Σφαγείο σε προνοιακά επιδόματα, Υγεία, φάρμακο, μισθούς, συντάξεις
Πίσω από τους τακτικισμούς της τελευταίας στιγμής, όπως με τα δήθεν «ισοδύναμα» μέτρα, δρομολογούν την επίσπευση της αντιλαϊκής κλιμάκωσης, προκειμένου να «μπαλώσουν» τις αστοχίες που εμφανίζουν στο φετινό κρατικό προϋπολογισμό.
Την ίδια ώρα, το ΔΝΤ προανήγγειλε ότι η βασική διαπραγμάτευση της τρόικας με την ελληνική κυβέρνηση για το πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής θα διεξαχθεί το Σεπτέμβρη. Σημειώνει ακόμα με νόημα ότι ενδεχόμενες αποκλίσεις στην εφαρμογή του ελληνικού μνημονίου θα απαιτήσουν νέα χρηματοδότηση.
Επί της ουσίας, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα προαναγγέλλουν πογκρόμ ενάντια σε ό,τι έχει μείνει όρθιο και νέα αλλεπάλληλα αντιλαϊκά προγράμματα, με τα επόμενα δάνεια και μνημόνια για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας και των δανειστών. Οπως δήλωσε χτες το απόγευμα από την Ουάσιγκτον ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Ντέιβιντ Χόλεϊ, κατά την τρέχουσα επίσκεψη της τρόικας στην Αθήνα, δεν θα υπάρξει αναλυτική συζήτηση, καθώς η κύρια διαπραγμάτευση αναμένεται στις αρχές Σεπτέμβρη.
Για τον εάν θα υπάρξει εμπλοκή του επισήμου τομέα (ΕΚΤ, κράτη μέλη της ΕΕ) στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, είπε πως δεν έχει κάποιο σχόλιο, ενώ πρόσθεσε χωρίς περιστροφές ότι η αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους αποτελεί πάντα μέρος της συζήτησης που κάνει το ΔΝΤ. «Ενδεχόμενες αποκλίσεις στην εφαρμογή του ελληνικού μνημονίου θα απαιτήσουν νέα χρηματοδότηση» κατέληξε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, αποφεύγοντας να επιβεβαιώσει επίσημες συζητήσεις για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Μετά τη χτεσινή συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα και του οικονομικού επιτελείου με τα κλιμάκια της τρόικας, οι κυβερνητικές πηγές δήλωναν πως «συζητήθηκαν τα μέτρα για το 2012, τα 11,5 δισ. ευρώ (2013-2014), η πορεία των διαρθρωτικών αλλαγών, οι εξελίξεις στο τραπεζικό σύστημα, ο τρόπος κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών».
Για λόγους εντυπωσιοθηρίας, ισχυρίζονταν ότι η κατάθεση των «εξειδικευμένων προτάσεων» στην τρόικα θα γινόταν μετά τη συζήτηση από τους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ότι «κανένα θέμα δεν έκλεισε» και ότι ακόμη υπάρχει «καλή διάθεση και από τις δυο πλευρές για τις βέλτιστες λύσεις». Στο τραπέζι έβαλαν και την «επιμήκυνση» του αντιλαϊκού προγράμματος, εξέλιξη που συνεπάγεται επιπλέον αντιλαϊκά μέτρα και νέα δάνεια από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Συγκυβέρνηση, πλουτοκρατία και τρόικα κλιμακώνουν με παραπέρα οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, στις «δαπάνες» του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν στα κάθε είδους προνοιακά επιδόματα, στην Υγεία (νοσήλια, φάρμακα), Παιδεία κ.α., με μαζικά λουκέτα, σαρωτικές αναδιαρθρώσεις μαζί και απολύσεις στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Για τα 11,5 δισ. ευρώ του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου» προχωρούν με τα παρακάτω νέα μέτρα:
-- Για ποσά από 1.000 έως 1.400 ευρώ 5%.
-- Για ποσά πάνω από 1.400 ευρώ 10%.
Το μέτρο έχει «προταθεί» από το ΚΕΠΕ, με υπολογιζόμενες «εξοικονομήσεις» ύψους 880 εκατ. ευρώ.
Ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας για τις περικοπές και τα νέα μέτρα
«Κυβέρνηση, κεφάλαιο και τρόικα ετοιμάζονται για μια νέα ανελέητη επίθεση σε ό,τι έχει απομείνει σε μισθούς, συντάξεις, παροχές και δικαιώματα στους εργαζόμενους.
Σε νέες άγριες περικοπές στις δαπάνες στην Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια, παρά το ότι η μόρφωση έχει σημαντικά υποβαθμιστεί και κοστίζει πανάκριβα και παρά το ότι οι ελλείψεις στην Υγεία και την Πρόνοια παράγουν θάνατο. Σε νέες ιδιωτικοποιήσεις και σε ένα εκ νέου πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία από τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο, παρά τα δεινά στους εργαζόμενους που επέφεραν οι μέχρι σήμερα ιδιωτικοποιήσεις.
Η αντιπαράθεση που γίνεται για το αν η κυβέρνηση διαπραγματεύεται ή όχι, για το αν οδηγεί τη χώρα στη δραχμή, είναι αποπροσανατολιστική. Κρύβει ότι η όποια διαπραγμάτευση δεν αφορά την επαναφορά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά τους όρους για την έξοδο του ελληνικού κεφαλαίου με τις λιγότερες απώλειες από την κρίση του.
Η εργατική τάξη της χώρας μας, με επαναδιαπραγμάτευση ή όχι, με ευρώ ή με δραχμή, θα είναι το θύμα όσο το κουμάντο θα το έχουν το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υπάλληλοι και όσο οι συσχετισμοί σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο θα είναι υπέρ τους.
Μονόδρομος για την εργατική τάξη είναι η εργατική αντεπίθεση. Η συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, με στόχο ο κάθε τόπος δουλειάς, η κάθε γειτονιά να γίνουν κάστρα αντίστασης, παρεμπόδισης αυτών των μέτρων, αυτών των πολιτικών.
Μονόδρομος για τους εργαζόμενους της χώρας μας και προϋπόθεση για να αντισταθούν σε αυτήν τη βαρβαρότητα είναι να γυρίσουν την πλάτη, να αποδυναμώσουν τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, τις πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, σε ομοσπονδίες και σωματεία, που από τη μια χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα παλιά και τα νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και από την άλλη τα ίδια αυτά στελέχη στους κλάδους παραγωγής και των υπηρεσιών υπογράφουν μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων.
Πρόσφατο κραυγαλέο παράδειγμα, το πρώτο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων και στη ΓΣΕΕ, ο Θ. Βασιλόπουλος, που στο εμπόριο πρωτοστάτησε στη συμφωνία για μείωση των μισθών από 6% έως 18%».
Εκτός από τη μείωση των συντάξεων η κυβέρνηση εξετάζει και πάλι αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ανοίγοντας έτσι εκ νέου ζήτημα ασφαλιστικού.
Σύμφωνα με σενάρια που συζητούνται μπορεί να αυξηθούν τα όρια στο 65ο έτος ηλικίας για κατηγορίες εργαζομένων που δεν τους «έπιασε» η δαγκάνα του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου, ιδιαίτερα στους «παλιούς» ασφαλισμένους που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση.
Αλλη εκδοχή φέρει την εφαρμογή του νόμου 3863/2010 που προβλέπει την κλιμακωτή αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης μαζί με την παράλληλη αύξηση των ημερών εργασίας δύο χρόνια νωρίτερα.
Σύμφωνα με τον τελευταίο νόμο το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη εξασφαλίζεται είτε με 12.000 και το 60ό έτος, είτε όταν δεν υπάρχουν αυτές οι ημέρες εργασίας στο 65ο έτος. Η διάταξη αυτή ισχύει από την 1/1/2015. Ομως τώρα -σύμφωνα πάντα με πληροφορίες- εξετάζεται η διάταξη να τεθεί σε ισχύ από την 1/1/2013, χωρίς να μεσολαβεί η σχετική μεταβατική περίοδος.
Σε κάθε περίπτωση, η αύξηση των ορίων ηλικίας βάζει φραγμό στην έξοδο προς τη συνταξιοδότηση χιλιάδων εργαζομένων και με τον τρόπο αυτό, τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια, επιβραδύνεται ο ρυθμός αύξησης των συνταξιούχων και άρα και η σχετική δαπάνη.