ΑΣΟΥΝΣΙΟΝ.--

Ο πρόεδρος Φερνάντο Λούγκο οργώνει κάθε γωνιά της Παραγουάης, παίρνοντας μέρος σε λαϊκές συνελεύσεις για την οργάνωση της αντίστασης ενόσω οι πολύμορφες κινητοποιήσεις συνεχίζονται από το Μέτωπο Αντίστασης Guasu. Οι λαϊκές αντιδράσεις είναι και το μόνο ουσιαστικό και αυθεντικό τμήμα των αντιδράσεων όσον αφορά το «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» της 22ας Ιουνίου εναντίον του προέδρου Λούγκο.

Οι περιφερειακές αντιδράσεις, που στην αρχή ήταν «έντονες και καθολικές», έχουν μετατραπεί σε ένα «αλισβερίσι» καθώς το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα λειτούργησε εν μέρει και ως πυροδοτικός μηχανισμός των υφιστάμενων αντιθέσεων.

Ο «νέος πρόεδρος της Παραγουάης», Φεντερίκο Φράνκο, εκμεταλλεύεται αριστοτεχνικά τις αντιθέσεις και «κατέθεσε ντοκουμέντα» στην επιτροπή του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS) με επικεφαλής τον ΓΓ Χοσέ Μιγκέλ Ινσούλσα, η οποία θα παρουσιάσει τα ευρήματά της τη Δευτέρα, για «άμεση παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας εκ μέρους του υπουργού Εξωτερικών της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο και του πρέσβη του Εκουαδόρ, Χούλιο Πράδο» για τις συναντήσεις που είχαν με ανώτατα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, κατά το ισπανικό πρακτορείο EFE. Πρόκειται για «ντοκουμέντα» που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της αποστολής της διερευνητικής αποστολής του UNASUR στην Παραγουάη και ενόσω βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα... Το πρόσχημα κατασκευάστηκε και η νέα υπουργός Αμυνας Μαρία Λις Γκαρσία ανακοίνωσε την ανάκληση του πρέσβη της Παραγουάης στη Βενεζουέλα μετά την έξοδό της από τη Γενική Εισαγγελία όπου «κατέθεσε τα στοιχεία». Εκτός όμως από τη στοχοποίηση και της Βενεζουέλας, το Μέτωπο Guasu δηλώνει ότι οι «ανυπόστατες κατηγορίες για παρέμβαση της Βενεζουέλας θα χρησιμοποιηθούν και για την καταστολή της λαϊκής αντίστασης ως "υποκινούμενης"».

Στο μεταξύ, μύλος έχει γίνει η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur). Το μεγάλο μέτωπο είναι η Βραζιλία όπου η απόφαση της Συνόδου στη Μεντόσα, όπου αποβλήθηκε η Παραγουάη ενώ εγκρίθηκε η πλήρης ένταξη της Βενεζουέλας, κλυδωνίζει την κυβέρνηση της προέδρου Ντίλμα Ρουσέφ. Η εγχώρια ολιγαρχία ή μέρος της, αντιδρώντας στις αποφάσεις, εξαπολύει πυρά, μετατρέποντας την κρίση σε περιφερειακή. Σύμφωνα με το περιοδικό «Istoe», ένα εκ των δύο μεγαλύτερων σε κυκλοφορία στη Βραζιλία, σε παραίτηση εξωθήθηκε ήδη ο πρέσβης της Βραζιλίας στη Mercosur, Σαμουέλ Πινιέρο Γκιμαράες, ενώ οι καρέκλες του υπουργού Εξωτερικών Αντόνιο Πατριότα, αλλά και του συμβούλου για ζητήματα διεθνών σχέσεων Μάρκο Αουρέλιο Γκαρσία τρίζουν «για την υιοθέτηση της πρότασης λήψης μέτρων δίχως καμία νομική βάση σύμφωνα με τις περιφερειακές συμφωνίες και ξεχνώντας ότι η Παραγουάη είναι από τα ιδρυτικά μέλη ενώ η Mercosur συστάθηκε το 1991 στην Ασουνσιόν».

Σε ανάλογο μήκος κύματος, αλλά με πολύ πιο αιχμηρό τρόπο η κύρια εφημερίδα, εκπρόσωπος της οικονομικής ολιγαρχίας, η «O Estado de Sao Paulo», με πρωτοσέλιδό της χαρακτήρισε τις εξελίξεις ως «πραξικόπημα εντός της Mercosur»!

Καθώς φαίνεται και στην Ουρουγουάη οι εξελίξεις είναι περίπου ανάλογες. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ντανίλο Αστόρι σε δηλώσεις του διαχώρισε ανοικτά τη θέση του όσον αφορά τον πρόεδρο Χοσέ Πέπε Μουχίκα, την κυβέρνηση, αλλά και τους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού, δηλώνοντας ότι η αποβολή της Παραγουάης και η ομόφωνη απόφαση της Συνόδου της Μεντόσα για την πλήρη ένταξη της Βενεζουέλας συνιστούν «επιθετική ενέργεια στους θεσμούς και τη συμφωνία της Ασουνσιόν, τη σφοδρότερη και σοβαρότερη της 21χρονης ιστορίας της Mercosur». Είναι φανερό ότι η εξέλιξη στην Παραγουάη έφερε στην επιφάνεια τον ανταγωνισμό μεταξύ αστικών τάξεων και μονοπωλιακών ομίλων που έχουν συμφέροντα στην περιοχή και δείχνει ότι η αναδιάταξη συμμαχιών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι σε πλήρη εξέλιξη.

ΡΩΜΗ.-- Νέα αντιλαϊκά μέτρα ανελέητης λιτότητας για την εξοικονόμηση 7 ως 10 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος τρέχοντος χρόνου, εξαπολύοντας τους επόμενους μήνες ένα μπαράζ απολύσεων εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα σχεδιάζει η κυβέρνηση του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Μόντι. Τα ακριβή μέτρα περικοπής των δημοσίων δαπανών επρόκειτο να αποφασιστούν χτες βράδυ στη διάρκεια υπουργικού συμβουλίου, εντούτοις από νωρίς χτες το πρωί είχαν κυκλοφορήσει πληροφορίες για το νέο εφιάλτη που περιμένει τον ιταλικό λαό, ιδιαίτερα με τη σχεδιαζόμενη νέα δραματική υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας...

Ως το 2014 σχεδιάζεται η απόλυση ή η αναγκαστική συνταξιοδότηση όχι 100.000 (όπως είχε αρχικά διαρρεύσει) αλλά τουλάχιστον 200.000 δημοσίων υπαλλήλων, καθώς προγραμματίζεται να προστεθεί στη στρατιά ανέργων το 10% και κατά περίπτωση το 20% του προσωπικού διαφόρων υπουργείων. Επιπλέον ετοιμάζεται η απόλυση του 10% των ενόπλων δυνάμεων και άλλες 150.000 απολύσεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού περιφερειακών νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, οι απολύσεις υπαλλήλων οργανισμών περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης μέσω της συγχώνευσης μικρών δήμων και υπηρεσιών. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της «Κοριέρε ντέλα Σέρα» μόνον οι περικοπές στον τομέα Υγείας ως το τέλος τρέχοντος έτους υπολογίζονται σε ένα δισ. ευρώ και σε δύο δισ. ευρώ από το 2013. Οι περικοπές στην Παιδεία το επόμενο εξάμηνο υπολογίζονται σε περίπου 200.000.000 ευρώ.

Η αύξηση του ΦΠΑ φέρεται πως αναβάλλεται για το Γενάρη του 2013 και αναμένεται αύξηση κατά μία μονάδα (για να πάει στο 22% από 21% και στο 11% από 10% για τρόφιμα και άλλες υπηρεσίες).

Μπροστά στη νέα σφαγή θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες αναγκάζονται να εξαγγέλλουν, χωρίς όμως να προσδιορίζουν πότε, 24ωρη πανιταλική απεργία. Οι αντιδράσεις από τη βάση είναι έντονες, ωστόσο είναι φανερό ότι οι ηγεσίες αυτές ετοιμάζονται να παίξουν τον «πυροσβεστικό ρόλο» που παίζουν όλα τα προηγούμενα χρόνια με τους «κοινωνικούς διαλόγους» και την «ταξική συναίνεση». Χαρακτηριστική η δήλωση του συνδικαλιστή της «Cisl», Τζοβάνι Φαβερίν, σε ιταλική εφημερίδα ότι τα μέτρα της κυβέρνησης Μόντι «οδηγούν τον ασθενή - το ιταλικό δημόσιο - στο χειρουργείο, χωρίς να του έχουμε βγάλει ούτε μια ακτινογραφία, με κίνδυνο να κοπεί το υγιές αντί για το προβληματικό πόδι...».

Η Ενωση των Συνδικάτων Βάσης, που συνεργάζεται με την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία και συσπειρώνει αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις, καλεί την εργατική τάξη να αντιδράσει σε ρήξη με το κεφάλαιο και να πάρει στα δικά της χέρια την υπόθεση να μπει φρένο στον κατήφορο.