Στη δοκιμασμένη συνταγή των «κοινωνικών διαλόγων», διανθισμένη από το νέο «φρούτο» της διενέργειας δημοψηφισμάτων και την προπαγάνδα για ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, από την οποία θα ωφεληθούν δήθεν τα λαϊκά στρώματα, καταφεύγει η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια ενόψει της νέας φθινοπωρινής επέλασης.

«Συνεχίζουμε με αποφασιστικότητα τις ανατροπές μέσα από διάλογο και ανοιχτές διαδικασίες» τόνισε ο Γ. Παπανδρέου την προηγούμενη Πέμπτη, στη διάρκεια ευρείας κυβερνητικής σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε ενόψει της ΔΕΘ και της έλευσης της τρόικας στην Αθήνα. Στην συγκεκριμένη σύσκεψη, αλλά στις επαφές που είχε ο πρωθυπουργός με υπουργούς και τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μ. Καρχιμάκη, καθορίστηκε αυστηρό χρονοδιάγραμμα και τα βασικά σημεία της προπαγάνδας για τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων.

Οι προθέσεις της κυβέρνησης, κινούνται σε τρεις βασικές κατευθύνσεις. Πρώτον, στην ταχεία υλοποίηση των αναδιαρθρώσεων που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα μέχρι τέλος Σεπτέμβρη. Δεύτερον, στην καλλιέργεια αυταπατών ότι υπάρχει «φως στο βάθος του τούνελ» και ότι η «χώρα προχωρά προς την ανάπτυξη», ώστε να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι την καρατόμηση των δικαιωμάτων τους και τη λεηλασία των εισοδημάτων τους. Τρίτον, στην καλλιέργεια του ιδεολογήματος ότι η προώθηση ανατροπών έχει τη λαϊκή συγκατάθεση.

«Θα ζητήσουμε τη στήριξη των αλλαγών, μέσα από διάλογο και συνεννόηση (...) πρέπει να αναδειχθεί ο νέος ρόλος των κοινωνικών κινημάτων και να εδραιωθεί η συμμετοχή τους στον κοινωνικό διάλογο», ήταν οι χαρακτηριστικές φράσεις του πρωθυπουργού, που δείχνουν τις προθέσεις της κυβέρνησης. Με τη διοχέτευση της λαϊκής δυσαρέσκειας στα ανώδυνα μονοπάτια του «κοινωνικού διαλόγου», τα αστικά επιτελεία φιλοδοξούν, αφ' ενός, να βάλουν εμπόδια στους ταξικούς αγώνες και, αφ' ετέρου, να νομιμοποιήσουν την άγρια πολιτική.

Για την επιτυχία του κυβερνητικού σχεδίου, επιστρατεύεται ο κομματικός μηχανισμός. Ο Γ. Παπανδρέου, στην πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτεμβρίου, αναμένεται να προσδιορίσει την «καινούρια αποστολή» του κόμματος στην εξαπάτηση του λαού. Τον ίδιο στόχο έρχονται να υπηρετήσουν και τα δημοψηφίσματα, που όπως προανήγγειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδης θα διενεργήσει η κυβέρνηση μέχρι το τέλος του χρόνου και σύμφωνα με τον πρωθυπουργό «θα ανοίξουν θέματα για το νέο κράτος». Δηλαδή, για την ακόμα μεγαλύτερη θωράκιση του αστικού συστήματος.

Η «συμμετοχική δημοκρατία» που εισήγαγε ο Γ. Παπανδρέου, σήμερα ανασύρεται με διάφορες μορφές από τα κυβερνητικά επιτελεία για να απορροφηθούν οι κραδασμοί που δέχεται το σύστημα, αφού ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του λαϊκών στρωμάτων αντιτίθεται στην εφαρμοζόμενη πολιτική και εγκαταλείπει τους πυλώνες του δικομματισμού.

Η φράση του πρωθυπουργού ότι «η κοινωνία και η οικονομία χρειάζεται πολιτική σταθερότητα», όσο και αν επιχειρήθηκε μονοδιάστατα από τα συγκροτήματα του Τύπου και των Ηλεκτρονικών Μέσων να εμφανιστεί σαν δέσμευση του πρωθυπουργού ότι δε θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, ουσιαστικά αποτελεί ανοιχτή κρούση προς το σύνολο των αστικών κομμάτων να προσφέρουν ακόμα πιο επιθετική συναίνεση στην κυβέρνηση, τόσο για την προώθηση των μέτρων, όσο και για την καθυπόταξη του λαού.

Την ώρα που βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση και η πλουτοκρατία ζητάει επιπλέον «διαρθρωτικές αλλαγές» προκειμένου να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητά της, η κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει την τρομοκράτηση του λαού γύρω από την καταβολή της 6ης δόσης από την τρόικα. Την ίδια στιγμή, κυβερνητικά στελέχη εκφράζουν την ανησυχία τους για την έκβαση της νέας δανειακής σύμβασης, ειδικά μετά τις εγγυήσεις που ζήτησαν μια σειρά από χώρες της Ευρωζώνης, προκειμένου να δανείσουν την ελληνική κυβέρνηση.

«Η χώρα θα περάσει από μια περίοδο διαρκών πιέσεων διάρκειας δύο μηνών, μέχρι την υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ της 21ης Ιουλίου», σημείωναν κυβερνητικά στελέχη μέσα στη βδομάδα.

«Υπολογίζαμε ύφεση 3,5% το 2011, αλλά τώρα υπάρχει ένα εύρος προβλέψεων που μπορεί να κινηθεί πάνω από 4,5%», τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλος σε συνέντευξή του στο «ΣΚΑΪ», αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να ληφθούν πρόσθετα μέτρα. Μέτρα που, όπως και τα προηγούμενα, έρχονται να στηρίξουν μέσα στην κρίση τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης, φορτώνοντας νέα βάρη στις πλάτες του λαού.

Αυτό το στρατηγικό σχεδιασμό προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων έρχεται να υπηρετήσει και το «εθνικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας» που θα παρουσιάσει ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ. Θα προηγηθούν, μέσα στη βδομάδα, οι καθιερωμένες συναντήσεις με τις εργοδοτικές Ενώσεις και τους συνδικαλιστικούς φορείς.

Πίσω από τις εύηχες κορόνες για «αποφάσεις που θα αποπνέουν αίσθημα δικαιοσύνης», για «ανάπτυξη» που θα δημιουργεί «θέσεις απασχόλησης» και θα μειώνει δήθεν την ανεργία, στο σχέδιο περιλαμβάνονται μέτρα που διευκολύνουν τη δράση του κεφαλαίου, του προσφέρουν ζεστό χρήμα, φτηνά επιδοτούμενα εργατικά χέρια και μειώνουν ακόμα περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης.

Στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης προωθούνται:

• Νέος φορολογικός νόμος το Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη, προκειμένου να μειωθεί παραπέρα η φορολογία των επιχειρήσεων και να φορτωθούν νέα βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά.
• Νέες επιχορηγήσεις μέσω των ΕΣΠΑ, που στην συντριπτική πλειοψηφία τους θα κατευθυνθούν στους επιχειρηματικούς ομίλους.
• Επιδοτούμενες θέσεις εργασίας με ημερομηνία λήξης και μισθούς 500 και 600 ευρώ, καθώς και προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», που θα ανακυκλώνουν την ανεργία, θα προσφέρουν τζάμπα χέρια στο κεφάλαιο και θα ναρκοθετούν τις ισχύουσες εργασιακές και μισθολογικές σχέσεις.
• Σαρωτικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, με στόχο να περάσουν στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου νέοι κερδοφόροι τομείς (ενέργεια, νερά, πετρέλαια, λιμάνια, αεροδρόμια κ.ά.).
• Καθολική εφαρμογή των νόμων για την «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων», με τον οποίο θα αίρονται τα εμπόδια για την κυριαρχία των μονοπωλίων στα δήθεν «κλειστά» επαγγέλματα.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει σαν «πολιορκητικό κριό» τις συμβιβασμένες ηγεσίες που ελέγχει στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, προκειμένου να επιβληθούν καθολικά οι επιχειρηματικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα και να μειωθούν ακόμα περισσότερο οι μισθοί των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα των «κοινωνικών διαλόγων», ούτε να πιστέψουν την προπαγάνδα που λέει ότι «η χώρα προχωράει μπροστά» και «οι θυσίες θα πιάσουν τόπο». Ο πόλεμος που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία με τους ξένους συμμάχους τους, κατά της εργατικής τάξης και του λαού, δεν έχει ημερομηνία λήξης. Μόνη διέξοδος για να δει ο λαός καλύτερες μέρες, είναι η πάλη για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, που χτίζεται στους καθημερινούς αγώνες για την αναχαίτιση των μέτρων.