ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να μη χρεοκοπήσει ο λαός

Οι συνεχιζόμενοι βομβαρδισμοί της κυβέρνησης και των εταίρων της σε ΕΕ και ΔΝΤ, ενάντια στο λαό, αποκαλύπτουν το πραγματικό σχέδιο της, ντόπιας και ευρωενωσιακής, άρχουσας τάξης. Αποδεικνύουν με τρανταχτό τρόπο ότι τα υπαρκτά δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος δεν ήταν παρά το πρόσχημα για ένα συνολικό ρετουσάρισμα και ενδυνάμωση του συστήματος. Ειδικά σε μια περίοδο οξύτατης οικονομικής κρίσης, που απ' ό,τι φαίνεται προσλαμβάνει απρόσμενες, για τους κεφαλαιοκράτες, διαστάσεις.

Είναι απόλυτα φυσικό ότι τα πηγαινέλα του ΔΝΤ και της ΕΕ τις τελευταίες μέρες και ο χαρακτήρας των επαφών που είχαν με τους εταίρους τους στο ΠΑΣΟΚ ενεργοποίησαν τη λαϊκή αγανάχτηση και οργή, αλλά ας μην αρκεστούμε, τώρα, σε αυτό. Για να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα τι ακριβώς μας είπαν αυτοί οι άθλιοι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, που κατά τη διάρκεια της πασαρέλας τους είχαν το θράσος να απειλήσουν το λαό ότι ακόμα δεν έχει δει τα χειρότερα.

Αυτό που πρόβαλαν σε κάθε τόνο, είναι ότι το κύριο ζήτημα της ελληνικής οικονομίας είναι η προώθηση των ...«διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Οχι γενικά και αφηρημένα. Αξιώνουν μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, κατάργηση των κλαδικών αμοιβών, συνολική μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, περισσότερο ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, κατάργηση υπερωριών, αργιών κλπ. Πιέζουν για μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, με γενικευμένη μείωση αποδοχών, κλείσιμο φορέων του δημόσιου τομέα, ιδιωτικοποίηση των φιλέτων της κρατικής περιουσίας, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και Παιδείας. Ζητούν μεταρρυθμίσεις για την αποτελεσματικότερη στήριξη του κεφαλαίου, για να διασφαλίσουν περισσότερο «ζεστό» χρήμα, φοροαπαλλαγές και μια σειρά από άλλες διευκολύνσεις στο όνομα των επενδύσεων. Θέλουν μεταρρυθμίσεις για να εξασφαλιστεί περισσότερος ζωτικός χώρος για την κερδοφόρα τοποθέτηση των κεφαλαίων που λιμνάζουν αναξιοποίητα, μέσα από νέες χρυσές κρατικές παραγγελίες, συμπράξεις με το δημόσιο κ.ο.κ.

Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι λόγος γίνεται για μέτρα και πολιτικές που στοχεύουν στη θωράκιση του συστήματος, στη στήριξη του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση του μεταφέροντας όλα τα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Αν το καλοσκεφτούμε, σχεδιάζουν να επιταχύνουν την επιβολή μέτρων, στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση που κινήθηκαν όλα τα μέτρα που παίρνονταν εδώ και μια εικοσαετία, χωρίς βεβαίως να αποφευχθεί το ξέσπασμα της κρίσης. Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας επιδιώκει μεταρρυθμίσεις αντιδραστικές, για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, κάτι που ειδικά σε περιόδους κρίσης ταυτίζεται απόλυτα με το ξεκοκάλισμα των λαϊκών εισοδημάτων και καταχτήσεων, με τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος, με την κατά το δυνατόν ελεγχόμενη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και κεφαλαίου.

Η αποφασιστικότητά τους να προχωρήσουν σε αυτή την κατεύθυνση είναι δεδομένη. Οι αστοί θρέφονται από τα βάσανα του λαού. Το κεφάλαιο γιγαντώνεται με το αίμα της εργατικής τάξης. Μόνο έτσι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις εγγενείς αντιθέσεις του συστήματος, το πρόβλημα της ανισόμετρης ανάπτυξης, τους φραγμούς που προκαλεί στην καπιταλιστική ανάπτυξη η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων. Οι άλλοι, εκείνοι που βρίσκονται στην απέναντι όχθη και αποτελούν τα θύματα αυτής της πολιτικής, έχουν κάθε λόγο να κινηθούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Το συμφέρον τους υπαγορεύει να ανατρέψουν αυτή την πολιτική, με αγώνες να αποτρέψουν τη χρεοκοπία του λαού, διεκδικώντας την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κόντρα στα κέρδη της πλουτοκρατίας και με γνώμονα τα δίκια των εργαζομένων, που θα ικανοποιηθούν σε καθεστώς λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Στην πυρά της ανυποληψίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Θίχτηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ από το συμβολικό κάψιμο ομοιωμάτων στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Τρίτη το βράδυ. Βέβαια, δεν ξέρουμε αν περισσότερο την πείραξε ο συμβολισμός ή το γιατί οι εργαζόμενοι τους έριξαν στην πυρά της ανυποληψίας μαζί με τους συνεργάτες τους τον ΣΕΒ, τους τροϊκανούς και την κυβέρνηση. Πάντως, αφού το σκέφθηκαν δύο ημέρες, χτες το απόγευμα έβγαλαν μια ανακοίνωση και κατηγορούν το ΠΑΜΕ για «φασιστικού τύπου επιθέσεις». Ισχυρίζονται μάλιστα ότι, αφού το ΠΑΜΕ ασκεί κριτική στη ΓΣΕΕ αυτό δε θέλει «την ύπαρξη συνδικάτων», όπως δεν τα θέλουν οι εργοδότες και η κυβέρνηση. Το ποιος θέλει και δε θέλει τους εργάτες στα συνδικάτα, ο καθένας το αποδεικνύει με τις πράξεις του. Αυτοί που δεν περνάνε ούτε απέξω από τις πύλες των εργοστασίων, τα οποία, και με τη δική τους συμβολή, έχουν μετατραπεί σε κάτεργα και προτιμούν να μπαίνουν μόνο στα τηλεοπτικά σαλόνια, δε δικαιούνται να ομιλούν για τα συνδικάτα και την αξία τους. Οσο για το τι θέλουν οι εργοδότες, η κυβέρνηση και οι τροϊκανοί, αυτοί δικοί τους συνεταίροι είναι. Είναι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που έχει αναδείξει τον ΣΕΒ σε κοινωνικό εταίρο, με αυτούς διεξάγουν κρυφές συνομιλίες για το πώς θα καταργηθούν οι συμβάσεις. Μαζί, από κοινού, σκάβουν το λάκκο των εργατών. Τους απαντάμε: Σε αυτόν το λάκκο οι εργάτες δε θα πάνε ως πρόβατα επί σφαγή. Σε αυτό το λάκκο θα ρίξουν εσάς και τους συνεταίρους σας.

Συνεργός στη σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων

Να αποφύγει την οργή των εργαζομένων εξαιτίας της πλήρους ταύτισής της με τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που ισοπεδώνουν τα εργασιακά - λαϊκά δικαιώματα, επιχειρεί η ηγεσία της ΝΔ, εμφανιζόμενη να κρατά φραστικές αποστάσεις από τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

«Η ΝΔ συμμερίζεται απόλυτα τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τις οποίες το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα δεν είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Γι' αυτό και είναι αντίθετη με τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, που επιχειρεί η κυβέρνηση με το σχετικό νομοσχέδιο», δήλωσε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου. Πρόκειται βέβαια για υποκριτική και εκ του ασφαλούς διαφοροποίηση, η οποία δεν μπορεί να αποκρύψει ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει επικροτήσει το εργαλείο με το οποίο επιτυγχάνεται η μείωση των μισθών, δηλαδή η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και η κατάργηση των κλαδικών. Μόλις προχθές ο αρμόδιος τομεάρχης Εργασίας ευλόγησε τις επιχειρησιακές συμβάσεις υποστηρίζοντας ότι «αυτό επιβάλλεται από συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες που οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα». Επίσης, η ηγεσία της ΝΔ έχει ταχθεί υπέρ της εκ περιτροπής εργασίας και γενικότερα υπέρ των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, αλλά και υπέρ της σφαγής των Βαρέων και Ανθυγιεινών... Δεν αποτελεί λοιπόν θρασύτατη κοροϊδία και εμπαιγμό των εργαζομένων από τη μια η ΝΔ να στηρίζει όλες τις αντεργατικές «διαρθρωτικές αλλαγές» και την ίδια ώρα να προσποιείται ότι είναι κατά της μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα;

Ετοιμάζουν πανάκριβες συγκοινωνίες

Θέμα ημερών είναι πλέον η δημοσιοποίηση και επίσημα του κυβερνητικού νομοσχεδίου για την «αναδιάρθρωση» των αστικών συγκοινωνιών Αθήνας - Πειραιά, με δεδομένη την κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα εισιτήρια - σύμφωνα με τα όσα έχουν μέχρι στιγμής διαρρεύσει σε πρώτη φάση η αύξηση θα κυμανθεί από 30 έως 50 λεπτά - στις κάρτες απεριορίστων διαδρομών, αλλά και περιορισμό των ατελειών και κατηγοριών που δικαιούνται μειωμένο εισιτήριο.

Παράλληλα, με όλα τα παραπάνω, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Επικοινωνιών, ετοιμάζεται να «πετσοκόψει» μισθούς και εργασιακά δικαιώματα που προβλέπονται από τις ισχύουσες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας, διαμορφώνοντας εργασιακό καθεστώς «γαλέρας» για τους σημερινούς υπαλλήλους. Η κυβέρνηση έχει «δεσμευτεί» ότι δε θα υπάρξουν απολύσεις, ωστόσο μέσω των συνταξιοδοτήσεων και των μετατάξεων σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου και στους ΟΤΑ, θα επέλθει μεγάλη μείωση προσωπικού, με ανάλογες αρνητικές συνέπειες στα ωράρια εργασίας, στις ημέρες ανάπαυσης.

Η εντατικοποίηση των ρυθμών δουλειάς για οδηγούς, τεχνικούς και διοικητικό προσωπικό, με σκοπό λιγότεροι εργαζόμενοι να παράγουν περισσότερο έργο, θα διαπνέει το σύνολο της κυβερνητικής πρότασης, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατικού κοινού, αλλά και γενικότερα για την οδική ασφάλεια στους δρόμους της πρωτεύουσας. Τέλος, βέβαιη θα πρέπει να θεωρείται η πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να «μπάσει» τους ιδιώτες στο δημόσιο αστικό συγκοινωνιακό έργο, είτε απ' το παράθυρο, είτε απ' την... ορθάνοιχτη πόρτα. Αλλωστε, η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση του προαστιακού σιδηροδρόμου - που βρίσκεται ήδη σήμερα υπό την οικονομική επίβλεψη του ΟΑΣΑ - σηματοδοτεί ακριβώς αυτό.