Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Οταν για πολλά χρόνια και για 365 μέρες το χρόνο προωθούνται και εφαρμόζονται φιλομονοπωλιακές και αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές και λογικές, τότε η μια μέρα της... περιβαλλοντικής φιέστας, μόνο σαν δράμα μπορεί να εκφραστεί.
«Καθώς ο Ψυχρός Πόλεμος άρχισε να εξελίσσεται το 1946, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι της υπηρεσίας πληροφοριών συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν πείρα στην κατασκοπία των Σοβιετικών, γι' αυτό αποφάσισαν να προσλάβουν Γερμανούς ειδικούς για την ΕΣΣΔ, έστω κι αν ορισμένοι από αυτούς ήταν εγκληματίες πολέμου». Η αποκαλυπτική - αν και διατυπωμένη με... τακτ - ομολογία περιέχεται σε ανακοίνωση της IWG, της ομάδας που επιβλέπει τον αποχαρακτηρισμό και τη δημοσιοποίηση απορρήτων εγγράφων της CIA. Στην ίδια ανακοίνωση ομολογείται, για πρώτη φορά, ότι η CIA συνεργάστηκε με τον ναζιστή Γερμανό στρατηγό Ράινχαρντ Γκέλεν, ανώτατο αξιωματούχο της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών του Χίτλερ. «Ο Ρ. Γκέλεν ήταν υπεύθυνος ενός εκτεταμένου δικτύου κατασκόπων με ναζιστικό παρελθόν, γνωστού ως "Οργάνωση Γκέλεν". Αυτό το δίκτυο είχε στόχο τη Σοβιετική Ενωση στη μεταπολεμική περίοδο και πιστεύεται ότι έλαβε εκατομμύρια δολάρια ως χρηματοδότηση» τονίζεται στην ανακοίνωση της IWG.
Αυτά γίνονταν στη «γη της Ελευθερίας», πριν από 50 περίπου χρόνια. Για σήμερα, τι νομίζετε, προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο έχουν αλλάξει τα πράγματα;
Χρηματιστής, σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι ο εκπρόσωπος των εργοδοτών στην ΑΕΔΑΚ (Ανώνυμη Εταιρία Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων) του ΙΚΑ, και μάλιστα φέρεται να εκπροσωπεί, κυρίως, συμφέροντα ξένων μεγαλοεπενδυτών. Η πρόταση του ΣΕΒ ήδη έχει παραληφθεί από τον διοικητή του ΙΚΑ, Μ. Νεκτάριο. Βέβαια, όχι πως θα άλλαζαν τα πράγματα, αν στη θέση του εκπροσώπου της εργοδοσίας προτεινόταν κάποιος, που θα εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των βιομηχάνων ή τα εγχώρια μεγαλοσυμφέροντα. Αλλά να, έχει και αυτό τη σημειολογία του... `Η, μήπως, ο ΣΕΒ νιώθει πιο «σίγουρος» όταν την εκπροσώπησή του στην ΑΕΔΑΚ την αναλαμβάνει χρηματιστής και, μάλιστα, χρηματιστής που εκπροσωπεί ξένα συμφέροντα;
Αν πιστέψουμε, τα προχτεσινά «Νέα», ο Θ. Πάγκαλος «φωτογράφισε» τον Θ. Τσουκάτο, ως «διαπλεκόμενο» και ομοτράπεζο του Σ. Κόκκαλη, στο κότερο του τελευταίου, όπου κάλεσαν και τον πρώτον, αλλά αυτός, πονηρός ων, αρνήθηκε την πρόσκληση.
Αν πιστέψουμε, όμως, τις οργισμένες απαντήσεις του Θ. Τσουκάτου και τα ρεπορτάζ, που ακολούθησαν, ο «διαπλεκόμενος» και ομοτράπεζος του Κόκκαλη, δεν ήταν ο Τσουκάτος, αλλά ο γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος τεχνηέντως έριξε τα βάρη στον άλλοτε πρωθυπουργικό ιδιαίτερο και «στρατηγό» του Κινήματος.
Αν, δε, συμπληρώσουμε, τα παραπάνω, με όσα υποστηρίζει ο γνωρίζων καλά συνήθως τι συμβαίνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, Ν. Κακαουνάκης, τότε πρέπει ο Σκανδαλίδης να ήταν ομοτράπεζος με άλλο «κεφάλι» του εγχώριου οικονομικού κατεστημένου και όχι τον Σ. Κόκκαλη, με τον οποίο, όμως, έτρωγε μαζί και, μάλιστα, στο κότερό του, ο Θ. Πάγκαλος...
Προσθέστε τώρα σε όλ' αυτά, τα όσα... διέρρευσαν, ό,τι κατάγγειλε ο πρόεδρος της Βουλής, Απ. Κακλαμάνης, σχετικά με κυβερνητικά, πρωτοκλασάτα στελέχη, που έκαναν πολυτελείς και πανάκριβες διακοπές στην Ελούντα και σε άλλα, παρόμοια ξενοδοχεία, όπου η κάθε βραδιά τιμάται προς εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές ή και εκατομμύρια...
Προσθέστε ακόμη ότι όλα αυτά έγιναν στην τελευταία συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ, στην οποία παρίστατο και ο Κ. Σημίτης, ο οποίος - όπως λέγεται - προτίμησε να μην ανακατευτεί στην όλη συζήτηση, αλλά διέγραψε με συνοπτικές διαδικασίες τον Β. Κεδίκογλου και άντε, να βγάλετε άκρη...Ισως, βέβαια, γι' αυτό να τα ανακατεύουν έτσι. Ωστε να μη βγαίνει άκρη, σχετικά με το ποιος είναι με ποιον «διαπλεγμένος»... Πολύ που μας νοιάζουν, όμως, οι προσωπικές... διαπλεκτικές προτιμήσεις των υπουργών και των άλλων κυβερνητικών παραγόντων...
Η ουσία, που έχει ενδιαφέρον για μας και για όλο τον κόσμο, είναι ολοφάνερη νομίζουμε και περιέχει δυο βασικά σημεία. Το πρώτο είναι πως κυβερνώντες και μεγαλοκεφαλαιοκράτες (με τον έναν ή άλλον τρόπο και στον έναν ή άλλο βαθμό) είναι και «διαπλεκόμενοι» και «ομοτράπεζοι» στη λεηλασία του κόπου και του μόχθου των εργαζομένων και του λαού.
Το δεύτερο είναι πως έχουν τόσο πολύ πέσει με τα μούτρα στο «φαΐ» κι έχουν τόσο διαολεμένη... όρεξη, που τσακώνονται στις μεταξύ τους μοιρασιές. Πάνω σ' αυτούς τους τσακωμούς, βγαίνουν και μερικά «άπλυτα» στη φόρα. Κι αν ο τσακωμός συνεχιστεί και ενταθεί ακόμη περισσότερο, θα βγουν ακόμη περισσότερα...
«Δε σας περνάει, δε θα είναι εύκολο να βαδίσετε στο δρόμο που έχετε διαλέξει. Θα σας εμποδίσουμε»! Αυτό το μήνυμα δίνουν από χτες χιλιάδες αγωνιστές από όλη την Ευρώπη αλλά και τις ΗΠΑ, που βρίσκονται στην Πράγα. Εκεί που θα συνεδριάσει το «μέγα» Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η ακόμη πιο «μεγάλη» Παγκόσμια Τράπεζα. Εκεί που θα παρθούν αποφάσεις και θα καθοριστούν πολιτικές για το βάθεμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των λαών όλου του κόσμου. Εκεί που χτυπάει η καρδιά της αντίστασης των ανθρώπων, που βρίσκονται στο επίκεντρο της «παγκοσμιοποίησης» και στο στόχαστρο των όπλων της «νέας τάξης».
Σ' αυτή την πόλη φτάνουν σήμερα και οι Ελληνες εργαζόμενοι, από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και άλλες πόλεις της χώρας, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ για παρουσία στις αντικαπιταλιστικές εκδηλώσεις και ένωση της φωνής τους με αυτή των Τσέχων συναδέλφων τους και των υπολοίπων από όλο τον κόσμο. Ετοιμοι μαζί με όλους τους άλλους, να αντιταχθούν έμπρακτα στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην καπιταλιστική κτηνωδία.
Ενα «όχι» παίρνει σάρκα και οστά στο μυαλό ενός παιδιού στην Ινδία, που φτιάχνει όμορφες δερμάτινες μπάλες ποδοσφαίρου για μερικά σεντς το κομμάτι, για να πουληθούν αργότερα μερικές δεκάδες αμερικάνικα δολάρια στις ΗΠΑ. Αυτό το μικρό και μακρινό «όχι» γίνεται φωνή περήφανη και ισχυρή σήμερα στην Πράγα, όπως έγινε και χτες στο Σιάτλ, όπως θα γίνει και αύριο κάπου αλλού. Παντού, όπου θα συνεδριάζουν οι Οργανισμοί των εκμεταλλευτών, αλλά ταυτόχρονα και σε άλλες χώρες, πόλεις, χωριά, στην Ελλάδα, στη Βραζιλία, στην Ινδία, στη Γερμανία, στην Αυστραλία.
Εγραφε στις 15 του Σεπτέμβρη ο Σ. Πολυμίλης από τη στήλη του στην «Ελευθεροτυπία»: «Και όμως έρχονται τώρα κάποιοι και επιβάλλουν με το έτσι θέλω την απαγόρευση ουσιαστικά μιας δημόσιας εκδήλωσης. Και το χειρότερο, την επιχείρηση αυτή τρομοκρατίας την ανέχονται οι αρχές, που υποτίθεται έχουν κάθε υποχρέωση να διαφυλάσσουν την ελεύθερη έκφραση όλων των πολιτών. Με αθλιότητες ταυτίζουν τις ΝΑΤΟικές επιδρομές κατά της Γιουγκοσλαβίας με όσους αγωνίζονται για τη δημοκρατία σ' αυτή την ταλαίπωρη χώρα, προσπαθώντας να ταυτίσουν όλους τους Ελληνες με τις αθλιότητες του καθεστώτος Μιλόσεβιτς... Και το χειρότερο απ' όλα, ουδείς συγκινείται, ουδείς ασχολείται μην τυχόν κι ενοχληθεί το ΚΚΕ».
Και ο Αγγελος Στάγκος από το χτεσινό «Βήμα»: «Δεν είναι δυνατό η "Washington Post" να τονίζει ότι οι ΗΠΑ ενισχύουν "φοιτητικές οργανώσεις" της Γιουγκοσλαβίας και να μην τίθεται το ερώτημα αν σε αυτές περιλαμβάνεται και η ΟΤΡΟR, με στελέχη της οποίας ήθελε να συναντηθεί ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών στο Βελιγράδι. Ούτε είναι δυνατό η ίδια εφημερίδα να αναφέρει ότι οι ΗΠΑ ενισχύουν και μουσικά συγκροτήματα για να κάνουν συναυλίες κατά του Μιλόσεβιτς και να μην τίθεται το ερώτημα αν μια τέτοια συναυλία ήταν και της Θεσσαλονίκης, όταν μάλιστα οι "New York Times" προσθέτουν ότι οι συναυλίες αυτές οργανώνονται σε πόλεις εκτός Γιουγκοσλαβίας».
Σ' ένα έχει δίκιο ο κ. Πολυμίλης, στο ότι είναι απίστευτη η αθλιότητα που μας περιβάλλει. Συνήθως, μάλιστα, ντυμένη με τα ρούχα της δημοκρατίας και της ελευθερίας και με το δολάριο, ως... εσώρουχο.