Ελεος πια με το παραμύθι ότι τάχα «οι ξένοι δανειστές θέλουν να μας σώσουν» και άρα «εμείς πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να σωθούμε», το οποίο αναπαράγεται διαρκώς από τα εγχώρια και ξένα αστικά ΜΜΕ, αλλά και την κυβέρνηση, με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό. Είναι ολοφάνερο ότι όλοι αυτοί για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι η σωτηρία των εγχώριων ξένων τραπεζών και μονοπωλίων, μέσω της απόλυτης χρεοκοπίας και βαθιάς εξαθλίωσης του λαού. Δεν θέλουν λοιπόν μια «ανεξέλεγκτη χρεοκοπία», γιατί το κόστος που θα επωμιστούν οι δανειστές θα είναι ανυπολόγιστο, ενώ απρόβλεπτες θα είναι οι επιπτώσεις στο ευρωοικοδόμημα των μονοπωλίων και τη σχέση με το ευρώ και τα άλλα κέντρα του ιμπεριαλισμού. Ιδιαίτερα βαρύ θα είναι το πλήγμα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της ΕΕ καθώς στα χέρια των ευρωπαϊκών τραπεζών και άλλων θεσμικών επενδυτών βρίσκονται περίπου 200 δισ. ευρώ του ελληνικού χρέους. Επίσης θα υπονομευτεί σημαντικά ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που έχει επωμιστεί συνολικά περίπου 150 δισ. ευρώ εξαιτίας του ελληνικού προβλήματος (60 δισ. για αγορά ομολόγων και άλλα 90 δισ. για ενέχυρα). Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, οι αμερικανικές τράπεζες θα αναγκαστούν να πληρώσουν κοντά στα 140 δισ. ευρώ ασφάλιστρα κινδύνου (γνωστά ως CDS) στους «επενδυτές» που έχουν ποντάρει στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία... Επιπλέον, μια τέτοια χρεοκοπία είναι πιθανό να προκαλέσει «ντόμινο» και σε άλλα κράτη - μέλη της ευρωζώνης, όπως παραδέχθηκε τις προάλλες ο Βέλγος υπουργός Οικονομικών. Το κρίσιμο λοιπόν δίλημμα είναι αυτό που από την πρώτη στιγμή έθεσε το ΚΚΕ: Ποιος θα πληρώσει την κρίση; Ο λαός ή η πλουτοκρατία;

Δυο πράγματα κρατάμε από τη συνέντευξη που παραχώρησε στο αμερικανικό κανάλι CNBC ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Π. Γερουλάνος.

Το πρώτο, ότι «οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζουμε στον τουρισμό δεν έχουν σχέση με τα μέτρα λιτότητας», ως απάντηση σε σχετικό ερώτημα. Αυτό το ξέραμε βεβαίως, αφού η κυβέρνηση δεν κάνει σκόντο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων και του μεγάλου κεφαλαίου στον κλάδο του τουρισμού.

Το δεύτερο, είναι μια ακόμη πρόκληση, από αυτές που συνηθίζει ο συγκεκριμένος υπουργός: «Πέρυσι οι διαδηλώσεις όντως επηρέασαν τον τουρισμό. Φέτος μόνο μια μέρα αναταραχών πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, συμβαίνει σε 4 οικοδομικά τετράγωνα και πως η ομορφιά και ο πλούτος της Ελλάδας είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό».

Σε «4 οικοδομικά τετράγωνα» ίσως είναι η κυβέρνηση που ζει και κάνει τη «δουλειά» της. Στο δικό της κόσμο των μεγάλων πορτοφολιών. Αλλά οι αντιδράσεις του λαού, όπως και οι συνέπειες από την κυβερνητική πολιτική, αφορούν όλη την Ελλάδα και τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ζουν σ' αυτήν.

Οσο για την «ομορφιά και τον πλούτο» της, αυτός ακριβώς είναι σήμερα. Η λαϊκή δράση, οι διαδηλώσεις, η αντίσταση στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου. Οι «αναταραχές», όπως τις λέει ο υπουργός, όποτε πιστώνονται στους λαούς, αποτελούν εύσημα.