Η υποστήριξη με κάθε μέσο των πολιτικών, που εκπορεύονται από τις κυβερνήσεις, την ΕΕ και τους άλλους οργανισμούς του κεφαλαίου, είναι ο βασικός στόχος των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Για την εξυπηρέτησή του, αναπαράγουν τα ίδια ιδεολογήματα που καλλιεργούνται από τον Σόιμπλε, τον Βενιζέλο και τους μίσθαρνους που δημοσιολογούν στην υπηρεσία των αστών, ενώ προσπαθούν με χυδαίο αντικομμουνισμό και αντιΠΑΜΕ επιθέσεις να απαντήσουν στην κριτική που τους ασκείται για τον επιζήμιο ρόλο που παίζουν σε βάρος των εργαζομένων.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγιναν στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου (ΕΚΗ). Η ΠΑΣΚΕ, χειροκροτούμενη από τη ΔΑΚΕ και την «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ), επιτέθηκε στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ, λέγοντας ότι φέρουν ευθύνη για την κατάσταση των εργαζομένων! Κατηγόρησαν το ΠΑΜΕ πως φέρει μεγάλες ευθύνες για τη διάλυση του «κοινωνικού διαλόγου» μεταξύ της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και των εργοδοτών, υποστηρίζοντας ότι οι κοινωνικοί «διάλογοι» πρέπει να γίνονται γιατί είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων. Κατ' αρχάς είναι τιμή και όχι κατηγορία το ότι το ΠΑΜΕ εμπόδισε στην πρώτη του φάση το «διάλογο» των εκμεταλλευτών της εργατικής τάξης με τα δεκανίκια τους στο συνδικαλιστικό κίνημα. Εναν «διάλογο» που, όπως αποκάλυψε το ΠΑΜΕ, είχε ως περιεχόμενο την υπονόμευση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων που τελικά έγινε νόμος. Αυτόν τον τόσο χρήσιμο για τους εργάτες «διάλογο» υπερασπίζεται η ΠΑΣΚΕ, η οποία διατυμπάνιζε πως «δεν υπάρχουν τάξεις σήμερα», «είμαστε όλοι Ελληνες». Αρα - κατά τη γνώμη τους - οι κεφαλαιοκράτες και οι εργάτες δεν υπάρχουν ως τέτοιοι, δεν έχουν αντίθετα συμφέροντα και μπορούν να τα βρούνε. Η αξία που έχει ο «διάλογος» γι' αυτούς φάνηκε άλλωστε και στην περίπτωση της «ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΕΒΕ»: Ενώ οι εργάτες απεργούσαν ενάντια στην εκ περιτροπής εργασίας, η διοίκηση του ΕΚΗ έκανε κρυφές συναντήσεις με την εργοδοσία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο (η ΠΑΣΚΕ) να τους προτείνει να δεχτούν μισές αποζημιώσεις για να φύγουν από την εταιρεία..!

Συνέχεια αυτής της λογικής (και απόδειξη του ότι κάνουν «διάλογο» με τους εργοδότες, ακριβώς επειδή νοιάζονται κι αυτοί για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή για την ενίσχυση των κερδών και του κεφαλαίου) είναι τα όσα διατυπώθηκαν στην εισήγηση ενός άλλου συνεδρίου, του Εργατικού Κέντρου Εβρου, όπου πλειοψηφούν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. «Οφείλουμε να εξαντλήσουμε το περιθώριο για την ανάπτυξη, για την ανταγωνιστικότητα, για τη δημιουργία των θέσεων εργασίας» αναφέρουν και, πιο κάτω, προσθέτουν: «Καθήκον όλων μας και πρωτίστως της κυβέρνησης να παρθούν μέτρα προστασίας υπέρ του πολίτη και των πλέον αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων». Τι λένε; Να αναπτυχθούν τα μονοπώλια, για να δώσουν θέσεις εργασίας και ας μεγάλωνε η ανεργία και την περίοδο πριν από την κρίση. Θέλουν προστασία των εξαθλιωμένων και όχι κάλυψη των αναγκών των εργατικών οικογενειών. Απουσιάζει πλήρως η έννοια των κοινωνικών τάξεων. Εξαφανίζονται κάτω από την εντελώς αόριστη έννοια του πολίτη. Στο πλαίσιο αυτό λένε ότι καθήκον όλων των πολιτών - καπιταλιστών, εργατών και κυβερνήσεων - είναι η ανάπτυξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους. Δηλαδή, η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, καθώς μέσο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας είναι η συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης. Οσο για τη δημιουργία των θέσεων της εργασίας μέσω της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είναι μια θέση που αναμασάγανε χρόνια και που η πραγματικότητα τη διαψεύδει κατηγορηματικά.

Στην ίδια εισήγηση ισχυρίστηκαν ότι η έξοδος από την ΕΕ είναι κακή, γιατί αυτή είναι η άποψη των κομμουνιστών και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Αρα με τη λυκοσυμμαχία των καπιταλιστών ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ που συντρίβει τα εργασιακά δικαιώματα σε όλα τα κράτη - μέλη της. Ενώ την παραμονή στην ΕΕ τη στηρίζουν «όλοι οι άλλοι, κόμματα και συνδικαλιστικές παρατάξεις, ζητώντας μια Ευρώπη των πολιτών, που θα αναπτύσσεται προς την κατεύθυνση της πραγματικής ενοποίησης - με δημοκρατικά δομημένους θεσμούς που θα εγγυώνται τη θεσμική - κοινωνική ισότητα, την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη». Δηλαδή, υποταγή των εργαζομένων στα μονοπώλια, κατάργηση της ταξικής πάλης, ταξική συνεργασία, (αυτό σημαίνει κοινωνική συνοχή στον καπιταλισμό) για να ενισχύονται τα κέρδη και να εξαθλιώνονται οι εργαζόμενοι. Γι' αυτό επιτίθενται στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ. Γιατί τους χαλούν την ταξική συνεργασία, τους αποκαλύπτουν ως μοχλούς του κεφαλαίου στο κίνημα, καλούν τους εργαζόμενους σε πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, κοινωνικοποίησή τους, αποδέσμευση από την ΕΕ. Να γιατί η δράση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι μια ακόμη απόδειξη να καταποντιστούν και τα δύο κόμματα και να γίνει πανίσχυρο το ΚΚΕ. Γιατί θα γίνει πανίσχυρο και το εργατικό κίνημα, να βάζει εμπόδια, να ακυρώνει αντεργατικά μέτρα, να ενισχύεται η πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης χωρίς αφεντικά.