Συγκρουόμενες απόψεις και καλλιέργεια διαφορετικού κλίματος από τον Τύπο
Σχετικό δημοσίευμα της «Deutche Welle» ισχυρίζεται ότι «η Ελλάδα παίρνει περισσότερο χρόνο», ενώ η εφημερίδα «Rheinische Post» επικαλείται κύκλους της ΕΕ, οι οποίοι αναφέρουν ότι «με δεδομένη την κακή εξέλιξη της (ελληνικής) οικονομίας, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης καθώς και το ΔΝΤ έχουν συμβιβαστεί πλέον με την ιδέα ότι η Αθήνα δεν πρόκειται να εκπληρώσει το στόχο», της μείωσης του χρέους στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020.
Για την επικείμενη έκθεση της τρόικας, η εφημερίδα εκτιμά ότι «αν η (ελληνική) κυβέρνηση δεν πάρει "κάτω από τη βάση" και βαθμολογηθεί τουλάχιστον με ένα "επαρκώς" για τις προσπάθειες περικοπών και μεταρρυθμίσεων, τότε η έκθεση (...) θα αποτελέσει την επιθυμητή βάση για να δοθεί παράταση στην Ελλάδα. Η τελική απόφαση για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και την παροχή περαιτέρω βοήθειας ανήκει πάντως στις κυβερνήσεις στο Βερολίνο και στo Παρίσι, καθώς και στο ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον».
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης για το μείγμα της διαχείρισης στην Ευρωζώνη, η ιστοσελίδα του τηλεοπτικού δικτύου CNBC αναφέρεται στις «παλινωδίες και στην αναποφασιστικότητα» των Ευρωπαίων σχετικά με την «ελληνική κρίση χρέους», παρά την «αλλαγή κλίματος» που σημειώθηκε με το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.
Η ΕΕ καταγγέλλεται ακόμα για «υφεσιακού χαρακτήρα» επώδυνα μέτρα λιτότητας, τα οποία καθιστούν πρακτικά αδύνατη την ανασύσταση της ελληνικής οικονομίας, την έξοδο από την ύφεση και τη μείωση του χρέους, προσθέτοντας ότι ακόμη και η Πορτογαλία, η οποία σε αντίθεση με τις καθυστερήσεις που υπήρξαν στην Ελλάδα εφάρμοσε πλήρως τις «μεταρρυθμίσεις» που προβλέπονταν στο «σχέδιο διάσωσης», βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα της ύφεσης, καθώς «η εφαρμοζόμενη συνταγή ήταν λάθος από την αρχή».
Στο μεταξύ, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας περιμένει, σύμφωνα με δήλωση του εκπροσώπου του, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) να τεθεί σε λειτουργία από τις 8 Οκτώβρη. Υπενθυμίζεται πως στις 12 Σεπτέμβρη, το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο απέρριψε τις προσφυγές κομμάτων και φορέων στη Γερμανία κατά του μηχανισμού.
Από την πλευρά του, ο Φινλανδός πρωθυπουργός Γ. Κατάινεν εξέφρασε αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του προγράμματος αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ, δείχνοντας ότι ο πρόσκαιρος συμβιβασμός βρίσκεται ήδη υπό αμφισβήτηση, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται.
Σε ό,τι αφορά τέλος την Κύπρο, στελέχη του υπουργείου Οικονομικών και της Κυπριακής Κεντρικής Τράπεζας συναντήθηκαν χτες στη Λευκωσία με τον εκπρόσωπο της χώρας στο εκτελεστικό συμβούλιο του ΔΝΤ, με θέμα το μνημόνιο που ήδη ετοιμάζεται. Από κυπριακής πλευράς ζητήθηκε να υπάρχει περισσότερος χρόνος (πενταετία) για δημοσιονομική προσαρμογή, ενώ το ΔΝΤ ζητάει το πρόγραμμα να είναι τριών ετών.
Το τριήμερο 21-23 Σεπτέμβρη
Μετά τη Μυτιλήνη και την Κωνσταντινούπολη, τη σκυτάλη των τριμερών Συναντήσεων των Κινημάτων Ειρήνης Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας, φέτος παίρνει η μοιρασμένη Λευκωσία. Τη Συνάντηση, ξεκινάει αύριο Παρασκευή με διάφορες εκδηλώσεις θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή, φιλοξενεί το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης.
Το πρόγραμμα της Συνάντησης περιλαμβάνει:
Αύριο Παρασκευή 21/9
-- 6 μ.μ.: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας με αίτημα την απομάκρυνση των βρετανικών βάσεων έξω από τη Βρετανική Υπατη Αρμοστεία.
-- 7 μ.μ.: Μεγάλη δικοινοτική εκδήλωση υπό την αιγίδα του κυβερνητικού εκπροσώπου της Κύπρου, Στ. Στεφάνου, στο δημόσιο κήπο Λευκωσίας, πίσω από την Κυπριακή Βουλή. Θα περιλαμβάνει μουσική, χορό και τραγούδι από τον Κούλλη Θεοδώρου, τον Ισμαήλ Χακκί, το DANCE FOR PEACE και άλλους καλλιτέχνες.
Το Σάββατο 22/9
-- 10 π.μ.: Ημερίδα στην αίθουσα της Πύλης Αμμοχώστου με θέμα «Ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και ο αγώνας των λαών για ειρήνη στην περιοχή της Μεσογείου και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής». Εισηγητές από το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης, την Τουρκική Επιτροπή Ειρήνης, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης, το Συριακό Συμβούλιο Ειρήνης και την Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη.
Την Κυριακή 23/9
-- 9 π.μ.: Η τριμερής συνάντηση των Επιτροπών Ειρήνης στα γραφεία της Ενωσης Κυπρίων Αγροτών στη Λευκωσία. Θα συμμετέχουν από την ΕΕΔΥΕ ο αντιπρόεδρος της Νίκος Ζώκας και οι Γιώργος Χαβατζάς και Γιώργος Φραγκιουδάκης, μέλη του Εθνικού Συμβούλιου. Από την Επιτροπή Ειρήνης Τουρκίας, ο Αϊντεμίρ Γκιλέρ, συντονιστής. Από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, εκτελεστικός γραμματέας. Από το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης ο Γιαννάλης Σκορδής, πρόεδρος, ο Χρίστος Κουρτελλάρης, Γενικός Γραμματέας και Αμπντουλάχ Κορκμαχζάν, μέλος της Γραμματείας.
Ποια «αναδιοργάνωση» έγινε στην Αργεντινή και σε όφελος ποιανού, παρά τις αντιδράσεις από ένα κίνημα που ήταν μαζικό, δεν είχε όμως στρατηγική ρήξης με τα μονοπώλια και την εξουσία τους; Η ανάπτυξη που ακολούθησε την κρίση στην Αργεντινή δε βελτίωσε τη θέση του λαού. Η ανεργία, η φτώχεια συνέχισαν να τσακίζουν κόκαλα, την ίδια ώρα που το ΑΕΠ αυξανόταν, ως συνέπεια κυρίως της τόνωσης των εξαγωγών, εξαιτίας της αποδέσμευσης του εθνικού νομίσματος από το δολάριο. Αυτό το μοντέλο διαχείρισης επέλεξαν οι αστικές δυνάμεις στην Αργεντινή, οδηγώντας το λαό στην εξαθλίωση από άλλο δρόμο.
Το ευρώ φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει τα γενικά συμφέροντα της ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας. Με δεδομένη την ανισομετρία στον καπιταλισμό, άλλες χώρες βγήκαν περισσότερο και άλλες λιγότερο ωφελημένες από την ένταξη στο ευρώ, η καθεμιά για λογαριασμό της δικής της αστικής τάξης. Αυτό που σε κάθε περίπτωση κέρδισε η πλουτοκρατία σε κάθε χώρα, είναι το σάρωμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, όπως προέβλεπαν τα κριτήρια για την ένταξη και την παραμονή μιας χώρας στο ευρώ. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, όπου η αστική τάξη ζητάει «θυσίες» χωρίς τέλος για να μη φύγει ή να μην εκδιωχθεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη.
Μέσα στο πεδίο των ανταγωνισμών που φουντώνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης κάτι καλύτερο, εξ ου και οι προτάσεις για άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Η «λύση» που καταθέτει δεν είναι απλά αδιέξοδη, αλλά εξίσου καταστροφική για το λαό. Λύση απ' τη σκοπιά των δικών του συμφερόντων είναι μία: Αποδέσμευση απ' την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Είναι η λαϊκή εξουσία, όπου ο ίδιος θα κρατάει τα κλειδιά της οικονομίας.