Αντίθετη σε κάθε παρέμβαση που καταργεί την ενιαία δομή των γονεϊκών οργανώσεων και αποφασισμένη να μη συμμετάσχει στην εφαρμογή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση δηλώνει η Ομοσπονδία Γονέων Αθήνας σε ψήφισμα του συνεδρίου της που έγινε την περασμένη Κυριακή.

Στο ψήφισμα, οι εκπρόσωποι των γονιών αναφέρονται στα παραδείγματα μιας σειράς ενώσεων και συλλόγων γονέων που κινούνται στην κατεύθυνση της οικονομικής στήριξης του σχολείου, αντί να διεκδικήσουν αγωνιστικά λύσεις. Υπενθυμίζουν ότι το επόμενο διάστημα οι σύλλογοι, ενώσεις, ομοσπονδίες γονέων θα κληθούν να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στην εφαρμογή του αποκεντρωμένου νέου σχολείου της αγοράς. Η γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας αναφέρεται στην «προσπάθεια να διαλυθεί η ενιαία δομή του γονεϊκού κινήματος, να αυτονομηθεί, να αποκεντρωθεί ή ακόμα και να δημιουργηθεί ένα νέο μόρφωμα, το οποίο θα παίξει το ρόλο της ενσωμάτωσης, της διαχείρισης και της υποταγής» και σημειώνει: «Η ΑΣΓΜΕ και η Ομοσπονδία της Αθήνας πάντα αποτελούσαν αγκάθι για τις όποιες κυβερνήσεις την τελευταία 8ετία, για τη συνεπή και αταλάντευτη στάση τους, τη γραμμή αγωνιστικής διεκδίκησης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μαθητών και των εργαζόμενων γονιών». «Οι θέσεις μας και η προσπάθεια να προετοιμάσουμε τους γονείς για τις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις χρόνια τώρα, ξεκινώντας από τα νέα βιβλία, τα ΑΠΣ, τα ΔΕΠΠΣ και την ευέλικτη ζώνη, μέχρι την αποκέντρωση και το νέο σχολείο, όχι μόνο εξόπλιζαν ιδεολογικά γονείς, μαθητές εκπαιδευτικούς, αλλά έβαλαν σοβαρά εμπόδια στην εφαρμογή αυτών των μεταρρυθμίσεων σε αρκετές περιπτώσεις», σημειώνεται μεταξύ άλλων.

Αναμένοντας τις εξαγγελίες και τη ρύθμιση που έχει έτοιμη το υπουργείο για τις οργανώσεις γονέων, στο ψήφισμα τονίζεται: «Δεν θα αποδεχθούμε καμία παρέμβαση που θα καταργεί την ενιαία δομή των γονεϊκών οργανώσεων και θα δημιουργεί προϋποθέσεις για τη δημιουργία πολλαπλών δομών στον ίδιο χώρο. Οι σύλλογοι, οι ενώσεις και οι ομοσπονδίες γονέων πρέπει να αποτελέσουν φορείς αγωνιστικής συσπείρωσης και δράσης, διεκδίκησης και υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζόμενων γονιών και των παιδιών τους. Οι οργανώσεις των γονιών δεν μπορεί να είναι ούτε ΜΚΟ, ούτε φορείς της ενσωμάτωσης, της υποταγής, της κοινωνικής συναίνεσης, της συμμετοχής, της συνδιαμόρφωσης, της συναλλαγής και της συνενοχής. Καμιά συμμετοχή στην εφαρμογή των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση. Θα μας βρουν απέναντι όλοι εκείνοι (κυβέρνηση, τοπική διοίκηση, ΜΚΟ, ιδιωτικές εταιρίες, "μορφωτικά ιδρύματα", προβληματισμένοι γονείς κ.ά.) που ετοιμάζονται σήμερα μέσα από το σχολείο της αγοράς να κάψουν τα μυαλά των παιδιών μας, να διαμορφώσουν συνειδήσεις και συμπεριφορές, για να ξεπεραστεί η κρίση».

Το 53% των νέων στην Ευρώπη είναι «πρόθυμοι να εργαστούν σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα», σύμφωνα με έρευνα του «ευρωβαρόμετρου» στο πλαίσιο της στρατηγικής της Κομισιόν «Νεολαία σε κίνηση». Με λίγα λόγια, μεγάλο μέρος των νέων που δεν μπορούν να βρουν δουλειά στη χώρα είναι «πρόθυμοι» να μεταναστεύσουν για να δουλέψουν. Κι αυτό το ποσοστό καταγράφεται, όταν στη χώρα μας η ανεργία στους νέους από 15 έως 24 ετών, το Φλεβάρη, έφτανε σε ποσοστό 40,4%, ενώ στην ηλικιακή ομάδα 24 έως 34 ετών ήταν 19,9%, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Στην Ευρώπη των «27», η ανεργία στους νέους κάτω των 25 ετών, το Φλεβάρη του 2011, ήταν στο 20,4%, σύμφωνα με τη «Γιούροστατ». Να σημειώσουμε πως στη «μέθοδο» της «Γιούροστατ» και των Στατιστικών Υπηρεσιών άνεργος δε θεωρείται όποιος έχει δουλέψει, έστω για μία ώρα, μια βδομάδα πριν από την καταγραφή της ανεργίας, συνεπώς τα νούμερα είναι πολύ μεγαλύτερα!

Ας θυμηθούμε, τώρα, τι είναι η στρατηγική «Νεολαία σε Κίνηση». Πρόκειται για μια βασική πλευρά της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» της ΕΕ, με την οποία, μεταξύ άλλων, επιδιώκεται να «κατασκευαστεί» μια μεγάλη μάζα εργαζομένων που θα αλλάζει επαγγέλματα και θα είναι «πρόθυμοι» να αναζητούν δουλειά από χώρα σε χώρα, δηλαδή θα «ζητιανεύει» συμβάσεις εργασίας πανευρωπαϊκά για να επιβιώσει. Γι' αυτό το λόγο και η εκπαίδευση αλλάζει χαρακτήρα και γίνεται ένα εμπόριο πιστοποιητικών, βεβαιώσεων, καταρτίσεων και επανακαταρτίσεων, ώστε οι αυριανοί εργαζόμενοι να είναι «ευέλικτοι» και να χρησιμοποιούνται ανάλογα με τα σχέδια του εκάστοτε εργοδότη, αλλά και να είναι «διαθέσιμοι» να αλλάξουν 6 και 7 δουλειές κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Συγκεκριμένα, η ΕΕ επιδιώκει να φτιάξει ένα πλαίσιο που θα προωθεί «την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας μέσω μαθητείας, περιόδων άσκησης ή άλλης εργασιακής εμπειρίας, καθώς και μέσω ενός προγράμματος», το οποίο «αποσκοπεί στην αύξηση των ευκαιριών απασχόλησης για νέους, ευνοώντας την κινητικότητα στην ΕΕ», σύμφωνα με το σχετικό κείμενο για τη «Νεολαία σε κίνηση». Το «πρόγραμμα αυτό» είναι το EURES (ευρωπαϊκές υπηρεσίες απασχόλησης), ένας μηχανισμός εργαλείο στα χέρια των εργοδοτών. Ο «χρήστης» εργοδότης ή εργαζόμενος μπορεί να εγγραφεί σε αυτό και ...να βρει αυτό που θέλει. Λίγες μέρες πριν, στη σχετική ιστοσελίδα του EURES υπήρχε και ...διαφήμιση του προϊόντος: «1.150.731 κενές θέσεις εργασίας, 632.842 βιογραφικά σημειώματα και 23.863 εγγεγραμμένοι εργοδότες». Στην ίδια ιστοσελίδα και στο πρόγραμμα που απευθύνεται στους εργοδότες, γίνεται φανερός ο στόχος όλου του μηχανισμού: «Το τμήμα αυτό είναι σχεδιασμένο για να βοηθήσει τους Ευρωπαίους εργοδότες να βρουν τους κατάλληλους υποψηφίους που χρειάζονται και για να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες, σχετικά με την πρόσληψη προσωπικού στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας».

Οπως μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό, η στρατηγική «Νεολαία σε Κίνηση», το EURES και μια σειρά άλλοι μηχανισμοί και σχέδια της ΕΕ δεν ενδιαφέρονται να προσφέρουν μια ...«συναρπαστική περιπέτεια» εργασίας στο εξωτερικό. Στο σχετικό κείμενο για τη «Νεολαία σε Κίνηση» στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» γινόταν σαφές πως πρέπει να «διευκολυνθεί» και να «προαχθεί» η «κινητικότητα εργασίας εντός της ΕΕ και να προσαρμόσει καλύτερα την προσφορά εργατικού δυναμικού στη ζήτηση», «να προωθηθεί μια διορατική και ολοκληρωμένη πολιτική μετανάστευσης εργατικού δυναμικού, που θα ανταποκρίνεται με ευέλικτο τρόπο στις προτεραιότητες και τις ανάγκες των αγορών εργασίας».

Στη σχετική ανακοίνωση για την έρευνα του «ευρωβαρόμετρου», όπου σημειώνεται πως «λιγότερο από 3% του ενεργού πληθυσμού της Ευρώπης ζει σήμερα εκτός της πατρίδας του», φαίνεται πως η «διάθεση» δε βασίζεται και τόσο πολύ στην «ανάγκη» για εργασιακή περιπέτεια: «Από τα άτομα που δήλωσαν ότι επιθυμούσαν να πάνε στο εξωτερικό, το 33% ανέφερε ότι δεν μπόρεσε για οικονομικούς λόγους», ενώ το 63% έπρεπε να βασιστεί «σε ιδιωτική χρηματοδότηση ή αποταμιεύσεις».

Η ΕΕ, ως καπιταλιστική ένωση, επιδιώκει με κάθε τρόπο να ξεπεραστεί η κρίση, προφανώς υπέρ των εργοδοτών, γι' αυτό και κάνει τα πάντα για να τους «προσφέρει» «στο πιάτο» εργαζόμενους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Γι' αυτό και ενισχύει όχι μόνο την «κινητικότητα» των νέων εργαζομένων, αλλά και την κινητικότητα των σπουδαστών. Ετσι επιδιώκει, με διάφορα προγράμματα μαθητείας, πρακτικής κ.ά., να τους «αξιοποιήσει» για φθηνή και ευέλικτη εργατική δύναμη.

Πλησιάζει η ώρα για την επιλογή των νέων διευθυντών των σχολείων στους οποίους ποντάρει η κυβέρνηση για να περάσει την πολιτική της, τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί και το χτίσιμο του «νέου σχολείου» και ήδη έχουν εμφανιστεί φαινόμενα, όπου διευθυντές δε διστάζουν, σύμφωνα και με καταγγελία του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, να απειλούν και να επιχειρούν να τρομοκρατήσουν συναδέλφους τους με στόχο να βάλουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και να φιμώσουν κάθε φωνή καταδίκης και αντίστασης σε αυτή τη πολιτική.

Και προφανώς με αυτόν τον τρόπο επιχειρούν να αποδείξουν στην κυβέρνηση πως είναι πρόθυμα, πειθήνια, στελέχη διοίκησης, για να εφαρμόσουν το πρόγραμμά της και πιστά να υπηρετήσουν το ρόλο του διευθυντή - manager της αυτόνομης και ανταγωνιστικής σχολικής μονάδας που θα έχει «ευαισθησία» απέναντι στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων και θα αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς, η οποία αξιολόγηση θα έχει σύνδεση με το μισθολόγιο των εκπαιδευτικών (σύνδεση μισθού - αποδοτικότητας) και με τη χρηματοδότηση του σχολείου.

Τα παραπάνω καταγγέλλει η Γραμματεία Πειραιά των Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, με αφορμή τη στάση ενός διευθυντή, που, όπως σημειώνει, κατέβαζε επί μέρες τις αφίσες του ΠΑΜΕ από τον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου «του» και όταν αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ επισκέφτηκε το σχολείο για να συζητήσει μαζί του αυτός κάλεσε την Αστυνομία...

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καταγγέλλει τέτοιες συμπεριφορές, υπενθυμίζοντας ότι το ταξικό κίνημα έχει αναμετρηθεί με πολύ πιο δύσκολους αντίπαλους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, δε λύγισε σε κανενός είδους τρομοκρατία, ξέρει να περιφρουρεί τις συγκεντρώσεις του, τις πορείες του και τα μέλη του και ότι η δράση του θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα.

Τη διαμαρτυρία του για τη διακοπή της λειτουργίας των Κέντρων Εκπαίδευσης Ενηλίκων εκφράζει το Σωματείο Συμβασιούχων Εργαζομένων σ' αυτά. Οπως σημειώνουν, η σχετική απόφαση οδηγεί στην ανεργία 200 περίπου συμβασιούχους, οι οποίοι δουλεύουν σε αυτά εδώ και οκτώ χρόνια.