Οι εργάτες να δώσουν απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, διαδηλώνοντας την Πέμπτη με τα συνδικάτα και το ΠΑΜΕ

Προχτές το μεσημέρι, εργαζόμενοι του ξενοδοχείου πραγματοποίησαν μέσα στο ξενοδοχείο σύσκεψη, στην οποία παραβρέθηκαν και εκπρόσωποι του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού και Ξενοδοχείων Αττικής και αποφάσισαν να μην αποδεχτούν ούτε μειώσεις των μισθών τους, ούτε απολύσεις.

Στο μεταξύ, στην Κρήτη, την Τοπική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με στόχο να υπογραφεί νέα με μειώσεις μισθών, κατήγγειλαν οι μεγαλοξενοδόχοι του Νομού Ηρακλείου. Ταυτόχρονα, σε συντονισμό με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, ζητούν από την κυβέρνηση που έφτιαξαν μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. την κατάργηση ειδικοτήτων από τα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, αναγκάζοντας τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα. Και όλα αυτά την ώρα που μόνο στη Κρήτη το ποσό που μαζεύτηκε από την τουριστική κίνηση το καλοκαίρι αγγίζει τα 8,5 δισ. ευρώ και συνολικά το πανελλαδικό αγγίζει τα 35 δισ. ευρώ στο 15% του ΑΕΠ!

Στο πλαίσιο αυτό, η Γραμματεία Επισιτισμού - Τουρισμού Ηρακλείου του ΠΑΜΕ πραγματοποίησε χτες το πρωί παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του Συλλόγου των Ξενοδόχων του Ηρακλείου, διαμηνύοντάς τους ότι η μείωση των μισθών και η κατάργηση των συλλογικών κατακτήσεων των εργαζομένων δε θα περάσει!

Σε 24ωρη απεργία ενάντια στις απολύσεις και στους ωμούς εκβιασμούς της εργοδοσίας προχώρησαν προχτές οι εργαζόμενοι του ομίλου «ALAPIS», πραγματοποιώντας επίσης παράσταση διαμαρτυρίας στα υπουργεία Εργασίας και Υγείας, όπου παρέδωσαν ψήφισμα. Ο όμιλος έχει κάνει ήδη 13 απολύσεις, θέλει να επιβάλει στους εργαζόμενους μείωση μισθών μέχρι και 30% και έχει ανακοινώσει διαθεσιμότητα του 50% του προσωπικού μέσα στο 2012.

Για όλα τα παραπάνω, καμία δέσμευση δεν έλαβαν οι εργαζόμενοι, αφού, σύμφωνα με την αντεργατική νομοθεσία, ο όμιλος έχει κάθε «δικαίωμα» να κάνει ακόμα πιο φθηνούς τους εργάτες. Επίσης, να σημειωθεί ότι το υπουργείο Εργασίας δεν έχει απαντήσει ακόμα σε αίτηση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) για τριμερή συνάντηση. Η ΟΕΦΣΕΕ κάλεσε την πολιτική ηγεσία των υπουργείων να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τους εργαζόμενους και τους απολυμένους, να πάρουν μέτρα ενάντια στις απολύσεις, στη μείωση μισθών και στη διαθεσιμότητα. «Εμείς δεν ζητάμε να χρηματοδοτηθεί ο εργοδότης, έχει ήδη κερδίσει πολλά από τους εργαζόμενους και από το λαό, από την διαχρονική πολιτική των κυβερνήσεων», σημείωσε η Ομοσπονδία.

Επίσης, ανέδειξε στους εργαζόμενους το ζήτημα της κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στο φάρμακο εμπόρευμα, η οποία έχει οδηγήσει σε αυτό το αδιέξοδο τόσο τους ασθενείς, όσο και τους εργαζόμενους του ομίλου, γενικά του κλάδου. «Η Ομοσπονδία θα στηρίξει όποια αγωνιστική απόφαση των εργαζομένων, αλλά πρέπει να δώσουμε βάρος στο περιεχόμενο και τη μορφή τους. Θα είναι ένας μακρύς και δύσκολος αγώνας και δεν μπορεί να είναι κλεισμένος στο καβούκι του. Χρειάζεται συντονισμός με άλλους κλάδους, όπως η "Χαλυβουργία", η "Κόκα - Κόλα", ο "Κατσέλης" κ.ά. Η επίθεση που δέχεστε δεν είναι ξεχωριστή από την επίθεση σε όλους τους κλάδους», υπογραμμίστηκε.

Σε νέο κύκλο απεργιακών κινητοποιήσεων προχώρησαν από την Τετάρτη οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στα τμήματα τέφρας και λιγνίτη του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας στην Κοζάνη, μέσω του εργολάβου «ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ», καθώς η εργοδοσία, παρά τις δεσμεύσεις της, επανήλθε με νέες απολύσεις και απαιτεί μειώσεις μισθών. Οι εργαζόμενοι μέσα από πολυήμερο αγώνα στις αρχές του Νοέμβρη, κατάφεραν να πάρει πίσω ο εργολάβος τις 8 απολύσεις που είχε κάνει, να δεσμευθεί ότι θα εξοφλήσει τα δεδουλευμένα που τους οφείλει για τους μήνες Σεπτέμβρη και Οκτώβρη και ότι δε θα προχωρήσει σε μειώσεις μισθών.

Προχτές, ο εργολάβος απέλυσε 5 εργαζόμενους από το τμήμα Τέφρας του ΑΗΣ, δεν έχει εξοφλήσει τα δεδουλευμένα και απαιτεί από τους εργάτες να αποδεχθούν να δουλεύουν για 22 ευρώ μεικτά τη μέρα. Θέλει ουσιαστικά να καταργήσει νυχτερινά, Σαββατοκύριακα, υπερωρίες, κ.λπ., να μειώσει τους μισθούς σχεδόν κατά 50%, αφού μέχρι πριν οι εργαζόμενοι τού «κόστιζαν» από 30 έως και 48 ευρώ μεικτά τη μέρα.

Η απεργία που προκηρύχθηκε από το ΣΕΕΕΝ, συνεχίστηκε και χτες με 100% συμμετοχή των εργαζομένων. Απαιτούν ανάκληση των απολύσεων, εξόφληση των δεδουλευμένων και καμία δυσμενή αλλαγή της σύμβασής τους.

Είναι γεγονός ότι κάποιες οπορτουνιστικές δυνάμεις, άλλες που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και αυτοαποκαλούνται αντιμνημονιακές, εξανέστησαν με τη συμμαχική κυβέρνηση του κεφαλαίου με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ., λόγω συμμετοχής του ΛΑ.Ο.Σ. σ' αυτήν. Ετσι σήκωσαν ζήτημα υπεράσπισης της «δημοκρατίας», που χάνεται τάχα γιατί ένα ακροδεξιό, εθνικιστικό, κόμμα εισήλθε στην αστική διακυβέρνηση. Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα το πήγε παραπέρα. Χάθηκε λένε η δημοκρατία, στην ΕΕ, το «δημοκρατικό κεκτημένο», αφού η ΕΕ αποδέχεται αυτή την κυβέρνηση ενώ στην Αυστρία π.χ. όταν το ακροδεξιό κόμμα ήρθε πρώτο στις εκλογές, η «δημοκρατική Ευρώπη» έκφρασε τις ανησυχίες της! Και το λένε για την καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση που έχει στους κόλπους της κράτη- μέλη στα οποία απαγορεύεται η δράση των κομμουνιστικών κομμάτων. Τέτοιο δημοκρατικό κεκτημένο! Ολη αυτή η λογική που αποσπά την πολιτική από την οικονομία είναι παραπλανητική και αποπροσανατολιστική για την εργατική τάξη, το λαό. Η πολιτική και η «δημοκρατία» δεν είναι πάνω από τάξεις και ταξικά συμφέροντα, πάνω και ανεξάρτητη από την καπιταλιστική ιδιοκτησία, την καπιταλιστική οικονομία. Η πολιτική ή θα είναι των μονοπωλίων ή της εργατικής τάξης, του λαού. Και η δημοκρατία είναι αστική, είναι των καπιταλιστών ενάντια στο λαό. Ετσι τα περί χαμένης δημοκρατίας επειδή μπήκε το ΛΑ.Ο.Σ. στην κυβέρνηση βγάζει λάδι τα άλλα αστικά κόμματα ή τουλάχιστον τα ενοχοποιεί λιγότερο για την αντιλαϊκή τους πολιτική ενώ το ίδιο κάνει και για την αστική δημοκρατία και την εξουσία των μονοπωλίων. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ως βασικοί πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος, εμφανίζονται ως κόμματα της δημοκρατίας που ενδιαφέρονται για τη συμμετοχή του λαού, για τα συμφέροντά του, συγκαλύπτοντας την ταξική τους φύση όπως και την ταξική φύση της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως δικτατορίας των μονοπωλίων για να μπορούν να χειραγωγούν λαϊκές συνειδήσεις στο σύστημα. Αλλά ταξικά ουδόλως διαφέρουν από το ΛΑ.Ο.Σ ή το ΛΑ.Ο.Σ. απ' αυτά.

Ετσι ήρθε ο Μ. Βορίδης να βάλει τις πραγματικές ταξικές διαχωριστικές γραμμές σε επίπεδο στρατηγικής και αστικής πολιτικής, άρα και «δημοκρατίας» μιλώντας στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις. Είπε ότι «αυτή η κυβέρνηση έχει ορισμένες βασικές ιδεολογικές προϋποθέσεις και παραδοχές. Πρώτη παραδοχή: Θέλουν να μείνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεύτερη παραδοχή: Θέλουν να μείνουν στην Ευρωζώνη». Είπε ακόμη: «Ακούω αγωνίες και κραυγές για την ανεργία. Αλλά πώς θα την αντιμετωπίσουμε την ανεργία; Με το να ενεργοποιήσουμε μεγάλα έργα τα οποία έχουν σήμερα σκαλώσει, γιατί έχουν προβλήματα χρηματοδότησης. Η αγωνία είναι το πώς θα δημιουργήσουμε δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας επιταχύνοντας την ανάπτυξη. Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι πώς μπορούμε ξαφνικά να επιταχύνουμε, παραδείγματος χάριν, τις παραδόσεις των σταθμών του Μετρό που έχουν σκαλώσει. Αυτό άραγε είναι ταξικό; Ποιο είναι εδώ το ταξικό συμφέρον; Το ταξικό συμφέρον είναι να ενεργοποιηθούν οι δρόμοι; Αρα, αν ενεργοποιηθούν και γίνουν τα μεγάλα έργα, εξυπηρετείται το μεγάλο κεφάλαιο; Δεν εξυπηρετούνται οι εργαζόμενοι που βρίσκουν θέσεις εργασίας; Δεν εξυπηρετούνται οι πολίτες που ξαφνικά έχουν οδικό δίκτυο; Αν ενεργοποιηθούν, λοιπόν, οι συμβάσεις και γίνουν οι σταθμοί του Μετρό είναι εις όφελος του μεγάλου κεφαλαίου; Δηλαδή, οι πολίτες δε θα το παίρνουν το Μετρό; Δε θα έχουν καλύτερες συγκοινωνίες;».

Τι λέει και τι κρύβει: Λέει ότι πρέπει το κράτος να χρηματοδοτήσει τις εταιρείες για να κάνουν έργα. Αλλά οι εταιρείες παίρνουν έργα για να βγάλουν κέρδος. Αυτό το κρύβει. Δε δουλεύουν οι εταιρείες για το λαό. Κέρδος και από το έργο και από την χρήση του, όπως π.χ. η Αττική Οδός ή η γέφυρα του Ρίο, που είναι κερδοφόρες. Τι κρύβει επίσης: Οτι αυτή η χρηματοδότηση στις εταιρείες δημιούργησε το τεράστιο κρατικό χρέος που πληρώνει ο λαός. Οτι στα έσοδα του κράτους ολοένα και αυξάνονται οι φόροι που πληρώνει ο λαός ενώ το κεφάλαιο φοροαπαλλάσσεται. Και βεβαίως ότι φροντίζουν οι κυβερνήσεις για μισθούς πείνας, για μειώσεις εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία, για ευέλικτες σχέσεις εργασίας όπως τώρα που γενικεύουν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων για να καταργηθούν ωράρια, να μειωθούν δραστικά οι μισθοί (π.χ. Χαλυβουργία), άρα δημιουργία τεράστιας δυνατότητας κερδοφορίας. Και οι θέσεις εργασίας, αν δημιουργηθούν, πάντα θα είναι επισφαλείς. Ταξική, ταξικότατη λοιπόν σε όλα αυτή η λογική του Μ. Βορίδη αλλά σε όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων. Οσοι ανοίγουν ζήτημα δημοκρατίας ωθούν στην υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας, δηλαδή του συστήματος της εκμετάλλευσης. Για την εργατική τάξη, το λαό, ο εχθρός δεν καθορίζεται από τη μορφή του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά από το ότι αυτό είναι των μονοπωλίων. Να γιατί στο προσκήνιο της ταξικής πάλης στόχος είναι η ανατροπή της εξουσίας τους.