Παπαγεωργίου Βασίλης

Η εκτίμηση αυτή ενισχύθηκε από την προχτεσινοβραδινή συνέντευξη του δημάρχου στη ΝΕΤ, όπου ο δήμαρχος φρόντισε να υπογραμμίσει ότι «δεν ανήκει σε κανένα κόμμα», ενώ διευκρίνισε ότι θα αποχωρήσει από το δήμο πριν από τη λήξη της θητείας. Η Ρηγίλλης δεν μπορεί να αποκρύψει την αμηχανία της και επιχειρεί, προς το παρόν, να υποβαθμίσει το θέμα. Ο Κ. Καραμανλής, αν και δέχεται διαφορετικές εισηγήσεις, επιμένει προς το παρόν στη γραμμή που εξέφρασε στην τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη, δηλαδή να «υπενθυμίζει» ότι ο Δ. Αβραμόπουλος προέρχεται από τη ΝΔ και ότι δε χρειάζονται νέα κόμματα. Ταυτόχρονα, όμως, ο πρόεδρος της ΝΔ μελετά διάφορα σενάρια αντιμετώπισης της «απειλής» από το νέο κόμμα, χωρίς ωστόσο να βιάζεται να υιοθετήσει κάποιο, περιμένοντας τις οριστικές αποφάσεις του Αβραμόπουλου. Στο πλαίσιο αυτό η Ρηγίλλης, σχολιάζοντας τη συνέντευξη του δημάρχου, περιοριζόταν να επισημάνει ότι «τα έχει ξαναπεί», ενώ προσπαθούσε να μεταφέρει το πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ, υποστηρίζοντας ότι «το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό μας, είναι κυρίως του ΠΑΣΟΚ». Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, κερδίζουν έδαφος οι ιδέες για αντιμετώπιση του νέου κόμματος όχι στη βάση των αφορισμών και καταγγελιών περί «προδοσίας», τουλάχιστον δημόσια. Στο σκεπτικό αυτού του σεναρίου δεσπόζει η εκτίμηση ότι ένα κόμμα υπό τον Δ. Αβραμόπουλου μπορεί να βοηθήσει τη ΝΔ στην ανατροπή της κυβέρνησης Σημίτη και ακόμα να χρησιμοποιηθεί από τη Ρηγίλλης πριν και μετά τις εκλογές. Μάλιστα επικαλούνται πρόσφατη δημοσκόπηση, η οποία εμφανίζει το κόμμα Αβραμόπουλου να αντλεί το 55% των ψηφοφόρων του από το ΠΑΣΟΚ και 45% από τη ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση όμως η ηγεσία της ΝΔ παρασκηνιακά παίρνει όλα τα μέτρα για να περιχαρακώσει τις οργανωμένες δυνάμεις της από το νέο κόμμα, δίνοντας έμφαση στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπου δραστηριοποιείται ιδιαίτερα ο δήμαρχος. Ο Κ. Καραμανλής θα επανέλθει όμως στο θέμα κατά τη διάρκεια της σημερινής συνέντευξης στους ξένους ανταποκριτές.

Ο Δ. Αβραμόπουλος κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής συνέντευξής του με τις απαντήσεις που έδωσε σε ορισμένα θέματα της επικαιρότητας προσδιόρισε με σαφήνεια το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα του, δηλαδή του αποτελεσματικού διαχειριστή των νεοφιλελεύθερων επιλογών, δίνοντας έμφαση στο ρόλο της συναίνεσης. Κληθείς, για παράδειγμα, να τοποθετηθεί στο ζήτημα της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, δε δίστασε να υιοθετήσει την κριτική και τις προτάσεις του ΣΕΒ, λέγοντας ότι «πρέπει να ανεβάσουμε τους δείκτες παραγωγής» και «βεβαίως, οι κυβερνήσεις του σήμερα πρέπει να επιδεικνύουν θάρρος, να τολμούν και στο τέλος να φέρνουν αποτελέσματα». Αναφορικά με τη διαπλοκή, υποστήριξε ότι «αυτή η ιστορία αδικεί τον πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο» και ότι «χρειάζονται κανόνες στο παιχνίδι». Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά συμφώνησε με τη γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης, ενώ για το θέμα της «βασιλικής» περιουσίας επανέλαβε τη θέση του ότι «το ζήτημα είναι καθαρά νομικό» και «να τελειώνουμε επιτέλους μ' αυτό»! Απαντώντας σε ερωτήσεις για τις πολιτικές κινήσεις του, επιβεβαίωσε ότι προχωρά στο άνοιγμα πολιτικού γραφείου με σκοπό «να με προετοιμάσει για την επιστροφή μου στην κεντρική πολιτική σκηνή». Παράλληλα διευκρίνισε ότι «το τέλος της δουλιάς μου στο δήμο δεν ταυτίζεται απαραίτητα με το τέλος της θητείας», ενώ ξεκαθάρισε τη σχέση με τη ΝΔ, λέγοντας ότι «δεν ανήκω σε κανένα κόμμα», υπενθυμίζοντας ότι στις δημοτικές εκλογές του '98 η ΝΔ στήριξε την «ακομμάτιστη υποψηφιότητά μου». Αυτή την υπερκομματικότητα επιχείρησε να την προβάλει και επισήμανε με νόημα ότι δεν προέρχεται από «φυτώρια κομμάτων ούτε από θερμοκήπια τζακιών».

Ο εκτελών χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου Τ. Χυτήρης επιχείρησε χτες να πείσει ότι «το φαινόμενο Αβραμόπουλου και η δημιουργία κόμματος, όπως διαφαίνεται, γίνεται ακριβώς, επειδή υπάρχει κρίση ηγεσίας στη Νέα Δημοκρατία». Η κρίση αυτή, πρόσθεσε, ηγεσίας στη ΝΔ δίνει το περιθώριο να υπάρξει, ενδεχομένως, ένα άλλο κόμμα από τον κ. Αβραμόπουλο. «Είναι φαινόμενο που αφορά τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο και όχι το ΠΑΣΟΚ», κατέληξε, εμφανίζοντας προφανώς την επιθυμία της κυβέρνησης ως πραγματικότητα.

Εν αναμονή της τελικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την «εύλογη αποζημίωση» που θα πρέπει να χορηγηθεί στον Κ. Γλύξμπουργκ, βρίσκεται η κυβέρνηση, αρνούμενη - παρά την όξυνση της λεκτικής αντιπαράθεσης με τον τέως - να αντιμετωπίσει οριστικά το θέμα στα πλαίσια της Συνταγματικής αναθεώρησης και διακινδυνεύοντας έτσι, η «εύλογη» αποζημίωση που θα ορίσει το Δικαστήριο μόνο τέτοια να μην είναι!

Εξαιτίας αυτής της στάσης της ο ελληνικός λαός κινδυνεύει να βρεθεί προ τετελεσμένων γεγονότων σε έξι μήνες, οπότε και θα εκδοθεί η τελική απόφαση του δικαστηρίου. «Η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει, σε έξι μήνες, όπως γνωρίζετε, το θέμα της εύλογης αποζημίωσης προς τον τέως», είναι η φράση, όπως ακριβώς ακούστηκε χτες από τον υφυπουργό Τύπου Τηλέμαχου Χυτήρη, που επιβεβαιώνει τα παραπάνω.

Η ΝΔ, διά του εκπροσώπου Τύπου Θ. Ρουσόπουλου, άδραξε την ευκαιρία για να καταγγείλει το ΠΑΣΟΚ, επιχαίροντας για την επιβεβαίωση της δικής της στάσης, η οποία εξαρχής ήταν υπέρ των διαπραγματεύσεων με τον Κ. Γλύξμπουργκ.

Η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ δήλωσε πως «πριν αλέκτωρ φωνήσαι, η κυβέρνηση, διά του κ. Χυτήρη, αποκάλυψε, τι κρύβεται πίσω από τις κορόνες της, το φθηνό και γκρίζο λαϊκισμό της. Μέχρι χθες, η κυβέρνηση εμφανιζόταν αδιάλλακτη. Σήμερα, ομολόγησε ότι πρόθεσή της είναι η καταβολή "εύλογης αποζημίωσης" στον τέως. Τελικά, για άλλη μια φορά, τα σπασμένα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός»!

Κατά τα άλλα ο Τ. Χυτήρης αιτιολόγησε χτες το χαρακτηρισμό «σύγχρονος Ελγιν» που προσέδωσε στον Κ. Γλύξμπουργκ. Ανέφερε πως ο χαρακτηρισμός αυτός «συνδέεται με τη μεταφορά ενός ολόκληρου θησαυρού από το Τατόι στο εξωτερικό». Θησαυρό τον οποίο προσδιόρισε σε: «Δεκαπέντε νταλίκες. Μια αρχαιολογική συλλογή, η οποία αποτελούνταν από 890 αντικείμενα προϊστορικά, κλασικής, ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής. Αρχαιολογική συλλογή με αντικείμενα που βρέθηκαν στην Αρχαία Δεκέλεια. Πάνω από 1.000 - 1.200 πίνακες, χαλκογραφίες, λιθογραφίες και πίνακες μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών. Σπάθες και άλλα κειμήλια του 1821, τα οποία και αυτά έφυγαν από την Ελλάδα. Μεγάλη συλλογή εικόνων των 16ου, 17ου και 18ου αιώνα. Και ταυτόχρονα περίπου 18.000 παλαιά βιβλία, μεγάλης ιστορικής αξίας».

Μάλιστα, ο Τ. Χυτήρης κατήγγειλε ότι αυτά «έφυγαν» από την Ελλάδα με τη βοήθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη και με «κάθε επισημότητα» πράγμα που «είναι και το χειρότερο» όπως είπε. Αποκάλυψε ακόμα πως την εποχή εκείνη είχε γίνει προσφυγή, για το θέμα αυτό από τον Δ. Τσοβόλα στην Εισαγγελία Αθήνας, της οποίας «η τύχη αγνοείται».

Ωστόσο, ο Τ. Χυτήρης δεν απάντησε στο αν η κυβέρνηση προτίθεται να διεκδικήσει εκ νέου αυτό το θησαυρό, ούτε έδωσε πειστικές απαντήσεις για τις ευθύνες που βαραίνουν τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, αφού είπε πως «κανένα "σπιτάκι" δεν ανήκει στον τέως. Επίσης, κανένα κομμάτι εδάφους δεν ανήκει στον τέως. Το θέμα είναι -και μόνον αυτό- η εύλογη αποζημίωση που ορίζεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο» κατήγγειλε «και αυτά γιατί πληρώνουμε εμείς την ανεπάρκεια των κυβερνήσεων της ΝΔ και της Δεξιάς, από το 1974 έως σήμερα».

Σε ό,τι αφορά τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται για την «επάρκειά» τους, την οποία υπερασπίστηκε ο Τ. Χυτήρης, λέγοντας πως η συμφωνία με τον τέως αφορούσε στην επιστροφή ενός διαδρόμου στο Τατόι πέριξ των τάφων, την οποία συμφωνία όμως δεν αποδέχτηκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και προέβη σε νέα συμφωνία, την οποία κύρωσε με ένα νόμο αντισυνταγματικό.

Μάλιστα, χαρακτήρισε το νόμο αυτό «επωφελέστερο και για τον έναν και για τον άλλο» και όταν ρωτήθηκε τι ωφελήθηκε ο Κ. Μητσοτάκης από αυτόν, απάντησε «δεν ξέρω, μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να πίστευε ότι χρωστάει στον τέως»!