Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη Τύπου

Οι εισηγητές Αγγελος Βρεττός, Αντώνης Αντανασιώτης, Αλέκος Περάκης και Λίνα Κροκίδη, μέλη της Γραμματείας της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», μεταξύ άλλων τόνισαν τα εξής:

«Βομβαρδισμοί στη Λιβύη, τρομοκρατικές απολύσεις και διώξεις στους χώρους δουλειάς έχουν κοινή αιτία την προσπάθεια του καπιταλιστικού συστήματος και των πολιτικών εκπροσώπων του να ξεπεράσει την κρίση του, με κήρυξη πολέμου ενάντια στους λαούς και τα κατακτημένα με αγώνες δικαιώματά τους. Οι δύο αυτοί πόλεμοι επιχειρείται να νομιμοποιηθούν στις συνειδήσεις των εργαζομένων με σαθρά ιδεολογήματα. Ο πρώτος ότι γίνεται στο όνομα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο δεύτερος ότι γίνεται στο όνομα της οικονομικής κρίσης και του σεβασμού της "νομιμότητας". Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι στην πραγματικότητα ενδιαφέρονται για τη νομιμότητα της κερδοφορίας των μονοπωλίων, για την ελευθερία της ανεμπόδιστης και ασύδοτης δράσης τους. Βαφτίζουν ή κηρύσσουν παράνομες δραστηριότητες και μορφές πάλης του λαϊκού κινήματος, γιατί θέλουν να ανακόψουν την ανάπτυξη του κινήματος, την αφύπνιση των συνειδήσεων, την οργάνωση και την πάλη για ριζικές αλλαγές.

Ο πόλεμος στην Λιβύη επιχειρείται να "νομιμοποιηθεί" με την απόφαση 1973 του ΣΑ του ΟΗΕ. Χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για άλλη μια φορά (όπως και στην Γιουγκοσλαβία) η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προστασία των αμάχων. Πρόκειται για τεράστια υποκρισία. Ο σημερινός ΟΗΕ (μετά την αρνητική για τους λαούς αλλαγή του παγκόσμιου συσχετισμού δύναμης που έφεραν η διάλυση της ΕΣΣΔ και η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων), είναι "φύλλο συκής" για την κάλυψη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα των λαών, τις αρχικές διακηρύξεις του. Η διαμορφωμένη σήμερα "διεθνής νομιμότητα" είναι "κομμένη και ραμμένη" στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Περιφρονεί βάναυσα ακόμη και θεμελιώδεις αρχές που περιλαμβάνονται στον ιδρυτικό Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, όπως την αρχή της μη επέμβασης στα εσωτερικά ενός κράτους (άρθρο 2 παρ. 7). Η δε ελληνική κυβέρνηση παραβιάζει το Σύνταγμα που η ίδια ψήφισε, το οποίο απαιτεί (άρθρο 27 παρ. 2) νόμο της Βουλής, με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών, για παραμονή ή διέλευση ξένων στρατευμάτων από το έδαφος της χώρας, όπως έκανε και με την ψήφιση του μνημονίου. Κάνει η ίδια "κουρελόχαρτο" τη συνταγματική νομιμότητα, την οποία επικαλείται κατά κόρον απέναντι σε όσους αμφισβητούν την αντιλαϊκή πολιτική της».

Στη συνέχεια, τονίστηκε ότι ο πόλεμος στο εσωτερικό μέτωπο που εξαπέλυσαν το κεφάλαιο (ντόπιο και ξένο), οι κυβερνήσεις και διακρατικοί οργανισμοί, με αφορμή τα ελλείμματα και το χρέος, κατά των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, κατά της ίδιας της επιβίωσης των λαϊκών οικογενειών, συνοδεύεται και με ένα άνευ προηγουμένου όργιο εργοδοτικής τρομοκρατίας, ποινικοποίησης των αγώνων και κρατικής καταστολής.

Εμφανίζεται ως εργοδοτική τρομοκρατία, χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος από το αστικό κράτος (όλες σχεδόν οι απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές από τα δικαστήρια, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν και το αντισυνταγματικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης), ποινικοποίηση των αγώνων (νέα βιομηχανία διώξεων ξεκινά μετά από παραγγελία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Τέντε προς τους αρμόδιους εισαγγελείς να ερευνήσουν τη μήνυση - λίβελο κατά του ΠΑΜΕ, που κατέθεσε πέρυσι ο Στ. Μάνος), αστυνομική καταστολή (χαρακτηριστική περίπτωση Κερατέα και Λαυρεωτική, που επί μήνες είναι κυκλωμένη από δυνάμεις των ΜΑΤ, συνεχίζεται το όργιο της καταστολής, των γκαγκστερικών επιδρομών, των βομβαρδισμών με τόνους χημικών, για να επιβληθεί η «νομιμότητα» των συμφερόντων των μεγαλοκατασκευαστών ΧΥΤΑ).

Εξάλλου υπογραμμίστηκε ότι το σύστημα θωρακίζεται με νέα μέτρα καταστολής όπως: Προσαρμογή στο ευρωΝΑΤΟικό δόγμα κατάργησης των διαχωρισμών μεταξύ εξωτερικής άμυνας και εσωτερικής ασφάλειας. Σύσταση αρχηγείου Ελληνικής Ακτοφυλακής με ακόμη περισσότερο στρατιωτικό χαρακτήρα απ' ό,τι το παλιό Λιμενικό. Υπαγωγή της Πολιτικής Προστασίας στη Στρατηγική «Εσωτερικής Ασφάλειας». Μόνιμη εγκατάσταση του Frontex στον Πειραιά και στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Σύσταση οικονομικής αστυνομίας που θα έχει στενή συνεργασία με ξένες μυστικές υπηρεσίες. Σύσταση ειδικής υπηρεσίας για συνεχή έρευνα του διαδικτύου και άλλων μέσων ηλεκτρονικής επικοινωνίας και αποθήκευσης. Καταστρατήγηση του τηλεφωνικού απορρήτου. Επέκταση και γενικευμένη χρήση των χαφιεδοκαμερών. Ψήφιση μίνι τρομονόμου το καλοκαίρι. Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης που βαφτίζει «εξτρεμισμό» και στοχοποιεί τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες με ριζοσπαστικό χαρακτήρα, τα κόμματα που αμφισβητούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Επικείμενη ψήφιση νόμου περί δήθεν «ποινικοποίησης ρατσιστικών εκδηλώσεων» σε εφαρμογή σχετικής απόφασης της ΕΕ, που στην πραγματικότητα επιδιώκει τη διαστρέβλωση της ιστορίας και της συμβολής της ΕΣΣΔ στην αντιφασιστική νίκη των λαών, αποτελεί τον προθάλαμο για την ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της ταξικής πάλης. Ενταση αστυνομοκρατίας. Περιορισμός των διαδηλώσεων.

Στην συνέντευξη καταλήχθηκε ότι αυτό το πλέγμα των μέτρων βρίσκεται ξεκάθαρα απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Η «Δημοκρατική Συσπείρωση» θα δώσει τη μάχη με το ταξικό εργατικό κίνημα, όλες εκείνες τις δυνάμεις που αντιστέκονται σε αυτή την κατάσταση από τη σκοπιά της αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων. Θα συμβάλει στην οργανωμένη, λαϊκή απειθαρχία και ανυπακοή στη «νομιμότητα» της πλουτοκρατίας και των δυνάμεων που την υπηρετούν. Θα βρεθεί στους χώρους δουλειάς μαζί με τα ταξικά συνδικάτα, θα σταθεί στα δικαστήρια ως νομικός συμπαραστάτης των διωκόμενων αγωνιστών.

Θα παλεύει για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας, έτσι ώστε ο λαός να απαλλαγεί οριστικά από τη «δημοκρατία» και τη «νομιμότητα» που καθαγιάζουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Τα στελέχη Frontex και Λιμενικού αναμένεται να παραμείνουν εκεί μέχρι τις 14 Απρίλη. Η χωρική επέκταση της «Poseidon» (αρχικά κάλυπτε «μόνο» το Αιγαίο) ως και τα νότια της Κρήτης αποφασίστηκε στις 26 Μάρτη, μετά τα νέα κύματα προσφυγιάς που προκάλεσαν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Να σημειωθεί εδώ ότι, όπως τονίστηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη», ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Λιβύη αποκαλύπτει την υποκρισία των κυβερνώντων, όταν προσπαθούν δήθεν να λύσουν το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας, ενώ οι ίδιοι το προκαλούν συμμετέχοντας σε επεμβάσεις που προκαλούν κύματα μαζικής μετανάστευσης και προσφυγιάς.

Την περασμένη εβδομάδα πνίγηκαν 213 άτομα στη θάλασσα μεταξύ Λιβύης και Ιταλίας, πρόσφυγες από την υποσαχάρια Αφρική που βρίσκονταν στη Λιβύη και επιχείρησαν να γλιτώσουν από το θάνατο. Στην Κρήτη πνίγηκαν 11 Μπαγκλαντέζοι, επίσης προερχόμενοι από τη Λιβύη, στην προσπάθειά τους να μη συλληφθούν και απελαθούν... «Οταν τους χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για επεμβάσεις τους ονομάζουν "αμάχους" που πρέπει να προστατευθούν γιατί κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Τους ίδιους αυτούς ανθρώπους, μόλις πατήσουν τα χώματα ή τα νερά της Ελλάδας και της ΕΕ, τους αποκαλούν "λαθρομετανάστες", τους απειλούν με "μηδενική ανοχή", τους φυλακίζουν σε απάνθρωπα κέντρα κράτησης, κάτω από μεσαιωνικές συνθήκες, όπου καταπατιέται βάναυσα η στοιχειώδης ανθρώπινη υπόσταση. Τους αρνούνται το άσυλο, τους αρνούνται τη νομιμοποίηση, τους αρνούνται να πάνε στις χώρες της ΕΕ που επιθυμούν, τους αφήνουν έρμαια της εργοδοτικής εκμετάλλευσης, της αστυνομικής καταστολής - χειραγώγησης και των ρατσιστικών συμμοριών», ειπώθηκε χαρακτηριστικά.

Κατά πληροφορίες τα πλοία που περιπολούν στην Κρήτη παρατείνουν την παραμονή τους ως τα τέλη Μάρτη του 2012. Περιπολίες πραγματοποιούν όλα τα εκεί σκάφη του ΛΣ, καταδιωκτικό σκάφος του ΛΣ που ήρθε από τον Πειραιά, σκάφος της ρουμανικής Ακτοφυλακής και αεροσκάφος από την Πορτογαλία. Ταυτόχρονα ξανάρχονται πληροφορίες ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τις ενέργειές της για την κατασκευή φράκτη στον Εβρο, στη ζώνη της Ορεστιάδας. Μέτρο βάρβαρο, που αναμένεται να συμβάλλει σε νέα εκατόμβη θυμάτων.

Ετσι κι αλλιώς, με ή χωρίς φράκτη, η καταστολή καλά κρατεί. Μόνο το Σάββατο συνελήφθησαν στην περιοχή της Ορεστιάδας κοντά στον Εβρο άλλοι δεκαπέντε πρόσφυγες που πάσχιζαν με μια πλαστική βάρκα να μπουν από την Τουρκία.