Eurokinissi

Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης, στοχοποιεί ακόμη και τα στοιχειώδη δικαιώματα του λαού. Αν η λαϊκή συμμαχία δεν τους σαρώσει, θα γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνοι

Παναγιώτη ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ).--

Στις διήμερες εργασίες της Συνόδου Κορυφής, που ολοκληρώθηκαν χτες το μεσημέρι, συζητήθηκε το πλαίσιο της «νέας οικονομικής διακυβέρνησης» και αποφασίστηκε η θέσπιση ακόμα πιο σκληρών όρων «δημοσιονομικής πειθαρχίας και επιτήρησης» των κρατών - μελών. Παράλληλα, μπήκαν οι βάσεις για την επιτάχυνση των προσχεδιασμένων διαρθρωτικών ανατροπών, που θα βυθίσουν εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά πιο βαθιά στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Στο παρασκήνιο της Συνόδου κυριάρχησαν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και τα παζάρια ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ. Στη διαμόρφωση της τελικής πολιτικής συμφωνίας πρωτοστάτησε η Γερμανία, με τη συνδρομή της Γαλλίας και με πρόσχημα την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων στην Ευρωζώνη. Επί της ουσίας, υπηρετώντας ενιαία τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική της ΕΕ και με στόχο τη θωράκιση της εξουσίας του κεφαλαίου, οι κυβερνήσεις των «27» συμφώνησαν:

Οι οικονομικές κυρώσεις εγκρίθηκαν ήδη από χτες. Για την αλλαγή της Συνθήκης της Λισαβόνας, σε ό,τι αφορά στη δημιουργία μόνιμου «μηχανισμού στήριξης», και για την επιβολή των πολιτικών κυρώσεων (αφαίρεση ψήφου) ανατέθηκε στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Βαν Ρομπέι, να παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες θα συζητηθούν και θα εγκριθούν στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, το Δεκέμβρη.

Οι συγκεκριμένες αποφάσεις θα φέρουν νέα εξοντωτικά μέτρα για τους λαούς της Ευρώπης. Πρώτον, γιατί θα ενταθεί πανευρωπαϊκά η πολιτική της λιτότητας, στο πλαίσιο μιας ενιαίας και αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, που στόχο έχει, μέσα από τις περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, να εξασφαλίσει νέο πακτωλό χρημάτων για το κεφάλαιο και την επιδότησή του σε χρήμα και προνόμια.

Δεύτερον, γιατί οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα χρησιμοποιούν τις κυρώσεις σαν εργαλείο τρομοκράτησης του λαού για να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, για να επιβάλλουν νέους αντεργατικούς νόμους, χάριν της ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας.

Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε από την πρώτη ώρα να προσυπογράψει τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και τις κατευθύνσεις της ΕΕ. «Μπορούν να ενισχυθούν οι κυρώσεις» που ήδη υπάρχουν στη Συνθήκη της Λισαβόνας, δήλωσε την Πέμπτη ο Γ. Παπανδρέου, ενώ αναφερόμενος στην αλλαγή της Συνθήκης σημείωσε: «Δεν έχουμε καταρχήν καμία αντίρρηση, θα είναι θετικό να περιβληθεί αυτός ο μηχανισμός στήριξης μέσα στο θεσμικό πλαίσιο της Συνθήκης».

Είναι ενδεικτικό ότι οι δηλώσεις του πρωθυπουργού έγιναν πριν την έναρξη των εργασιών της Συνόδου Κορυφής, ενώ, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στην τοποθέτησή του στη διάρκεια της συνεδρίασης τόνισε την ανάγκη της αλλαγής της Συνθήκης, ισχυριζόμενος ειδικότερα για το «μηχανισμό στήριξης» ότι «είναι προς το συμφέρον των κρατών - μελών του μεγέθους της Ελλάδας»!

Διπλωματικές πηγές από την ελληνική αντιπροσωπεία επιχείρησαν χτες να επικεντρώσουν στο ζήτημα της αναστολής της ψήφου για τις υπότροπες δημοσιονομικά χώρες, παρουσιάζοντας τη μη υιοθέτηση - προς το παρόν - ενός τέτοιου μέτρου σαν «απόρροια» των χειρισμών του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, όπως υποστήριζαν, δεν αποδέχτηκε την «οριζόντια αφαίρεση του δικαιώματος της ψήφου» των κρατών - μελών για όλες τις αποφάσεις της ΕΕ.

Πρόκειται για προκλητική προπαγάνδα, όχι μόνο επειδή στόχο έχει να συγκαλύψει το σύνολο των αντιδραστικών αποφάσεων που πήρε η Σύνοδος με τη συμφωνία και της Ελλάδας, αλλά, επιπλέον, επειδή παραμένει ανοιχτό στο τραπέζι το θέμα της αφαίρεσης του δικαιώματος ψήφου, ενώ στο κείμενο των συμπερασμάτων ξεκαθαρίζεται ότι οι χώρες που θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία της ΟΝΕ, εξαιτίας υψηλών ελλειμμάτων και χρέους, χάνουν το δικαίωμα ψήφου για τις υποθέσεις της Νομισματικής Ενωσης.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση στηρίζει απόλυτα τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις σε εθνικό και διακρατικό επίπεδο και οι όποιες προπαγανδιστικές διαρροές για τη στάση του πρωθυπουργού στόχο έχουν να θολώσουν τα νερά για τη συνενοχή της στη διαμόρφωση ακόμα χειρότερων όρων ζωής και εργασίας για το λαό.

Η συμφωνία των «27» να προχωρήσουν στην περιορισμένη αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας ανοίγει ουσιαστικά το δρόμο για γενικότερες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ και ειδικότερα της Ευρωζώνης. Αυτή την εξέλιξη επιδίωξε πριν τη Σύνοδο και πέτυχε τελικά η Γερμανία, διεκδικώντας να κατοχυρώσει και να θωρακίσει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα του ευρωενωσιακού οικοδομήματος.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, έχοντας εξασφαλίσει τη συμφωνία του Γάλλου Προέδρου, Ν. Σαρκοζί, πίεσε έντονα για την αναθεώρηση της Συνθήκης προς ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας της ΕΕ, προωθώντας παράλληλα τη διαδικασία ελεγχόμενης πτώχευσης και τη δυνατότητα αφαίρεσης του δικαιώματος ψήφου για τις χώρες που συστηματικά παραβιάζουν το «Σύμφωνο Σταθερότητας».

Το παιχνίδι που έστησαν για την «άρση του δικαιώματος ψήφου» η Γερμανία με τη Γαλλία, ήταν ουσιαστικά το «τρικ» που χρησιμοποίησαν για να προωθήσουν την αναθεώρηση της Συνθήκης, η οποία θα εξασφαλίσει τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού στήριξης και τη διαδικασία της ελεγχόμενης πτώχευσης για τις χώρες που θα εντάσσονται σ' αυτόν.

Ως μία από τους μεγαλύτερους δανειστές των άλλων κρατών - μελών της ΕΕ, η Γερμανία πέτυχε στο μηχανισμό στήριξης να συμμετέχουν το ΔΝΤ και οι τράπεζες, εξασφαλίζοντας στο τραπεζικό κεφάλαιο και στις καπιταλιστικές αγορές τα κεφάλαια που έχουν δανείσει στις χώρες της ΕΕ, στο ενδεχόμενο ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της συνεδρίασης της Πέμπτης, η Μέρκελ τόνιζε με νόημα ότι χωρίς τη Γερμανία και τη Γαλλία δεν «κινείται και δεν υπάρχει» η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Υπέρ της περιορισμένης αλλαγής της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, για να αποκτήσει η Ευρωζώνη ένα δίχτυ χρηματοπιστωτικής ασφάλειας, τάχτηκε και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.«Αν η αλλαγή της Συνθήκης έχει στόχο να ανταποκριθούμε στο ζήτημα μιας απάντησης στις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις, οφείλουμε να τη συζητήσουμε. Θα πρέπει να φροντίσουμε να έχουμε μια πολύ περιορισμένη αλλαγή της Συνθήκης, που να μη χρειάζεται δημοψήφισμα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπαρόζο.

Βασικό ζητούμενο για τους «27» είναι να μη χρειαστεί οι όποιες τροποποιήσεις της Συνθήκης να περάσουν ξανά από την επίφοβη διαδικασία των δημοψηφισμάτων, που ακολούθησαν πολλές χώρες για την κύρωση της Συνθήκης, ώστε να επιταχυνθούν άμεσα και με βεβαιότητα οι αντιδραστικοί τους σχεδιασμοί.

Για «σημαντικές αποφάσεις για την ενίσχυση της ζώνης του ευρώ» έκανε λόγο ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Βαν Ρομπέι. «Προτείνουμε έναν ισχυρό και αξιόπιστο μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων για να διασφαλίσουμε τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στο σύνολο της Ευρωζώνης», ανέφερε χαρακτηριστικά, μετά τη λήξη των εργασιών.