Στις 5 Ιούνη θα πραγματοποιηθούν τελικά οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Πορτογαλία, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα σε τηλεοπτικό του διάγγελμα ο Πρόεδρος της χώρας Ανιμπάλ Καβάκο Σίλβα. Η απόφαση αυτή ήρθε μετά την παραίτηση της κυβέρνησης μειοψηφίας του πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες, καθώς νωρίτερα το κοινοβούλιο είχε απορρίψει τη νέα δέσμη μέτρων λιτότητας. Σύσσωμη η αντιπολίτευση, για διαφορετικούς λόγους, ψήφισε ενάντια στο τέταρτο κατά σειρά Πρόγραμμα «Σταθερότητας και Ανάπτυξης» (PEC), το οποίο, με πρόσχημα τη μείωση του ελλείμματος κατά 0,8% φέτος, έθετε νέα βάρη στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων, καθώς προέβλεπε νέες περικοπές στους τομείς της Εκπαίδευσης και της Υγείας, επιπλέον μείωση της χρηματοδότησης των τοπικών κυβερνήσεων, καθώς και επιβολή ειδικού φόρου στις συντάξεις άνω των 1.500 ευρώ. Υπέρ του προγράμματος ψήφισαν οι 97 βουλευτές του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος και κατά οι υπόλοιποι 133 βουλευτές του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (που στηρίζει μεν την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά θέλει να διεκδικήσει τη λαϊκή αγανάκτηση), του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, του δεξιού εθνικιστικού Δημοκρατικού, Κοινωνικού Κέντρου, του Οικολογικού Πράσινου Κόμματος και του «Μπλοκ της Αριστεράς».

Λίγες ημέρες αργότερα, και υπό τις συνεχείς υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τους λεγόμενους «οίκους αξιολόγησης», ο Σόκρατες επανεξελέγη αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος με το 93% των ψήφων, υποσχόμενος να αντιταχθεί σε μια ενδεχόμενη χρεοκοπία και εξωτερικό δανεισμό. Εξάλλου και παλιότερα είχε εκτοξεύσει απειλές πως σε περίπτωση απόρριψης των νέων μέτρων «η χώρα θα αναγκαζόταν να στραφεί στο λεγόμενο μηχανισμό στήριξης από το εξωτερικό ή στη χρεοκοπία», φρασεολογία που χρησιμοποιήθηκε και στη χώρα μας. Τέτοιες απειλές σηματοδοτούν την περαιτέρω κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και αποτελούν την προδιαγραμμένη πορεία που έχουν αποφασίσει οι κυρίαρχες δυνάμεις.

Ηδη από πέρσι, η κυβέρνηση, με την ανοχή του αντιπολιτευόμενου Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, είχε προχωρήσει στη μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα, μείωση κατά 10% των συντάξεων, περικοπές στα επιδόματα ανεργίας, την αύξηση του ΦΠΑ από 20% σε 21%, αύξηση κατά 1,5% στο φόρο εισοδήματος, έχοντας την πλήρη στήριξη του κεφαλαίου, όπως εξάλλου σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Η καθημερινή διαβίωση των Πορτογάλων ολοένα και χειροτερεύει με τα μέτρα που εφαρμόζονται και η κατάσταση θα δυσκολέψει με τα άλλα που αναμένονται να επιβληθούν στη συνέχεια, είτε εκλεγεί στην εξουσία το Σοσιαλιστικό Κόμμα ή το Σοσιαλδημοκρατικό.

Σήμερα η ανεργία στη χώρα φτάνει επίσημα το 11,2%, δηλαδή πάνω από 600.000 εργαζόμενοι είναι άνεργοι, ενώ στις ηλικίες 15-24 το ποσοστό ανεργίας φτάνει το 23%. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, άλλοι 720.000 άνθρωποι εργάζονται υπό το καθεστώς των προσωρινών συμβάσεων εργασίας. Το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς ολοένα και διευρύνεται στη χώρα όπου το ένα πέμπτο του πληθυσμού ζει με λιγότερο από 360 ευρώ το μήνα, ενώ το ένα τρίτο όσων έχουν πλήρη απασχόληση δεν λαμβάνουν περισσότερα από 475 ευρώ το μήνα.

Πάντως, οι εργαζόμενοι δίνουν τη μάχη με κινητοποιήσεις και απεργίες ενάντια στις αντιλαϊκές επιθέσεις της κυρίαρχης τάξης, που για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης ρίχνει τα βάρη στο λαό και σφαγιάζει τα δικαιώματά του. Τον περασμένο Νοέμβρη, στη γενική απεργία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, εκατομμύρια εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στον προϋπολογισμό λιτότητας και στην αντιλαϊκή πολιτική του κυβερνώντος κόμματος. Στις 19 Μάρτη δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι πορεύτηκαν στους δρόμους της Λισαβόνας, απαιτώντας αλλαγή πολιτικής, σε ένα συλλαλητήριο που είχε διοργανώσει η Γενική Συνομοσπονδία Πορτογάλων Εργαζομένων (CGTP-IN), ενώ τις τελευταίες βδομάδες σε απεργιακή κινητοποίηση βρίσκονται οι εργαζόμενοι στο μετρό και το σιδηρόδρομο.

Από τη μεριά της, η Κεντρική Επιτροπή του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, συνεδριάζοντας την περασμένη Κυριακή, εξέτασε την οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, τις πρόσφατες εξελίξεις μετά την παραίτηση του Σόκρατες και κατέληξε στις κατευθυντήριες γραμμές του κόμματος μπροστά στις πρόωρες εκλογές. Υπογράμμισε πως σ' αυτές τις εκλογές θα κατέβει και πάλι με τον εκλογικό συνασπισμό Ενωτική Δημοκρατική Συμμαχία (CDU). Ανάμεσα στα άλλα εκτίμησε πως η πολιτική κρίση στη χώρα είναι άμεσο αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης, οικονομικής και κοινωνικής, και των πολιτικών που εφάρμοσαν το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Σοσιαλδημοκρατικό και το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κέντρο και υπογράμμισε πως σ' αυτές τις εκλογές οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή τους και να ενισχύσουν την CDU.

Υπόθεση σύσσωμης της Κοινότητας Στειρίου Βοιωτίας έχει γίνει η αποτροπή της κατάργησης του δημοτικού σχολείου του χωριού. Χτες αντιπροσωπεία μιας σειράς τοπικών φορέων μετέβη στην Αθήνα και έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Παιδείας στο πλαίσιο κινητοποιήσεων που έχουν ξεκινήσει. Το σχολείο λειτουργούσε μέχρι πέρυσι ως 6θέσιο και φέτος ως 4θέσιο με 25 μαθητές. Από την επόμενη χρονιά, οι μαθητές πρόκειται να μεταφερθούν στο δημοτικό σχολείο Διστόμου, που απέχει 5 χιλιόμετρα.

Μαθητές, γονείς, εργαζόμενοι δήλωσαν χτες την πρόθεσή τους να μην επιτρέψουν την κατάργηση του σχολείου, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε ερήμωση συνολικά το χωριό. Παράλληλα, δήλωναν ότι κανείς δεν μπορεί να τους εγγυηθεί ούτε καν τη μεταφορά των μαθητών, κρίνοντας και από την πικρή πείρα της φετινής σχολικής χρονιάς.

Η κατάργηση του σχολείου είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης που βιώνουν πολύμορφα ήδη, με την - οικονομική, διοικητική και τώρα και μορφωτική - υποβάθμιση που φέρνει ο «Καλλικράτης».