ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 22 Απρίλη 2011
Σελ. /28
«Πεζικό του ΝΑΤΟ»...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Πεζικό του ΝΑΤΟ» χαρακτήρισε τους αντικαθεστωτικούς ο υφυπουργός Εξωτερικών της Λιβύης Χαλίντ Καΐμ και δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς με αυτή την εκτίμηση, όποια άποψη και αν έχει για το καθεστώς Καντάφι. Ισα ίσα η δράση των αντικαθεστωτικών από την πρώτη στιγμή μέχρι τώρα δικαιώνει απόλυτα τον παραπάνω χαρακτηρισμό. Δεν κρύβουν πλέον ότι κινούνται ως αναπόσπαστο τμήμα της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ, καθώς και ότι είναι πλήρως ενσωματωμένοι στους στόχους της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, δηλαδή το ξαναμοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Λιβύης. Εχουν φτάσει στο σημείο να ζητάνε ακόμα και χερσαία στρατιωτική επέμβαση, προσφέροντας προσχήματα στους ιμπεριαλιστές να προχωρήσουν στο μακέλεμα του λιβυκού λαού. Είναι χαρακτηριστική η έκκληση από το Παρίσι του επικεφαλής του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου (CNT), Μουστάφα Αμπντελτζαλίλ, για «εντατικοποίηση» των βομβαρδισμών ειδικά στην Μισράτα, αλλά και για αποστολή χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων στο όνομα των «ανθρωπιστικών αρχών» και για να μη χυθεί περισσότερο αίμα! Ερωτηθείς από το γαλλικό κανάλι «France 24» αν υποστηρίζει το αίτημα των αντικαθεστωτικών της Μισράτα για αποστολή χερσαίων στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, απάντησε καταφατικά: «Εμείς στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο εκπροσωπούμε το λαό της Λιβύης, δεν είμαστε ανεξάρτητοι από το λαό αυτό. Αυτό που ζητεί ο λαός, το ζητάμε και εμείς», είπε. Καμία έκπληξη βέβαια δεν προκάλεσε η τοποθέτησή του ότι «τα διεθνή πλήγματα και η ζώνη απαγόρευσης των πτήσεων, συνέβαλαν στην προστασία των αμάχων και στην επιτυχία αυτής της επανάστασης». «Επανάσταση» από και υπέρ των ιμπεριαλιστών, που θέλουν τώρα άλλο καθεστώς απ' αυτό του Καντάφι, που επίσης υπηρετούσε τα συμφέροντά τους, για να υπηρετούνται καλύτερα...

«Πυλώνας» της βαρβαρότητας

Τρεις σελίδες είναι το σημείωμα που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΝΔ με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την υπογραφή του μνημονίου από την κυβέρνηση και την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ). Αυτό που βγάζει μάτι είναι ότι στον απολογισμό που κάνει δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που είναι άλλωστε και η ουσία του μνημονίου. Δε θα βρει κανείς ούτε μια λέξη για τη σφαγή των μισθών και των συντάξεων, ούτε για τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές, όπως η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και η θέσπιση των επιχειρησιακών, η κατάργηση νοσοκομείων και σχολείων κ.ο.κ. Αντίθετα υπάρχει μια σαφέστατη κριτική για την έκτακτη εισφορά - «ψίχουλα» που επιβλήθηκε στις μεγάλες επιχειρήσεις, για την «άτυπη στάση πληρωμών» του κράτους προς τις επιχειρήσεις, που παρουσιάζονται μάλιστα ως απτές αποδείξεις για το ότι η κυβέρνηση με τη φορολογική πολιτική της «τιμωρεί την επιχειρηματικότητα»(!). Επιπλέον, υπάρχουν μια σειρά διαπιστώσεις μέσα από τις οποίες επιχειρείται να τεκμηριωθεί η εκτίμηση για «αποτυχία της οικονομικής πολιτικής». Πού, λοιπόν, σύμφωνα με την ηγεσία της ΝΔ, απέτυχε η κυβέρνηση; Ενδεικτικά: «Οι διαρθρωτικές αλλαγές καθυστερούν», «το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν αντιμετωπίζεται με βιώσιμο τρόπο», «το χρέος αυξάνεται και διατηρεί τη δυναμική του», «τα μέτρα ανάπτυξης είναι ανύπαρκτα»... Με άλλα λόγια, η ΝΔ κατηγορεί την κυβέρνηση γιατί δεν έκανε πράξη αμέσως και στο σύνολό τους τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου, με το οποίο κατά τα λοιπά υποκριτικά δηλώνει ότι διαφωνεί. Στην πράξη όμως έχει αποδειχθεί ο καλύτερος υποστηρικτής της βαρβαρότητας του μνημονίου.

Μόνο ο λαός πληρώνει

«Ο χρήστης είναι αυτός ο οποίος πρέπει να σηκώσει ένα βάρος από το κόστος της κατασκευής. Το ποσοστό συμμετοχής του χρήστη σε αυτά τα προγράμματα με βάση τις συμβάσεις, προβλέπεται σε ύψος περίπου 73,5%, ενώ ο προϋπολογισμός προβλέπεται να συμβάλει με το υπόλοιπο 26,5%. Οι συμβάσεις αυτές προβλέπουν αυτή την εμπροσθοβαρή είσπραξη διοδίων και αυτό έγινε προφανώς για να ελαφρυνθεί το οικονομετρικό μοντέλο και να γίνουν λιγότερο πιεστικές οι δανειακές ανάγκες, αυτός ήταν ο σχεδιασμός».

Κανείς ίσως δεν θα μπορούσε να είναι πιο αποκαλυπτικός, όσο ο υπουργός Υποδομών Δ. Ρέππας, στον οποίο ανήκουν τα λόγια αυτά, για το περιεχόμενο των περιβόητων συμβάσεων που ψήφισαν από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και με τις οποίες παραχωρήθηκαν για 30 χρόνια οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι της χώρας. Ουσιαστικά ο υπουργός παραδέχεται ότι ο λαός καλείται να χρυσοπληρώσει όλο το ποσό για την κατασκευή των έργων και στη συνέχεια να εξακολουθεί να πληρώνει και για τη χρήση τους, παρότι είναι δικαίωμά του να χρησιμοποιεί δωρεάν τις δημόσιες αυτές υποδομές, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Η δήλωση μάλιστα αυτή του υπουργού έγινε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου όπου ανακοίνωσε μια σειρά από πρόσθετες εγγυήσεις που εξασφαλίζουν την κερδοφορία των ιδιωτικών ομίλων (μεγαλοκατασκευαστών και τραπεζών), με αντάλλαγμα μια δήθεν μείωση - κοροϊδία της τιμής των διοδίων κατά 25% με 30%, που τα τρία τελευταία χρόνια αυξήθηκαν κατά 400% τουλάχιστον!

Μόνη λύση, λοιπόν, είναι ο λαός να παλέψει ακόμη πιο δυνατά για κατάργηση όλων των διοδίων, για να γίνουν τα δημόσια έργα λαϊκή περιουσία. Γιατί είναι δικαίωμά του να κυκλοφορεί ελεύθερα και με ασφάλεια στο δημόσιο οδικό δίκτυο.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επικίνδυνη πολιτική για τα ναρκωτικά

Στο πλαίσιο της όποιας πολιτικής ενάντια στα ναρκωτικά, η έννοια της πρόληψης θα έπρεπε να είναι πρωταρχική και κυρίαρχη. Αυτό όμως δε συμβαίνει στην πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έχουμε γνωρίσει όλα τα τελευταία χρόνια, όσο το πρόβλημα των ναρκωτικών απλώνεται, χτυπά όλο και περισσότερες οικογένειες, όλο και μικρότερες ηλικίες νέων.

Το καθεστώς με το οποίο προσπαθούν να λειτουργήσουν μέχρι τώρα τα υπάρχοντα 71 Κέντρα Πρόληψης είναι μια πλευρά της αδύναμης και προβληματικής κρατικής παρέμβασης για την πρόληψη. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Αντί να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία των Κέντρων, αντί να πολλαπλασιαστούν και να συντονιστούν εντασσόμενα σε έναν πανελλαδικό δημόσιο φορέα με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος και επαρκές επιστημονικό δυναμικό που θα παρέχει αποκλειστικά δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης, απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης ...θεσμοθετείται η αβεβαιότητα του μέλλοντός τους. Με άρθρο σε νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που βρίσκεται στη Βουλή, τα Κέντρα Πρόληψης αποκτούν ένα καθεστώς σαν ΜΚΟ ενταγμένες στον ΟΚΑΝΑ και σπρώχνονται να λειτουργήσουν ανταποδοτικά ή να ζητιανεύουν χρηματοδοτήσεις και στήριξη από δήμους και περιφέρειες, που επίσης παρέχουν υπηρεσίες ανταποδοτικά. Και η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν είναι επικερδής. Από την αποσπασματικότητα θα περάσουμε στο στραγγαλισμό της πρόληψης. Και στραγγαλισμός της πρόληψης σημαίνει προώθηση της εξάρτησης.

Η άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος, της κυβερνητικής πολιτικής δηλαδή που στραγγαλίζει την πρόληψη, είναι η πολιτική που αντί για απεξάρτηση προωθεί τη συντήρηση της χρήσης, τις νόμιμες δόσεις υποκατάστατων και τη διαιώνιση του προβλήματος. Η λογική που τη διέπει κινείται, όπως είχε πει ο πρωθυπουργός, στη σχέση κόστους - οφέλους. Υπονοείται δηλαδή ότι η απεξάρτηση, το κέρδισμα μιας ζωής, είναι ακριβότερη υπόθεση από τη συντήρηση του χρήστη με υποκατάστατα, από το δρόμο που οδηγεί στο θάνατο.

Η πολιτική που από τη μια χτυπάει την πρόληψη και από την άλλη παρέχει απλόχερα υποκατάστατα δεν είναι πολιτική κατά των ναρκωτικών, αλλά υπέρ τους. Γι' αυτό και «πάει πακέτο», καλλιεργεί αντικειμενικά στάσεις ανοχής απέναντι στο πρόβλημα, στάσεις μοιρολατρίας ότι τάχα «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό», ότι «δεν λύνεται», «δεν αντιμετωπίζεται», «πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει». Ομως δεν είναι έτσι. Το πρόβλημα της τοξικομανίας είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο του καπιταλισμού, είναι μια έκφραση της ακραίας αλλοτρίωσης που παράγεται και αναπαράγεται σε αυτό το σύστημα. Και θα τσακιστεί μαζί με τον καπιταλισμό και τα κατάλοιπά του. Σ' αυτόν ακριβώς το δρόμο, στην πάλη για μια άλλη κοινωνία, για το τσάκισμα του σημερινού σάπιου συστήματος μπορούν να υπάρχουν κατακτήσεις ακόμα και σήμερα, στο βαθμό που θα δυναμώνει το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, στο βαθμό που θα απεγκλωβίζει μάζες από την κυρίαρχη πολιτική σ' έναν καθάριο κι αγωνιστικό τρόπο ζωής. Και η πάλη στο μέτωπο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά μπορεί και πρέπει να δυναμώνει και για την πρόληψη και για την απεξάρτηση και την ένταξη, τώρα, σ' αυτές τις συνθήκες, σε σύνδεση με την πάλη για την οριστική εξάλειψη των αιτιών που δημιουργούν και αναπαράγουν το φαινόμενο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ