Την προκλητική ρύθμιση για το λεγόμενο «επαναπατρισμό κεφαλαίων», για την επίσημη φορολογική και άλλη αμνήστευση κεφαλαίων, κάθε είδους και προέλευσης, που φυγαδεύτηκαν σε τράπεζες της Ελβετίας και άλλους φορολογικούς παραδείσους της πλουτοκρατίας ετοιμάζει για επαναφορά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ταυτόχρονα με το παραπάνω προχωρούν σε παζάρια με την κυβέρνηση της Ελβετίας, για τη σύναψη διακρατικής συμφωνίας, τέτοιας που να διασφαλίζει απόλυτα την «ανωνυμία» των τρωκτικών και τα συμφέροντα και των ελβετικών τραπεζών, που σύμφωνα με σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα του γερμανικού «Σπίγκελ» έχουν γίνει αποδέκτες τέτοιων καταθέσεων ύψους 600 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, τόσο τα ονόματα όσο και τα ποσά θα εξακολουθήσουν να παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό. Με «ευθύνη» της ελβετικής κυβέρνησης και των τραπεζών θα φορολογούνται αντί πινακίου φακής και τα ποσά του φόρου υποτίθεται ότι θα αποδίδονται στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά, σε κάθε περίπτωση, ανώνυμα και χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο. Είναι δηλαδή απόλυτα φανερός ο εμπαιγμός και η ξετσιπωσιά. Από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Οικονομικών, Ε. Βενιζέλος, θέλοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις, δήλωσε ότι η διακρατική συμφωνία θα γίνει με όρους ανάλογους με αυτούς που ίσχυσαν με τις κυβερνήσεις της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, στην πραγματικότητα όμως η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι το μεγαλύτερο μέρος των συγκεκριμένων καταθέσεων είναι ποσά που, νομότυπα και με βάση την ελευθερία της κίνησης των κεφαλαίων, μπορούν να βρίσκονται σε τράπεζες της Ελβετίας, αλλά και οποιασδήποτε άλλης χώρας, και με αυτή την έννοια η ενεργοποίηση διατάξεων για την αναζήτηση «παράνομου χρήματος» είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι πολλοί εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας, αυτοί που θησαύρισαν εκμεταλλευόμενοι το μόχθο των εργαζομένων, αξιοποιώντας τα προνόμια που τους προσφέρει το σύστημα, έσπευσαν να φυγαδεύσουν καταθέσεις δισεκατομμυρίων σε τράπεζες του εξωτερικού προκειμένου να μη διατρέξουν τον παραμικρό κίνδυνο σε ένα ενδεχόμενο ανεξέλεγκτης πτώχευσης.

Στην ίδια ακριβώς ρότα είναι και η κρατικομονοπωλιακή ρύθμιση για τον ...«επαναπατρισμό κεφαλαίων», που επίσης θα εκχωρεί στα αρπακτικά το καθεστώς της προκλητικής φορολογικής αμνηστίας. Το μέτρο εφαρμόστηκε τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από τη σημερινή του ΠΑΣΟΚ, σχεδόν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Είναι, δηλαδή, και πάλι φανερό το γεγονός ότι οι πλουτοκράτες δεν έχουν λόγο να ιδρώνει το αυτί τους...

Οι κυβερνητικές κορόνες, τάχα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, είναι στάχτη στα μάτια, φτηνιάρικες δικαιολογίες που έχουν στόχο να συγκαλύψουν την μπόχα του εκμεταλλευτικού συστήματος. Ο λεγόμενος «επαναπατρισμός» των κλοπιμαίων είναι η ρύθμιση που επιδιώκουν και οι ντόπιοι τραπεζίτες προκειμένου να τονώσουν την καταθετική τους βάση που το τελευταίο διάστημα συνεχίζει σε ραγδαία υποχώρηση. Το μέγεθος των «εκροών», ύψους πολλών δεκάδων δισ. ευρώ, «δείχνει» και πάλι τις μερίδες της πλουτοκρατίας και τις τωρινές προτιμήσεις τους, στις «ασφαλείς» τράπεζες του εξωτερικού, όπως αυτές της Ελβετίας. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ντόπιες τράπεζες κατέφυγαν και πάλι στην «αγκαλιά» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μέσα στο μήνα Μάη του 2011 και χωρίς τυμπανοκρουσίες, άντλησαν από αυτή πρόσθετα, σχεδόν τζάμπα κεφάλαια ύψους 11 δισ. ευρώ, όσα περίπου και η διαβόητη 5η δόση από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Σήμερα η «εξάρτηση» των ντόπιων τραπεζών στην κεντρική τράπεζα του ευρωσυστήματος φτάνει στο ύψος ρεκόρ των 97,5 δισ. ευρώ ή πάνω από το 42% του παραγόμενου ΑΕΠ.

Είναι απόλυτα ευεξήγητη η θέση του τραπεζικού κεφαλαίου για την «αναγκαιότητα» κλιμάκωσης της βαρβαρότητας απέναντι στο λαό. Ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας - τοπικό παράρτημα της ευρωτράπεζας - Γ. Προβόπουλος δήλωνε χτες, πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή, ότι η «πιθανότητα καταψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος θα είναι έγκλημα, η χώρα θα ψηφίσει την αυτοκτονία της»...