Η σκοπιμότητα της παράστασης που έστησε η κυβέρνηση είναι προφανής. Το υπουργείο Οικονομικών φρόντισε να παρουσιάσει, σε κοινή συνέντευξη Τύπου, το συγκεκριμένο πρόγραμμα, λίγα εικοσιτετράωρα πριν ξεσπάσει η μεγάλη αντιλαϊκή θύελλα των βαρύτατων, βαμμένων με αίμα, μέτρων, ύψους - τουλάχιστον - 26 δισ. ευρώ, που σχεδιάζουν να λάβουν την περίοδο 2011 - 2015, καθώς και του δεύτερου προγράμματος ιδιωτικοποίησης επιχειρήσεων και δημόσιας γης ύψους 50 δισ. ευρώ. Επιδίωξη κυβέρνησης, ολιγαρχίας και τρόικας, μέσω των δύο αυτών προγραμμάτων, είναι να μην αφήσουν πέτρα πάνω σε πέτρα, να κολλήσουν για τα καλά το λαό στον τοίχο, κυριολεκτικά να τον γονατίσουν, ώστε να δημιουργήσουν τετελεσμένα, προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η κυβερνητική προπαγάνδα αφήνει έντεχνα να δημιουργηθεί η εντύπωση - ή και αυταπάτες - ότι μέσα από το «Πρόγραμμα κατά της Φοροδιαφυγής» θα επιχειρήσει να ελέγξει τους «έχοντες» μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία. Από την άποψη αυτή, δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Οικονομικών στη διάρκεια της συνέντευξης έκανε λόγο για την ύπαρξη λίστας με ονόματα Ελλήνων μεγαλοκαταθετών σε τράπεζες του εξωτερικού, καθώς και ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις ελβετικές αρχές, προκειμένου να φορολογηθούν καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες...

Προανήγγειλε, επίσης, τη δημοσιοποίηση καταλόγων φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω του ενός έτους και άνω των 150 χιλιάδων ευρώ, ενώ επανέφερε και πάλι το θέμα της δημοσιοποίησης καταλόγων με ονόματα φοροφυγάδων στο ...βαθμό που το επιτρέπει το νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο της χώρας. Στο πρόγραμμα προβλέπεται η παρακολούθηση εκπλήρωσης των φορολογικών υποχρεώσεων των 1.000 μεγαλύτερων επιχειρήσεων με κύκλο εργασιών άνω των 30 εκατ. ευρώ, ενώ υπάγονται και οι τραπεζικές - ασφαλιστικές και εισηγμένες στο ΧΑΑ επιχειρήσεις, με κύκλο εργασιών άνω των 10 εκατ. ευρώ.

Ο υπουργός Οικονομικών γνωρίζει ότι πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες αλλά αυτό δεν τον ενοχλεί καθόλου. Γιατί είναι πρόκληση να μιλάνε για έλεγχο καταθέσεων που διατηρούν Ελληνες σε τράπεζες του εξωτερικού, τη στιγμή που είναι ακριβώς οι πολιτικές που ασκήθηκαν από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που οδήγησαν στα αποτελέσματα αυτά. Είναι αυτοί που συγκάλυψαν και προστάτεψαν με τους νόμους τους τα αρπακτικά του μόχθου του ελληνικού λαού, με αποτέλεσμα όλοι αυτοί οι χρυσοκάνθαροι της ολιγαρχίας να έχουν «παρκάρει» σε ξένες τράπεζες 600 δισ. ευρώ!

Κατά τ' άλλα, το περίφημο «Πρόγραμμα κατά της Φοροδιαφυγής», 100 σελίδων, δεν είναι παρά συρραφή νόμων που ήδη έχουν ψηφιστεί από την κυβέρνηση, παλαιότερες εκτιμήσεις διαφόρων ξένων και ελληνικών Οργανισμών για τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, ενώ αυτή καθαυτή η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται ως πολιτικό πρόβλημα (νόμιμη και παράνομη φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου), αλλά ως πρόβλημα που θα αντιμετωπιστεί με την καλύτερη οργάνωση των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών. Ενδεικτική του ιδεολογικού και πολιτικού προσανατολισμού των συντακτών του προγράμματος είναι και η άποψη ότι «φοροδιαφυγή εντοπίζεται τόσο στους άμεσους όσο και στους έμμεσους φόρους. Ο φόρος εισοδήματος (φυσικών και νομικών προσώπων) συγκεντρώνει ίσως τα υψηλότερα ποσοστά φοροδιαφυγής, ως άμεσος φόρος και συνεπώς ιδιαιτέρως επαχθής». Στις δε περιπτώσεις φοροδιαφυγής εντάσσουν και τις μισθωτές υπηρεσίες. Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, επιχειρώντας να εμφανίσει τη φοροδιαφυγή ως εθνικό - και όχι ταξικό - πρόβλημα, έκανε λόγο «τόσο για τη μεγάλη φοροδιαφυγή από λίγους, όσο και τη μικρή φοροδιαφυγή από πολλούς», επισημαίνοντας ότι και οι δύο δημιουργούν πρόβλημα...

Στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζει η παροιμία «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι». Γιατί είναι γνωστό ότι το ελληνικό φορολογικό σύστημα στηρίζεται στην υπερφορολόγηση της μισθωτής εργασίας και στους υψηλούς έμμεσους φόρους που πλήττουν συνολικά τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα, φοροαποφεύγοντες και φοροδιαφεύγοντες είναι η ζάπλουτη οικονομική ολιγαρχία της χώρας.

Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, ο υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε:

-- Τη συγχώνευση ή και κατάργηση 200 Δημοσίων Οικονομικών Υπηρεσιών (ΔΟΥ), στη λογική να υπάρχει μία ΔΟΥ σε κάθε νομό, με εξαίρεση τους νομούς Αττικής, Θεσσαλονίκης και τα νησιά. Θα προκύψει πλεονάζον προσωπικό 3.000 ατόμων, με τα οποία θα επανδρώσουν τις υπόλοιπες που θα διατηρηθούν.

-- Αντικαθίσταται το ισχύον σύστημα υπολογισμού αντικειμενικών αξιών των ακινήτων από νέο σύστημα, που θα προσεγγίζει τις πραγματικές εμπορικές τιμές της αγοράς. Αυτό απλά σημαίνει ότι θα αυξηθούν κατακόρυφα οι φόροι μεταβιβάσεων, κληρονομιών, γονικών παροχών κλπ.

-- Από τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, τα οποία ανέρχονται σε 40 δισ. ευρώ, μόνο τα 10 δισ. ευρώ κρίνονται ως εισπράξιμα.

-- Εγκατάσταση νέων ταμειακών μηχανών οι οποίες θα έχουν online σύνδεση με το υπουργείο Οικονομικών.

-- Εγκατάσταση συστήματος εισροών - εκροών για την καταπολέμηση της λαθρεμπορίας στα καύσιμα.

-- Εως το ερχόμενο φθινόπωρο θα κατατεθεί νέο φορολογικό νομοσχέδιο με αντικείμενο τη φορολογία νομικών προσώπων και της περιουσίας, καθώς και το καθεστώς των φοροαπαλλαγών και των εκπτώσεων.

Σημειώνεται, τέλος, ότι στη θέση του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ η κυβέρνηση τοποθέτησε τον πρώην εισαγγελέα, αρμόδιο για θέματα τρομοκρατίας, Γ. Διώτη.

Σαν τον μπεκρή, που με τίποτα δεν κόβει το κρασί, έτσι και οι μεγαλοβιομήχανοι επιμένουν και επαναφέρουν με κάθε ευκαιρία την πάγια αξίωσή τους για μείωση των φορολογικών συντελεστών «ως κίνητρο για φορολογική συνέπεια και επιχειρηματική δράση»!!! Αυτό έκαναν και χτες, σχολιάζοντας τις κυβερνητικές ανακοινώσεις για τη φοροδιαφυγή, με τον ΣΕΒ να χαρακτηρίζει το εξαγγελθέν κυβερνητικό πρόγραμμα «αναγκαίο και καλοδεχούμενο».

Μιλώντας, όμως, για φοροδιαφυγή, ο ΣΕΒ προσανατολίζει την κυβέρνηση στη στόχευση των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματιών, βιοτεχνών, εμπόρων. Στην ανακοίνωσή του υποστηρίζεται ότι «η έμφαση σε μέτρα αστυνομικού ελέγχου αντικατοπτρίζει τη βούληση της Πολιτείας να αποκαταστήσει τη φορολογική ισορροπία σε μία χώρα όπου ο ένας στους δύο πολίτες δεν πληρώνει φόρο εισοδήματος».

Την ίδια στιγμή, που ο ΣΕΒ τάσσεται υπέρ των αστυνομικών μέτρων για την «πάταξη» των φοροφυγάδων, που ουσιαστικά εντοπίζει στα λαϊκά στρώματα, εναντιώνεται στις «αυστηρότατες ποινές για πολίτες που είναι ασυνεπείς επειδή το ίδιο το κράτος τους χρωστά». Εννοεί αυτούς που εκπροσωπεί, με λίγα λόγια, καθώς δεν αρκείται στις μεγάλες υφιστάμενες φοροαπαλλαγές και τις νέες που διεκδικεί, αλλά ζητά και φορολογική ασυλία για τους κεφαλαιοκράτες!

Στο «διά ταύτα», η μεγάλη αγωνία του ΣΕΒ και σε αυτή την περίπτωση είναι να εφαρμοστούν τα περίπου 70 μέτρα του κυβερνητικού προγράμματος, καθώς, όπως σημειώνει, πολλά έχουν «ήδη κατά καιρούς εξαγγελθεί».

Ευκαιρία να επαναφέρει την πάγια αξίωση του μεγάλου κεφαλαίου για παραπέρα μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων βρήκε και ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ) Κ. Μίχαλος. Ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση ότι έχει καταστήσει το κράτος «το μεγαλύτερο οφειλέτη προς τον ιδιωτικό τομέα» χαρακτηρίζει τα μέτρα που ανακοινώθηκαν «καθαρά αστυνομικού χαρακτήρα» που «ως εκ τούτου δεν μπορούν να αποδώσουν, τουλάχιστον στο βαθμό που εκτιμά η κυβέρνηση» και καταλήγει απαιτώντας «μείωση των φορολογικών συντελεστών» με πρόσχημα την αύξηση των εσόδων.