Στιγμιότυπο από τη μεγάλη συγκέντρωση της καμπάνιας του Λόπες στην Λισαβόνα την περασμένη Πέμπτη

Σε αυτά τα πλαίσια, το Κοινοβούλιο της Πορτογαλίας ενέκρινε στις 27/11/10 τον προϋπολογισμό λιτότητας για το 2011 με τις ψήφους των βουλευτών της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης και την αποχή του αντιπολιτευόμενου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Οι βουλευτές του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος τον καταψήφισαν και σημείωσαν ότι ο λαός δεν τον αποδέχεται όπως απέδειξε με την πετυχημένη 24ωρη γενική απεργία στις 25/11.

Η κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» Ζοσέ Σόκρατες, με πρόσχημα τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 7,3% του ΑΕΠ το 2010, στο 4,6% το 2011 και στο 3% το 2012, προχωράει στη μείωση κατά 5-10% των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων, το «πάγωμα» των συντάξεων για το 2011, περικοπές κατά 25% σε ορισμένες παροχές, μείωση επιδομάτων τέκνων, ανεργίας, καθώς και αύξηση του ΦΠΑ από το 21% στο 23%, επιβολή νέων διοδίων, περικοπές δαπανών για την Υγεία, την Παιδεία, αλλά και τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων κ.ά.

Κατ' αρχήν είναι ο σημερινός συντηρητικός Πρόεδρος Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα, που κατεβαίνει ως υποψήφιος και σε αυτές τις εκλογές, υποστηριζόμενος από συνασπισμό κομμάτων που περιλαμβάνει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDS), το Λαϊκό Κόμμα και το Κίνημα Ελπίδα Πορτογαλία. Ο Καβάκο Σίλβα φαίνεται, σύμφωνα με τις τελευταίες κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις, να έχει τη στήριξη του 62% των ερωτηθέντων. Ακολουθεί ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος που στηρίζουν και οι οπορτουνιστές του Αριστερού Μπλοκ (μέλος του ΚΕΑ), Μανουέλ Αλέγκρε με ποσοστό 15%, ενώ το 12% εμφανίζεται να πιάνει ο εμφανιζόμενος αυτοαποκαλούμενος ανεξάρτητος υποψήφιος Φερνάντο Νόμπρε. Ακολουθούν με ποσοστό από 6-8% ο Φρανσίσκο Λόπες, που στηρίζεται από το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και το Κόμμα «Οι Πράσινοι», ο Ντεφενσόρ Μόουρα, ανεξάρτητος υποψήφιος προερχόμενος από το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τελευταίος ο Ζοσέ Μανουέλ Κοέλιο που έχει τη στήριξη του συντηρητικού Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

Ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει πάνω από το 50% των ψήφων θα εκλεγεί, ενώ εάν δεν πετύχει κανένας υποψήφιος αυτό το ποσοστό θα πραγματοποιηθεί και δεύτερος γύρος μεταξύ των δύο πρώτων, στις 13 του Φλεβάρη.

Ο σημερινός Πρόεδρος, Καβάκο Σίλβα, 71 ετών, πλασάρεται ως εγγυητής της θεσμικής σταθερότητας, ενώ ο αγώνας για την επανάκτηση της εμπιστοσύνης των δανειστών της χώρας αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο της προεκλογικής του εκστρατείας.

Ο κύριος αντίπαλός του, ο Μανουέλ Αλέγκρε, εκπροσωπεί, όπως ισχυρίζεται, «ένα πιο ανοιχτό και ανεκτικό όραμα», (με απλά λόγια : τα ληστρικά αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα που πήρε το κυβερνών κόμμα στο οποίο ανήκει), ενώ ισχυρίζεται ότι «η χώρα είναι στόχος μιας πολύ ισχυρής κερδοσκοπικής επίθεσης».

Ο Φρανσίσκο Λόπες, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής (ΠΓ) της ΚΕ, υπεύθευνος για την συνδικαλιστική δουλειά και νυν βουλευτής, προτείνει ολόπλευρη υποστήριξη στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Στην προεκλογική του εκστρατεία προσπάθησε να φτάσει και στα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας, με σημαντικότερες συγκεντρώσεις στα βιομηχανικά κέντρα. Στις ομιλίες του τόνιζε ότι από τη μία πλευρά ο Καβάκο Σίλβα, που στηρίζεται από τους οικονομικούς και χρηματοπιστωτικούς κύκλους, είναι ένας από τους κυριότερους υπευθύνους και πρωταγωνιστής της αντιλαϊκής πολιτικής στην Πορτογαλία, ενώ ο υποψήφιος του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος Μ. Αλέγκρε, στηρίζει επίσης μέτρα που θα οδηγήσουν τους εργαζόμενους στο γκρεμό. Γι' αυτό καλεί σε συνέχιση των αγώνων ώστε να προβληθούν οι σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών.

Εν αρχή κι εδώ είναι το πετρέλαιο του Αιγαίου, ο φυσικός πλούτος γενικότερα. Η επέκταση πέρα των γενικών εμπορικών ανταλλαγών αφορά κυρίως τη στρατιωτική συνεργασία σε προμήθεια και τεχνογνωσία πολεμικού υλικού από το Ισραήλ. Μετά τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες συνεργασίας, συγκυριαρχίας και συνεκμετάλλευσης, το δίχτυ φαίνεται να απλώνεται επικίνδυνα. Στην περιοχή λειτουργούν συμπλεκόμενα ισχυρά ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα χωρίς σταθερές συμμαχιών, χωρίς προκαθορισμένη ρότα και με άδηλα αποτελέσματα. Στην ατέρμονη αυτή διαπλοκή η ελληνική αστική τάξη δια της κυβερνήσεως παριστάνει την πολύφερνη νύφη προσδοκώντας οφέλη.

Στη διχαστική της αμετροέπεια αναφέρεται δια του υφυπουργού κ. Μανιάτη στο Αιγαίο ως «Βόρειο Αιγαίο». Εκ των πραγμάτων προκύπτει η ερώτηση: «Τι συμβαίνει με το νότιο Αιγαίο; Γιατί αυτός ο επίμονος διαχωρισμός;». Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται στις συνομιλίες συνεργασίας με το Ισραήλ. Η επίσκεψη της εκπροσώπου της πρώτης ιμπεριαλιστικής οικονομικής μηχανής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Αγγελα Μέρκελ, στην Κύπρο δείχνει ότι οι ανταγωνισμοί αγκαλιάζουν και το νησί.