Χρόνια τώρα συνεννοούνται μια χαρά οι ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΒ μεταξύ τους και με τον εταίρο τους την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, για να υπογράφουν ληστρικές Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις, σε βάρος των εργαζομένων, διασφαλίζοντας και την «εργασιακή ειρήνη» που τόσο εκτιμούν.
Και δε συντονίζονται μόνο στο θέμα των Συμβάσεων. Αποτελούν ταυτόχρονα, ο καθένας από το δικό του «μετερίζι», στυλοβάτες των διαχρονικών πολιτικών των κυβερνήσεων του δικομματισμού και της ΕΕ, των πολιτικών που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και τους μεσαίους «συνοδοιπόρους» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.
Είναι, όμως, μια «λυκοφιλία» που χτες φάνηκε χαρακτηριστικά, αν και έχει εκφραστεί και στο παρελθόν. Με «κύκλους του ΣΕΒ» να εξεγείρονται εναντίον εκείνων που «λαϊκίζουν ανέξοδα, φαντασιωνόμενοι ανύπαρκτες παρασκηνιακές κινήσεις του ΣΕΒ». Αφορμή στάθηκε η τοποθέτηση των «εταίρων» στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για το πολυνομοσχέδιο, σχετικά με την επίθεση στις Συλλογικές Συμβάσεις.
Οι ίδιοι κύκλοι εμφάνισαν τον ΣΕΒ και τα μέλη του ως «αθώες περιστερές» που πληρώνουν τους φόρους τους, ελέγχονται, απασχολούν το μεγαλύτερο αριθμό των «νομίμως εργαζομένων» και άλλα τέτοια κωμικοτραγικά.
Αλλά, εκφράζοντας πολύ βαθύτερα ζητήματα, που έχουν να κάνουν με τη «νέα ανάπτυξη» που επιθυμεί το μεγάλο κεφάλαιο και προωθούν ΕΕ, τρόικα, κυβέρνηση, οι «κύκλοι» αυτοί δήλωσαν: «Οι εργασιοκάπηλοι και οι ιδεολόγοι της φοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι όλα αυτά που ήξεραν τέλειωσαν και ότι για να επιβιώσει ο τόπος, "η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας" πρέπει να γυρίσει σελίδα αλλάζοντας νοοτροπία».
Κάπου εδώ τελειώνουν τα ψέματα και, όπως λέει ο λαός, «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Η αντιπαράθεση αυτή ένα μόνο αποδεικνύει: Η ώρα της μεγάλης ανατροπής σε κάθε επίπεδο έχει έρθει. Κανείς μικρός ΕΒΕ ή εργαζόμενος δεν μπορεί να περιμένει από αυτές τις ηγεσίες και από το μεγάλο κεφάλαιο τίποτα καλό.
Το έχουμε καταλάβει όλοι εδώ και χρόνια: η πλειοψηφία της διοίκησης εκεί στον Εμπορικό Σύλλογο της Αθήνας παθαίνει αλλεργία με κάθε είδους αγωνιστική κινητοποίηση. Μνημειώδη είναι τα ξεσπάσματα οργής, οι μύδροι εναντίον των λαϊκών κινητοποιήσεων, που εξαπολύει κατά καιρούς ο πρόεδρός της Π. Καρέλας. Αξέχαστη είναι η «πρότασή» τους για συγκεντρώσεις που δε θα εμποδίζουν την κυκλοφορία, για συλλαλητήρια μόνο τη Δευτέρα και την Τετάρτη το απόγευμα που είναι τα μαγαζιά κλειστά κ.ά. παρόμοια κραυγαλέα αντιδραστικά.
Συνεπείς οι άνθρωποι με τις διακηρύξεις τους, μπαίνουν και σήμερα μπροστάρηδες σε χυδαίες απεργοσπαστικές μεθοδεύσεις, στην πιο ακραία, απροκάλυπτη προσπάθεια χτυπήματος του λαϊκού κινήματος. Την ώρα που, ακόμα και οι ομοϊδεάτες τους στη διοίκηση της ΕΣΕΕ, δεν μπόρεσαν να μην υποκύψουν μ' ένα τρόπο στην πίεση που δέχονται από τη βάση των αυτοαπασχολούμενων και μικρών εμπόρων, αναγγέλλοντας τη συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις στις 19 του Οκτώβρη, ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας παραμένει ανυποχώρητα αντιδραστικός. Ετσι, εξήγγειλε «συγκέντρωση» δυο μέρες πριν τη γενική απεργία της Τετάρτης, τη Δευτέρα το μεσημέρι, μετά το κλείσιμο των καταστημάτων στην... πλατεία Μητροπόλεως!
Οι... «διεκδικήσεις» τους; Ιδού ορισμένες από αυτές: «πάταξη της φοροδιαφυγής, πάταξη του παρεμπορίου, σταθερή φορολογία, μικρότερο κράτος, αποτελεσματικό κράτος...». Ο,τι λέει, ό,τι «διεκδικεί» και η κυβέρνηση και οι θιασώτες των «διαρθρωτικών αλλαγών» και της «σωτηρίας της χώρας».
Τι, σύμφωνα με την αφίσα που διακινούν, «κλείνει τα μαγαζιά»; Μετά τους φόρους οι... «καθημερινές διαδηλώσεις»!
Ας «συγκεντρωθούν», λοιπόν. Μόνοι τους. Αυτοί και οι όμοιοί τους που συμβάλλουν στην υπονόμευση των λαϊκών αγώνων. Οι αυτοαπασχολούμενοι μικροέμποροι να τους απομονώσουν συμμετέχοντας όλοι στη γενική απεργία με την ΠΑΣΕΒΕ.
Πήγε χτες στη Βουλή ο Ευ. Βενιζέλος και ανακοίνωσε ότι η έκτακτη εισφορά (που μόνο... έκτακτη δεν είναι, όπως έχουμε όλοι καταλάβει) θα παρακρατείται από τους μισθούς κατευθείαν το 2012.
Ούτε στις εφορίες θα τρέχουμε, ούτε στις ουρές θα περιμένουμε, ούτε θα αγχωνόμαστε για το πώς θα συγκεντρώσουμε τα χρήματα.
Διότι, πώς να το κάνουμε, όταν θέλει το κράτος λειτουργεί και μάλιστα υποδειγματικά. Το πρόβλημα είναι ότι «θέλει» μόνο σε δύο περιπτώσεις: Οταν «τα παίρνει» από τους εργαζόμενους και όταν «τα δίνει» στο κεφάλαιο.
ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΜΑ! Ο Α. Λοβέρδος εμφανίστηκε αγχωμένος όσο δεν παίρνει, γιατί, λέει, δημιουργείται στην Αθήνα μία «υγειονομική βόμβα» με την απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ και τα σκουπίδια.
Εβαλε και έγιναν έρευνες για όλα αυτά και μπορεί - όπως υποστήριξε - να μας το αποδείξει με στοιχεία. Οπότε κάτι πρέπει να γίνει με το θέμα αυτό, διότι πολύ ανησυχεί για την υγεία του λαού.
Ακόμα όμως και να θέλει κανείς να τον πιστέψει (που δεν θέλει), μπορεί; Εμ, δεν μπορεί...
Γιατί είναι μέλος της κυβέρνησης που η αντιλαϊκή της πολιτική δημιουργεί τα σκουπίδια που πράγματι εγκυμονούν κινδύνους για τη δημόσια υγεία, αλλά γι' αυτό δε φταίνε οι εργαζόμενοι.
Και κάτι ακόμη. Πώς να το κάνουμε δεν γίνεται να... ανησυχείς για την υγεία του λαού και την ίδια στιγμή να προωθείς νομοσχέδια που μειώνεις στο μισό τις κλινικές στα νοσοκομεία.
Δεν γίνεται να κόπτεσαι μην πάθει τίποτε ο κόσμος και να μειώνεις το προσωπικό που έχεις στα νοσοκομεία, αφήνοντας μια νοσοκόμα για 30 και 40 κρεβάτια... Εκεί δεν θα πάθει κανείς τίποτε;
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κι άλλα πολλά από τα κατορθώματα της κυβέρνησης στο χώρο της Υγείας, αλλά νομίζουμε πως έτσι κι αλλιώς η επιχείρηση - δούλεμα είναι ολοφάνερη...