Την παραίτηση της κυβέρνησης ζήτησε χτες ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, με την αιτιολογία ότι δεν έχει τη νομιμοποίηση να υπογράψει «την καταδίκη της χώρας». Σε συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο» της Κυριακής, ο Αλ. Τσίπρας εγκάλεσε την κυβέρνηση επειδή «βάζει πάλι τις αγορές και τις τράπεζες πάνω από τους ανθρώπους και την κοινωνία», αθωώνοντας επί της ουσίας τους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης και τη στρατηγική τους υπέρ της πλουτοκρατίας, που είναι και στρατηγική της ΕΕ.

Απεφάνθη ακόμα ότι «η μόνη περίπτωση να σωθεί ο ελληνικός λαός» είναι η εφαρμογή διαφορετικής μεθόδου διαχείρισης του χρέους που σώρευσε η πλουτοκρατία, η οποία συνίσταται σε «ένα μορατόριουμ πληρωμών για τρία τουλάχιστον χρόνια, ώστε να εξοικονομηθούν δεκάδες δισ. για απασχόληση, ανάπτυξη και κοινωνική προστασία».

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί για να νομιμοποιήσει την αποπληρωμή του χρέους σαν υποχρέωση του λαού. Ταυτόχρονα, με προτάσεις όπως αυτή για τρίχρονο «πάγωμα» στην αποπληρωμή του χρέους, καλλιεργεί αυταπάτες ότι στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, στην οποία θέλει διακαώς να παραμείνει η Ελλάδα, υπάρχουν περιθώρια να ασκηθεί διαχείριση υπέρ των εργαζομένων και της Κοινωνικής Ασφάλισης, όταν στρατηγική της Ευρωένωσης είναι η πλήρης ισοπέδωσή τους.

Ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίστηκε ακόμα ότι το πρόβλημα σήμερα πηγάζει απ' τη «νεοφιλελεύθερη δομή της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις εμμονές της θλιβερής ηγεσίας της», κρύβοντας ότι, είτε με νεοφιλελεύθερη, είτε με σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, η ΕΕ ήταν και είναι Ενωση για τα μονοπώλια. Ο ίδιος πρότεινε «απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, αναδιαπραγμάτευση του χρέους με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους» και επικαλέστηκε το παράδειγμα της Κύπρου, «που εξασφάλισε δάνειο από τη Ρωσία αντί να προσφύγει στο μηχανισμό».

Ουσιαστικά υπέδειξε στην άρχουσα τάξη και στο πολιτικό της προσωπικό εναλλακτικές πηγές άντλησης ζεστού χρήματος, απ' το οποίο ούτε δεκάρα δεν αφορά στο λαό και στην κάλυψη δικών του αναγκών. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να πείσει το λαό ότι η σωτηρία του βρίσκεται στη συνεργασία της ντόπιας αστικής τάξης με έναν «καλύτερο» ιμπεριαλιστή και όχι στην πάλη για ανατροπή της αστικής τάξης και της εξουσίας της.

Επανέλαβε, τέλος, τις προτάσεις συνεργασίας προς κάθε κατεύθυνση σε «αντιμνημονιακή βάση», αναγορεύοντας σε χρέος όλων να σώσουν τη χώρα «από μια νέα εθνική τραγωδία», τσουβαλιάζοντας ξανά το λαό και τους κεφαλαιοκράτες που βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένοι απ' τη σφαγή των εργασιακών λαϊκών δικαιωμάτων.

Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο να προκύψει μη αυτοδύναμη κυβέρνηση απ' τις επόμενες εκλογές ο Αλ. Τσίπρας δεν έκρυψε ότι ορέγονται τη διαχείριση του συστήματος λέγοντας, «θέλουμε μια κυβέρνηση που θα καταγγείλει τη νέα δανειακή σύμβαση και θα απεμπλέξει τη χώρα από το μνημόνιο», κρύβοντας ότι ο λαός δεινοπαθεί σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και τις χώρες - μέλη της ΕΕ, με ή χωρίς μνημόνια.

«Αθώος» κρίθηκε από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της Σχολής Ευελπίδων, ο σπουδαστής και αρχηγός της Σχολής που τραγούδησε τον ύμνο της χούντας την ημέρα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, υποχρεώνοντας (σύμφωνα με τις καταγγελίες) και άλλους σπουδαστές να κάνουν το ίδιο. Μαζί με την «αθώωση» του συγκεκριμένου ευέλπιδος, νομιμοποιείται και με τη βούλα το καθεστώς ασυλίας στην αντιδραστική διαπαιδαγώγηση που παρέχεται στις σχολές στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ότι τόσο η τυπική, όσο και η «άτυπη» εκπαίδευση των αξιωματικών, υπηρετεί συγκεκριμένους προσανατολισμούς και δόγματα των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με τη στρατιωτική κατάρτιση και την ανάδειξη στελεχών που θα ηγηθούν στην αμυντική υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

Το περιστατικό για το οποίο κατηγορούνταν ο σπουδαστής σημειώθηκε στις 17 Νοέμβρη 2011, μέρα γιορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου. Σύμφωνα με τις καταγγελίες, ο τεταρτοετής εύελπις επιχείρησε να αντιστρέψει το πραγματικό νόημα του γιορτασμού, υμνώντας μαζί με άλλους ευέλπιδες τη χούντα. Ανάλογα περιστατικά έχουν εκδηλωθεί και άλλες φορές στη Σχολή Ευελπίδων. Μάλιστα, το 1982 πρωταγωνιστής ήταν ο πατέρας του συγκεκριμένου εύελπι, που σήμερα υπηρετεί ως ταξίαρχος σε σχηματισμό του Εβρου.

Για το συγκεκριμένο συμβάν, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Δ. Αβραμόπουλος, είχε διαμηνύσει τότε ότι «δε θα γίνεται ανεκτή οποιαδήποτε συμπεριφορά παρέκκλισης από τις αρχές της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ελευθερίας». Συμπληρωματικά, η δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου περιστατικού έδωσε τροφή στην προπαγάνδα αστικών κύκλων, που προσπάθησαν να αποπροσανατολίσουν το λαό, με φήμες και διαρροές για «σταγονίδια» που απειλούν την αστική δημοκρατία.