Επιβεβαιώνεται, για ακόμα μια φορά, η τεράστια σημασία που έχει ο συγκλονιστικός, ταξικός - και πυξίδα για να βρει τη σωστή πορεία όλη η εργατική τάξη - απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στην «Ελληνική Χαλυβουργία» στον Ασπρόπυργο, που μπήκε στο δεύτερο μήνα. Και είναι αγώνας για όλη την εργατική τάξη. Τα σχέδια που θέλει να εφαρμόσει ο Μάνεσης είναι μέρος όσων θέλει να επιβάλει γενικά η μεγαλοεργοδοσία για να δουλεύει η εργατιά για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτός ο αγώνας ανέδειξε πόσο στιβαρό όπλο είναι η ενότητα και η οργάνωση, η ταξική αλληλεγγύη που εκφράζεται απ' όλο τον κόσμο, απ' όλη τη χώρα, από χώρους δουλειάς, συνδικάτα, συλλόγους, σχολειά, από τους συμμάχους των εργατών, τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, που μπορεί και να τον στηρίξει αλλά και να φτάσει την επιρροή του ακόμα παραπέρα.
Στα πλαίσια της οργάνωσης του αγώνα των χαλυβουργών εντάσσονται οι τρεις Επιτροπές που έχουν συγκροτηθεί στο πλευρό του σωματείου και με τη δράση τους στηρίζουν σημαντικά την απεργία. Πρόκειται για την Επιτροπή Αγώνα, την Επιτροπή Τροφοδοσίας και την Επιτροπή Γυναικών Χαλυβουργών.
Ο «Ρ» μίλησε με μέλη των τριών επιτροπών για το ρόλο που παίζουν, αλλά και για τη μέχρι σήμερα δράση τους.
Πρώτα και κύρια με τον Δημήτρη Φάνη, από την Επιτροπή Αγώνα, που, όπως μας είπε, «έγινε με πρώτο καθήκον να κερδηθεί η αλληλεγγύη των εργαζομένων στα εργοστάσια της επιχείρησης στο Βόλο». Μέχρι σήμερα, έχουν επισκεφτεί 5 φορές το Βόλο και τους εργαζόμενους εκεί, έχοντας ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι «θα πάμε όσες φορές χρειαστεί μέχρι να κατανοήσουν τι σημαίνουν οι προτάσεις της εργοδοσίας που δέχτηκαν. Και από αυτές τις εξορμήσεις το συμπέρασμα είναι ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων έχουν καταλάβει και ζητούν να πιέσουμε τη διοίκηση του σωματείου στο χώρο τους. Ταυτόχρονα και εμείς τους καλούμε να πιέσουν το σωματείο να κάνει Γενική Συνέλευση, ώστε να επανεξετάσουν τις προτάσεις της εργοδοσίας». Σε κάθε εξόρμησή τους, θα πει στη συνέχεια, το κλίμα είναι και καλύτερο και πολλοί έχουν αρχίσει να ξεπερνούν αμφιβολίες ή δισταγμούς και παρά τη μη συμμετοχή τους στην τρίωρη στάση εργασίας του κλάδου, στην τελευταία 24ωρη πανεργατική απεργία κατορθώθηκε η καθολική τους συμμετοχή. «Εμείς δε θα κουραστούμε να τους καλούμε να αγωνιστούμε όλοι μαζί ενάντια στα βάναυσα μέτρα της εργοδοσίας που μας εξαθλιώνουν. Ολοι ενωμένοι να ξεπεράσουμε φόβους και απειλές».
Η Επιτροπή Τροφίμων, από την άλλη, έχει επιφορτιστεί με το έργο της διαχείρισης της πραγματικά τεράστια έμπρακτης αλληλεγγύης που εκφράζεται χωρίς σταματημό και στηρίζει τους απεργούς και τις οικογένειές τους. Ο Μάρκος Καλαρίδης και ο Πέτρος Αποστόλου μάς μίλησαν για τις τεράστιες ποσότητες τροφίμων που συγκεντρώνουν καθημερινά στα γραφεία του σωματείου. «Εχουμε μοιράσει ήδη πολλούς τόνους τροφίμων και συγκεκριμένα: 1,5 τόνο λάδι, 1.200 κιλά ζάχαρη, 1.700 κιλά ζυμαρικά, 3 τόνους πατάτες, 500 κιλά κρεμμύδια, αυγά και πολλά άλλα ακόμα είδη και μας έχουν ενημερώσει, ότι θα στείλουν άλλες τόσες ποσότητες, χώρια από αυτές που ήδη έχουμε. Οταν αρχίσαμε να μοιράζουμε τρόφιμα υπολογίζαμε στις σακούλες που δίναμε φαγητό για πέντε ημέρες. Πλέον δίνουμε πιο συχνά και μεγαλύτερες ποσότητες». Οπως θα πουν στη συνέχεια, η διανομή δεν γίνεται ανεξέλεγκτα αλλά έχουν μπει κριτήρια για να καλυφθούν όσοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. «Οι πολύτεκνοι, όσοι έχουν δύο παιδιά, όσοι μένουν μόνοι τους ή ζευγάρια χωρίς υποστήριξη, έχουν προτεραιότητα», τόνισαν και συμπληρώνουν «Είναι γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα πολλοί που δεν έχουν πάρει τίποτα γιατί θεωρούν ότι άλλοι τα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη». Μιλώντας για το κύμα αλληλεγγύης που υψώθηκε, αναφέρουν ότι «το Σάββατο που είχε γίνει η μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και ήρθαν οι πρώτες μεγάλες ποσότητες πήραμε ατελείωτη δύναμη. Τότε ήταν που είπαμε ότι υπάρχουν πολλοί που είναι μαζί μας. Με αυτό που ακολούθησε τις επόμενες ημέρες "τρομάξαμε" γιατί δεν περιμέναμε τέτοια αλληλεγγύη. Είναι συγκινητικό να σου συμπαραστέκονται έτσι και να καταθέτει ο καθένας από το υστέρημά του σε τέτοια περίοδο κρίσης».
Καθοριστικής σημασίας έχει αποδειχτεί η συγκρότηση της Επιτροπής Γυναικών Χαλυβουργών, που, όπως μας είπε η Μαρία Δελλή, έχει στόχο να στηρίξει τον αγώνα των απεργών και να δώσει κουράγιο να συνεχίσουν. «Ολες οι γυναίκες έχουμε κατανοήσει ότι οι χαλυβουργοί παλεύουν για το μέλλον των παιδιών τους, για να μην περάσει σε αυτά ο εργασιακός μεσαίωνας. Η Επιτροπή ήρθε για να συσπειρώσει τις οικογένειες και να κάνουν και δική τους υπόθεση την απεργία. Οι γυναίκες απλώνουν τη φωνή των απεργών μέσα στα σχολεία, τις γειτονιές, στους συλλόγους κ.ά. Ταυτόχρονα, η επιτροπή δίνει πρακτικές λύσεις και όπως αποφασίστηκε θα ζητήσουν, στο πλαίσιο της αλληλεγγύης, να μην πληρωθούν φροντιστήρια όσο διαρκεί η απεργία και θα συνεργαστούμε με τη Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ που παρέχει δωρεάν μαθήματα. Την ίδια στιγμή, προωθούμε με τους δημοτικούς συμβούλους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» να συζητηθεί στα Δημοτικά Συμβούλια να αποφασίσουν να μην πληρώσουν τροφεία στους παιδικούς σταθμούς και δίδακτρα σε αθλητικούς οργανισμούς και πολιτιστικά κέντρα».
«Οι σύντροφοί μας κουβαλάνε στην πλάτη τους όλη την εργατική τάξη και γι' αυτό θα πρέπει να επικεντρωθούν στον αγώνα τους» θα πει στη συνέχεια και θα συμπληρώσει. «Στις οικογένειες υπάρχουν μεγάλες ανάγκες που έτσι κι αλλιώς δεν τα έβγαζαν πέρα με 1.000 ευρώ μισθούς και κυρίως οι 34 πολύτεκνες που υπάρχουν. Πρέπει να γίνει λοιπόν δική μας υπόθεση πώς θα αντιμετωπίσουν προβλήματα σε τομείς όπως Υγεία, Παιδεία κ.ά. Δίνοντας πρακτικές λύσεις που θα τις ανακουφίσουν για να μεγαλώσουν και οι αντοχές των απεργών».
Η Επιτροπή Γυναικών συγκροτήθηκε πολύ πρόσφατα θα πει στη συνέχεια η Μ. Δελλή, αλλά όσο ξεδιπλώνει τη δράση της συσπειρώνει και περισσότερες γυναίκες. «Ουσιαστικά μπαίνουμε και εμείς με το δικό μας τρόπο στον αγώνα των χαλυβουργών. Με το να λύνουμε τα πρακτικά προβλήματα στο σπίτι, να ενημερώνουμε τις γυναίκες για τις κινητοποιήσεις, ώστε να συμμετέχουν, να απλώνουμε το απεργιακό μήνυμα παντού και κυρίως να μη γυρίζει κανείς απεργός στο σπίτι και να αισθάνεται μόνος με τα προβλήματα».
Στην πύλη της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο χτυπά και σήμερα η καρδιά της εργατικής τάξης. Στις 11 το πρωί γίνεται μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης που οργανώνει το σωματείο των Χαλυβουργών στο χώρο μπροστά από το εργοστάσιο. Στόχος να αντλήσουν νέα δύναμη οι απεργοί χαλυβουργοί, να ηχήσει ακόμα πιο βροντερά η δύναμη της ταξικής ενότητας και η ανάγκη της ταξικής οργάνωσης.