ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τους αξίζει γκρέμισμα

Τι σύμπτωση! Λίγες μέρες μετά την άφιξη νέων στρατιωτικών δυνάμεων άμεσης επέμβασης στην περιοχή μας, μια ρουκέτα στη μεθόριο Συρίας - Τουρκίας δίνει το σήμα για επέμβαση στη Συρία. Δεν ξέρουμε αν είναι η αναγκαία σε τέτοιες περιπτώσεις προβοκάτσια, θυμόμαστε μόνο την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι οι δρόμοι του πετρελαίου χαράσσονται με το αίμα των λαών. Και το άμεσο αίτημα: Καμιά εμπλοκή, να κλείσει η βάση της Σούδας.

***

Την ώρα που στα ψιλά των εφημερίδων γραφόταν η είδηση για τη νομιμότατη αρπαχτή (την παραχώρηση του διεθνούς κέντρου Τύπου σε μια εταιρεία), την ίδια ώρα η διατεταγμένη αστική δημοσιογραφία ανακάλυπτε παραβίαση της νομιμότητας στους εργάτες των ναυπηγείων που διεκδικούσαν το αυτονόητο.

Αυτή η δημοσιογραφία δεν κάνει λάθος στις εκτιμήσεις της. Αυτή η δημοσιογραφία έχει αναλάβει εργολαβικά να καλύψει την ένταση του κρατικού αυταρχισμού, να δικαιολογήσει την κρατική καταστολή που έχει πλέον αναδειχτεί σε κεντρικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής, προκειμένου να περάσουν διά πυρός και σιδήρου τα μέτρα που τσακίζουν για γενιές και γενιές την εργατική τάξη.

Οποιος δεν άκουγε 902 που είχε διαρκή σύνδεση με τη διαδήλωση των εργατών στα ναυπηγεία θα νόμιζε πως μπήκαν στην πόλη οι εχθροί. Αυτό ήταν το κλίμα που δημιουργούσαν τα αστικά κανάλια. Κι όμως, εργάτες ήτανε αυτοί που ζητούσαν λύση στο πρόβλημά τους.

Αλλά ανέλαβε δράση το «βαρύ πυροβολικό», οι παρουσιαστές των δελτίων και οι σχολιαστές.

Την ώρα που στην οθόνη εμφανιζόταν εργάτης με σπασμένο κεφάλι, ο σχολιαστής δήλωνε με στόμφο «δεν δικαιολογείται η συμπεριφορά τους» (Καψής στο Mega).

Την ώρα που η λεωφόρος Αλεξάνδρας ήταν πνιγμένη από τα δακρυγόνα, μια δημοσιογράφος μετέδιδε ότι οι εργαζόμενοι επιχείρησαν να εισβάλουν στη ΓΑΔΑ (η Καραμήτρου, επίσης στο Mega).

Αυτοί που ξεπέρασαν κάθε όριο ήταν ο Τσίμας που χρησιμοποίησε μια φράση του Φωτόπουλου της ΓΕΝΟΠ για να δημιουργήσει συνειρμό περί «επίθεσης στις ερπύστριες», και μια κυρία δημοσιογράφος με παρατσούκλι «φως - νερο - τηλέφωνο» (για τη μισθωτή σχέση που είχε σε άλλη εποχή μ' αυτές τις δημόσιες υπηρεσίες), η οποία κατήγγειλε τους εργάτες ότι είναι «αχαλίνωτοι» κι ότι ξέρουν μόνο από δικαιώματα και όχι από υποχρεώσεις.

***

Δεν είναι ηθικό παράπτωμα η στάση αυτών των δημοσιογράφων. Είναι ένας προς έναν μέρος του μηχανισμού της αστικής τάξης. Η ηθική τους είναι η ηθική των καπιταλιστών.

***

Ολο και πιο συχνά στις εικόνες από την καθημερινότητα της ταξικής πάλης εμφανίζεται το αποκρουστικό πρόσωπο της αστικής τάξης που, για να διατηρηθεί στην εξουσία, κάνει χρήση όλου του οπλοστασίου της. Οι χτεσινές επιθέσεις στους εργάτες των ναυπηγείων και στους αγρότες του Ηρακλείου Κρήτης το μαρτυρούν. Η απάντηση δεν μπορεί να 'ναι άλλη από τη χρήση όλου του οπλοστασίου και από την πλευρά της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Αυτό το οπλοστάσιο δεν περιλαμβάνει γκλομπ και δακρυγόνα. Εχει κάτι πιο αποτελεσματικό: Την όσο το δυνατόν καλύτερη οργάνωση του αγώνα «από τα κάτω», έτσι που να γίνεται όλο και πιο πλατιά η συνείδηση για την ανάγκη ανατροπής αυτού του βάρβαρου συστήματος. Ετσι που να κόψει την ανάσα στους καπιταλιστές.

***

Οι κραυγές στον αστικό Τύπο περί «ασυδοσίας» των διαδηλωτών πρέπει να αφήνουν παγερά αδιάφορα την εργατική τάξη, καθέναν που παλεύει για το δίκιο του. Ασύδοτη είναι η αστική τάξη. Η εμφάνιση χτες το βράδυ του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην κρατική τηλεόραση το επιβεβαιώνει. Είχε το θράσος την ώρα που κρατούσε 106 εργάτες στο κρατητήριο - θύματα της πολιτικής και της κυβέρνησης στην οποία μετέχει, να μιλά για «άκρα» που πρέπει να αντιμετωπιστούν, δηλαδή να ταυτίζει τους τραμπούκους που επιστρατεύει η τάξη του, με τους αγωνιζόμενους εργάτες, και να προαναγγέλλει ακόμα περισσότερο βούρδουλα για να αντιμετωπίσει αυτούς που ζητάνε το αυτονόητο: να σταματήσει η κλοπή του ιδρώτα τους.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΕΔΩ

Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ: «Μία ντουζίνα MC130H HC 130N HC130P και AC130Y (πρόκειται για στρατιωτικά μεταφορικά αεροπλάνα και ελικόπτερα τα οποία χρησιμοποιούνται πάντα σε συνδυασμό με στρατιωτικές επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων) διέσχισαν τον Ατλαντικό ωκεανό στις 13 Σεπτεμβρίου (...) στάθμευσαν στην αμερικανική βάση της Σούδας στην Κρήτη (...) στις 24 Σεπτεμβρίου σε δύο κύματα καταφθάνουν στο Moron (αμερικανική βάση στην Ισπανία) αμερικανοί πεζοναύτες» (οι πληροφορίες από το αμερικανικό ινστιτούτο στρατηγικής πρόβλεψης Stratfor / στο ΠΟΝΤΙΚΙ).

Η ΝΟΜΙΜΗ ΑΡΠΑΧΤΗ: «Την επικαρπία του IBC για 90 χρόνια πήρε η θυγατρική Lamda Development αντί 81 εκατομμυρίων ευρώ (...) στο IBC στεγάζεται ήδη το Golden Hall που έχει μισθωθεί από την ίδια εταιρία (...) η αρχική σύμβαση προέβλεπε ετήσιο νοίκι κοντά στα 7 εκατ. ευρώ (...) με τη νέα σύμβαση η επιβάρυνση πέφτει κατακόρυφα και υπολογίζεται κοντά στο 1 εκατομμύριο ευρώ ενώ στη δικαιοδοσία του αναδόχου παραδίδεται ολόκληρο το ακίνητο. Βγήκαν και κερδισμένοι» (στο ΠΟΝΤΙΚΙ).

ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ: «Τι είναι προτιμότερο να συζητά η κοινή γνώμη; Τη λίστα ελλήνων καταθετών σε ελβετική τράπεζα ή τη λίστα των μέτρων που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με την τρόικα; Σε πρόχειρη ανάγνωση η απάντηση είναι το πρώτο. Οι πολιτικοί όπως και οι πορτοφολάδες πρέπει να ξέρουν να χειρίζονται την τέχνη του αντιπερισπασμού. Ερεθίζεσαι με αυτούς που έχουν λεφτά στο εξωτερικό, αντί να προσέχεις ότι μειώνονται διαρκώς τα εισοδήματά σου στο εσωτερικό. Κοιτάς αλλού ενώ ένα ασκημένο χέρι εισέρχεται απαλά στην τσέπη σου» (το σχόλιο στα ΝΕΑ).

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ: «ΗΡΑΚΛΕΙΟ: "Χημικός πόλεμος" ΜΑΤ - αγροτών στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου (...) διαμαρτύρονται για τις επαπειλούμενες περικοπές στις πενιχρές συντάξεις του ΟΓΑ (...) Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση χημικών (...) ΑΘΗΝΑ: Οι διαδηλωτές (...) ζητούσαν να βγει ο υπουργός, αφού τα αιτήματά τους δεν στρέφονταν προς το στράτευμα, αλλά στην πολιτική ηγεσία (...) Ακολούθησε σύγκρουση με εκτόξευση πολλών δακρυγόνων, εξαιτίας των οποίων ένας εργαζόμενος μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο» (χτεσινές ειδήσεις ΣΤΟ ΒΗΜΑ).

ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΑΣΥΔΟΤΟΙ: «Είναι φανερό ότι η ασυδοσία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και κλιμακώνεται. Το διαπιστώνουμε καθημερινά από την Κερατέα ως τη Χαλκιδική, από την Κόρινθο ως το Παρανέστι, στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, στην Υδρα και την Κρήτη. Ομως η νέα εισβολή στο Πεντάγωνο δεν σηματοδοτεί απλά την κλιμάκωση της ασυδοσίας. Σηματοδοτεί την κατάρρευση κάθε έννοιας νόμου και τάξης, τη γελοιοποίηση της στρατιωτικής ηγεσίας και την πλήρη αποτυχία του πολιτικού προσωπικού. Οποιος δεν βλέπει ότι οι πιθανότητες να έλθουν τα χειρότερα έχουν αυξηθεί θεαματικά, δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα...» (το σχόλιο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ηλεκτρονική έκδοση).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ κόντρα στα μέτρα σφαγής του λαού

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Αντίστροφη μέτρηση

Ο ΛΟΓΟΣ: 400.000 οικογένειες χωρίς κανέναν εργαζόμενο

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΔΕΚΟ: μείωση 30% στους μισθούς των εργαζομένων

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Διευρύνεται η διαφορά κυβέρνησης και τρόικας

ΤΑ ΝΕΑ: Η άλλη λίστα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πολιτική θύελλα από τη λίστα

ΕΘΝΟΣ: Παρατράγουδα από το CD της Λαγκάρντ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Αδειασε Βενιζέλο ο Διώτης για τη λίστα Λαγκάρντ

Η ΕΛΛΑΔΑ: Το Βατερλώ Βενιζέλου βόμβα για την κυβέρνηση

Η ΑΥΓΗ: Το ΠΑΣΟΚ συμπαρασύρει κυβέρνηση και μέτρα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Στη φάκα ο Βενιζέλος

Γενικευμένη επίθεση

«Οι συζητήσεις της κυβέρνησης με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Ενωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και ο παράλληλος «διάλογος» με τους «κοινωνικούς εταίρους» (ΓΣΕΕ και εργοδοτικές οργανώσεις) προετοιμάζουν το έδαφος για νέες ανατροπές στις συνθήκες και στις σχέσεις εργασίας, νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση και περικοπές στις συντάξεις. Στόχος να δημιουργήσουν τους όρους κερδοφόρας δράσης των μονοπωλίων, μειώνοντας ξανά και ξανά την τιμή της εργατικής δύναμης».

Απάντηση με οργάνωση «από τα κάτω»

«Η αντεργατική επίθεση μπορεί να απαντηθεί μόνο με μαζικοποίηση της πάλης, την κλιμάκωσή της με ξεκάθαρους ταξικούς στόχους, με πλατιά συσπείρωση, για να μην περάσουν τα μέτρα, με μακρύ αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Να πολλαπλασιάζονται κάθε μέρα οι αποφάσεις για απεργία μέσα από συλλογικές συζητήσεις, συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, για να ξεπερνιέται ο φόβος, να σπάει η τρομοκρατία. Είναι τεράστια η σημασία που έχει η οργάνωση «από τα κάτω» (...) Εκεί είναι που φαίνεται ότι όσο οι εργάτες ως τάξη σκύβουν το κεφάλι τους τόσο το κεφάλαιο ποδοπατά τα δικαιώματά τους. Εκεί φαίνεται και πόσο ο οργανωμένος ταξικός αγώνας ανησυχεί την πλουτοκρατία και τους υπηρέτες της, δυσκολεύει τα σχέδιά της, αποκαλύπτει το αληθινό της πρόσωπο, συγκεντρώνει δυνάμεις για την ανατροπή της - μαρτυρά ότι αληθινός ιδιοκτήτης του πλούτου είναι οι εργάτες που τον παράγουν».

Για να 'ναι πρωταγωνιστής η εργατική τάξη

«Είναι τεράστια η σημασία της δουλειάς του σωματείου με τα μέλη του (...) η οργάνωση γενικών συνελεύσεων και συσκέψεων. Να πάρει την ευθύνη κάθε εργάτης και στην απόφαση και στην οργάνωση της δράσης. Με ουσιαστική συζήτηση, στην οποία οι εργαζόμενοι θα παίρνουν το λόγο και θα αναδεικνύεται η ανάγκη της ενιαίας αγωνιστικής απάντησης της εργατικής τάξης. Πυρήνας αυτής της πάλης πρέπει να είναι ο ταξικός προσανατολισμός της. Να καταδικαστούν ανοιχτά οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που θέλουν τους εργαζόμενους στο περιθώριο (...) Είναι κριτήριο για το ρόλο ενός σωματείου το κατά πόσο απευθύνεται στα μέλη του, πόσο εμπιστεύεται τους ίδιους τους εργάτες, αλλά και πόσο δουλεύει για να ενεργοποιούνται, να οργανώνονται, να αφυπνίζονται ως τάξη συνολικά ενάντια στην τάξη των εκμεταλλευτών τους. Μια διαδικασία που πρέπει να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, γιατί μόνο έτσι μπορεί η εργατική τάξη να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεξαγωγή του αγώνα» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).