Οποιοςδιαδηλώνει για να μη γίνει νόμος η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, χαρακτηρίζεται παράνομος για ...παρακώλυση συγκοινωνιών.

Οποιος διαμαρτύρεται για το χαράτσι στα νοσοκομεία και την επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου στην Υγεία, καταγγέλλεται για ...παρεμπόδιση είσπραξης από το Δημόσιο.

Μοιάζειμε παραλογισμό, δεν είναι. Είναι σοφιστείες, με τις οποίες κορυφαίοι αστοί αρθρογράφοι κοπτοράπτουν διαφορετικά στοιχεία της πραγματικότητας, για να δείξουν μιαν αντεστραμμένη πραγματικότητα και πάνω σ' αυτήν την αντεστραμμένη πραγματικότητα να στεριώσουν την αξίωση να αφεθεί ελεύθερο το κεφάλαιο στη δράση του.

Οι αρθρογράφοι του αστικού Τύπου κάνουν αυτό που λέει ο λαός μας «στρίβουν διά του αρραβώνος». Εμφανίζονται να διαμαρτύρονται για την ανομία, για να μη γίνεται συζήτηση για την ταξικότητα των νόμων που είναι κομμένοι και ραμμένοι για το κεφάλαιο.

Γνωρίζουνκαλά πως με νόμους και αστυνόμους σταυρώνεται κάθε μέρα ο λαός, αλλά και ότι όλο και περισσότεροι αρνούνται να κουβαλήσουν το σταυρό. Αυτό που θέλουν δεν είναι απλά η εφαρμογή του νόμου, αλλά το πώς θα χτυπήσουν τη συγκεκριμένη οργάνωση της λαϊκής αντίδρασης, αυτήν που μέσα στη φωτιά του αγώνα ατσαλώνει συνειδήσεις, ικανές όχι μόνο να αντισταθούν στη βαρβαρότητα, αλλά και να την καταργήσουν, να ανοίξουν δρόμο για μια κοινωνία άλληνε.

Η διαρκής επίκληση του νόμου και του αστυνόμου αποκαλύπτει και μια φτώχεια επιχειρημάτων.

Δεν μπαίνουν στον κόπονα εξηγήσουν γιατί είναι νόμιμο να πληρώνεις χαράτσι στο νοσοκομείο, όταν το αυτονόητο είναι πως η προστασία της υγείας του λαού πρέπει να είναι υποχρέωση του κράτους.

Γιατί είναι νόμιμο να κόβεις το ηλεκτρικό ρεύμα σ' έναν άνεργο που πετάχτηκε στην ανεργία, για να έχουν οι καπιταλιστές - ιδιοκτήτες και των ηλεκτροεργοστασίων - άφθονη εφεδρεία εξαθλιωμένων εργατών;

Γιατίείναι νόμιμο να χρηματοδοτείς και με πρόσθετο χαράτσι τους εργολάβους σε δημόσια έργα, για τα οποία ο λαός έχει προπληρώσει βαριά φορολογία;

Γιατί είναι νόμιμο να καταδικάζεις χιλιάδες και χιλιάδες σε εξαθλίωση;

Οι αστοί αρθρογράφοιστρίβουν από μια τέτοια συζήτηση, επειδή γνωρίζουν πως οι νόμοι του αστικού κράτους, πέρα από ταξικοί, είναι και αποτέλεσμα συγκεκριμένων συσχετισμών σε συγκεκριμένη στιγμή. Και σαν τέτοιοι, προσφέρονται για ανατροπή.

Καταφεύγουν, λοιπόν, στο τσουβάλιασμα διαφόρων «ανομιών», έτσι που να μένουν στο τέλος οι ρετσινιές που επιτρέπουν στην αστική τάξη να εμφανίζει τους νόμους της ως δίκιο για το κοινό καλό.

Η προκλητική διαστρέβλωσητης πραγματικότητας έχει γίνει επάγγελμα, ειδικά στα συγκροτήματα Αλαφούζου και ΔΟΛ. Οι κεντρικοί αρθρογράφοι τους όλο και πιο συχνά εμφανίζονται την ίδια μέρα να κόβουν και να ράβουν πάνω στο ίδιο θέμα, τόσο που λίγο απέχουν από το να χαρακτηριστεί «σκονάκι» το κείμενο στο οποίο βάζουν την υπογραφή τους. Δεν πρόκειται για ανικανότητα. Είναι στοχοπροσηλωμένη αποστολή με μοιρασμένους ρόλους. Με δήθεν αποστάσεις από διάφορα φαινόμενα, έτσι που να μένει στο απυρόβλητο η νομοθετικά κατοχυρωμένη φοροαπαλλαγή των καπιταλιστών, και να ταυτίζεται ο φοροφυγάς με αυτόν που παλεύει ενάντια στον καπιταλιστή. Για να προβάλλεται ο νόμος του καπιταλιστή ως στοιχείο ισορροπίας.

Επειδή τέτοιες λαθροχειρίες εύκολα κράζονται, έρχεται να δέσει τη μαρέγκα ο εκβιασμός: «Δε θα μας δίνουν λεφτά οι δανειστές».

Σ' αυτήν την περίπτωσηεπιχειρείται αυθαίρετα να ταυτιστούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τα λαϊκά. Αυθαιρεσία που ανατρέπεται εύκολα, όσο ο λαός βάζει πλώρη για άλλη οικονομία που δε θα έχει καπιταλιστές και δε θα κυριαρχεί το καπιταλιστικό κέρδος. Εκεί όπου - για παράδειγμα - αποδεικνύεται πως τα δημόσια έργα δε χρειάζονται τους καπιταλιστές για να γίνουν. Εκεί όπου οι καπιταλιστές δε θα μπορούν να υπάρχουν, γιατί, πολύ απλά, οι εργάτες θα έχουν αρνηθεί την εκμετάλλευσή τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΒΑΡΙΑ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΜΠΟΤΑ πτωχεύει και εξαθλιώνει το λαό

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Οι παγίδες της νέας φορολογικής δήλωσης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΟΙ 78 ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΗΛΩΣΗ

ΕΘΝΟΣ: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ για τεκμήρια, αποδείξεις, κλίμακα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Τι θα ισχύσει για τις αποδείξεις

ΤΑ ΝΕΑ: Και σε ιδιώτες γιατρούς οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ τα ασφαλιστικά ταμεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΝΕΑ ΡΟΥΚΕΤΑ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αντιπολίτευση από το ΠΑΣΟΚ με αφορμή το νσ Μπιρμπίλη

Η ΑΥΓΗ: Ψήφος με το στρέμμα

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΟΡΙΣΜΑ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ SIEMENS

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΜΙΚΗΣ: «ΤΟ ΝΑΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ»

«Παίρνει διαστάσεις η παραβίαση των νόμων (...) τα παραδείγματα είναι πολλά. Είναι αυτοί που δεν πληρώνουν τον ΦΠΑ και τον κατακρατούν ως... κεφάλαιο κίνησης. Είναι οι Γκλέτσοι και οι θαυμαστές τους που γκρεμίζουν τις προστατευτικές μπάρες στην εθνική οδό. Είναι εκείνοι που αρνούνται να πληρώνουν διόδια. Είναι τα στελέχη του ΠΑΜΕ που όχι μόνο συμπαραστέκονται, αλλά και διαλαλούν ότι θα επεκτείνουν το... κίνημα στην άρνηση εξόφλησης των λογαριασμών της ΔΕΗ, στο πλαίσιο προφανώς της γενικής ανυπακοής που κηρύττουν το ΚΚΕ και τα άλλα κόμματα και κομματίδια της Αριστεράς. Είναι η εκτεταμένη ανυπακοή στην απαγόρευση του καπνίσματος. Είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάνουν λευκή απεργία και οι συνάδελφοί τους εφοριακοί που "τα παίρνουν", επειδή μειώθηκαν οι αποδοχές τους. Είναι ακόμη και η προσπάθεια των υπόπτων για τρομοκρατία να επιβληθούν στο δικαστήριο με το έτσι θέλω» (ο Α. Στάγκος στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Μέσα από τα γραπτά τους (...) δείχνουν ποιος νόμος θέλουν να εφαρμοστεί και τι πρόσημο έχει το δίκαιο στον καπιταλισμό (...) όλοι όσοι έγραψαν για την ανάγκη να πέσει βούρδουλας σε όσους ανοίγουν τα διόδια, απεργούν ή διαδηλώνουν, επειδή αυτό λέει ο νόμος τους, δεν έχουν γράψει ποτέ ούτε μια γραμμή για το δουλεμπόριο στην αγορά εργασίας, για τα εργασιακά γκέτο σε όλες τις βιομηχανικές περιοχές της χώρας, για τα νοσοκομεία - επιχειρήσεις, που αναιρούν το δικαίωμα του λαού στην περίθαλψη. Ολα τα παραπάνω, είτε αποτελούν φαινόμενα "νομιμοποιημένα" στο δικό τους δίκαιο, είτε είναι αυτονόητα για το κεφάλαιο και τα παπαγαλάκια του (...) αναγνωρίζουν στο κεφάλαιο το δικαίωμα να απαιτεί την εφαρμογή των νόμων που φτιάχθηκαν για να προστατεύουν την κερδοφορία του, αλλά δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα στον εργαζόμενο να απαιτεί να εφαρμόζουν την ελάχιστη προστασία που κέρδισε με χρόνιους και αιματηρούς αγώνες. Πολύ περισσότερο, δεν του αναγνωρίζουν το δικαίωμα να παλεύει οργανωμένα, μαζικά και πολιτικά για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών της λαϊκής οικογένειας που καταστρατηγούν κυβέρνηση - ΕΕ - τρόικα - κεφάλαιο και τα κόμματά του. Και βεβαίως, για να αλλάξει τους συσχετισμούς υπέρ των δυνάμεων που παλεύουν για τα συμφέροντά του, που προβάλλουν λύσεις σε όφελός του και κατ' επέκταση να καταργήσει τους βάρβαρους σε βάρος του νόμους. Αυτή η δημοκρατία που λιβανίζουν σταματάει στον αυλόγυρο των μεγάλων επιχειρήσεων (...) βγάζει μάτι η προσπάθειά τους να βάλουν το λαό και τους αγώνες του στο γύψο» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).