Από τη μελέτη των βασικών συμπερασμάτων του πρόσφατου Συμβουλίου υπουργών Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης διαπιστώνεται ένα ακόμη βήμα προς το στρατηγικό στόχο, για πλήρη υπαγωγή της πολιτιστικής κληρονομιάς και της καλλιτεχνικής δημιουργίας στις ανάγκες του κεφαλαίου, με τα βασικά αρνητικά και επικίνδυνα παρελκόμενα: Την πλήρη εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και τη μετατροπή του δημιουργού σε υπάκουο υπάλληλο της «πολιτιστικής βιομηχανίας».

Αν, μάλιστα, ληφθεί υπόψη ότι η καπιταλιστική κρίση βρίσκει αυτή τη φορά τον πολιτιστικό τομέα πλήρως ενσωματωμένο εδώ και χρόνια - από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ουσιαστικά - σε κάθε πολιτική της ΕΕ και των κρατών - μελών της, αποτελώντας την απαραίτητη «πτυχή» κάθε νέας επίθεσης που εξαπολύει το κεφάλαιο στην εργατική τάξη, τότε, οι αποφάσεις του Συμβουλίου λαμβάνουν ακόμη μεγαλύτερη σημασία για το τι περιμένει καλλιτέχνες, επιστήμονες και κάθε πνευματικό δημιουργό, που έχει άμεση σχέση (μεταξύ άλλων και μισθωτή) με τον πολιτιστικό τομέα, μέσα στα επόμενα χρόνια.