηρίζουν αυτήν την πολιτική της ΕΕ και της τρόικας επιδόθηκαν σε έναν απεργοσπαστικό παροξυσμό, προκειμένου να τσακίσουν κάθε εργάτη που σήκωσε το ανάστημά του και έδωσε τη μάχη, κόντρα στις προωθούμενες αντεργατικές, αντιασφαλιστικές και συνολικά αντιλαϊκές ανατροπές που έφερε το περίφημο μνημόνιο. Στο στόχαστρο βρέθηκαν τόσο οι ναυτεργάτες (έδιναν τη μάχη ενάντια στην άρση του καμποτάζ), οι ξενοδοχοϋπάλληλοι (που συμμετείχαν στις απεργίες που κάλεσε το ΠΑΜΕ ενάντια στο μνημόνιο), κ.λπ.

Ολοι τότε (από κυβέρνηση, κόμματα της πλουτοκρατίας, μεγαλοδημοσιογράφους, κανάλια σε εντεταλμένη υπηρεσία, εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό) εμφανίζονταν ως «υπερασπιστές» του τουρισμού που πλήττεται από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Λίγους μήνες μετά, και με το τέλος της τουριστικής περιόδου, τα επίσημα στοιχεία - τα οποία παρουσιάζουν αυτοί που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό - καταγράφουν πτώση των εσόδων κατά 12% το α' εξάμηνο του 2010, όταν οι αφίξεις μειώθηκαν μόλις 3,2%. Σημαντική αιτία είναι η οικονομική κρίση συνολικά στην Ευρώπη, όπως, μεταξύ άλλων, επισημαίνουν.

Τι επιβεβαιώνεται; Ούτε οι απεργίες, ούτε οι κινητοποιήσεις ευθύνονται για την κρίση στον «τουρισμό τους», που αποτελεί πεδίο δράσης του κεφαλαίου για την αύξηση των κερδών των ξενοδόχων, των εφοπλιστών των «τουρ οπερέιτορ» κ.λπ. Επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι ο τουρισμός έχει μετατραπεί σε ένα πολύ ακριβό εμπόρευμα, για να πλουτίζουν λίγοι και εκλεκτοί μεγαλοεπιχειρηματίες. Επιβεβαιώνεται ότι το χτύπημα των κατακτήσεων συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης στην Ευρώπη θα καταργεί σε όλο και περισσότερους το δικαίωμα στην αναψυχή και την ξεκούραση, ενώ ταυτόχρονα στο πλαίσιο της όξυνσης του ανταγωνισμού τους θα συνθλίβονται όλο και περισσότερο αυτοαπασχολούμενοι στον κλάδο. Αναδεικνύεται, λοιπόν, σε κρίσιμο ζήτημα για το σύνολο της εργατικής τάξης η ανάγκη να δώσει τη μάχη τόσο ενάντια στη βάρβαρη αυτή πολιτική όσο και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των αναγκών της που, μέσα σε αυτές, είναι και η ικανοποίηση του δικαιώματος στην αναψυχή και την ξεκούραση.


Γρηγοριάδης Κώστας



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ