Για χυδαία διαστρέβλωση κατηγόρησε το «Ριζοσπάστη» το τελευταίο φύλλο του «Πριν» γιατί «τσουβάλιασε» το άρθρο του Π. Παπακωνσταντίνου στην «Καθημερινή» της 14/4/12 με άρθρα στελεχών του ΠΑΣΟΚ που εγκωμιάζουν τη συμπόρευση Μελανσόν - Ολάντ: Απλά αντιγράφουμε απ' το συγκεκριμένο άρθρο: «Αν επαληθευθούν οι προβλέψεις που θέλουν τον Ολάντ να επικρατεί στο δεύτερο γύρο, η αλλαγή φρουράς στο Ελυζέ θα μπορούσε να εγκαινιάσει αλυσίδα ανατροπών που θα αλλάξει το πολιτικό πρόσωπο της ΕΕ». Στη συνέχεια τονίζει ότι η εκλογή Ολάντ «γεννά ελπίδες στις γραμμές όσων επιθυμούν να απαλλαγεί η ΕΕ απ' το συντηρητικό δίδυμο Μερκοζί και τη δρακόντεια λιτότητα που αυτό επιβάλλει». Κανένα σχόλιο δε χρειάζεται. Αρκεί μια ματιά στον τίτλο του άρθρου: «Ευρωπαϊκή Αριστερά: και όμως κινείται».
Πολύ πιο μακριά από τα επίπεδα των βαλκανικών χωρών, σε εκείνα των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας, «βλέπει» να πέφτουν οι μισθοί ο Αντ. Σαμαράς, στο όνομα πάντα της προσέλκυσης των επενδύσεων. Το παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς στη δήλωσή του μετά την επίσκεψη που έκανε το περασμένο Σάββατο στο Εργατικό Κέντρο Αλμυρού, όπου δεν έκρυψε ότι πρότυπό του είναι η Κίνα και οι άλλες χώρες της περιοχής, τις οποίες παρουσίασε, επειδή τον βολεύει, ως κομμουνιστικές. «Είπα προηγουμένως στους συνομιλητές μου, ότι προ ημερών διάβαζα ότι μεταξύ της Κίνας ακόμα και του Βιετνάμ και άλλων κομμουνιστικών χωρών γίνεται μάχη ποιος θα προσελκύσει τους καλύτερους επενδυτές», δήλωσε χαρακτηριστικά αποκαλύπτοντας το θαυμασμό του για το κινέζικο μοντέλο (βεβαίως καραμπινάτο καπιταλισμό έχουν και ας τις ονομάζει κομμουνιστικές χώρες), ενώ εμφάνισε ως παράδειγμα προς αποφυγή τη χώρα μας: «Και εμείς εδώ πέρα είχαμε το παγκόσμιο ρεκόρ να διώχνουμε τους επενδυτές μας... Ως εκ τούτου, είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, να απενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα», αποφάνθηκε, δίνοντας το στίγμα της οικονομικής πολιτικής που θα εφαρμόσει. Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση ότι αν δε συναντήσουν απέναντί τους ένα αποφασισμένο και ρωμαλέο εργατικό - λαϊκό κίνημα να τους κόψει το βήμα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την αντεπίθεση και «τελική έφοδο του λαού προς τον ουρανό», τότε δε θα διστάσουν να απαξιώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης μέχρι εκεί που θα διασφαλίζεται η απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου, δηλαδή μέχρι την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση της εργατικής τάξης και του λαού. Την Κυριακή ο λαός πρέπει να πάει στον «πάτο» το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και να στηρίξει το κόμμα του που πολλαπλασιάζει τη δύναμή του, το ΚΚΕ.
Δεν είναι πρώτη φορά που του ξινίζει το ΚΚΕ του Λ. Λαζόπουλου. Ετσι χτες, ξαναταυτίστηκε με όλους αυτούς που διαστρεβλώνουν το ΚΚΕ και είπε το χιλιοειπωμένο ότι «το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει». Τι να κάνουμε; Το ΚΚΕ δεν κάνει υποκλίσεις σαν και του λόγου του στ' αφεντικά του. Αυτός ήδη δίνεται «ψυχή τε και σώματι» σ' αυτούς που τσακίζουν το λαό, δικός τους είναι και θέλει και το λαό υποχείριό τους.