Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ο Γ. Καρατζαφέρης δεν προτείνει απλώς μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου, άρα αποδυνάμωσης του λαού από εισόδημα και δικαιώματα, έχει επιπλέον το θράσος να ζητά απ' το λαό «σιγή νεκροταφείου» και συναίνεση για την εφαρμογή τους! Μιλά για υπερβολές, λάθη και συνεχείς απαιτήσεις των συνδικάτων! Ποιες είναι αυτές; Είναι υπερβολική απαίτηση η διεκδίκηση σταθερής δουλειάς με εισόδημα που να επιτρέπει την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών; Είναι υπερβολή να διεκδικείς δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια; Είναι υπερβολικοί οι αγώνες ενάντια σε μια πολιτική που ισοπεδώνει την Κοινωνική Ασφάλιση και νομοθετεί δουλειά ως τον τάφο και συντάξεις ελεημοσύνης;
Ρητορικά τα ερωτήματα. Ο λαός ξέρει την απάντηση. Και πρέπει να την εκφράσει μέσα απ' την πάλη του και την ψήφο του. Καταδικάζοντας όσους τον προκαλούν τόσο βάναυσα όσο ο Γ. Καρατζαφέρης. Ας αντιστοιχήσει λοιπόν την οργή του με τους αγώνες και την ψήφο του, δίνοντας συγχρόνως απάντηση και σε προκατοβολικές προβοκάτσιες όπως αυτή που επιχείρησε ο Γ. Καρατζαφέρης στην ίδια συνέντευξη, προεξοφλώντας ότι θα υπάρξουν «επεισόδια και ακρότητες από "κέντρα" που δεν αγαπούν τη χώρα μας και μπορεί να προκαλέσουν χάος και ταραχές. Ολοι μας πρέπει να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων για το καλό της πατρίδας μας».
Συντονισμένο χαρακτήρα παίρνει η κοροϊδία και ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων γύρω από το θέμα της τιμής του ψωμιού. Μετά την πρόκληση της Επιτροπής Ανταγωνισμού ότι δε συντρέχει λόγος επιβολής ασφαλιστικών μέτρων ενάντια στις κερδοσκοπικές ανατιμήσεις που απεργάζονται οι αλευροβιομήχανοι, αφού οι Σύνδεσμοί τους ...ανακάλεσαν τις δηλώσεις τους για γενικευμένες και «αναγκαίες» ανατιμήσεις, και άρα δεν τίθεται θέμα «εναρμονισμένης πρακτικής», προχτές «μπήκε» στο παιχνίδι και η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας και οι σύνδεσμοι των αρτοποιών Αθήνας και Πειραιά, βάζοντας πρόθυμα πλάτες στον κυβερνητικό αποπροσανατολισμό περί προθέσεων «τιθάσευσης» των τιμών. Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, σε συνάντηση της γενικής γραμματείας Εμπορίου με συνδικαλιστές των αρτοποιών, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας «δεσμεύτηκε» ότι η τιμή του ψωμιού θα παραμείνει σταθερή και δε θα υπάρξουν αυξήσεις «παρά τις πιέσεις που δέχεται ο κλάδος εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά». Είναι οι ίδιοι εκπρόσωποι που πριν από ένα μήνα, όταν οι αλευροβιομήχανοι μιλούσαν για γενικευμένες ανατιμήσεις στο αλεύρι, ξεκαθάριζαν σε όλους τους τόνους ότι αδυνατούν να συγκρατήσουν τις αλυσιδωτές αυξήσεις στην τιμή του ψωμιού. Μήπως, όλοι μαζί τώρα αποσιωπούν ότι προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα πρόσχημα για ανατιμήσεις, αφού το αλεύρι που πουλιέται ακόμα έχει παραχθεί με τα σιτηρά που αγόρασαν στις τελευταίες εξευτελιστικές τιμές που διαμόρφωσαν για τους παραγωγούς; Οι «πιέσεις εξαιτίας των αυξήσεων στα σιτηρά» είναι κάτι που θα φανεί σε μερικούς μήνες στις τιμές των αλεύρων. Τότε να δούμε τι θα λένε όλοι μαζί...
Δεν έχουν τέλος οι θεατρινισμοί και τα καραγκιοζιλίκια του ανασχηματισμένου κυβερνητικού θιάσου στη Θεσσαλονίκη, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να (αυτο)γελοιοποιούνται. Αυτό ακριβώς πέτυχαν με την αστεία κίνησή τους να μπουν όλοι μαζί σε ένα πούλμαν προκειμένου να μεταβούν χτες το πρωί από το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς» προς το λιμάνι όπου γινόταν η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Εννοείται ότι η μετάβαση αυτή, με τους υπουργούς να ανεβαίνουν και κατεβαίνουν από το λεωφορείο, πολυδιαφημίστηκε από τα κανάλια, σαν ένδειξη «λιτής» λειτουργίας του κυβερνητικού σχήματος, με προφανή στόχο να αντισταθμίσει τις αρνητικές εντυπώσεις που προκλήθηκαν τις προηγούμενες μέρες για το κόστος της μετάβασης του συνόλου του κυβερνητικού μηχανισμού στη Θεσσαλονίκη... Προφανώς θεωρούν ότι ο κόσμος καταναλώνει κουτόχορτο και μπορούν να τον κοροϊδεύουν με λεωφορεία της υποκρισίας...
Ολοι τότε (από κυβέρνηση, κόμματα της πλουτοκρατίας, μεγαλοδημοσιογράφους, κανάλια σε εντεταλμένη υπηρεσία, εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό) εμφανίζονταν ως «υπερασπιστές» του τουρισμού που πλήττεται από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Λίγους μήνες μετά, και με το τέλος της τουριστικής περιόδου, τα επίσημα στοιχεία - τα οποία παρουσιάζουν αυτοί που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό - καταγράφουν πτώση των εσόδων κατά 12% το α' εξάμηνο του 2010, όταν οι αφίξεις μειώθηκαν μόλις 3,2%. Σημαντική αιτία είναι η οικονομική κρίση συνολικά στην Ευρώπη, όπως, μεταξύ άλλων, επισημαίνουν.
Τι επιβεβαιώνεται; Ούτε οι απεργίες, ούτε οι κινητοποιήσεις ευθύνονται για την κρίση στον «τουρισμό τους», που αποτελεί πεδίο δράσης του κεφαλαίου για την αύξηση των κερδών των ξενοδόχων, των εφοπλιστών των «τουρ οπερέιτορ» κ.λπ. Επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι ο τουρισμός έχει μετατραπεί σε ένα πολύ ακριβό εμπόρευμα, για να πλουτίζουν λίγοι και εκλεκτοί μεγαλοεπιχειρηματίες. Επιβεβαιώνεται ότι το χτύπημα των κατακτήσεων συνολικά σε βάρος της εργατικής τάξης στην Ευρώπη θα καταργεί σε όλο και περισσότερους το δικαίωμα στην αναψυχή και την ξεκούραση, ενώ ταυτόχρονα στο πλαίσιο της όξυνσης του ανταγωνισμού τους θα συνθλίβονται όλο και περισσότερο αυτοαπασχολούμενοι στον κλάδο. Αναδεικνύεται, λοιπόν, σε κρίσιμο ζήτημα για το σύνολο της εργατικής τάξης η ανάγκη να δώσει τη μάχη τόσο ενάντια στη βάρβαρη αυτή πολιτική όσο και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ικανοποίηση των αναγκών της που, μέσα σε αυτές, είναι και η ικανοποίηση του δικαιώματος στην αναψυχή και την ξεκούραση.