Η διαδικασία θα συνεχιστεί και ενταθεί μέχρις ότου βγουν οριστικά εκτός «ανταγωνισμού» οι αδύναμοι κρίκοι, πρώτα και κύρια, οι μικροί επαγγελματίες και επιχειρήσεις, στους οποίους μετακυλίονται όλα τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης. Το Μάρτη φέτος καταγράφηκε απότομη επιδείνωση, με την αξία των ακάλυπτων επιταγών να σπάει κάθε κοντέρ, να ξεπερνά τα 202 εκατ. ευρώ (από 163 εκατ. ευρώ το Μάρτη του 2011) και με το ρυθμό της διόγκωσης να φτάνει στο 24%!

Σύμφωνα με τα στοιχεία, για το τρίμηνο Γενάρη με Μάρτη 2012, που η «Τειρεσίας ΑΕ» συλλέγει από τις εμπορικές τράπεζες, η αξία των ακάλυπτων επιταγών και των απλήρωτων συναλλαγματικών ξεπέρασε και το μισό δισ. ευρώ, για να διαμορφωθεί στα 559,3 εκατ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε φέσια ύψους 7,5 εκατ. ευρώ για κάθε εργάσιμη μέρα!

Συγκεκριμένα:

Οι ακάλυπτες επιταγές έφτασαν στα 500,6 εκατ. ευρώ και σε αριθμό τεμαχίων έφτασαν τις 178.412.

Οι απλήρωτες συναλλαγματικές διαμορφώθηκαν στα 58,7 εκατ. ευρώ (από 229 εκατ. ευρώ) και σε αριθμό τεμαχίων τις 34.765.

Στο σύνολο (ακάλυπτες επιταγές - συναλλαγματικές) φτάνουν στα 559,3 εκατ. ευρώ.

Σε πορεία συνεχούς κλιμάκωσης συνεχίζουν και τα δάνεια των νοικοκυριών που οι τραπεζίτες βγάζουν στο «κόκκινο», με «καθυστέρηση» πληρωμής πάνω από τρεις μήνες. Απόλυτα ψευδεπίγραφες αποδείχνονται μια προς μια, όλες μαζί οι ρυθμίσεις τάχα «διευκόλυνσης» που εφαρμόζουν ή που υπόσχονται οι κυβερνήσεις από κοινού με τους τραπεζίτες. Ηδη τα επισφαλή δάνεια των νοικοκυριών έχουν ξεπεράσει τα 20 δισ. ευρώ, με τους τραπεζίτες να περιμένουν παραπέρα απογείωση στο επόμενο διάστημα.

Ούτε καν την τυπική διαδικασία της υποβολής τιμοκαταλόγων χονδρικής δε θέλει η λεγόμενη Επιτροπή Ανταγωνισμού, εμφορούμενη προφανώς από τις ψευτοθεωρίες ότι η απελευθέρωση των αγορών οδηγεί στη συγκράτηση των τιμών και εξυπηρετώντας, θέλοντας και μη, τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Με σειρά επιχειρήματα όπως ότι «δεν συντρέχουν λόγοι υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος για τη διατήρησή της», «οι τιμοκατάλογοι χονδρικής λειτουργούν ως "πλαφόν" τιμών», «δεν προωθούσε την διαφάνεια των τελικών (λιανικών) τιμών, δεν συνιστά αποτελεσματικό εργαλείο εποπτείας τιμών» και άλλα παρόμοια, η Επιτροπή Ανταγωνισμού γνωμοδότησε στο αίτημα του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας ότι «επιβάλλεται» η κατάργηση της διάταξης που πρόβλεπε την υποχρέωση υποβολής τιμοκαταλόγων χονδρικής από τις επιχειρήσεις προς το υπουργείο, κάτι το οποίο έχει ήδη εξαγγείλει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της Επιτροπής Ανταγωνισμού, οι ρυθμίσεις αυτές δεν συνιστούν πρόσφορα και αναγκαία μέσα για την εξυπηρέτηση επιτακτικών λόγων δημόσιου συμφέροντος. Επιχειρηματολογώντας, αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι δημιουργούν σωρευτικά «στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό σε επίπεδο χονδρικής και λιανικής πώλησης αγαθών σε βάρος του καταναλωτικού κοινού» γιατί... επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις με επιπλέον διαχειριστικό και λειτουργικό κόστος.

Είναι ολοφάνερο ότι όλα αυτά αποτελούν παραμύθια, πολύ περισσότερο όταν γίνεται αναφορά σε μια αγορά που σύμφωνα με τις δικές τους προσεγγίσεις, η απελευθέρωση των τιμών έχει εξασφαλιστεί εδώ και χρόνια, ωστόσο όχι μόνο συγκράτηση των τιμών δεν έχει παρατηρηθεί, αλλά οι τιμές σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης κινούνται σταθερά προς τα πάνω. Στην πραγματικότητα, οι δοξασίες των οπαδών της «απελευθέρωσης της αγοράς», που τάχα θα οδηγούσε στην αποκλιμάκωση της ακρίβειας, αποδείχτηκαν τόσο κάλπικες και αποπροσανατολιστικές, που οι ανατιμήσεις σε όλο το φάσμα των ειδών λαϊκής κατανάλωσης συνεχίζονται και στις μέρες μας, παρά το γεγονός ότι για τέταρτη συνεχή χρονιά διανύουμε μια πρωτοφανή οικονομική κρίση.