Συνεχίζεται ο αποκλεισμός του «Aqua Hercules» στο Πέραμα

Από τις 11 Μάη που έχει ξεκινήσει ο αγώνας των ναυτεργατών, με μπροστάρηδες και οργανωτές τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ (Ενωση Μαγείρων) και στήριγμα τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ενάντια στα ανασφάλιστα πλοία, αυτό είναι το τρίτο που ασφαλίζεται, με ό,τι σημαίνει αυτό για το ΝΑΤ και συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα των ναυτεργατών. Τα ανασφάλιστα πλοία είναι πλοία που φέρνουν σημαίες ευκαιρίας, το πλήρωμα αποτελείται από ναυτεργάτες χαμηλόμισθους ανασφάλιστους - θύματα των δουλεμπορικών κυκλωμάτων, η οργανική σύνθεση (σύνθεση και αριθμός πληρώματος) δεν ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στις ανάγκες του πλοίου, που σημαίνει ότι «πάνε περίπατο» ακόμα και οι βασικοί κανόνες για την προστασία ζωής επιβατών και πληρώματος, την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας.

Επιπλέον, με τα ανασφάλιστα πλοία αυτής της γραμμής, οι εφοπλιστές επί της ουσίας εφαρμόζουν ντε φάκτο την πλήρη εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την άρση του καμποτάζ, τον οποίο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέβαλε με νόμο πέρσι το καλοκαίρι στην κρουαζιέρα, δίνοντας το «ελεύθερο» να ταξιδεύουν στις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές πλοία - γαλέρες τύπου «ΖΕΝΙΤΗ», όπου πριν από ένα μήνα ανασφάλιστος ναυτεργάτης από την Ινδονησία βρήκε τραγικό θάνατο, από την έλλειψη των μέτρων ασφαλείας.

Στο πλευρό της εργοδοσίας στέκεται η πλειοψηφία της Διοίκησης του κλαδικού Συνδικάτου Φαρμακοϋπαλλήλων Νομού Βοιωτίας, που επιχείρησε να παρεμποδίσει αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμάκου και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) και του επιχειρησιακού σωματείου της «ΦΑΜΑΡ» να μπει στο εργοστάσιο της «ΦΑΜΑΡ» στον Αυλώνα (48ο χλμ. Αθηνών - Λαμίας) και να συζητήσει με τους εργαζόμενους. Το περιστατικό συνέβη τη Δευτέρα, 16 Μάη, δίνοντας πάτημα σε στέλεχος της επιχείρησης να επικαλεστεί την άρνηση του κλαδικού σωματείου για να εμποδίσει την προγραμματισμένη περιοδεία των ταξικών δυνάμεων.

Οπως καταγγέλλει στον «Ρ» η Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρος της ΟΕΦΣΕΕ, «μόλις πλησιάζαμε προς το μέρος όπου κάνουν διάλειμμα οι εργαζόμενοι, έτρεχαν από πίσω μας να μας εμποδίσουν η πρόεδρος του κλαδικού συνδικάτου μαζί με την προσωπάρχη και έναν σεκιούριτι. Η ίδια η προσωπάρχης μας είπε πως δεν μπορεί να μας αφήσει, αφού δε θέλει το κλαδικό συνδικάτο. Μάλιστα, όση ώρα μιλούσαμε με τους εργαζόμενους, μέλη της διοίκησης του κλαδικού μαζί με την προσωπάρχη ήταν παρόντες σχολιάζοντας κάθε κουβέντα που λέγαμε. Εφτασαν στο σημείο να πουν ότι πήγαμε "σπίτι τους" να τους πούμε τι θα κάνουν!»

«Κόκκινο πανί» για το Συνδικάτο της Βοιωτίας αποτελεί το πλαίσιο και η δράση της ταξικής Ομοσπονδίας, που υπηρετεί με συνέπεια τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου και γι' αυτό αντιπαλεύει τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας του κλάδου.

Λίγες μέρες μετά το περιστατικό, η πλειοψηφία του κλαδικού συνδικάτου κυκλοφόρησε ανακοίνωση, στην οποία έγραφε ανάμεσα σε άλλα: «Είναι πολύ δύσκολο μετά την αποχώρηση - λόγω συνταξιοδότησης - του Τάσου Ριζόπουλου (σ.σ. πρώην πρόεδρος του συνδικάτου), αλλά και τις σημερινές δύσκολες συνθήκες από την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση και την τρόικα, τόσο το σημερινό ΔΣ, όσο και τα επόμενα να αντεπεξέλθουν στοιχειωδώς στην οργανωτική δομή του σωματείου (...) Θεωρούμε έντιμο από τη μεριά μας να περιοριστούμε στις πραγματικές δυνάμεις μας, που είναι ο χώρος της "ΦΑΜΑΡ"». Δηλαδή, μπροστά στην πρωτοφανή επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, αντί να γίνονται προσπάθειες να ενισχυθεί ο κλαδικός συντονισμός, σε ταξική βέβαια κατεύθυνση, το συνδικάτο διαλύεται.

Οπως δήλωσε στον «Ρ» ο Γιώργος Κατάτσης, μέλος του ΔΣ του κλαδικού συνδικάτου της Βοιωτίας, «από τον Ιούλη του 2009 δεν έχει συνεδριάσει το ΔΣ ή δεν με έχουν καλέσει εμένα. Επιπλέον δεν έχει αντισταθεί σε τίποτα. Οταν ανατέθηκαν οι γενικές αποθήκες της "ΦΑΜΑΡ" στη Θήβα και η καθαριότητα του εργοστασίου σε εργολαβίες, η πλειοψηφία του συνδικάτου δεν έκανε τίποτα. Πρόκειται για ένα καθαρά εργοδοτικό σωματείο, το οποίο συνδιαλέγεται με την εργοδοσία για καθετί που προκύπτει, χωρίς κανένα διεκδικητικό πλαίσιο, χωρίς δράση υπέρ των εργαζομένων, αλλά όταν γίνεται μια απεργία γράφουν μια ανακοίνωση που λέει ότι θα συγκεντρωθούμε στο Μουσείο επειδή είμαστε ανεξάρτητοι κι ακομμάτιστοι! Επίσης χαρακτηριστική της συντεχνιακής και διασπαστικής τους λογικής είναι και η μη αναγνώριση του επιχειρησιακού σωματείου της "ΦΑΜΑΡ", επειδή - όπως λένε - περιλαμβάνει εργαζόμενους της πρώην "ΜΙΝΕΡΒΑ" (σ.σ. εξαγοράστηκε από τη "ΦΑΜΑΡ")». Λες και οι εργαζόμενοι στο διπλανό εργοστάσιο έχουν άλλες ανάγκες, άλλα συμφέροντα...