Αν ο Μπιν Λάντεν δεν ήταν αυτός που ήταν, δηλαδή ο εκλεκτός και εκπαιδευμένος από τις ΗΠΑ, η είδηση του θανάτου του ίσως να ενδιέφερε και μερικούς έξω από τις ΗΠΑ. Τώρα, άντε να έχει κάποια αξία για ορισμένους που μαζεύτηκαν σε μια πλατεία για να μπορούν να «ντύσουν» με εικόνα οι κάμερες το θέμα «το καλό νίκησε το κακό». Κι όμως ένα περίπου εσωτερικό θέμα των ΗΠΑ εμφανίστηκε στις τιβί σαν το παγκόσμιο θέμα. Η τέτοια προβολή του έρχεται να επαναβεβαιώσει το ρόλο των «χρησίμων ηλιθίων». Στην προηγούμενη φάση ο Λάντεν ήταν το πρόσχημα για την παγκόσμια εκστρατεία κατά της «τρομοκρατίας». Η ανακοίνωση της εκτέλεσής του έγινε ενώ εξελίσσεται ο μετασχηματισμός της εκστρατείας των ιμπεριαλιστών ενάντια στην «τρομοκρατία» που οι ίδιοι σπέρνουν, σε μάχη για τη «δημοκρατία», την ιμπεριαλιστική δημοκρατία. Μ' αυτήν ή την άλλη προβιά, αυτό που συνεχίζεται είναι η απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική επέμβαση σε κάθε γωνιά της Γης.

Σημείωση: Στα παράπλευρα αυτής της ιστορίας ας καταγραφεί στα υπόψιν η διαμάχη αν το twitter ή το google είναι το πιο άμεσο μέσο για την ενημέρωση. Οτι και τα δυο δουλεύουν σε άμεση σχέση με διάφορες υπηρεσίες και καθαρό πλέον το ρόλο τους όχι μόνο στην παρακολούθηση συμπεριφορών, αλλά και για χειραγώγηση συνειδήσεων, περνά σαν να μην υπάρχει απ' όσους τα προβάλλουν με την «ευγενή» φιλοδοξία να αντικαταστήσουν οι εικονικές καταστάσεις το πραγματικό κίνημα...

Η υποκρισία ξεχειλίζει και στο δεύτερο «μεγάλο θέμα» της ειδησεογραφίας. Ξάφνου όλοι οι εμπλεκόμενοι ένιωσαν «ντροπή» για αυτά που έγιναν στον τελικό για το κύπελλο στο ποδόσφαιρο. Ολοι τους προσπαθούσαν να πείσουν ότι δεν είχαν δει ποτέ ως τώρα τη σαπίλα και ότι πήραν χαμπάρι τι συμβαίνει όταν πια τα σκουλήκια από το πτώμα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου κατέκλυσαν το γήπεδο. Το σύνολο των αναλύσεων, που προσπαθούν να εμφανίσουν το αποτέλεσμα ως αιτία, κρύβουν το γεγονός ότι δεν πρόκειται για κάποιο ξεχωριστό γεγονός, ούτε καν μόνο ελληνικό. Παντού στον κόσμο, όπου η ανάγκη για φυσική αγωγή έχει υποκατασταθεί από εταιρείες που βγάζουν φράγκα, τα φαινόμενα της βίας και της ντόπας είναι ο κανόνας.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την υποκρισία. Δεν αφορά τον αθλητισμό το θέμα. Οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν τους πελάτες που επιλέγουν. Εχουν και τους ιδιωτικούς στρατούς που θέλουν. Οσοι εμφανίζονται να μιλούν για μέτρα χωρίς να θίγουν το πρόβλημα, κρύβουν το γεγονός ότι όπως δεν μπορούν να βάλουν εμπόδιο στον «ελεύθερο ανταγωνισμό» των καπιταλιστών, έτσι δεν μπορούν και να ελέγξουν και τις εταιρείες του ποδοσφαίρου. Κανείς δεν μπορεί να βάλει εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό τους, στο πώς δηλαδή θα αυξήσουν τα κέρδη τους. Συντηρούν τους χούλιγκαν γιατί κάτι κερδίζουν απ' αυτό. Λύση υπάρχει, αλλά αυτή προϋποθέτει το γκρέμισμα της σαπίλας.

Τελικά, δεν ήταν μόνο τα κανάλια, τρεις μέρες μετά, οι εφημερίδες εξακολουθούσαν να έχουν και χτες πολυσέλιδα αφιερώματα στο «γάμο». Κάτι σαν «Αρλεκιν» για να ξεχνιέσαι. Εχουν εκτοξεύσει στα ύψη τον αποπροσανατολισμό. Ακόμα και τα αφιερώματα στο μνημόνιο στην ίδια γραμμή κινούνται. Με αφορμή τον ένα χρόνο από το Μνημόνιο τα αφιερώματα προσπερνούν την καπιταλιστική κρίση και αναζητούν «νέα αφήγηση», όπως αυτή που λέει ότι «έχουμε καλά χρυσαφικά, ιδού το πετρέλαιο». Ολοι μαζί πασχίζουν να κρατήσουν όρθιο ένα σύστημα που προκαλεί. Και προσποιούνται με επικλήσεις νομιμότητας σ' έναν κόσμο που πλέον είναι απόλυτα καθαρό πως ή θα ανατραπεί εκ βάθρων ή θα πάρει μαζί του στη βαρβαρότητα τα πάντα.

Δεν είναι της μοίρας γραπτό, είναι νομοτέλεια: Να μπει τέλος στις αυταπάτες, στο φόβο, στη μοιρολατρία. Κι αυτό μπορεί να το κάνει η ίδια η εργατική τάξη, που, όπως σημείωσε ξανά και ξανά το ΚΚΕ, έχει τη δύναμη να αντιστρέψει τη σημερινή κατάσταση. Αρνούμενη κάθε θυσία για τους εκμεταλλευτές της. Με ταξική αφύπνιση, ενότητα και οργάνωση παντού. Με πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για την υπεράσπιση της ζωής της εργατικής οικογένειας από τη φτώχεια και την ανεργία. Με αγώνα για μια ζωή αντάξια της δουλειάς της και των αναγκών της.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: 1η Μάη 2011, να γίνει ο εργαζόμενος λαός δύναμη ανατροπής

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Τα χειρότερα έρχονται

ΕΘΝΟΣ: Μαύρη τρύπα σε όλα τα επικουρικά Ταμεία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κυβέρνηση θεατής στη διάλυση κράτους και κοινωνίας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Κόκκινη κάρτα στην κυβερνητική πολιτική της ανεργίας και στα πρωτοφανή αίσχη του τελικού

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Κατασχέσεις περιουσιών και τραπεζικών λογαριασμών

ΤΑ ΝΕΑ: Πώς το Μνημόνιο άλλαξε τη ζωή μας

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Πόθεν έσχες για όλα τα ακίνητα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ανοιγμα λογαριασμών και «πόθεν έσχες» για όλους

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Οι Ελληνες αλλάζουν άποψη για ΔΕΚΟ και μονιμότητα

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Διώξ' τους όλους

Η ΑΥΓΗ: Μήνας αγώνων ενόψει αποφάσεων

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Καταγγέλλει την κυβέρνηση σύσσωμη η Αντιπολίτευση

ΑΥΡΙΑΝΗ: Ισχυρά συμφέροντα πιέζουν τον Σαμαρά

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: 90 funds «εστιάζουν» σε Χ.Α. - ιδιωτικοποιήσεις

«Μέχρι χθες είχαμε ένα "βασικό αφήγημα", ένα υπαρκτό σενάριο εξελίξεων, παρά τις επιφυλάξεις ή τις αμφισβητήσεις που είχαν εκφραστεί, από μερικές πλευρές. Υπενθυμίζουμε ποιο ήταν: Με την υπογραφή του "μνημονίου" αποφύγαμε τη χρεοκοπία και με την εφαρμογή του θα γίνει το δημοσιονομικό μας σύστημα βιώσιμο, πράγμα που θα μας επιτρέψει εκεί γύρω στο 2012-2013 να βγούμε στις αγορές, να πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης και με τα πρωτογενή πλεονάσματα να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο δημόσιο χρέος μας. Σήμερα αυτό το "σενάριο" εκ των πραγμάτων δεν ανταποκρίνεται στους "στόχους του" (...) Η διάψευση του "κεντρικού αφηγήματος" μιας προσπάθειας δημιουργεί μείζον κενό και δρα απολύτως αποσταθεροποιητικά. Πρέπει γρήγορα να αντικατασταθεί με κάποιο άλλο, πειστικό και ρεαλιστικό (...) Η κυβέρνηση πρέπει να βιαστεί (...) Ο εξορθολογισμός του "σεναρίου" θέλει πιο τολμηρές, συγκεκριμένες και επιθετικές προσεγγίσεις» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

«Τίθεται το ερώτημα: Μπορούμε να γλιτώσουμε τα ασημικά και ταυτοχρόνως να ξεπληρώσουμε τους σαράφηδες; Χρειάζεται φαντασία και τόλμη. Το Αιγαίο λέγεται ότι έχει πετρέλαιο αρκετό - αναφέρονται ποσότητες που μοιάζουν μυθικός πλούτος, και μάλιστα όχι σε γκρίζες περιοχές. Η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα και την υποχρέωση να διερευνήσει το ζήτημα. Φαντασθείτε τι αλλάζει, αν μπορούν να προπωληθούν πετρέλαια αξίας ικανής να καλύψει τα ελλείμματα! Οι απαιτούμενοι χειρισμοί και ο εντοπισμός των αναγκαίων συμμάχων (και συνεταίρων) είναι υποχρέωση της κυβερνήσεως» (ο Σ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ).

«Την ύφανση της δαντέλας ανέλαβαν τα μέλη της Βασιλικής Σχολής Κεντήματος (...) Οι κεντήστρες σαπούνιζαν τα χέρια τους κάθε μισή ώρα για να κρατήσουν καθαρή την κλωστή και άλλαζαν βελόνα κάθε τρεις ώρες για να μην αφήσει μαύρα ίχνη πάνω στο ντελικάτο ύφασμα» (η πληροφορία στα ΝΕΑ).

«Η απόπειρα δολοφονίας ενός αρχηγού κράτους θεωρείται παράνομη από το διεθνές δίκαιο (...) Το γεγονός ότι στις "παράπλευρες απώλειες" περιλαμβάνεται ενδεχομένως το μοναδικό από τα επτά παιδιά του Καντάφι που δεν είχε καμία εμπλοκή με την πολιτική περιπλέκει το πρόβλημα» (το θέμα, επίσης, στα ΝΕΑ).