ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να πάρουν τα πόδια μας φωτιά!

Δυο παράλληλες εξελίξεις της τελευταίας ώρας δίνουν έναν παραπάνω λόγο για να πάρουν φωτιά τα πόδια των εργαζομένων που παλεύουν αυτές τις μέρες για την επιτυχία της απεργίας στις 23 Φλεβάρη και των συγκεντρώσεων που θα διοργανώσει το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα. Η πρώτη αφορά στον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος δήλωσε ότι «ακόμα και με μηδενικό χρέος, η Ελλάδα έπρεπε να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που ήδη γίνονται» και πως «η συντριπτική πλειοψηφία όσων κάναμε ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμά μας». Η δεύτερη αφορά στα σχέδια της ΕΕ να υιοθετήσει στην εαρινή Σύνοδο Κορυφής ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα νέων ανατροπών σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό, με στόχο να μειωθεί παραπέρα η τιμή της εργατικής δύναμης.

Η Γερμανία κομπάζει ότι κατάφερε να συγκρατήσει στο χαμηλότερο επίπεδο την αύξηση στο λεγόμενο «εργατικό κόστος» τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας των σαρωτικών αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων που εφάρμοσε από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, με στόχο να κάνει την οικονομία της ανταγωνιστική. Ανάλογες επιδόσεις κατέγραψαν και τα άλλα κράτη - μέλη, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Τώρα, σε συνθήκες κρίσης και όξυνσης των ανταγωνισμών, οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις της ΕΕ καλούνται να ανεβάσουν τους ρυθμούς στην προώθηση της αντιλαϊκής στρατηγικής τους, με στόχο το ευρωενωσιακό κεφάλαιο να μη χάσει ή και να βελτιώσει τη θέση του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Οτι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου ήταν, είναι και θα παραμείνει, όσο το επιτρέπει ο λαός, η κινητήρια δύναμη πίσω από κάθε απόφαση της ΕΕ και των καπιταλιστικών κυβερνήσεων. Η ομολογία της γερμανικής κυβέρνησης για τη συγκράτηση του «εργατικού κόστους» και τα μέτρα που προωθεί η εαρινή σύνοδος επιβεβαιώνουν ότι βασικό συστατικό της ανταγωνιστικότητας είναι η τιμή της εργατικής δύναμης. Οσο φτηνότερος είναι ο εργάτης, τόσο πιο ανταγωνιστική είναι η οικονομία. Σε συνέχεια των παραπάνω έρχεται η δήλωση του Ελληνα πρωθυπουργού, ο οποίος διαβεβαιώνει ότι τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης δεν υπαγορεύονται από τα χρέη και τα ελλείμματα, αλλά είναι στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ, ενταγμένες στις αποφάσεις που συνδιαμορφώνει με τα άλλα καπιταλιστικά κράτη στην ΕΕ.

Συμπέρασμα: Για να γλιτώσει ο λαός τα χειρότερα και να δει άσπρη μέρα, δεν αρκούν οι αγώνες του χτες. Σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να μπει στο στόχαστρο της λαϊκής πάλης η στρατηγική των κομμάτων του κεφαλαίου, με στόχο την ανατροπή της. Τα μέτρα που παίρνονται σε όλη την Ευρώπη είναι αντιλαϊκά επειδή η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της είναι του κεφαλαίου. Μόνο αν ο λαός αντικαταστήσει την εξουσία των μονοπωλίων με τη δική του εξουσία και οικονομία, θα μπορέσει να απαλλαγεί οριστικά από τα βάρβαρα μέτρα και τα χειρότερα που έρχονται. Αυτόν τον στρατηγικό στόχο πρέπει να υπηρετεί κάθε εργατική λαϊκή μάχη, συνδέοντας την πάλη για τη διεκδίκηση της ικανοποίησης όλων των αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας με την ανάγκη ριζικής αλλαγής πολιτικής. Η απεργία στις 23 του Φλεβάρη πρέπει να αποτελέσει βήμα σ' αυτή την προοπτική. Να συμβάλει στην καλύτερη οργάνωση στους τόπους δουλειάς και μόρφωσης, στις εργατογειτονιές και στα χωράφια. Να υπηρετεί τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, η οποία, βήμα το βήμα, θα δώσει νικηφόρα τη μάχη ενάντια στα μονοπώλια, τα κόμματα και την πολιτική τους.

Πόλεμος στον πόλεμο των ευρωμονοπωλίων

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτό που θέλουν να ακούσουν οι αγορές πρέπει να αποφασίσουν οι ηγέτες της ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, δήλωσε ευθέως ο Ζ. Μπαρόζο. «Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να στείλουν την Παρασκευή ένα σαφέστατο μήνυμα στις αγορές, στο πλαίσιο της "συνολικής απάντησης" στην κρίση δημόσιου χρέους», ήταν τα λόγια του προέδρου της Κομισιόν. Σιγά την είδηση, θα πείτε, και δίκιο θα έχετε, πολύ περισσότερο που πάντα αυτό έκαναν τα όργανα και οι κυβερνήσεις της ΕΕ: Αποφάσιζαν με γνώμονα τα συμφέροντα των ευρωμονοπωλίων. Αν επισημαίνεται η παραπάνω δήλωση του Μπαρόζο είναι επειδή συμπυκνώνει ξεκάθαρα τη βούληση των κυβερνήσεων της ΕΕ να κάνουν άλματα στον πόλεμο που διεξάγουν κατά των λαών. Και, πράγματι, τα μέτρα που θα πάρουν ξεπερνούν κάθε προηγούμενο σε αντιλαϊκό μένος και βαρβαρότητα. Τα έχουν ήδη περιγράψει σε επίπεδο κατευθύνσεων και αποφάσεων των κοινοτικών οργάνων, αλλά τώρα θα προχωρήσουν στην πράξη και μάλιστα με ρυθμούς που θυμίζουν πολεμικές επιχειρήσεις τύπου «σοκ και δέος». Στην κυριολεξία δε θα αφήσουν τίποτα όρθιο: Θα πετσοκόψουν τους μισθούς και θα φτηνύνουν δραματικά την εργατική δύναμη κυρίως μέσα από τη γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, θα καταργήσουν την Κοινωνική Ασφάλιση και θα ρίξουν τις συντάξεις σε επίπεδο προνοιακού επιδόματος, ενώ δε θα διστάσουν να κατακρεουργήσουν ακόμα και τα ήδη άθλια επιδόματα ανεργίας... Επίσης, θα αυξήσουν τους έμμεσους - τους πιο επαχθείς αντιλαϊκούς - φόρους ταυτόχρονα με την πλήρη φοροαπαλλαγή του κεφαλαίου κ.ο.κ. Στον πόλεμο των ευρωμονοπωλίων μόνο με πόλεμο μπορούν να απαντήσουν οι λαοί.

Προτάσεις διάσωσης του συστήματος

Ο Φ. Κουβέλης, πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, κατέθεσε Eπίκαιρη Eρώτηση στον πρωθυπουργό με θέμα «Εθνικό σχέδιο καταπολέμησης της φτώχειας». Οπως όμως σαφώς προκύπτει απ' την Ερώτησή του, δε ζητά τίποτα περισσότερο από ένα δίχτυ που θα συγκρατεί όχι στο σύνολό τους τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά τα πιο εξαθλιωμένα τμήματά τους μια ίντσα πάνω από την απόλυτη ένδεια. Αλλωστε, γνωρίζουν καλά, ως θιασώτες αυτού του άδικου, εκμεταλλευτικού συστήματος, ότι αν κάτι μπορεί να εγγυηθεί αυτό στους λαούς όλου του κόσμου είναι δεινά, βάσανα, φτώχεια και εξαθλίωση. Ετσι, στο κείμενο της Ερώτησής του ο Φ. Κουβέλης, αφού διαπιστώνει το μέγεθος του προβλήματος, ζητά «ένα επαρκές και αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που θα λειτουργεί ως δίκτυ ασφαλείας για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες»! Ελεημοσύνη δηλαδή και φιλόπτωχα ταμεία για όσους αντιμετωπίζουν στο έπακρο τις συνέπειες μιας πολιτικής που το κόμμα του κ. Κουβέλη στηρίζει με νύχια και με δόντια. Εχει όμως αξία και ο λόγος που προβάλλει ο Φ. Κουβέλης για να αιτιολογήσει την ανάγκη να υπάρξει αυτό το «δίκτυ», όπως λέει: Γιατί «τελική και απώτερη συνέπεια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι η αποσταθεροποίηση της κοινωνικής συνοχής και η αποδυνάμωση του ίδιου του κοινωνικού κράτους»...

Δηλαδή, ζητά από την κυβέρνηση να δώσει κανένα ψίχουλο πριν ο λαός αποφασίσει να διεκδικήσει με την πάλη του τον πλούτο που παράγει και του τον κλέβουν. Καμπανάκι χτυπά στην κυβέρνηση η ΔΗΜΑΡ, να αντιμετωπίσει έγκαιρα με μέτρα - ασπιρίνες τη διογκούμενη λαϊκή οργή πριν τη βρει απέναντί της στους δρόμους του αγώνα.

Στημένη δημοσιογραφία

Εντελώς ...τυχαία, την ώρα που χτες έπαιζε το ρεπορτάζ του «Μέγκα» για τις κινητοποιήσεις των γιατρών στο υπουργείο Υγείας, παρενέβη τηλεφωνικά ο Α. Λοβέρδος για να ξεκαθαρίσει ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στο νομοσχέδιο που προκαλεί τις αντιδράσεις των γιατρών, αφού ο «κοινωνικός διάλογος» έχει τελειώσει και ότι η συζήτηση έξω από τους «θεσμούς» δεν έχει τίποτα να προσφέρει. Από κοντά και ο Στραβελάκης σιγοντάριζε τον υπουργό ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις βρίσκεται συγκεκριμένο κόμμα. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ομολογεί ότι - με τη συμμετοχή του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού - χρησιμοποιεί τον «κοινωνικό διάλογο» για να νομιμοποιήσει τις προειλημμένες αντεργατικές-αντιλαϊκές αποφάσεις της και στη συνέχεια στοχοποιεί σαν «ανομία» τους αγώνες για την ακύρωσή τους. Τα κυβερνητικά παπαγαλάκια χρεώνουν μάλιστα χωρίς δεύτερη σκέψη την «ανομία» στο ΚΚΕ, αυτό επιδίωξε να εκμαιεύσει ο τηλεπαρουσιαστής, πιστεύοντας πως έτσι θα αμαύρωνε την κινητοποίηση των γιατρών, αυτό επιδίωκε, αλλά και για να φοβίσουν το λαό και να καλλιεργήσουν κλίμα καταστολής ενάντια σε κάθε αγώνα. Είναι επικίνδυνοι. Να τους σαρώσει ο λαός με τη μαζική πολιτική του πάλη, πριν βρεθεί στον γκρεμό που θέλουν να τον ρίξουν.