Να μη «στριμώχνονται» στα όρια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας κάλεσαν τα μέλη της ΚΝΕ τους νέους από διάφορες χώρες, με αφορμή τις συζητήσεις που έγιναν το Σάββατο, μέρα της Ευρώπης
Ολοκληρώθηκαν χτες οι εκδηλώσεις του 17ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), που έγινε στη Νότια Αφρική, ξεκινώντας στις 13 Δεκέμβρη, με τη συμμετοχή εκατοντάδων αντιπροσωπειών οργανώσεων νεολαίας από όλο τον κόσμο. Πολυπληθής ήταν και η ελληνική αποστολή που συμμετείχε στο Φεστιβάλ και αποτελούνταν από εκπροσώπους της ΚΝΕ, της Γραμματείας Νέων του ΠΑΜΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) και της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ). Η ελληνική αποστολή είχε το δικό της περίπτερο στη Διεθνούπολη του ΠΦΝΦ και συμμετείχε σε πολλά από τα συνέδρια και σεμινάρια που οργανώθηκαν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, αλλά και σε αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Οπως σημείωσε ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ακριβώς επειδή η καπιταλιστική κρίση φανερώνει τα ιστορικά όρια του καπιταλισμού και τον παρασιτικό του χαρακτήρα, «επιστρατεύονται» οι αστικές ιδεολογίες, ενώ οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις παίζουν το δικό τους ρόλο στην ανάδειξη του καπιταλισμού ως μονόδρομου. Ισχυρίζονται ότι η κρίση προκλήθηκε από λαθεμένη διαχείριση της αστικής εξουσίας, την έλλειψη ελέγχου των αγορών και διαφάνειας, τη σπατάλη του αστικού κράτους κ.λπ. Εξαντλούν την κριτική τους στη νεοφιλελεύθερη διαχείριση, ψάχνουν τη διέξοδο μέσα στον καπιταλισμό με τη ρύθμιση της αγοράς κ.ά. Ετσι, καλούν τους εργαζόμενους και τους νέους σε «εθνική ενότητα» και «κοινωνικούς διαλόγους», να συνεργαστούν, για να ανακάμψει ο καπιταλισμός.
Αναφερόμενος στη θεωρία του «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα», σημείωσε ότι «οδηγεί στην άρνηση της επαναστατικής αλλαγής της εξουσίας και της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, προωθώντας την ιδέα πως οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής μπορούν να συνυπάρχουν με τα μονοπώλια και την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Η θεωρία του πολυπολικού κόσμου, τόνισε, «κρύβει ότι κάθε χώρα προσπαθεί να προστατεύσει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της». Κρύβει την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και την επιδίωξη ορισμένων ανερχομένων δυνάμεων όπως η Ρωσία, η Κίνα κ.ά. να παίξουν μεγαλύτερο ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις, στον έλεγχο των αγορών κ.λπ.
Κλείνοντας ο Γ. Γκιόκας υπογράμμισε ότι οι κομμουνιστές πρέπει να αναλύσουν στην εργατική τάξη και τη νεολαία τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού που δεν ξεπερνιέται, να τους διαπαιδαγωγήσουν με τις αξίες της ταξικής πάλης και να τους πείσουν για την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, σύμφωνα με την εμπειρία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα.
Την περασμένη Τετάρτη, ημέρα που στη χώρα μας έγινε η πανεργατική απεργία, οργανώθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ σεμινάριο με θέμα την ανεργία
«Λαοί της Ευρώπης, ξεσηκωθείτε!» στα αγγλικά και στη συνέχεια «Καμία θυσία για την πλουτοκρατία, μέτωπο λαέ, για την εξουσία» φώναξαν οι νεολαίοι εργαζόμενοι και άνεργοι της ελληνικής αποστολής, που παρακολούθησαν την Τετάρτη το απόγευμα το σεμινάριο, με θέμα την ανεργία και οι παρευρισκόμενοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. «Οι κομμουνιστές και το ΠΑΜΕ συζητούν με τους εργάτες ιδεολογικά και πολιτικά για τα αίτια της ανεργίας. Η ανεργία δεν πρόκειται να εξαλειφθεί στον καπιταλισμό, αλλά θα χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο για να τρομοκρατεί τους εργαζόμενους και να τους διασπά. Ο αγώνας μας κατά της ανεργίας θα ολοκληρωθεί σε μια οικονομία κεντρικά σχεδιασμένη, όπου ο πλούτος που παράγεται θα γυρίζει στους εργάτες, σε μια σοσιαλιστική κοινωνία», υπογράμμισε ο Παύλος Αλεξανδράκης εκ μέρους του ΠΑΜΕ μιλώντας σε σεμινάριο σχετικά με την ανεργία.
Στάθηκε στην πολιτική των κυβερνήσεων που χρηματοδοτούν και επιδοτούν τους επιχειρηματίες και τις τράπεζες και όχι τους άνεργους, λέγοντας ότι αυτό είναι πρόκληση. «Το ΠΑΜΕ κινητοποιείται ενάντια στις απολύσεις και για την προστασία των ανέργων», είπε και συμπλήρωσε: «Απαιτούμε μέτρα προστασίας των ανέργων, όπως οικονομική στήριξη που να καλύπτει τις ανάγκες της εργατικής οικογένειας, ο χρόνος της ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος, ελεύθερη πρόσβαση όλων των ανέργων στο σύστημα υγείας κ.ά.». Επιπλέον αναφέρθηκε στο ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ελλάδα, λέγοντας ότι μαζί με τους βιομήχανους, την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθούν να τα πάρουν όλα από τους εργαζόμενους και αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. «Τα συνδικάτα που δεν είναι ταξικά είναι άχρηστα και επικίνδυνα για τους εργαζόμενους», κατέληξε.
Πλούσια ήταν η πείρα που μεταφέρθηκε από τους αντιπροσώπους της Νότιας Αφρικής στο σεμινάριο για την ανεργία. Οπως τονίστηκε μεταξύ άλλων: Η παραγωγή και ο πλούτος της χώρας διαρκώς αυξάνονται, η χώρα έχει τεράστιο φυσικό και ορυκτό πλούτο και μόνο ο λαός μένει στάσιμος. Η ανεργία - ιδιαίτερα στους νέους - έχει εκτιναχθεί στο 40%. Αναφέρθηκε, μάλιστα, ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους που πολλοί νέοι στη χώρα οδηγούνται στο έγκλημα. Η συνήθης πρακτική είναι οι επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν τους νέους για «πρακτική άσκηση» κι έπειτα να τους διώχνουν και να παίρνουν άλλους. Πολλοί ήταν αυτοί που μίλησαν για εθνικοποίηση της παραγωγής, ενώ αρκετοί σύνδεσαν το πρόβλημα της ανεργίας με την εκπαίδευση, την έλλειψη κατάρτισης, εξειδίκευσης κ.λπ.
«Ποια εκπαίδευση και ποιες δεξιότητες; Τα παιδιά από τα 10 τους χρόνια αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο για να ζήσουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα», επισημάνθηκε. «Το θέμα είναι αυτές οι πολιτικές ωφελούν ή όχι τους νέους εργαζόμενους; Μειώνουν ή αυξάνουν την ανεργία; Πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Στη Νότια Αφρική έχουμε καπιταλισμό και πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε», συμπλήρωσε κάποιος άλλος. Επιπλέον, αναφέρθηκε το παράδειγμα της Κούβας, λέγοντας ότι η παραγωγή είναι σοσιαλιστική, η εκπαίδευση είναι υψηλού επιπέδου και το κράτος φροντίζει για όλους να έχουν δουλειά και μόρφωση. «Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να εγκαταλείψουμε το καπιταλιστικό σύστημα και να στραφούμε στο σοσιαλισμό. Αυτή είναι η μόνη λύση και για την ανεργία», σημειώθηκε.
Απαντώντας στο επιχείρημα ότι «η σύνδεση μεταξύ Εκπαίδευσης και παραγωγής στο καπιταλιστικό σύστημα είναι προς όφελος των αναγκών του λαού», σημείωσε πως στον καπιταλισμό η εκπαίδευση δεν μπορεί παρά να εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τα κέρδη. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας λέγοντας ότι προτάσσει παθητικά και αμυντικά αιτήματα, που τελικά αφήνουν ανενόχλητα τα καπιταλιστικά κέρδη. «Δεν αρκεί να απαιτείς την αλλαγή της κυβέρνησης στα όρια του καπιταλιστικού συστήματος ή την αλλαγή κάποιου υπουργού. Εχουμε το χρέος να καταδικάσουμε τις πολιτικές δυνάμεις που είναι υπεύθυνες. Πρέπει να αγωνιζόμαστε για τις σύγχρονες ανάγκες μας», είπε και συνέχισε: «Σήμερα υπάρχουν οι συνθήκες να κάνουμε όλη τη γνώση που παράγει η ανθρωπότητα κτήμα του λαού και της νεολαίας. Το μόνο εμπόδιο είναι η εξουσία των μονοπωλίων και η ατομική ιδιοποίηση των μέσων παραγωγής. Η διέξοδος είναι ο αγώνας για μια άλλη ανάπτυξη, της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών του λαού».
Συνάντηση νέων συνδικαλιστών από διάφορες χώρες έγινε την Κυριακή
Συνάντηση νέων συνδικαλιστών πραγματοποιήθηκε το πρωί και το απόγευμα της Κυριακής, 19 Δεκέμβρη στα πλαίσια του φεστιβάλ, με κεντρική εισήγηση εκ μέρους του ΠΑΜΕ. Στη συνάντηση των νέων συνδικαλιστών, όπως και σε άλλα σεμινάρια και συνέδρια, τα μέλη της ΚΝΕ μοίρασαν την ξενόγλωσση έκδοση του «Οδηγητή», η οποία διαβάστηκε με μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που κρατούσαν σημειώσεις από διάφορα άρθρα για να εμπλουτίσουν τις ομιλίες τους.
Ο Π. Αλεξανδράκης, που ήταν ο εισηγητής, στάθηκε αναλυτικά στην κατάσταση της εργατικής τάξης σήμερα στην Ελλάδα, μετέφερε την πείρα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και τόνισε πως το εργατικό κίνημα πρέπει επιτέλους να απεγκλωβιστεί από τη σοσιαλδημοκρατία, να οργανωθεί και να θέσει το ζήτημα της εξουσίας της εργατικής τάξης.
Στις κινητοποιήσεις και απεργίες των τελευταίων χρόνων, με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων και νέων αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος της CGTP - IN (ΓΣΕ Πορτογαλίας). Συγκεκριμένα, στην τελευταία απεργία στις 24/11, είπε, συμμετείχαν 3 εκατ. εργαζόμενοι από τα 4,5 εκατ. που υπάρχουν συνολικά στη χώρα. Σημείωσε ότι το μεγαλύτερο κέρδος αυτών των κινητοποιήσεων είναι ότι η εργατική τάξη πάλεψε οργανωμένα με τα συνδικάτα. «Καταφέραμε σήμερα να έχουμε ακόμη συλλογικές συμβάσεις σε όλους τους κλάδους ανεξάρτητα από την πίεση των εργοδοτών», είπε. Ωστόσο, είναι χαρακτηριστικό ότι στην Πορτογαλία ο κατώτερος μισθός είναι 475 ευρώ και θα επιδιώξουν να ανέβει στα 500 ευρώ το 2011.
«Τα συνδικάτα πρέπει να γίνουν επαναστατικά εργαλεία», είπε ένας νεαρός συνδικαλιστής από τη Μεγάλη Βρετανία. Στα ευρωπαϊκά συνδικάτα κυριαρχεί η αστική ιδεολογία, ο συμβιβασμός, η διαπραγμάτευση, τόνισε φέρνοντας το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου οι απεργίες ουσιαστικά προκλήθηκαν από «τα κάτω» αναγκάζοντας τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να συμμετάσχουν. Το βάθεμα της ταξικής πάλης είναι αναγκαίο όσο ποτέ, διότι το ζήτημα της διεξόδου, της αλλαγής της κοινωνίας τίθεται αναγκαστικά και ήδη πολλοί εργαζόμενοι προβληματίζονται. Η κομμουνιστική παρέμβαση και προπαγάνδα πρέπει να ενισχυθεί, κατέληξε.
ΚΕΙΜΕΝΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Της απεσταλμένης μας Ελένης ΜΑΪΛΗ