Το 'χουμε υπογραμμίσει κι άλλες φορές, θα το υπογραμμίσουμε και πάλι. Η λεγόμενη διαπλοκή πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων και εξουσιών - όχι μόνο στο χώρο των ΜΜΕ, αλλά σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής - είναι φαινόμενο σύμφυτο του καπιταλιστικού συστήματος. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο θα ζει και το εκμεταλλευτικό κοινωνικό σύστημα που το γεννά και το αναπαράγει κάθε στιγμή. Ας μην κάνουν, λοιπόν, τους έκπληκτους όσοι όψιμα το... ανακάλυψαν. Ούτε δικαιούνται να παριστάνουν τις αθώες περιστερές, καθώς αντικρίζουν τον πολλαπλασιασμό και τη γιγάντωση των φαινομένων της «διαπλοκής», καθώς εντείνονται οι ασκούμενες φιλομονοπωλιακές πολιτικές των «νόμων της αγοράς» και της όλο και μεγαλύτερης απελευθέρωσης της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Σχετικά, δε, με τις διάφορες, θεσμικές προτάσεις και ιδέες διαφάνειας και ελέγχου, που έρχονται και πάλι στο προσκήνιο, θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής: Στο παραμικρό δεν υποτιμούμε τον όποιο περιοριστικό του φαινομένου ρόλο μπορούν αυτές να παίξουν. Είναι εξόφθαλμο, όμως, ότι στα πλαίσια του σημερινού συστήματος και του υπάρχοντος συσχετισμού δυνάμεων ο ρόλος αυτός είναι αντικειμενικά μικρός, έως και αμελητέος και, πάντως, διαφωνούμε ριζικά και κατηγορηματικά, στην εκμετάλλευση των προτάσεων αυτών, ως προπέτασμα καπνού για την απόκρυψη των πραγματικών και βαθύτερων αιτιών του προβλήματος. Διαφωνούμε ριζικά και κατηγορηματικά, να χρησιμοποιούνται ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, για τον εξαγνισμό του συστήματος και των πολιτικών, που γεννούν και αναπαράγουν καθημερινά τις πολύμορφες «διαπλοκές».

Κατηγορηματικά διαφωνούμε, επίσης, με την απόδοση της σημερινής κατάστασης στη διαπλοκή του ενός ή του άλλου κόμματος ή της κυβέρνησης μ' ένα συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο. Οχι γιατί δεν είναι υπαρκτά τα φαινόμενα αυτά ή γιατί υποτιμούμε τις όποιες σχετικές και συγκεκριμένες αποκαλύψεις. Κάθε άλλο. Αλλά γιατί, οι αιτίες της κατάστασης δε βρίσκονται σε κάποιες συγκεκριμένες διαπλοκές ή πρόσωπα. Γιατί, ακόμη κι αν καταδικαστεί κάποιο συγκεκριμένο τέτοιο φαινόμενο, η διαπλοκή θα συνεχίσει να ζει και να βασιλεύει, ενώ οι κυβερνώντες θα κομπορρημονούν για την... τόλμη τους και οι εργαζόμενοι θα αποπροσανατολίζονται. 'Η, πιστεύει κανένας, ότι μια αυριανή κυβέρνηση της ΝΔ ή μια κυβέρνηση κεντροδεξιάς ή και κεντροαριστερής σύμπραξης δε θα υπηρετήσει το ίδιο καλά τα «διαπλεκόμενα», αφού θα συνεχίσει στο «μονόδρομο» της ΟΝΕ και στις φιλομονοπωλιακές πολιτικές των «νόμων της αγοράς», των ιδιωτικοποιήσεων, του ανταγωνισμού και της απελευθέρωσης της ασυδοσίας του κεφαλαίου;

Τόσο δύσκολα είναι όλ' αυτά, άραγε, που δεν μπορεί να τα καταλάβει ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΣΥΝ και όποιοι άλλοι κάνουν κριτική, δήθεν από... τα αριστερά, στην πρόσφατη επιστολή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ; Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν, ότι ο καθοριστικός και κύριος παράγοντας αντιμετώπισης του φαινομένου της διαπλοκής και των πολύμορφων βαριών συνεπειών του, σε βάρος του λαού και της χώρας, είναι η ενίσχυση των εργατικών και λαϊκών αγώνων ενάντια στις φιλομονοπωλιακές πολιτικές και μέτρα της κυβέρνησης και του «μονόδρομου» της ΟΝΕ;

Δε νομίζουμε...

Προς Κ.Ξ. - «Ελευθεροτυπία»

Αντιπαρερχόμενοι τις συκοφαντίες σου, σε πληροφορούμε ότι θεωρούμε «διαπλεκόμενους» τόσο το «γιο του Πέτρου», όσο και όλους τους υπόλοιπους «γιους» και «θυγατέρες» του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου της χώρας. Ολους τους πολεμάμε και δεν κάνουμε την παραμικρή παραχώρηση σε κανέναν. Αλίμονο σε όσους «πολεμούν» μια κάποια μερίδα των «διαπλεκομένων» και μετατρέπονται - συνειδητά ή ασυνείδητα - σε υπηρέτες μιας κάποιας, αντίπαλής της.

Καταλαβαίνεις εσύ...

Τα λέγαμε από πέρσι ότι δε γίνεται να υπογράφεις και να συμμετέχεις στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και να δηλώνεις φίλος και σύμμαχος των Γιουγκοσλάβων. Δε γίνεται να συμμετέχεις στις δυνάμεις κατοχής και μάλιστα πρόσφατα να τις ενισχύεις και κατά τα άλλα να «ανησυχείς για τη βία στο Κοσσυφοπέδιο». Η τακτική «και με τον πασά και με τον Καραγκιόζη» φόρτωνε του κόσμου τις καρπαζιές τον Χατζηαβάτη και από τις δυο μεριές... Και όμως αυτή τη Χατζηαβάτικη πολιτική ακολούθησε η ελληνική κυβέρνηση με την υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και με ό,τι αφορά και ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων.

Ευτυχώς που η μοίρα των λαών δεν καθορίζεται μόνο από άστοχες ή εύστοχες κινήσεις των αστικών κυβερνήσεων. Καθορίζεται και από την απόρριψη αυτών των κινήσεων και την ενεργό οργανωμένη συμμετοχή στον αγώνα για να ανατρέπονται τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.