Ο ρόλος της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ αλλά και της ΑΔΕΔΥ είναι ρόλος αναχώματος της οργής των εργαζομένων, να τους κρατήσουν υπό έλεγχο δηλαδή ώστε να μην ξεφύγουν από τα πλαίσια του συστήματος. Το παραδέχθηκε ευθέως η παλιά καραβάνα του εργατοπατερισμού ο Γ. Μανώλης, επεξηγώντας ταυτόχρονα τη στάση της συνδικαλιστικής παράταξης του κόμματός του (ΔΑΚΕ) στα συνδικαλιστικά όργανα. «Αν το μαχαίρι μπει πιο βαθιά στο κόκαλο το επόμενο διάστημα, μπορεί να δούμε πράγματα που δεν θα τα θέλαμε και δεν θα τα ευχόμαστε. Δηλαδή να πάμε σε αντιδράσεις που θα είναι πολύ πιο βίαιες και θα είναι έξω από τα θεσμικά όργανα» δήλωσε χθες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ο επικεφαλής της γραμματείας συνδικαλιστικών φορέων της ΝΔ, σπεύδοντας να προσδιορίσει το καθήκον των συμβιβασμένων πλειοψηφιών.«Και αυτό πρέπει να το προλάβουμε, είναι ευθύνη όλων μας και αυτό πρέπει να το κάνει κυρίως η ΓΣΕΕ, όπως το κάνει σε ένα βαθμό η ΑΔΕΔΥ», τόνισε, ρίχνοντας για πολλοστή φορά τις μάσκες των εργατοπατέρων στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα. Τα λένε ανοιχτά γιατί πιστεύουν ότι είναι κυρίαρχοι, αλλά πολύ σύντομα θα δοκιμάσουν δυσάρεστες εκπλήξεις ως αναχώματα της λαϊκής οργής...

«Σαφώς και πρέπει να εξασφαλιστεί ο κατώτατος βιώσιμος μισθός. Ταυτόχρονα όμως οι επιχειρήσεις που διανέμουν κέρδη στους εργαζόμενους πρέπει να τύχουν μιας γενναίας φορολογικής έκπτωσης». Τα παραπάνω αναφέρει ο ΛΑ.Ο.Σ. σε ανακοίνωσή του για τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχουν στο μυαλό τους όταν αναφέρονται στον «κατώτατο βιώσιμο μισθό», αλλά η πολιτική που στηρίζουν είναι τέτοια που μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. θέλει μισθούς - φιλοδωρήματα. Και την ίδια στιγμή ζητά για όσους μεγαλοεργοδότες δίνουν κάτι παραπάνω από φιλοδώρημα στους εργαζόμενους, να το εισπράττουν πίσω στο πολλαπλάσιο μέσω «γενναίων φορολογικών εκπτώσεων»... Οχι ότι είχαμε και καμία αμφιβολία για ποιους «δουλεύει» ο ΛΑ.Ο.Σ....