Προσπαθεί, φιλότιμα είναι αλήθεια, ο συντάκτης του «Πριν» (18/9/2011) να στοιχειοθετήσει τον τίτλο που επέλεξε για το σχετικό με το ΚΚΕ άρθρο του: «Κομματικό μονοπώλιο στο κίνημα». Το συμπέρασμα της εφημερίδας του ΝΑΡ βγαίνει από την ερμηνεία που δίνει στις θέσεις του ΚΚΕ για το κίνημα και που με μεγάλη σαφήνεια διατύπωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην πρόσφατη συνέντευξή της στη Θεσσαλονίκη. Κάπου ο αρθρογράφος μιλά και για παράφραση του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού (ΚΜΚ), για να του βγει η εκτίμηση. Αλλά φαίνεται πως η αδυναμία κριτικής στην πολιτική του ΚΚΕ και για το κίνημα από τη σκοπιά της δικής τους αντίληψης τον αναγκάζει να παραφράζει, πολύ περισσότερο να διαστρεβλώνει την ίδια τη συνέντευξη και την αναφορά της στο λαϊκό κίνημα, προκειμένου να στηρίξει την αντιΚΚΕ προπαγάνδα τους. Αλλωστε, την έχουν προσφιλή τακτική τους.

Τι λέει λοιπόν; Αναφέρει το σημείο της συνέντευξης που λέει «αλίμονο αν το ΚΚΕ σταθεί φοβισμένο απέναντι στις λαϊκές μάζες» και το αντιπαραθέτει με την πολιτική τοποθέτηση που ένα Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να έχει απέναντι στο κίνημα, αν πραγματικά έχει επαναστατική στρατηγική και που εκφράστηκε στη συνέντευξη ως εξής: «Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθεί το ΚΚΕ από την προσπάθεια ανοιχτά και καθαρά, μέσα σ' αυτό να πει τη γνώμη του, όταν αυτό το κίνημα έχει κουσούρια, αδυναμίες, είναι ευάλωτο στα σχέδια του αντίπαλου».

Αλλά έτσι είναι το ΝΑΡ της επαναστατικής - αντικαπιταλιστικής φρασεολογίας και του ρεφορμισμού στη δράση. Ο,τι «κινείται» το βαφτίζει «κίνημα», ανεξάρτητα από περιεχόμενο, προσανατολισμό, στόχο, σχέδιο, πολιτικές δυνάμεις που το κινούν κ.λπ. Δεν ενδιαφέρεται αν είναι ευάλωτο στον αντίπαλο, αν προωθεί τους σκοπούς της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Αυτή είναι η αντίληψή τους γι' αυτό και ήταν μέχρι πρότινος (τώρα το καμουφλάρουν τάχα με τα λεγόμενα πρωτοβάθμια) ουρά στις πορείες της ΓΣΕΕ, στο όνομα της επαφής με εργατικές δυνάμεις και ας ήταν της εργατικής αριστοκρατίας. Ετσι, χαρακτήρισαν εξέγερση το κίνημα της κουκούλας και της σπασμένης βιτρίνας το Δεκέμβρη του 2008. Ετσι, υποκλίθηκαν στο λεγόμενο κίνημα της πλατείας με το «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα». Τέτοιο κίνημα θέλουν.

Αλλωστε, η εφημερίδα του ΝΑΡ αποκαλύπτει ότι αυτή είναι η άποψή τους για το κίνημα, και με τον ειρωνικό σχολιασμό απέναντι στο οργανωμένο, ταξικά προσανατολισμένο κίνημα. Η τελευταία παράγραφος του άρθρου, προκειμένου να στηρίξει την αντιΚΚΕ τακτική του, είναι εντελώς στον αέρα, όταν κατακρίνει το Κόμμα μας επειδή οι δυνάμεις του στο χώρο των φοιτητών - σπουδαστών, που δραστηριοποιούνται μαζί με άλλες δυνάμεις στη συσπείρωση του ΜΑΣ, καλούν τους σπουδαστές και τους φοιτητές να πάρουν θέση μάχης πλάι στους εργάτες, στο ΠΑΜΕ, στους αγρότες και την ΠΑΣΥ, στους μικρομαγαζάτορες και την ΠΑΣΕΒΕ, στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και την ΟΓΕ.

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, έχοντας συμβάλει με την τακτική τους στο σμπαράλιασμα του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, αφού εκλογές γίνονται αλλά οι σύλλογοι είναι ανύπαρκτοι και δε λειτουργούν, βαφτίζουν κίνημα την παράταξή τους τα ΕΑΑΚ και τις άλλες παρατάξεις. Και συμπράττουν με τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και ενίοτε με την ΠΑΣΠ του ΠΑΣΟΚ, σε αντικυβερνητική τάχα κατεύθυνση, όπως τώρα με το νόμο - πλαίσιο. Ενώ δε διστάζουν να βάζουν και ζήτημα «έξω τα κόμματα και οι παρατάξεις από τις σχολές», κόντρα στη δράση της ΚΝΕ. Το έκαναν και στο ΑΠΘ, στο Βιολογικό Αθήνας, στα Γιάννενα, στην Πάτρα και αλλού. Αλλωστε, είχαν στηρίξει την άποψη για κατάργηση των ξεχωριστών ψηφοδελτίων των παρατάξεων και του ενιαίου ψηφοδελτίου σε ΕΛΜΕ του Πειραιά. Τέτοια αντίληψη, λοιπόν, για το κίνημα. Ο,τι έλεγαν και οι «πλατείες» που επίσης το θεώρησαν το κίνημα των κινημάτων. Και το έχει ως θέση μια αυτοαποκαλούμενη επαναστατική αντικαπιταλιστική πολιτική δύναμη! Δηλαδή, αν αυτό δε βολεύει το σύστημα και ενσωματώνει το κίνημα τότε τι κάνει;